Πες-πες, κάποιος θα τρομάξει.

Σχόλια από δω κι από κει 

 Το εντόπισε ο Νίκος Μπογιόπουλος στον σημερινό "Ριζοσπάστη", το διασταύρωσα και το αναμεταδίδω:

"Τα έσοδα από το φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων αναμένεται να αυξηθούν σημαντικά κατά 19,9% έναντι του 2011, κυρίως λόγω της μείωσης του αφορολογήτου ορίου στα 5.000 ευρώ ενώ, αντίθετα, τα έσοδα από τη φορολογία νομικών προσώπων εκτιμάται ότι θα εμφανίσουν μείωση κατά 40,4% λόγω της μειωμένης κερδοφορίας των επιχειρήσεων" (Εισηγητική έκθεση προϋπολογισμού 2013, Κεφάλαιο 3 - Προϋπολογισμός γενικής κυβέρνησης, σελίδα 75).

 Ρε παιδιά, τί είναι αυτό που δεν καταλαβαίνω; Άντε, ας δεχτούμε ότι καλώς πληρώνουν λιγώτερο φόρο τα νομικά πρόσωπα (δηλαδή, οι εταιρείες), αφού έχουν μειωμένα κέρδη λόγω της κρίσης. Ποιό νομικό πρόσωπο πάει καλά για να πληρώσει φόρο; Η Χαλυβουργία, που την κατεστρέψανε οι απεργοί ή οι τράπεζες που υποφέρουν τόσο ώστε ανέλαβε να τις στηρίξει ο κρατικός κορβανάς; Μη τρελλαθούμε κιόλας. Εκείνος ο δόλιος ο Σάλλας κυκλοφορεί τόσα χρόνια με το ίδιο ελικόπτερο, γιατί η Τράπεζα Πειραιώς έχει πέσει έξω και δεν υπάρχουν λεφτά για να πάρει καινούργιο. Το σκατό του παξιμάδι έκανε ο άνθρωπος για να μαζέψει πέντε δεκάρες να αγοράσει την Αγροτική. Πού να του μείνουνε λεφτά για φόρους;

 Αλλά, γαμώ την πουτάνα μου μέσα, εγώ ο απλός εργαζόμενος γιατί πληρώνω αυξημένους φόρους; Μήπως παρουσιάζω αυξημένη κερδοφορία και δεν το έχω πάρει χαμπάρι; Οι απολύσεις όλο και αβγαταίνουν, η ανεργία όλο και φουσκώνει, τα μεροκάματα όλο και πέφτουν, οι ψιλοκαταθέσεις που είχα κάποτε έχουν περάσει εδώ και καιρό στην σφαίρα τής νοσταλγίας...με δυο λόγια, με έχει πάρει ο διάολος και μ' έχει σηκώσει. Πώς σκατά γίνεται να αυξάνεται η φοροδοτική μου ικανότητα;

 -----------------------------------------------------

 - Πατάει το κουμπί ν' ανοίξει την τηλεόραση και μονολογεί: "Για να δούμε, με τί μας απειλούν σήμερα;"
 - Ακούει την τηλεπαρουσιάστρια του δελτίου ο-θεός-να-το-κάνει ειδήσεων να αναγγέλει την συζήτηση κάποιου θέματος με κάποιον επιφανή καλεσμένο (από τους γνωστούς) στο παράθυρο και σχολιάζει: "Έλα και συ να μας πεις την παπαριά σου".
 - Βλέπει στις ειδήσεις κάποιον γέροντα να ταλαιπωρείται, προσπαθώντας να βρει τα φάρμακά του και αναρωτιέται: "Ο πατέρας τού Λοβέρδου είναι αυτός;"
 - Ακούει την αναγγελία κάποιων νέων μέτρων και με ενημερώνει, καθώς σηκώνεται από τον καναπέ: "Μισό λεπτό, πάω να τους χέσω".
 - Μαθαίνει ότι ο Γιωργάκης παραδίδει μαθήματα στο Χάρβαρντ και με ρωτάει, με ειλικρινή έκπληξη: "Αυτοί που πάνε στο Χάρβαρντ για σπουδές, πληρώνουν;"

 Την γνωρίζω τόσα χρόνια. Κι όμως, το ιδιότυπο φλέγμα τής συζύγου μου εξακολουθεί να με γοητεύει.

 -----------------------------------------------------

 Αντιγράφω από την χτεσινή "Καθημερινή". Άρθρο με τίτλο "Κυβέρνηση και εταίροι":

"Δύο βασικές παραδοχές ισχύουν για τη χώρα μας. Πρώτον, δεν μπορεί να επιβιώσει εκτός ευρώ και χωρίς τη βοήθεια των εταίρων και δανειστών της. Δεύτερον, δεν υπάρχει κανένας ηγέτης και κανένα κόμμα εκτός του σημερινού κυβερνητικού συνασπισμού που να διαθέτει την απαραίτητη εμπειρία, το σχέδιο και τις διεθνείς διασυνδέσεις ώστε να μπορέσει να κυβερνήσει τη χώρα αυτή τη δύσκολη ώρα. Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα, που καθιστά την ψήφιση των μέτρων και τη διατήρηση της κυβέρνησης στην εξουσία θεμελιώδεις προϋποθέσεις για να μην καταρρεύσει η χώρα και βρεθεί ακυβέρνητη εν μέσω θυέλλης. Αυτό πρέπει ασφαλώς να το αντιληφθούν και οι εταίροι μας, οι οποίοι θα πρέπει να καταλάβουν πως αν πέσει η κυβέρνηση Σαμαρά θα ακολουθήσουν επικίνδυνοι κλυδωνισμοί και χαοτικές καταστάσεις, κάτι το οποίο θέλουν -προφανώς- να αποφύγουν."

 Προσέξτε τις -υπογραμμισμένες από μένα- παραδοχές. Δυστυχώς, δεν είχα υπ' όψη το εν λόγω άρθρο όταν έγραφα το χτεσινό σημείωμα περί αντιστροφής αιτίου-αιτιατού. Θα το είχα συμπεριλάβει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα τού πώς καταλύεται η λογική. Ή του πώς στήνεται η σπέκουλα, θεωρώντας ως "παραδοχές" αυτά που, κανονικά, πρέπει να αποδείξεις, επειδή ακριβώς δεν μπορείς να τα αποδείξεις.

 Προφανώς, η έλλειψη λογικής δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ο γκαιμπελσικός μπούσουλας: πες-πες, κάτι θα μείνει. Ποιός χέστηκε για την λογική; Πες-πες, κάποιος θα τρομάξει.

Cogito ergo