ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ
Ετοιμάζουν νέα παραπλανητικά διλήμματα και αυταπάτες για το λαό
Η εισηγητική τοποθέτηση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου
 |
«
Η εκτίμηση του ΚΚΕ για την αποκαλυπτική διαδικασία - κοροϊδία των διερευνητικών εντολών, είναι ότι αποτέλεσε μέρος του γενικότερου σχεδίου για τη μαζική παραπλάνηση και τον αφοπλισμό του λαού, με τα μάτια στραμμένα στη νέα κάλπη. Να γιατί το ΚΚΕ, όταν ρωτήθηκε προεκλογικά τι θα κάνει στην περίπτωση που θα πάρει διερευνητική εντολή, ξεκαθάρισε με ειλικρίνεια και παλικαρίσια μπροστά στο λαό - αδιαφορώντας για το όποιο κόστος σε ψήφους θα είχε - ότι θα παραδώσει αμέσως την εντολή.
Το ΚΚΕ ξεκαθάρισε ότι δε συμμετέχει σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης, που αντικειμενικά συνεπάγεται αντιλαϊκή διέξοδο από την κρίση. Γνωρίζει καλά τις θέσεις και την πρακτική των άλλων κομμάτων, ότι καμία από τις προτεινόμενες κυβερνήσεις, είτε υπέρ της "διαπραγμάτευσης" είτε υπέρ της "τροποποίησης" και ενός νέου Μνημονίου, δεν πρόκειται να λύσει οξυμένα λαϊκά προβλήματα, να ακουμπήσει έστω τις λαϊκές ανάγκες. Αυτό είναι το περιεχόμενο της ιστορικής ευθύνης για το οποίο μάς εγκαλεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς του επιστρέφουμε το σχόλιο ότι επιδεικνύει ιστορική ανευθυνότητα απέναντι στο λαό.
Ο σεβασμός στο θεσμό των εντολών δε σημαίνει ότι πρέπει να γίνονται διερευνητικές προσπάθειες από ένα ή άλλο κόμμα με υποκριτικές συζητήσεις και προτάσεις, από τη στιγμή που έχει αποφασίσει, ένα ή περισσότερα κόμματα, να μη συμμετέχει, καθώς επιθυμεί το νέο εκλογικό γύρο για τους δικούς του στόχους. Γιατί, λόγου χάρη, ο ΣΥΡΙΖΑ από την αρχή δεν έλεγε ότι θέλει αυτοδυναμία, πράγμα που είναι δικαίωμά του, ώστε να μην παιχθεί ένα τέτοιο άθλιο παιχνίδι, που θα συνεχιστεί δυστυχώς και τις επόμενες μέρες;
 |
Παλαιά και νέα εκσυγχρονισμένα διλήμματα
Εκτιμάμε, ταυτόχρονα, ότι το κάθε κόμμα μέσω της διαδικασίας των εντολών επιχείρησε να βάλει στο κέντρο της προσοχής του λαού νέα παραπλανητικά διλήμματα, ώστε στην περίπτωση εκλογών να εγκλωβισθεί ο λαός σε παλιά και εκσυγχρονισμένα διλήμματα, να μειωθεί η αντοχή ριζοσπαστικών λαϊκών μαζών απέναντι στις πιέσεις.
Τέτοια διλήμματα είναι:
Πρώτο: Ευρώ ή δραχμή, ενώ και με ευρώ και με δραχμή ο λαός θα είναι εξαθλιωμένος.
Δεύτερο: Ελληνική ή ευρωπαϊκή λύση, ενώ το ζήτημα κρίνεται στην ταξική πάλη και αναμέτρηση και μέσα στην Ελλάδα ως προτεραιότητα και βεβαίως σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, όχι με τις διαπραγματεύσεις, αλλά ενισχύοντας το πανευρωπαϊκό εργατικό λαϊκό κίνημα στην πάλη κατά της ΕΕ, στη ρήξη μαζί της.
