Ο αντιλαϊκός χαρακτήρας του ΠΔΠ 2014 - 2020 και η στάση των κομμάτων

Ο αντιλαϊκός χαρακτήρας του ΠΔΠ 2014 - 2020 και η στάση των κομμάτων

Η πολιτική συμφωνία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το νέο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο (ΠΔΠ) - τον προϋπολογισμό της ