Ανάπτυξη με...λουκέτα!

Ανάπτυξη με...λουκέτα! 
 Πάει κι η Λαφάρζ από την Χαλκίδα, μας αφήνει χρόνους οσονούπω κι η Μισελέν από το Χαλάνδρι. Η ανάπτυξη έρχεται με βήμα γοργό. Έρχεται αγκαλιά με την ρευστότητα (μέσω Κύπρου) και θα χεστούμε στο τάλληρο. Πού θα πάει; Είναι σαφές πλέον ότι το σαμαρικής εμπνεύσεως λεσβιάζον δίδυμο με τα διεστραμμένα γούστα θα δικαιώσει τις θυσίες του ελληνικού λαού.

 Πάντως, πρέπει να παραδεχτούμε ότι με πολύ περίεργο τρόπο έρχεται αυτό το ιδιαίτερο ζευγαράκι. Για να παραφράσω ελαφρώς ένα βιβλικό χωρίο, "περιπατεί ζητούν τίνα καταπίει". Από τη μια, η ρευστότητα πλησιάζει κατατρώγοντας όχι μόνο μισθούς και συντάξεις αλλά ολόκληρες τράπεζες. Κι από την άλλη, η ανάπτυξη καταφθάνει κλείνοντας την μια επιχείρηση μετά την άλλη και σπρώχνοντας την ανεργία σε δυσθεώρητα ύψη. Ρε σεις, είμαστε σίγουροι ότι γουστάρουμε; Θέλω να πω, μήπως περνάγαμε καλύτερα δίχως ρευστότητα και δίχως ανάπτυξη;

 Είναι κι αυτή η παπαριά τού Ντάισελμπλουμ που με μπερδεύει. "Μέχρι το 2018", είπε ο διάδοχος του Γιούνκερ στο τιμόνι της ευρωζώνης, "οι κυπριακές τράπεζες θα έχουν φτάσει στα επίπεδα των υπολοίπων ευρωπαϊκών τραπεζών". Φυσικά, ο ηγέτης εννοεί ότι οι κυπριακές τράπεζες θα έχουν μειωθεί στα επίπεδα των άλλων ευρωπαϊκών τραπεζών. Παναπεί, δηλαδή, πως είχαν παραμεγαλώσει, σε βαθμό ενοχλητικό για τους υπόλοιπους ευρωτραπεζίτες. Μάλιστα... Λοιπόν, δεν είχα καταλάβει ότι αυτό εννοούσε η συνθήκη της Λισαβόνας, με τα περί "ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων". Πίστευα ότι "ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων" δεν σημαίνει να βάζω τα λεφτά μου σε γερμανικές ή ολλανδικές τράπεζες αλλά ότι μπορώ να τα καταθέτω όπου γουστάρω.

 Αλλά ας γυρίσουμε στα δικά μας. Είναι προφανές ότι την Μισελέν την έκλεισαν οι συνδικαλιστές τού ΠΑΜΕ. Βέβαια, δεν το έχω ψάξει το θέμα αλλά έτσι πρέπει να είναι. Αφού, ως γνωστόν, οι βολεμένοι εργατοπατέρες του ΚΚΕ έκλεισαν την Πιρέλλι και την Γκουντγήαρ, αυτοί πρέπει να οδήγησαν και την Μισελέν στο κλείσιμο. Τι διάολο έχει πάθει το ΠΑΜΕ και δεν αφήνει καμμία εταιρεία ελαστικών σε χλωρό κλαρί, δεν μπορώ να το καταλάβω. 

 Αλλά και για το κλείσιμο της Λαφάρζ οι ίδιοι συνδικαλιστές πρέπει να φταίνε. Τί δηλαδή; Θα ξεχάσουμε το μένος με το οποίο καταφέρθηκαν οι κουκουέδες κατά της Καλτσεστρούτσι, τότε που οι ιταλοί κάνανε τα σου-μου-του με την κυβέρνηση Μητσοτάκη για την αγορά τής ΑΓΕΤ Ηρακλής; Γιατί, λοιπόν, θα την χάριζαν στην Λαφάρζ, που πήρε την ΑΓΕΤ από την εταιρεία τού αλησμόνητου Παντσαβόλτα;

 Παρεμπιπτόντως, συγκινήθηκα διαβάζοντας στον ιστοτόπο τής Λαφάρζ το τεράστιο κοινωνικό έργο το οποίο επιτελούσε η εταιρεία μέσω του εργοστασίου που κλείνει: "Το εργοστάσιο Χαλκίδας με τη δραστηριότητά του συμβάλλει σημαντικά στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της περιοχής. Την περίοδο 2004-9 έχει προχωρήσει σε επενδύσεις ύψους 50 εκατ. ευρώ για εργασίες αναβάθμισης και έργα, από τα οποία τα 14,8 εκατ. ευρώ αφορούν σε έργα ασφάλειας και περιβάλλοντος. Διαθέτει κατά μέσο όρο ετησίως 31 εκατ. ευρώ σε μισθούς και αμοιβές προσωπικού. Το σύνολο των μισθών, αμοιβών προσωπικού, προμηθειών, φόρων και υποστήριξης τοπικών προγραμμάτων ή χορηγιών ανέρχεται κατά μέσο όρο σε 55 εκατ. ευρώ". Βέβαια, θα ήθελα να δω και μερικά στοιχεία για το ποιες και πόσες επιδοτήσεις ή άλλες παροχές πήρε η εταιρεία από το κράτος κι από τα διάφορα "πακέτα" αλλά δεν πειράζει.

 Ορίστε, λοιπόν, πόσο δίκιο είχε ο πρωθυπουργός σε όσα είπε μετά το σπάσιμο της απεργίας των εργαζομένων στην Χαλυβουργική τού Μάνεση! Και πόσο σωστά έκανε που η πρώτη του δουλειά μόλις πήραμε την υπερδόση του Δεκέμβρη, ήταν να συναντηθεί με τους εκπροσώπους των μεγάλων εταιρειών. 31 ολόκληρα εκατομμύρια πλήρωνε ετησίως η φουκαριάρα η Λαφάρζ σε αμοιβές προσωπικού. Πού ν' αντέξει; Πώς να κρατήσει ανοιχτό το έρμο το εργοστάσιο; Δηλαδή, τί θα πάθαιναν οι εργαζόμενοι αν κόβανε από μόνοι τους κατιτίς από τα μιστά τους; Θα τους έπεφτε ο κώλος; Είναι καλύτερα τώρα που ένα εργοστάσιο 87 χρόνων θα καταντήσει κούρνια για τις καρακάξες;


 Αρκετά με την πλάκα. Θυμάμαι τον Μάνο να ξεσπαθώνει κατά των διαμαρτυρομένων για το ξεπούλημα της ΑΓΕΤ Ηρακλής και δαιμονίζομαι. Πού είναι τώρα ο παπάρας με τα τουβλάκια, να μας εξηγήσει τι πήγε στραβά και κλείνει το εργοστάσιο της Χαλκίδας; Πού είναι οι ανεγκέφαλοι δημοσιογράφοι τής οκάς, οι οποίοι χύνουν φαρμάκι όποτε γίνεται απεργία, να μας αναλύσουν τους λόγους που οδηγούν την Μισελέν στο κλείσιμο του ελληνικού της μαγαζιού; Πού είναι ο σαχλαμάρας υπουργός ανάπτυξης, να μας δώσει να καταλάβουμε γιατί συνεχίζεται η αποεπένδυση στην χώρα παρά την ισοπέδωση όλων των εργατικών δικαιωμάτων; Πού είναι όλοι εκείνοι οι μπινέδες που βλέπουν ανάπτυξη ενώ εμείς βουλιάζουμε όλο και περισσότερο στα σκατά, να μας εξηγήσουν πώς διάολο συνταιριάζει η ανάπτυξή τους με τα λουκέτα;

 Τα παραπάνω ερωτήματα είναι φιλοσοφικά. Δεν περιμένω σοβαρή απάντηση από κανένα τους. Και δεν την χρειάζομαι, βέβαια. Για όλα όσα αφορούν το κεφάλαιο, έχω όλες τις απαντήσεις που χρειάζομαι στην βιβλιοθήκη μου, σ' ένα βιβλίο που γράφτηκε πριν ενάμιση αιώνα αλλά παραμένει φρέσκο και επίκαιρο. Ας είναι καλά ο παππούς Κάρολος...