ΑΛΛΑΓΗ ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑΣ ΑΘΛΗΤΩΝ
Μία ακόμα ένδειξη της σαπίλας του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού
Sportidea |
Μία από τις πτυχές της σαπίλας στον εμπορευματοποιημένο αθλητισμό είναι και η υπόθεση με την αλλαγή υπηκοότητας αθλητών και οι... μεταγραφές σε άλλες χώρες που είχαν την... τιμητική τους και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Κάτι που γίνεται υπό τις ευλογίες της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ). Η κυνικότητα των αξιωματούχων της ΔΟΕ είναι παροιμιώδης, αφού μοιράζει αφειδώς... διαβατήρια τα τελευταία 20 χρόνια σε αθλητές από χώρες φτωχές προς πλούσιες υπό τις προσταγές των μεγάλων πολυεθνικών χορηγών της, που κερδίζουν δισεκατομμύρια δολάρια από τις διοργανώσεις που διεξάγονται.
Ο Ζακ Ρογκ δήλωσε ότι καταλαβαίνει τους αθλητές που αλλάζουν υπηκοότητα λόγω γάμου ή επειδή τους δίνεται το δικαίωμα όταν ο ένας από τους γονείς τους έχει άλλη εθνικότητα, αλλά δεν αισθάνεται το ίδιο για εκείνους που το κάνουν για να έχουν μεγαλύτερο οικονομικό όφελος. Ομως γίνεται εύκολα αντιληπτή η υποκρισία του ισχυρού άνδρα της ΔΟΕ. Οταν η επιχείρηση που διευθύνει το μόνο που θέλει είναι τη μεγιστοποίηση του κέρδους με οποιοδήποτε κόστος, πώς θα πει όχι σε έναν αθλητή από την Αφρική που δέχεται πιέσεις από όλες τις πολυεθνικές μέσω μάνατζερ να απαρνηθεί την πατρίδα του και να αλλάξει σημαία ακόμη και για μια χούφτα χρήματα;
Αλλαγή διαβατηρίων για το Λονδίνο
Τα βρετανικά Μέσα Ενημέρωσης επέκριναν με δριμύτητα το μεγάλο αριθμό αθλητών γεννημένων σε ξένες χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Γιαμίλε Αλντάμα (1η στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο τριπλούν - 5η στην Ολυμπιάδα στα 40 χρόνια της, πρώην Κουβανέζα και Σουδανή) και της Τίφανι Πόρτερ, που συμμετείχαν με την Εθνική ομάδα στίβου στο Λονδίνο, τους οποίους μάλιστα αποκάλεσαν «Πλαστικούς Βρετανούς».
Οι υπεύθυνοι της Εθνικής των ΗΠΑ δεν είχαν ασχοληθεί με την Μπέκι Χάμον, μέχρι τη στιγμή που αυτή πήγε στη Ρωσία. Παρά το γεγονός ότι ήταν για αρκετά χρόνια μια από τις κορυφαίες αθλήτριες του WNBA (γυναικείο ανάλογο του ΝΒΑ) και μόνιμη μετέχουσα των All Star Games, η πρόσκληση για την Εθνική ομάδα αργούσε να έρθει. Η 31χρονη μπασκετμπολίστρια σε όλη την καριέρα της δεν αγωνίστηκε ούτε μια φορά σε επίσημο παιχνίδι της Εθνικής των ΗΠΑ.
Εχοντας πλέον χάσει τις ελπίδες της να φορέσει τη φανέλα με την αμερικανική σημαία, η Μπέκι λίγο πριν την Ολυμπιάδα του Πεκίνου υπέγραψε συμβόλαιο με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Παρότι η διαδικασία απόκτησης υπηκοότητας διαρκεί περίπου 5 χρόνια, στην περίπτωση της Μπέκι χρειάστηκε λιγότερο από ένα. Η διοίκηση του Συλλόγου έπεισε τον Πρόεδρο της Ρωσίας για τις εξαιρετικές ικανότητες της Χάμον και ο Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος μόλις λίγο καιρό πριν είχε απονείμει τον τιμητικό τίτλο του άξιου αθλητή της Ρωσίας στον γεννημένο στις ΗΠΑ πρωταθλητή Ευρώπης Τζον Ρόμπερτ Χόλντεν, δεν μπορούσε να αρνηθεί.