Τρίτο: Λιτότητα ή ανάπτυξη, αφού ο δρόμος της καπιταλιστικής ανάπτυξης συνεπάγεται τη λιτότητα στις συνθήκες του οξυμένου καπιταλιστικού ανταγωνισμού, ενδοϊμπεριαλιστικών οξυμένων αντιθέσεων.
Τέταρτο: Δεξιά ή αριστερά, ή μνημόνιο - αντιμνημόνιο, διλήμματα που θα πάρουν και άλλες μορφές, ανάλογα με τις εξελίξεις, με νέας μορφής δίπολο κεντροδεξιά - κεντροαριστερά. Τα παραπάνω διλήμματα, με κορυφαία ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ, έβαλαν στο περιθώριο και συσκότισαν τις πραγματικές αντιθέσεις μέσα στην Ελλάδα και στην ΕΕ.
Το πραγματικό ερώτημα που αφορά στον ελληνικό λαό είναι: Ελλάδα - εργαζόμενος λαός ανεξάρτητος και απεγκλωβισμένος από τις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις, ή Ελλάδα ενσωματωμένη στην ιμπεριαλιστική ΕΕ. Η πραγματική αντίθεση εντός Ελλάδας και μέσα στην Ελλάδα και στην ΕΕ είναι ανάμεσα στους καπιταλιστές επιχειρηματίες, τις μονοπωλιακές επιχειρήσεις και τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων στην πόλη και την ύπαιθρο, την αντίθεση ανάμεσα στη διακυβέρνηση της λαϊκής εξουσίας και την εξουσία για τη μακροημέρευση της αστικής τάξης.
Φτιάχνουν νέο δίπολο διαχείρισης
Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις συνεχείς μεταλλάξεις, αλλά και το γενικότερο πρόγραμμά του, επιχειρεί να περάσει στο λαό με αριστερό προσωπείο ότι μπορεί να συνυπάρχουν και να ευημερούν οι εργαζόμενοι και οι καπιταλιστές. Ζητά, μάλιστα, κοινωνική στήριξη στην κυβέρνηση της αριστεράς, θέλοντας από πριν να πείσει το λαό να είναι χειροκροτητής, ενώ ο λαός απέναντι στην κυβέρνηση οφείλει να διεκδικεί, να ελέγχει, να είναι χειραφετημένος.
Θέλει από πριν να επιβάλει μειωμένες απαιτήσεις στο λαό με το δίλημμα δεξιά - αριστερά, στη λογική του ΠΑΣΟΚ της 10ετίας του '80. Με τις σημερινές του θέσεις, δεν αποτελεί βεβαίως πιστή μίμηση του ΠΑΣΟΚ, που τότε είχε προωθημένα συνθήματα όπως "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο", "έξω οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις". Το μιμείται στην τακτική του, άρα τόσο χειρότερο για το λαό.
Το καθένα από τα κόμματα που είχαν την ευθύνη της εντολής, και αυτά που πήραν μέρος στο διάλογο, αξιοποίησαν τις ωμές παρεμβάσεις της ΕΕ και του ΔΝΤ, για να εμπεδώσουν τα διλήμματα. Οι καταδικαστέες αυτές παρεμβάσεις δεν είναι ούτε νέες, ούτε πρωτόγνωρες. Υπήρξαν και στο απώτερο παρελθόν, υπήρξαν ωμά και εκβιαστικά στη διάρκεια των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου και θα συνεχιστούν μετεκλογικά όποια κυβέρνηση συγκροτηθεί.
Εδώ αποκαλύπτεται, επίσης, ότι κυβέρνηση που δηλώνει ότι πάση θυσία θέλει να κρατήσει την Ελλάδα στην ΕΕ, δεν μπορεί να διαπραγματευθεί ή να επαναδιαπραγματευθεί υπέρ της φιλολαϊκής εξόδου από την κρίση, υπέρ των λαϊκών δικαιωμάτων. Τελικά, θα υπογράψει τις ευρωενωσιακές αποφάσεις, βάζοντας το πολύ - πολύ έναν αστερίσκο όπως έκανε το ΠΑΣΟΚ τον πρώτο καιρό που αναδείχτηκε στη διακυβέρνηση.
Η μόνη πατριωτική φιλολαϊκή θέση είναι η μονομερής διαγραφή του χρέους, η πάλη για την αποδέσμευση από την ΕΕ και τους εκβιασμούς της.
Τα παραπάνω εκβιαστικά και τρομοκρατικά διλήμματα διαμορφώνουν το νέο δίπολο της δικομματικής εναλλαγής, απόλυτα ανώδυνο για τους επιχειρηματικούς ομίλους, και τελικά χρήσιμο και για την ΕΕ, αφού όλοι δηλώνουν συμμετοχή άρα και συμμόρφωση. Αυτό το δίπολο δεν πρέπει ο λαός να το ενισχύσει με την ψήφο του, να το αναπαραγάγει, να το στηρίξει με οποιονδήποτε τρόπο.
Από διαφορετικά κανάλια οδηγούν το λαό στο φόβο
Κάνοντας ο ένας επίθεση στον άλλο, επιδιώκουν να σταθεροποιήσουν και να βαθύνουν στη συνείδηση του λαού το μονόδρομο ενσωμάτωσης στην ΕΕ, και κατά συνέπεια και στο ΝΑΤΟ και στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, όσο και αν το δεύτερο το αφήνουν στο απυρόβλητο, λες και δεν αφορά την κυβέρνηση που τελικά θα εκλεγεί.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στις μεταξύ τους προτάσεις που αντάλλαξαν και στα 5 σημεία που πρόβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ και στην κοινωνία, δεν περιλαμβάνει ούτε ως άξονα και περιεχόμενο βέβαια, τι θα κάνει η κυβερνητική αντιπροσωπεία της κυβέρνησης Τσίπρα, όταν πάρει μέρος στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, με θέμα την ιμπεριαλιστική στρατηγική της "έξυπνης άμυνας", δηλαδή με αντικείμενο μέτρα και επιλογές, για να γίνει η ιμπεριαλιστική συμμαχία πιο ευέλικτη και πιο φονική.
Υπενθυμίζουμε ότι η Σύνοδος του ΝΑΤΟ πραγματοποιείται 20 - 21 του Μάη. Εκτός αν ο ΣΥΡΙΖΑ, διεκδικώντας την αυτοδυναμία και την κυβέρνηση, θέλει να αποφύγει να δεσμευτεί τώρα, ή να γλιτώσει τη συμμετοχή σε μια σύνοδο που λίγες μέρες μετά τη συγκρότηση κυβέρνησης θα αποκαλυπτόταν με την υπογραφή της απόφασης της συνόδου του ΝΑΤΟ.
Ο εκλεκτικισμός και η επιλογή θεμάτων είναι το χαρακτηριστικό των 5 σημείων του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να προσεγγισθεί ειδικό ακροατήριο, λες και μια κυβέρνηση δεν αντιμετωπίζει εφ' όλης της ύλης προβλήματα. Παρέμβαση είχαμε από τον πρόεδρο του ΣΕΒ για την εξασφάλιση της σταθερότητας της Ελλάδας στην ΕΕ, σε αντίθεση με το λαό και ως πρόληψη στην όξυνση της ταξικής πάλης.
Η ΝΔ δουλεύει τη λαϊκή συνείδηση με το παραπλανητικό επιχείρημα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί τη χώρα εκτός ΕΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ απαντά ότι πάση θυσία θα διασφαλίσει την παραμονή της Ελλάδας - πράγμα που είναι αλήθεια -, ενώ ταυτόχρονα ψεύδεται, όταν ισχυρίζεται ότι ο "ευρωμονόδρομος" μπορεί να γίνει ανθρωπινότερος και φιλολαϊκός.
Το ΠΑΣΟΚ δηλώνει ότι μπορεί να τα βρει με τον ΣΥΡΙΖΑ αφού δηλώνει υπέρ της ΕΕ και του ευρώ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ψεύδεται ότι θα ακυρώσει το μνημόνιο, τη δανειακή σύμβαση και ότι θα απαλλάξει το λαό από το χρέος. Και οι τρεις, μαζί και η ΔΗΜΑΡ, από διαφορετικά κανάλια οδηγούν το λαό στον ίδιο εκβιαστικό φόβο, βάζουν φραγμό σε πραγματικά διαφορετική, ριζική εναλλακτική λύση.
Είναι διλήμματα που υπηρετούν απολύτως την αγωνιώδη προσπάθεια της άρχουσας τάξης, μπροστά στον κίνδυνο του λαϊκού ξεσηκωμού, για μια ανασύνταξη του πολιτικού προσωπικού, μέσω της διαμόρφωσης ενός ανανεωμένου δίπολου κεντροδεξιά ή κεντροαριστερά, κεντροδεξιά ή αριστερά με πλήρως ενσωματωμένη την κυβερνώσα αριστερά. Η κυβερνώσα αριστερά, που δε διστάζει τάχα να αναλάβει ευθύνες, είναι το όχημα της ενσωμάτωσης, της υποταγής ως το τσάκισμα του εργατικού κινήματος, της ματαίωσης της κοινωνικής συμμαχίας του με τους αυτοαπασχολουμένους της πόλης και της υπαίθρου.
Με όπλο το μαστίγιο, αλλά και κατά περίπτωση και το καρότο, για ένα κίνημα χειροκροτητή, εξαγορασμένο με ανώδυνες για το σύστημα και προσωρινές παροχές - ψίχουλα σε συνθήκες μειωμένων απαιτήσεων λόγω της κρίσης, της εξαθλίωσης. Ξεχωριστός στόχος, για να πετύχει η πιο πάνω στρατηγική επιδίωξη είναι να αδυνατίσει με κάθε μέσο, ακόμα και με καταστολή, ο πρωτοποριακός ρόλος του ΚΚΕ στο εργατικό λαϊκό κίνημα, στη συσπείρωση αντιμονοπωλιακών αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ή να το υποχρεώσει σε μετάλλαξη, ώστε να ενισχύσει το δίχτυ ασφαλείας του συστήματος.
Οι μόνοι ικανοποιημένοι από μια τέτοια εξέλιξη θα είναι οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι μονοπωλιακοί όμιλοι. Καμία από τις δύο αλληλοδιαπλεκόμενες απόπειρες δε θα ευοδωθεί.
Να μην υποταχτεί ο ριζοσπαστισμός σε χίμαιρες
Η εκλογική αναμέτρηση ξεκίνησε. Είναι μια ευκαιρία να κατανοηθεί από το δοκιμαζόμενο λαό ότι είναι ορατός ο κίνδυνος, ο ριζοσπαστισμός που έδειξε, η τάση αναζήτησης εναλλακτικής λύσης να υποταχθεί στη χίμαιρα της "λύσης εδώ και τώρα", του μικρότερου κακού, "κάτι καλύτερο" και ό,τι να είναι.
Δε ζούμε στη 10ετία του '70 ούτε του '80, με κυβέρνηση ΝΔ και μετά ΠΑΣΟΚ σε συνθήκες ευνοϊκής καπιταλιστικής συγκυρίας. Αυτή η περίοδος τέλειωσε, μια περίοδος που ευνόησε ορισμένες παραχωρήσεις και ανώδυνες για το σύστημα μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα, που είχαν προ πολλού γίνει στην καπιταλιστική Ευρώπη. Ο δρόμος της καπιταλιστικής ανάπτυξης αναπόφευκτα οδηγεί στην οικονομική κρίση. Στις σημερινές μάλιστα συνθήκες, πραγματοποιήθηκε μια ιστορική ρεβάνς κατά των λαών της Ευρώπης με την κατάργηση των όποιων μεταπολεμικών και μεταπολιτευτικών για την Ελλάδα κατακτήσεων, παραχωρήσεων.
Δίνεται η ευκαιρία σε όσους θέλουν να διεκδικήσουν καλύτερη ζωή και μέσα από την τραγελαφική εικόνα της βδομάδας των εντολών, όπου το κάθε κόμμα προσπαθούσε να χαϊδέψει αυτιά, να εμφανισθεί ως αγωνιστής διαπραγματευτής, να διορθωθεί η λαϊκή ψήφος ως προς την ενίσχυση του ΚΚΕ.
Να προβληματιστεί για το περιεχόμενο της φιλολαϊκής διεξόδου από την κρίση και της φιλολαϊκής ανάπτυξης, τι σημαίνει λαϊκή διακυβέρνηση.
Η άλλη μέρα που έρχεται, θα είναι ακόμα πιο δύσκολη και ο λαός δεν πρέπει να κρατήσει στάση αναμονής, να πιστέψει ότι το εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί να φέρει διόρθωση ή και ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής που έζησε και έχει όνομα, καπιταλισμός, είναι ενσωμάτωση της Ελλάδας στην ΕΕ με ή χωρίς Μέρκελ και Σαρκοζί.
Η μεγάλη ευκαιρία που έχει ο λαός σήμερα είναι να χρησιμοποιήσει την πείρα του, να μη την πετάξει στο καλάθι των αχρήστων στο όνομα της κρίσης, των διλημμάτων και των αυταπατών. Ο λαός και η χώρα χρειάζονται ένα ισχυρό ΚΚΕ και ένα κίνημα απολύτως χειραφετημένο από κάθε κυβερνητικό και εργοδοτικό - ευρωενωσιακό εναγκαλισμό. Επομένως, η ψήφος πρέπει να υπηρετεί την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, της κοινωνικής συμμαχίας, και γι' αυτό έχει σημασία η ενίσχυση του ΚΚΕ.
Κάθε υποχώρηση από αυτήν την προοπτική, θα πληρωθεί πολύ ακριβά από το λαό με νέα βάσανα και απογοητεύσεις, με χαμένο πολύτιμο χρόνο».
Θέλουμε τα χέρια μας και του λαού ελεύθερα
-- Πόσο ρεαλιστικό θεωρείτε το σενάριο που κυκλοφορεί και στο οποίο και εσείς αναφερθήκατε, να αποτελέσει ο ΣΥΡΙΖΑ τον κύριο μοχλό διαμόρφωσης ενός νέου σοσιαλδημοκρατικού κεντροαριστερού πόλου; Κι αν αυτό το σενάριο υλοποιηθεί, ποιες θα είναι οι συνέπειες, θα αλλάξει το πολιτικό σκηνικό; Θα αλλάξει η πολιτική;
-- Η εκτίμησή μας αυτή δεν βασίζεται σε παραπολιτικά ή σε αυτό που πάρα πολλοί το λένε, αλλά μπορεί κανείς να πει ότι το λένε για λόγους πίεσης προς τον ΣΥΡΙΖΑ ή για λόγους αδειάσματος του ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς βλέπουμε αντικειμενικά το πρόγραμμά του. Αυτά που λέει τώρα. Δεν κάνω τώρα αναλύσεις. Λέει θα καταργήσω, θα κάνω, θα φτιάξω, αλλά μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ευρώ. Δεν απαντάει καν στο ερώτημα, αν, έστω ένα στα εκατό, σε διώξουν απ' την Ευρωζώνη, τι θα κάνεις; Εμείς, όπως είδατε προεκλογικά, απαντούσαμε σε όλα τα σενάρια, ακόμα κι αν δεν πιστεύαμε ότι αυτό το σενάριο μας αφορά.
Τι πάει να κρύψει ότι θα κάνει; Δηλαδή, να την φέρει στην ΕΕ; Μου θυμίζει τον Ανδρέα Παπανδρέου που έλεγε θα διώξω τις βάσεις, αλλά μην το βάζετε τώρα γιατί πρέπει να τους την φέρω. Πώς θα έφευγαν οι αμερικάνικες βάσεις, χωρίς να το ξέρουν οι ΗΠΑ; Ετσι μόνες τους θα φεύγανε; Σε ένα βράδυ;
Λοιπόν, βλέπουμε αν θέλετε και τα ρεύματα που υποστηρίζουν, τις κοινωνικές δυνάμεις - μέρος των κοινωνικών δυνάμεων, δεν λέω όλες τις κοινωνικές δυνάμεις - που στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ μαχητικά. Βλέπουμε στελέχη μέσα απ' το σύστημα που τον στηρίζουν μαχητικά. Και αυτά τα βλέπουμε και κάτω στη βάση. Και σε μηχανισμούς κ.λπ. υπάρχει μια ροή τώρα. Ροή ανθρώπων του συστήματος προς τα εκεί. Σου λέει, με αυτόν μπορούμε έστω να κερδίσουμε χρόνο, αν μπορούν να ανασυνταχθούν και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ κ.λπ. Είναι μια θαυμάσια ευκαιρία. Είναι πολιτική εκτίμηση και δεν έχει να κάνει με συνωμοτικά σχέδια.
Και ο ίδιος, ως κυβέρνηση, δεν μπορεί να μην ενσωματωθεί. Αφού δέχεσαι να είσαι κυβέρνηση μέσα στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, είναι αδύνατον να μην ενσωματωθείς. Δεν μπορεί να κάνεις παρτιζάνικο στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Σικάγο. Δεν μπορεί να λέει «έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου, θα τα καταφέρω». Εδώ δεν τα κατάφεραν κυβερνήσεις που αναδείχτηκαν μέσα από λαϊκό ξεσηκωμό. Πάρτε την Επανάσταση των Γαρυφάλλων στην Πορτογαλία. Θα τα καταφέρει μια κυβέρνηση επειδή πήρε ας πούμε ένα υψηλό ποσοστό και ενδεχομένως παίρνει και το μπόνους και κάνει κυβέρνηση; Και παίρνει και τίποτα βουλευτές που θα φεύγουν από τα άλλα κόμματα και κάνει κυβέρνηση.
Θα τα καταφέρει; Εχει προετοιμάσει το λαό για μια τέτοια σύγκρουση; Και μόνο που δεν έχει προετοιμάσει το λαό, θα ενσωματωθεί. Κι εμάς σε μια τέτοια κυβέρνηση θα ήταν δεμένα τα χέρια μας, δε θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Το κοκαλάκι της νυχτερίδας έχουμε; Δεν μπαίνουμε, για να είναι ελεύθερα τα χέρια μας τα δικά μας και του λαού.
Καθορίζουν τη στάση τους με τα γκάλοπ
-- Κυρία Παπαρήγα, όταν γίνει η σύσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο εσείς θα πάτε;
-- Βεβαίως. Να ξεκαθαρίσω, πως όταν είπαμε ότι θα καταθέσουμε την εντολή, το είπαμε γιατί δεν είχε αντικείμενο για μας. Θα πάμε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, βεβαίως, εφόσον κληθούμε. Δεν ξέρω, λένε ότι θα γίνει ανά δύο, με ατομικές συναντήσεις. Θα πάμε και μία και δύο να γίνουν, βεβαίως θα πάμε.
-- Και τι πιθανότητες δίνετε να σχηματιστεί κυβέρνηση;
-- Ρωτήστε τους τρεις πρώτους εντολοδόχους. Τι να σας πω τώρα εγώ; Εγώ σας είπα μπορεί. Τώρα, κοιτάξτε, κάνουν τα γκάλοπ, κοιτάζουν τις δημοσκοπήσεις και καθορίζουν τη στάση τους. Εχουν να αντιμετωπίσουν μια σειρά ζητήματα. Εμείς θα είμαστε σε όλη αυτή τη διαδικασία, το Κόμμα θα είναι παρόν βεβαίως. Οχι όμως για να κάνουμε εμείς απόπειρα να φτιαχτεί κυβέρνηση, να το ξεκαθαρίσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου