Οι γερμανο – φοβικές αντιδράσεις…
Του Στέφανου Πουλημένου
Ώστε έτσι λοιπόν. “Ο Σπύρου σε ρόλο dealer των γερμανικών συμφερόντων, κατάντησε την Κέρκυρα Γερμανική επαρχία”!
Τάδε έφη ο Περιφερειακός Σύμβουλος της προσκείμενης στο ΣΥΡΙΖΑ, παράταξης ΑΝΑΣΑ, Θόδωρος Γαλιατσάτος, ο οποίος δεν έμεινε μόνος στις ακραίες αφοριστικές του δηλώσεις.
Την ίδια ώρα, η Νομαρχιακή Συντονιστική Επιτροπή Κέρκυρας των “Ανεξάρτητων Ελλήνων” σε ανακοίνωσή της δηλώνει μεταξύ άλλων ότι “θεωρεί τον Φούχτελ και τη συνοδεία του ανεπιθύμητους”, ενώ ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Σαμοϊλης, προχωράει παραπέρα δηλώνοντας ότι “οποιαδήποτε γερμανική αντιπροσωπεία, είναι ανεπιθύμητη στην Κέρκυρα”.
Αφορμή για τις δηλώσεις αυτές, η επίσκεψη στο νησί μας, αντιπροσωπείας της Περιφέρειας Vorpommern – Rugen της Γερμανίας, “στο πλαίσιο των πολιτικών ενίσχυσης της ελληνογερμανικής συνεργασίας που περιηγήθηκε σε σημεία του ενδιαφέροντός τους, τα οποία περιελάμβαναν τον ΧΥΤΑ Τεμπλονίου και τις εγκαταστάσεις Βιολογικού Καθαρισμού Κέρκυρας, καθώς και επιχειρήσεις παραγωγής τοπικών προϊόντων, όπως λάδι, κουμ – κουάτ και μπύρα”, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της Περιφέρειας Ιόνιων Νησιών.
Επανέρχεται έτσι στο προσκήνιο, το γενικότερο θέμα της σχέσης που θέλουμε να έχει το νησί μας με τη σημερινή ευρωπαϊκή πραγματικότητα.
- Θέλουμε την Κέρκυρα ανοικτή στον κόσμο, στις προκλήσεις της τεχνολογίας, στα επενδυτικά κεφάλαια, στην μεταφορά εμπειριών και τεχνογνωσίας εκεί που αποδεδειγμένα υστερούμε, στις ανταλλαγές αυτοδιοικητικών και λοιπών αποστολών, ή θέλουμε το νησί μας υποταγμένο σε φοβικά σύνδρομα, που εδράζονται σε κεντρικές πολιτικές επιλογές υπηρετούσες προφανείς κομματικές σκοπιμότητες;
Επί του ερωτήματος αυτού, δικαιούται ο καθένας να έχει την άποψή του. Να ιεραρχεί τις προτεραιότητες με τα δικά του κριτήρια και δεν είμαστε εμείς εκείνοι που θα αμφισβητήσουμε το ιερό και αυτονόητο στη δημοκρατία μας, αυτό δικαίωμα.
Μπορούμε όμως κι εμείς απ’ αυτή τη στήλη, να κρίνουμε τις δημόσιες δηλώσεις πολιτικών προσώπων και σχηματισμών και το κάνουμε χωρίς φόβο και κυρίως χωρίς πάθος, προσεγγίζοντας με πολύ καλή διάθεση όλα τα τοπικού ενδιαφέροντος θέματα.
Έτσι, βλέπουμε στην δήλωση του Θ. Γαλιατσάτου, την ύβρι στο πρόσωπο του αιρετού Περιφερειάρχη Σπ. Σπύρου, ο οποίος δεν έκανε τίποτε άλλο από την υποχρέωσή του να δεχτεί, να συνομιλήσει και να συνεργαστεί με μια γερμανική αυτοδιοικητική αντιπροσωπεία, όπως κάνει διαχρονικά, κάθε φορά η τοπική ηγεσία, όταν έρχονται στο νησί μας τέτοιες αποστολές από οποιαδήποτε χώρα.
Ο κ. Σπύρου, δεν προέκυψε από τα στοιχεία της ειδησεογραφίας να έχει εκχωρήσει δημόσια περιουσία. Δεν μεταβίβασε δικαιώματα. Δεν υπόγραψε καμμιά συμφωνία, που να επιτρέπει στον κ. Γαλιατσάτο τους βαρύτατους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποίησε σε βάρος του, έμμεσα δε και σε βάρος των πολιτών αυτού του νησιού, όταν, για να πλήξει τον Περιφερειάρχη, του αποδίδει την μομφή ότι το μετέτρεψε σε “γερμανική επαρχία”.
Δεν αισθάνομαι εγώ – βλέπω δε πως το ίδιο ισχύει και για τους συμπολίτες Κερκυραίους – ως κάτοικος γερμανικής επαρχίας, ούτε βλέπω στις επαφές του κ. Σπύρου κάτι το ύποπτο και το επιλήψιμο. Θεωρώ δε πως, αν οι σχέσεις και επαφές προχωρήσουν σε κάποια συγκεκριμένη μορφή συνεργασίας, πριν υπάρξουν δεσμεύσεις και υπογραφές, το θέμα θα έρθει για συζήτηση και λήψη απόφασης στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Το ίδιο, αν το θέμα συνεργασίας ανήκει στην αρμοδιότητα του Δήμου, θα έρθει στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Προς τι λοιπόν οι αφορισμοί και οι υβριστικοί χαρακτηρισμοί;
Ως προς το άλλο θέμα της κήρυξης “του Φούχτελ και της συνοδείας του” ή “κάθε γερμανικής αντιπροσωπείας” που λέει και ο βουλευτής μας, ως ανεπιθύμητης, νομίζω ότι γίνεται χρήση ενός σοβαρού χαρακτηρισμού, κατά τρόπο μάλλον επιπόλαιο, καταχρηστικό και εν τέλει αναρμόδιο.
Επιπόλαιο, γιατί δηλητηριάζουν τις σχέσεις των δύο λαών και δεν παίρνουν υπόψη τους τις αρνητικές συνέπειες που μπορεί να έχουν σε μια ευαίσθητη οικονομία, η οποία βασίζεται στον τουρισμό και από τη Γερμανία.
Καταχρηστικό, γιατί χρησιμοποιούνται με απίστευτα μεγάλη ευκολία, έναντι οποιουδήποτε νομίζουμε ή φοβούμαστε ότι μπορεί να μας κάνει κακό. Και
Αναρμόδιο, γιατί ο τόπος διαθέτει αιρετές τοπικές αρχές, που έχουν την αρμοδιότητα και την ευθύνη να κρίνουν τέτοιους είδους υποθέσεις. Αρχές που – ανεξάρτητα αν συμφωνούμε ή όχι μαζί τους – δεν μπορεί να τις υποκαθιστά κανείς, όποια ιδιότητα και να ΄χει. Αυτές, με τα συλλογικά τους όργανα που εκφράζουν το λαό, μπορούν ν’ αποφασίσουν ποιόν ή ποιούς και γιατί θα κηρύξουν ανεπιθύμητους και κανένας άλλος. Δεν είναι αυτό δουλειά του βουλευτή, που μας εκπροσωπεί στο εθνικό κοινοβούλιο… Κανενός βουλευτή.
Και είναι βέβαιο ότι, επειδή οι αυτοδιοικητικές αρχές έχουν στη διάθεσή τους όλα τα στοιχεία να κρίνουν πρόσωπα, πράγματα και δεδομένα, τέτοιου είδους χαρακτηρισμούς θα τους αποδίδουν μόνο όταν συντρέχουν πραγματικοί σοβαροί λόγοι και πάντα με μέτρο και φειδώ και όχι “ελαφρά τη καρδία”.
Η Κέρκυρα δεν αντέχει άλλα πλήγματα και μάλιστα εκ των έσω, λόγω… γερμανοφοβίας, στο βωμό κομματικών σκοπιμοτήτων.
* Είναι διευθυντής της εφημερίδας Η Κέρκυρα Σήμερα, πρώην νομάρχης Κερκύρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου