Το παραμύθι της «ρευστότητας»

Το παραμύθι της «ρευστότητας»

«Ωστόσο οι προσδοκίες για ένα σοκ ρευστότητας στην αγορά από την εκταμίευση της δόσης ενδέχεται να διαψευστούν, καθώς πολλοί δημόσιοι φορείς δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις αυστηρές προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος για την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων οφειλών, προκειμένου να μη δημιουργηθούν νέες». Ούτε μια μέρα δεν κράτησαν οι απατηλές προσδοκίες που καλλιέργησε η κυβέρνηση με τα φούμαρα για δήθεν «σοκ ρευστότητας» που τάχα θα βάλει «μπροστά τη μηχανή της οικονομίας» και θα ανοίξει ο δρόμος της ανάπτυξης», όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός, χαρακτηρίζοντας τη ρευστότητα ως «πρώτο σύμμαχο» στην κατεύθυνση αυτή. Οπως επιβεβαιώνεται από το παραπάνω πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ της χτεσινής «Καθημερινής», η ρευστότητα μάλλον θα αργήσει και σε κάθε περίπτωση θα είναι με το σταγονόμετρο και «στοχευμένη», δηλαδή κυρίως στις πολυεθνικές - προμηθευτές του Δημοσίου. Επίσης μάλλον δεν πρέπει να βιαστούν να «πάνε Ταμείο για το εφάπαξ» οι 40.229 δημόσιοι υπάλληλοι, στους οποίους χρωστάει το κράτος 1,4 δισ., όπως τους προτρέπει το χτεσινό πρωτοσέλιδο των «Νέων», γιατί «το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων δεν μπορεί να εκκαθαρίζει περισσότερα από 80-100 εκατ. μηνιαίως για τα εφάπαξ», σύμφωνα με την «Καθημερινή». Σε κάθε περίπτωση, η ουσία είναι μία. Το κυβερνητικό επιτελείο χρησιμοποιεί τη ρευστότητα περισσότερο ως προπαγανδιστικό παραμύθι για να πουλήσει ψεύτικες ελπίδες στο λαό, προκειμένου να τον κάνει να δείξει καρτερικότητα και να σκύψει το κεφάλι στα βάρβαρα μέτρα που εξαθλιώνουν τη ζωή του. Θέλει να πιστέψει ότι τάχα η πολυπόθητη ανάπτυξη θα έρθει μέσα από την ενίσχυση της ρευστότητας και την «προσέλκυση επενδύσεων». Ακριβώς για να κρύψει την αλήθεια, ότι δηλαδή η ανάπτυξη, αν και όποτε έρθει, θα είναι αναιμική, και θα πατήσει πάνω στη φτηνή εργατική δύναμη, τα ερείπια των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, την απόλυτη και σχετική φτώχεια του λαού.