Μια σειρά από πρώην σοβιετικές χώρες, με αιχμή του δόρατος το πλούσιο σε πετρέλαιο Αζερμπαϊτζάν, έχουν υιοθετήσει την πρακτική ενεργά.
Από τους πάνω από 50 αθλητές που εκπροσώπησαν το Αζερμπαϊτζάν στο Λονδίνο, σχεδόν οι μισοί είναι πολιτογραφημένοι πολίτες.
Κατά την περίοδο έως και τους Αγώνες, η χώρα ενεπλάκη σε μια πικρή διαμάχη μεταξύ δύο εφήβων Βουλγάρων αρσιβαριστών. Του Μπόνκα Κόστοβα και του Χριστόφ Βαλεντίν (χάρισε το πρώτο μετάλλιο, χάλκινο, στο Αζερμπαϊτζάν). Κυριολεκτικά πήραν μεταγραφή με συμφωνία των δύο χωρών αφού πρώτα τα βρήκαν στο οικονομικό, μιας και είχε παρουσιαστεί προσωρινά εμπλοκή!
Οπως το Αζερμπαϊτζάν, έτσι και το Καζακστάν είναι μια άλλη χώρα που στηρίζεται ολοένα και περισσότερο στους αλλοδαπούς αθλητές. Είχε στις τάξεις της τρεις Ρωσίδες τενίστριες (Σικούκιν, Πέρβακ, Πουτίσεβα) και τέσσερις Κινέζους αρσιβαρίστες (Μανέζα, Κισχάλο, Κοντάι, Κχάνκι), που έχουν λάβει όνομα μαζί με την υπηκοότητα του Καζακστάν.
Ασφαλώς και εδώ τα χρήματα έπαιξαν καθοριστικό παράγοντα, όπως παραδέχεται και ο προπονητής της ομάδας άρσης βαρών, Μεντικάν Ταπσιρούλι: «Φέραμε αυτούς τους αθλητές έναντι σημαντικού ποσού για να τονώσουμε τη νεολαία», υποστηρίζει. Ομως, στην αντίπερα όχθη τονίζουν ότι αντί να δαπανώνται χρήματα του λαού στο εξωτερικό θα πρέπει να επικεντρωθούν στην εκπαίδευση των νεαρών αθλητών και στην ανάπτυξη αθλητικών εγκαταστάσεων στη χώρα.
Ακόμη ένα παράδειγμα του ταλαντούχου σφυροβόλου Σίκμπο Κοζμπάεφ, που προκάλεσε σάλο στην πατρίδα του, Τατζικιστάν, όταν ξαφνικά μεταπήδησε στο Ουζμπεκιστάν, πριν από τρία χρόνια. Πίσω από την απόφασή του ήταν εταιρεία αθλητικών ειδών που άνοιγε δουλειές στο Ουζμπεκιστάν...
Η περίπτωση της Κένυας
Μια χώρα με τεράστια παράδοση στις κούρσες μεσαίων αποστάσεων και αντοχής είναι αναμφίβολα η Κένυα. Η πατρίδα των Ολυμπιονικών στις μεσαίες αποστάσεις, μαζί με την Αιθιοπία, είναι μια αστείρευτη πηγή ατόφιων ταλέντων που θαρρείς δεν έχει τελειωμό. Δυστυχώς, όμως, και εδώ τα... κοράκια των πολυεθνικών μέσω ατζέντηδων εκμεταλλεύονται την ανέχεια και το χαμηλό βιοτικό επίπεδο της χώρας, που έχουν υποτάξει ο καπιταλισμός και η αποικιοκρατία εδώ και αιώνες.
Με αυτούς που ασχολούνται κυρίως με τους νεαρούς Κενυάτες δρομείς τα προβλήματα είναι ακόμα πιο εμφανή και δε διστάζουν να χαρακτηρίσουν... πρόβλημα το γεγονός πως υπάρχει τόσο πολύ ταλέντο. Ουσία είναι πως «ταλέντο υπάρχει και θα υπάρχει πάντα» και... γιατί να ασχολούνται οι υπεύθυνοι. Και δεν έχουν «άδικο» από τη στιγμή που φαίνεται πως υπάρχει μια νοοτροπία πώς θα αξιοποιήσουν σωστά τους ταλαντούχους αθλητές από τη στιγμή που πάντα θα βγαίνουν άλλοι για να αντικαθιστούν αυτούς που δεν αντέχουν άλλο και εγκαταλείπουν νωρίς. Ετσι, οι νεαροί πρωταθλητές δεν καθοδηγούνται σωστά με γνώμονα το μέλλον και το συμφέρον τους, αλλά παρασύρονται σε μια λογική άμεσης ανάδειξης και κέρδους, που τελικά στρέφεται εναντίον τους. Αυτό είναι κατανοητό σε μια κοινωνία που μαστίζεται κατά κύριο λόγο από τη φτώχεια και οι αθλητές της έχουν άμεση ανάγκη από τα χρήματα, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να αφήνεται η εξέλιξη του ταλέντου στην τύχη. Οι νεαροί Κενυάτες πρέπει να ξέρουν πως θα έχουν την ευκαιρία όχι μόνο να φτάσουν στην κορυφή αλλά και να διατηρηθούν πολλά χρόνια εκεί φτάνοντας και στις πραγματικές τους δυνατότητες. Δεν είναι αθλητικά αποδεκτό να βλέπουμε αθλητές να κάνουν καταπληκτικές επιδόσεις μέχρι τα 22 τους και μετά να εξαφανίζονται.
Ο πρώην κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ στα 800 μέτρα Γουίλσον Κίπκετερ άλλαξε υπηκοότητα και αυτός, έγινε Δανός, για να αποφύγει αυτή τη στυγνή διαδικασία συναγωνισμού, που τις περισσότερες φορές καίει τα ταλέντα αυτής της χώρας. «Οι μικροί Κενυάτες αντί να σκέφτονται πώς θα βελτιώσουν τους χρόνους τους, σκέφτονται πώς θα αποκτήσουν χρήματα και ακριβά αυτοκίνητα. Δεν υπάρχουν σκαλοπάτια στη βελτίωσή τους. Επιδιώκουν να κάνουν το άλμα από το αρχικό επίπεδο στο elite και οι περισσότεροι καταστρέφονται αθλητικά. Υπάρχει μεγάλη απόσταση από τη βάση μέχρι την κορυφή. Πρέπει να χτιστούν σκαλοπάτια γι' αυτούς που θέλουν να φτάσουν ψηλά. Από την άλλη, αυτοί που είναι στην κορυφή πρέπει να βοηθούν αυτούς που επιδιώκουν την κορυφή. Το παράδειγμα αυτών που έφτασαν και διατηρήθηκαν για χρόνια στην κορυφή πρέπει να εμπνέει τους νεότερους». Για να καταλήξει ο Κίπκετερ με μια δόση αυτοκριτικής: «Δυστυχώς, αυτό είναι το σύγχρονο αθλητικό ιδεώδες. Ολα έχουν μια τιμή. Δε βγάζω την ουρά μου απέξω. Είναι κρίμα όμως για τα νέα παιδιά εκεί στην πατρίδα να έχουν πάνω από όλα το χρήμα και να ξεχνάνε πάνω από όλα ότι είναι άνθρωποι και όχι ένα κομμάτι κρέας έτοιμο προς αγοραπωλησία».
Ανδρ. ΠΑΓΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου