Αυτοαποκαλύπτονται
Στεναχώρια από το ΝΑΡ και την εφημερίδα τους «Πριν» γιατί το ΚΚΕ εντάσσει στους φορείς του οπορτουνιστικού ρεύματος το ΝΑΡ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και για απόδειξη χρησιμοποιεί τους άμεσους αντικαπιταλιστικούς στόχους τους και το ζήτημα της εξουσίας. Ποιους εννοεί άμεσους αντικαπιταλιστικούς στόχους; Τα αιτήματα για «τη διαγραφή του δημόσιου χρέους, την κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση του τραπεζικού συστήματος με εγγύηση των καταθέσεων, την αποχώρηση από το ευρώ, την ευρωζώνη, με στόχο την έξοδο και αντικαπιταλιστική διάλυση της Ευρωπαϊκής Ενωσης... Αιτήματα που δίνουν νόημα και υλικό περιεχόμενο στον κοινό στόχο "την κρίση να πληρώσουν οι καπιταλιστές", αυτοί οι μοναδικά ένοχοι. Και τελικά απέναντι στη φρίκη της προωθούμενης πολιτικής της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΕΕ, ΔΝΤ, να οδηγεί στην αποσυσπείρωση αντί της συσπείρωσης ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων» («Πριν», 16/1/2011).
Στην ίδια ρότα, δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ όπως η ΚΟΕ, το «μέτωπο του Αλαβάνου», ο Π. Λαφαζάνης και δυνάμεις του «Αριστερού Ρεύματος» του ΣΥΝ προτείνουν ως φιλολαϊκή διέξοδο από την «κρίση χρέους», όπως λένε, το λένε και αστοί πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές, «αιχμές και συνθήματα άμεσης υλοποίησης, όπως η έξοδος από την Ευρωζώνη άμεσα και από το ευρώ, η εθνικοποίηση των τραπεζών, η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, η ακύρωση των συμφωνιών με ΔΝΤ - ΕΕ, το διώξιμο της κυβέρνησης Παπανδρέου κ.λπ.»(«Δρόμος», 8/1/2011), τους οποίους επίσης βαφτίζουν αντικαπιταλιστικούς στόχους πάλης που συμβάλλουν στη ριζοσπαστικοποίηση συνειδήσεων και προοπτικά οδηγούν στο σοσιαλισμό. Επιμένουν μάλιστα ότι το αίτημα της αλλαγής της κυβέρνησης είναι αντικαπιταλιστικό! Οπως συμφωνούν ότι η Ελλάδα βρίσκεται υπό την κατοχή της τρόικας, όταν το ίδιο το μονοπωλιακό κεφάλαιο στην Ελλάδα επέλεξε αυτό το δρόμο και δεν του επιβλήθηκε. Οταν το χρέος έγινε το πρόσχημα για αντεργατικές αναδιαρθρώσεις που φτηναίνουν την εργατική δύναμη, αυξάνοντας την εκμετάλλευση.
Ταυτόσημες, λοιπόν, πολιτικές εξόδου από την κρίση, όπως φαίνεται από τα γραφτά τους, και μάλιστα με αντικαπιταλιστική φρασεολογία, ως φιλολαϊκές, δυνάμεων φαινομενικά διαφορετικών πολιτικών χώρων που υποτίθεται ότι βρίσκονται σε αντιπαράθεση, αφού ΝΑΡ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι αντικαπιταλιστικές δυνάμεις που κάνουν κριτική στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ως δύναμη του συστήματος. Κι όμως, συμπίπτουν σε στρατηγικά ζητήματα.
Αυτή η κοινή πολιτική πρόταση εμφανίζει σαν κεντρικό ζήτημα το ύψος του δημόσιου χρέους, απομονωμένο απ' τον ταξικό χαρακτήρα της ανάπτυξης, τους παράγοντες που διαμορφώνουν την ανισόμετρη θέση μιας οικονομίας στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα και την αιτία της καπιταλιστικής κρίσης.
Ας δούμε όμως και την ουσία αυτής της δήθεν αντικαπιταλιστικής πολιτικής.
Το βασικό στην προκειμένη περίπτωση είναι ποια κυβέρνηση θα επιβάλει όλα τα παραπάνω και αν αυτή θα πάρει μέτρα κατάργησης της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Και για τα δυο δε λένε κουβέντα. Από τα συμφραζόμενα μιλούν για μια κυβέρνηση που δε θα είναι αυτή του ΠΑΣΟΚ. Αρα μια άλλη αστική κυβέρνηση, που θα υπηρετεί το κεφάλαιο. Κάνουν λόγο για κρατικοποίηση τραπεζών (αυτό το έχουν κάνει άπειρες φορές καπιταλιστικές κυβερνήσεις, όπως της ΝΔ όταν κρατικοποίησε τον όμιλο Ανδρεάδη που είχε την Εμπορική, ή του ΠΑΣΟΚ αντίστοιχα την Εθνική). Ο καπιταλισμός έμεινε καπιταλισμός.
Επομένως, ούτε λαϊκές συνειδήσεις ριζοσπαστικοποιεί, ούτε στο σοσιαλισμό οδηγεί, ούτε αντικαπιταλιστικοί στόχοι πάλης για το κίνημα είναι.
Ουσιαστικά, προτείνουν στο λαϊκό κίνημα να αγωνιστεί για έναν καπιταλισμό λιγότερο βάρβαρο, ως μεταβατικό στάδιο για το σοσιαλισμό! Προτείνουν διέξοδο από την κρίση του καπιταλισμού με αστική διακυβέρνηση ως φιλολαϊκή διέξοδο. Μιλούν για έναν καπιταλισμό χωρίς εξάρτηση! Μόνο που συγκαλύπτουν την αλληλεξάρτηση του κεφαλαίου σε ανισόμετρη βεβαίως βάση και είναι αντικειμενικό. Θα συνεχίζεται ακόμη και αν εφαρμοστεί η «επαναστατική τους πρόταση». Αντικειμενικά προτείνουν σταθεροποίηση του καπιταλισμού στην Ελλάδα και υποταγή της πάλης του εργατικού κινήματος σ' αυτό. Ας μην παραπονιούνται λοιπόν για τον οπορτουνισμό τους.
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
7/8/2011
-- Πάλη για «αστική διακυβέρνηση λαϊκής ανακούφισης» ή για τη λαϊκή εξουσία;
24/7/2011
-- Για τις διεργασίες στο χώρο του οπορτουνισμού
30/1/2011
-- Αλλη αστική διαχείριση ή λαϊκή εξουσία;
11/1/2011
-- Υπουλη και επικίνδυνη πολιτική
14/11/2010
-- «Αντικαπιταλιστικό» καμουφλάζ σε γραμμή ενσωμάτωσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου