Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;

Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;

Γρηγοριάδης Κώστας

ΣΤΗ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ ΟΔΗΓΕΙ τον Αλ. Τσίπρα η αναζήτηση ιμπεριαλιστικών λυκοσυμμαχιών και η ανάγκη να λανσάρει στο εσωτερικό της χώρας σαν δήθεν φιλολαϊκό το άλλο μείγμα διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης που υπερασπίζεται και που διακρίνεται απ' το προκρινόμενο απ' την ΕΕ ως προς τη γενναία χρηματοδότηση απ' τον κρατικό κορβανά των μονοπωλιακών ομίλων και των επενδύσεών τους.

Ετσι, πληροφορούμαστε ότι αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ, που θα την αποτελούν οι Αλ. Τσίπρας, Γ. Δραγασάκης, Ν. Χουντής, Κ. Ησυχος, Κ. Αθανασίου και Α. Καρίτζης, ετοιμάζει βαλίτσες για Βραζιλία και Αργεντινή. Δύο ισχυρές καπιταλιστικές χώρες της Λατινικής Αμερικής με ειδικό βάρος και παγκόσμια, ως μέλη του G20 αλλά και περιφερειακών ιμπεριαλιστικών ενώσεων, π.χ. η Βραζιλία στους BRICS. Οπως ο ίδιος αναφέρει, «δύο χώρες που έχουν σημαντικό θεσμικό ρόλο στο παγκόσμιο σύστημα».

Αποκαλυπτικό το «non paper», με το οποίο σκιαγραφούνται το κίνητρο και το επιδιωκόμενο απ' τον ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσμα αυτής του της πρωτοβουλίας. Ευθύς εξαρχής δηλώνεται ότι στόχος είναι η «διεθνοποίηση του ελληνικού προβλήματος και αξιοποίηση κάθε δυνατής βοήθειας». Πλασάρονται, δηλαδή, σαν «εθνικό πρόβλημα» η καπιταλιστική κρίση και η δυσκολία διαχείρισής της, που ζητά τάχα «εθνική» λύση. Συσκοτίζεται έτσι ότι λύση που να συμφέρει ταυτόχρονα και την πλουτοκρατία και το λαό δεν υπάρχει.

Δίνονται ταυτόχρονα διπλά διαπιστευτήρια, στα ανταγωνιζόμενα και με διαφορετικές επιδιώξεις τμήματα της ντόπιας αστικής τάξης. Αφενός με τη δήλωση προσήλωσης στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, αφετέρου με τη δέσμευση για «διεύρυνση του πεδίου συνεργασιών» της Ελλάδας, αφού έτσι «ενδυναμώνει πολιτικά τόσο τη συμμετοχή της στους ευρωπαϊκούς θεσμούς όσο και τη γεωπολιτική αξία της»! Ενδυναμώνει δηλαδή την αστική τάξη και τις επιδιώξεις της.

Οι αντι-Μέρκελ κορόνες που διατυπώνονται στόχο έχουν να συγκαλύψουν την απόλυτη στοίχιση του ΣΥΡΙΖΑ με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Εγκαλεί την κυβέρνηση ότι «υποβάθμισε διεθνώς» την παρουσία της Ελλάδας και τη μετέτρεψε σε «άφωνο παρατηρητή στο διεθνές γίγνεσθαι» και κομπάζει ότι τα «γλυκά μάτια» που κάνει ο ίδιος σε άλλες καπιταλιστικές χώρες είναι η απάντηση «στη μονομέρεια της συγκυβέρνησης».

ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙ ΤΟΥΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ότι είναι δυνατόν ένα άλλο μείγμα διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης να αποβεί υπέρ του λαού, προσθέτει στα παραπάνω ότι τις χώρες που επισκέπτεται «οι κυβερνήσεις της δεξιάς τις έριξαν στον γκρεμό της χρεοκοπίας» και ακόμα ότι «οι κυβερνήσεις της αριστεράς οργάνωσαν τη συντεταγμένη και κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την κρίση και την ανασυγκρότηση των χωρών τους, με ανάπτυξη και αναδιανομή»!

Δηλώνει ότι θέλει να αντλήσει «τεχνογνωσία» απ' αυτό το «κατόρθωμά» τους. Εγκωμιάζει τη Βραζιλία σαν χώρα που «πρωτοστατεί στις προσπάθειες για την αποκατάσταση της συμμετρίας στην οργάνωση του πολυπολικού παγκόσμιου συστήματος»!

Την ώρα που ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, στα καπιταλιστικά κράτη, ακόμα και στο εσωτερικό των αστικών τάξεων, προσλαμβάνει αδυσώπητο χαρακτήρα, τσαλαπατώντας κάθε δικαίωμα των λαών, ο ΣΥΡΙΖΑ χειροκροτεί τις ανακατατάξεις στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα και ερμηνεύει τις σημερινές ισορροπίες τρόμου σαν «συμμετρία του πολυπολικού συστήματος»!

Αναφερόμενος στις ενστάσεις που διατυπώνει η Βραζιλία για τα δανεικά προς την Ελλάδα απ' το ΔΝΤ, αποκρύπτει ότι αυτές διατυπώνονται απ' τη σκοπιά της δικής της αστικής τάξης που θέλει όλη την πίτα δική της. Εχοντας γνώση των ανταγωνισμών αυτών ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι θα αξιοποιήσει τη στάση της Βραζιλίας ώστε αυτή «να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στο ΔΝΤ για να δοθεί τώρα οριστική και βιώσιμη λύση στο πρόβλημα χρέους της χώρας μας», με στόχο και «την επάνοδό μας στις αγορές».

Οσο για την Αργεντινή, ο θαυμασμός του ΣΥΡΙΖΑ είναι γνωστός για το πώς εκεί το πολιτικό προσωπικό των αστών διαχειρίστηκε την κρίση προς όφελός τους. Επαναλαμβάνεται στο «non paper» ως εξής: «Απέδειξε ότι (...) η ανάπτυξη με επενδύσεις (...) και με αποκατάσταση εισοδημάτων και θέσεων εργασίας είναι η συνταγή της λύσης. Επανήλθε στις αγορές, για πρώτη φορά από το 2001, το καλοκαίρι του 2010».

ΤΙ ΔΕ ΛΕΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ για τα ινδάλματά του; Δε λέει ότι στη συνώνυμη του τενεκεδομαχαλά Βραζιλία: 31% του πληθυσμού, περίπου 55 εκατομμύρια άνθρωποι, ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, δηλαδή με λιγότερο από 1 δολάριο τη μέρα. Το 12,8% του πληθυσμού, δηλαδή σχεδόν 18 εκατομμύρια άνθρωποι, είναι αναλφάβητοι. Στις φτωχές και υποβαθμισμένες ανατολικές περιοχές, 44,2 παιδιά στα 1.000 πεθαίνουν πριν γίνουν ενός έτους. Η Βραζιλία έχει από τα υψηλότερα ποσοστά φόνων στον κόσμο. Η πρώτη αιτία θανάτου στις ηλικίες 15 - 24 στις υποβαθμισμένες αστικές περιοχές είναι ο φόνος.

Οσο για την Αργεντινή, η κρίση ξεπεράστηκε για την πλουτοκρατία, όχι όμως για το λαό της που εξακολουθεί να βυθίζεται στην ανέχεια. Ηδη, οργανώνονται διαδηλώσεις διαμαρτυρίας για τον καλπάζοντα πληθωρισμό που τοποθετείται στο 25%, την ασύλληπτη φτώχεια και την ανεργία.

Ξεχνάει ακόμα να πει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι η ανάπτυξη που «τρέχει» στη Βραζιλία είναι παρόμοια μ' αυτή που «έτρεχε» πριν λίγα χρόνια στην Ελλάδα, συμπτωματικά και η Βραζιλία προετοιμάζεται για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Εκτός όλων των άλλων θεμελιώνεται σήμερα στην ανάπτυξη η καπιταλιστική κρίση που θα χτυπήσει και τη χώρα αυτή και ξεθεμελιώνονται δικαιώματα των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Ομοίως στην Αργεντινή η ανάπτυξη που «έτρεχε» ως τώρα με 8% έχει ήδη πέσει στο 4% φέτος...