ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΝ ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΔΩΝ
Γράφει ο Νίκος Μωραϊτης
Δεν μπορώ να ξεχάσω την εικόνα. Ήταν λίγες ημέρες μετά την κατάρρευση του παλιού δικομματικού συστήματος στις εκλογές του περασμένου Μαΐου και ο Γιάννης Πρετεντέρης, με κόκκινα μάτια και μεγάλη ένταση στο πρόσωπο, αποφάσιζε από το παράθυρο των ειδήσεων του MEGA: «Όχι! Δεν θα ξαναψηφίσουμε για το Μνημόνιο τον Ιούνιο. Ψηφίσαμε, το καταδικάσαμε, πάει - τελείωσε. Τον Ιούνιο θα ψηφίσουμε για το εάν θέλουμε να μείνει η χώρα στο ευρώ ή όχι». Είχα ανατριχιάσει εκείνη τη στιγμή. Τη στιγμή που κατάλαβα τι επεδίωκαν: την αλλαγή του διακυβεύματος. Τι ωραία ιδέα! Για το Μνημόνιο ψηφίσαμε, το καταψηφίσαμε και -λες και το Μνημόνιο καταργήθηκε με την ψήφο μας - τώρα θα φοβίσουμε τον κόσμο: ευρώ ή δραχμή. ΝΔ ή δραχμή, σωστότερα.
Με τα συμφέροντά τους εν κινδύνω, με τα κανάλια τους έτοιμα να χρεοκοπήσουν, οι ταγοί της συστημικής ενημέρωσης ήταν σε οριακό σημείο. Το κόμμα που στήριζαν για χρόνια βρέθηκε στο 13%. Το κόμμα που ανέχονταν στο 19%. Τότε, στις αγωνιώδεις συσκέψεις των εκδοτικών συγκροτημάτων, οικοδομήθηκε το σωστό ερώτημα. Το ερώτημα του τρόμου. Το ερώτημα που έκρινε τις εκλογές.
Όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν να είναι υποψίες, υπόνοιες ή προσωπικές εκτιμήσεις - και ήταν μέχρι χθες. Ήρθε όμως ένας από τους δημοσιογραφικούς ηγεμόνες της φιλοκυβερνητικής ενημέρωσης και -μέσα στην έπαρση και τον κυνισμό της επιτυχίας της προπαγάνδας του- αποκάλυψε την πραγματικότητα. Γράφει λοιπόν ο Γιάννης Πρετεντέρης επί λέξει στο (νέο) βιβλίο του: «Ακόμα και τώρα θεωρώ ότι οι εκλογές της 17ης Ιουνίου κρίθηκαν επειδή ενάμισι κανάλι και δυο-τρεις εφημερίδες έκαναν σε πολύ δύσκολες συνθήκες τη δουλειά τους: έθεσαν το σωστό ερώτημα».
Αυτό που για τον φιλοκυβερνητικό (απέναντι σε όλες τις κυβερνήσεις της τελευταίας δεκαπενταετίας) τηλεσχολιαστή είναι «το σωστό ερώτημα», για τη δημοκρατία είναι η μεγαλύτερη μιντιακή χειραγώγηση του εκλογικού σώματος που συνέβη ποτέ στη σύγχρονη Ελλάδα. Αυτό που λέει ο Πρετεντέρης -ή μάλλον αυτό που του ξεφεύγει, γιατί δεν νομίζω ότι έχει καταλάβει το μέγεθος της αποκάλυψής του- είναι η επικύρωση ότι οι μεγαλοδημοσιογράφοι διαπλέκονται ευθέως στο εκλογικό παιχνίδι. Όσα λέει, σαφή. Κι όσα δεν προσδιορίζει, ευκόλως εννοούμενα. Οι "δυο - τρεις εφημερίδες» είναι του συγκροτήματος στο οποίο εργάζεται εκείνος και οι λοιποί αρθρογράφοι - Πρετεντέρηδες του ύφους του. Το «ένα κανάλι» είναι το μεγάλο, των εκδοτών, στο οποίο επίσης εμφανίζεται κάθε βράδυ με τους λοιπούς σχολιαστές - Πρετεντέρηδες. Τι μένει; Άλλο «μισό κανάλι». Το βραβείο μάλλον το κερδίζει η Μαρία Χούκλη για λογαριασμό του ΑΝΤ1, χάρη σε εκείνο το αλησμόνητο «ντοκιμαντέρ» περί επιστροφής στη δραχμή πέντε ημέρες πριν από τις εκλογές...
e-tetradio
Αναρτήθηκε από Γιώργος
Μάλιστα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ' άλλα λόγια, έριξαν άδεια κι έπιασαν γεμάτα...
Μήπως αυτό σημαίνει ότι κατάντησαν οι Έλληνες εργατοϋπάλληλοι και τ' άλλα λαϊκά στρώματα, "αμερικανάκια"...;;;
Δυστυχώς, αυτό σημαίνει. Ό,τι(!) χειρότερο δηλαδή...
ΑΝΕΡΓΟΣ και ΑΦΡΑΓΚΟΣ