«ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» φασιστική δύναμη κρούσης κατά του λαού

«ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ»

 φασιστική δύναμη κρούσης κατά του λαού

Γρηγοριάδης Κώστας

Με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο η συγκυβέρνηση έδωσε κάλυψη στη δράση της «Χρυσής Αυγής», που στήνει δουλεμπορικά γραφεία ευρέσεως εργασίας και παίζει το ρόλο του ντίλερ των επιχειρηματιών που αναζητούν φτηνά εργατικά χέρια χωρίς δικαιώματα και με εξευτελιστικά μεροκάματα. Ο υφυπουργός Εργασίας, την περασμένη Παρασκευή, στη Βουλή, απαντώντας σε σχετική Ερώτηση του ΚΚΕ, είπε ότι τα δουλεμπορικά παραμάγαζα που στήνουν οι χρυσαυγίτες σε Στερεά, Εύβοια και τώρα το επιχειρούν κεντρικά, μπορούν να λειτουργούν, αφού καλύπτονται από την αντεργατική νομοθεσία περί ίδρυσης ιδιωτικών γραφείων ευρέσεως εργασίας.

Αποκαλύπτουν έτσι το ρόλο που παίζουν, αποκαλύπτουν τα βρώμικα σχέδια συγκυβέρνησης - «Χρυσής Αυγής» σε βάρος του λαού. Στην προκειμένη περίπτωση, η «Χρυσή Αυγή», εκμεταλλευόμενη το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας, προσπαθεί να δημιουργήσει πελατειακές σχέσεις, καλλιεργώντας ρατσισμό και μίσος ανάμεσα σε Ελληνες και μετανάστες εργάτες. Και η συγκυβέρνηση συνηγορεί σε αυτό. Οι χρυσαυγίτες κάνουν πλάτες στα αφεντικά και επιχειρούν να βγάλουν λάδι ένα βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα που προκαλεί την ανεργία, τη φτώχεια, την εξαθλίωση. Προσπαθούν να διασπάσουν τους εργαζόμενους απέναντι στην ενιαία επίθεση που δέχονται από την εργοδοσία και, παράλληλα, χρησιμοποιώντας το γνωστό μηχανισμό τραμπούκων μπαίνουν σε χώρους εργασίας, προσπαθούν να εκβιάσουν ακόμα και επιχειρηματίες και στο όνομα της αντικατάστασης ξένων εργαζομένων από Ελληνες προωθούν την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και ζητούν να απασχολούν τους Ελληνες με 18 ευρώ. Είναι καθαρός δουλεμπορικός μηχανισμός που ανέχεται η κυβέρνηση. Αλλωστε, τι πιο βολικό για την κυβέρνηση και τους επιχειρηματίες από το να καλλιεργεί η «Χρυσή Αυγή» στη συνείδηση του κόσμου την αποδοχή της κατάργησης της Συλλογικής Σύμβασης;

Ομως, η κυβέρνηση δεν κάνει πλάτες μόνο σ' αυτό. Πυροδοτεί τις ρατσιστικές επιθέσεις φασιστοειδών σε βάρος μεταναστών. Ξεκίνησε την απάνθρωπη επιχείρηση «Ξένιος Ζευς». Επαναλαμβάνει θέσεις όπως «ανακατάληψη της πόλης μας», «εθνικός κίνδυνος από τους μετανάστες» και δίνει το πάτημα για επιθέσεις σε σπίτια μεταναστών, για να βγαίνουν τα τάγματα εφόδου των χρυσαυγιτών και να χτυπάνε μικροπωλητές στις λαϊκές, να παίρνουν στο κυνήγι εξαθλιωμένους ξένους εργάτες στην πλατεία Αμερικής. Η συγκυβέρνηση στρώνει το δρόμο ώστε οι τραμπούκικες επιθέσεις της «Χρυσής Αυγής» να γίνονται δεκτές με ανοχή αν όχι με επιδοκιμασία από την κοινωνία. Και σε αυτό παίζουν καθοριστικό ρόλο και τα αστικά ΜΜΕ. Παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια σε βάρος των εργαζομένων...

Εχει, λοιπόν, ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι οι εργάτες στην «ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗΣ» τους έδιωξαν όταν θέλησαν να μπουν στο εργοστάσιο και στη συνέχεια κατήγγειλαν το διχαστικό ρόλο που παίζουν ανάμεσα στους εργάτες. Την ίδια καταγγελία έκανε και το Σωματείο Καθαριστών - Καθαριστριών Νομού Αττικής. Και καλά κάνουν οι εργάτες να τους βάζουν στο περιθώριο και να αντιλαμβάνονται τα βρώμικα σχέδιά τους.

Αντίστοιχες υπηρεσίες από το ναζιστικό καθεστώς

Αξίζει να θυμίσουμε ότι το ασφυκτικό πρόβλημα της ανεργίας και των επιπτώσεων που είχε στη γερμανική κοινωνία πριν το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο το είχε εκμεταλλευθεί και το ναζιστικό καθεστώς, δημιουργώντας την Υπηρεσία Εργασίας του Ράιχ, με σκοπό τη μείωση της ανεργίας. Ο οργανισμός αυτός κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου είχε αποτελέσει βοηθητικό μηχανισμό για την υποστήριξη της Βέρμαχτ. Μάλιστα, την εποχή της ανόδου του Χίτλερ στη Γερμανία υπήρχαν έξι εκατομμύρια άνεργοι.

Η Υπηρεσία αυτή άρχισε να βρίσκει εργασία σε ανέργους κυρίως σε μεγάλα δημόσια έργα, όπως η κατασκευή αυτοκινητόδρομων και η αποστράγγιση βάλτων, προκειμένου να μετατραπούν σε αγροκτήματα. Οι εργαζόμενοι ήταν ντυμένοι με παραστρατιωτικές στολές, ζούσαν στα στρατόπεδα εργασίας και αμείβονταν με ένα συμβολικό ποσόν. Για πολλούς ανέργους η εξασφάλιση στέγης και τροφής ήταν προτιμότερη από την ανεργία, ακόμα και αν οι αμοιβές τους ήταν πενιχρές.

Η φασιστική «Χρυσή Αυγή» στηρίζει το σύστημα που πίνει το αίμα του λαού. Αλλωστε, η ίδια η ιδεολογία της είναι τέτοια. Και μπορεί να είναι επιλογή της να μην αυτοπροσδιορίζεται ως τέτοια. Το κάνει για να μη στιγματιστεί από την αρνητική εικόνα για την ιδεολογία και την πρακτική του εθνικοσοσιαλισμού που υπάρχει σε πλατιά λαϊκά στρώματα, εξαιτίας και των ιστορικών εμπειριών στη χώρα μας. Ποια είναι η πραγματικότητα που δείχνει ότι είναι φασιστική οργάνωση;

• Η ακραία ιδεολογία της «Χρυσής Αυγής» με την πρόταξη του έθνους ως «ανώτερης εκδήλωσης» της φυλής και του κράτους ως στοιχείου που σταθεροποιεί και αναπτύσσει το έθνος. Η προβολή του ελληνικού έθνους ως υπεράνω όλων. Χαρακτηριστική η αντίληψη: «Πάνω απ' όλα για μας είναι το Ελληνικό Αίμα».
• Τα ιδεολογήματα για την πραγμάτωση μιας «Μεγάλης Ελλάδας», σε συνδυασμό με τις επιθετικές, τυχοδιωκτικές θέσεις σε μια σειρά μέτωπα της εξωτερικής πολιτικής (Βόρεια Ηπειρος, Μακεδονία, Θράκη, κ.τ.λ.).
• Η αντίληψή της για το κράτος που εξασφαλίζει την αρμονική συμβίωση των τάξεων, «όπως σ' ένα ζωντανό οργανισμό».
• Η αντι-πλουτοκρατική συνθηματολογία, με αιχμή τόσο προς το εσωτερικό της χώρας, όσο και προς το διεθνές τραπεζικό σύστημα, χωρίς όμως να θίγεται το δικαίωμα ιδιοκτησίας πάνω στα μέσα παραγωγής.
• Η μη αναγνώριση της εργατικής τάξης ως αυτοτελούς κοινωνικού υποκειμένου και ο συνεπαγόμενος αντικομμουνισμός (ενάντια στον «αντεθνικό μπολσεβικισμό») ως συστατικό στοιχείο της ιδεολογίας.
• Η προσπάθεια διαμόρφωσης μαζικής βάσης και επίδρασης, πρώτα και κύρια στα μικροαστικά στρώματα που συμπιέζονται από τα μονοπώλια, με ερεθισμό των πιο ταπεινών ιδιοκτησιακών κινήτρων.
• Η ταυτόχρονη προσπάθεια διείσδυσης σε αδιαμόρφωτα στρώματα της εργατικής τάξης, με την προβολή μέτρων που δήθεν θα δώσουν κάποια άμεση ανακούφιση (προστασία κατοικίας, ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης, κ.τ.λ).
• Η αναζήτηση ενός φυλετικού εχθρού, καταρχάς στο εσωτερικό της χώρας, που ευθύνεται για μια σειρά άμεσα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων (Εβραίοι στη ναζιστική Γερμανία, σκουρόχρωμοι και μαύροι μετανάστες στη σημερινή Ελλάδα). Προσπάθειες δημιουργίας δυναμικών, εκπαιδευμένων, ημι-στρατιωτικών ομάδων κρούσης, που ακόμα εμφανίζονται περιστασιακά, αλλά όλο και συχνότερα. Στόχος αυτών των ομάδων είναι η ένοπλη αντιμετώπιση του εργατικού κινήματος και η στήριξη του αστικού καθεστώτος (χαρακτηριστικές είναι οι βδομαδιάτικες ημι-στρατιωτικές παρελάσεις δυνάμεων της «Χρυσής Αυγής» στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και η «εκπαίδευση» τμημάτων της σε ορεινές περιοχές).

Η Ιστορία έχει διδάξει ότι απέναντι στην ολοένα και μεγαλύτερη αντιδραστικοποίηση του συστήματος, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης, η εργατική τάξη δεν πρέπει να υποστείλει τη σημαία του ταξικού αγώνα ενάντια στην εξουσία της αστικής τάξης. Δυνάμεις όπως η «Χρυσή Αυγή» εκκολάφθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα στο έδαφος του αντικομμουνισμού, της συκοφαντίας των ταξικών αγώνων της εργατικής τάξης, στο έδαφος της ταύτισης ναζισμού - κομμουνισμού που προωθούν τα αστικά πολιτικά κόμματα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ., διάφορα αστικά κέντρα, τα ΜΜΕ, τα αντικομμουνιστικά μνημόνια της ΕΕ. Η «Χρυσή Αυγή» είναι δολοφονική δύναμη κρούσης του συστήματος που θα κάνει τα πάντα, και με κάθε μέσο, για τη σωτηρία του κεφαλαίου ενάντια στο οργανωμένο ταξικό εργατικό κίνημα.

Κ. Πασ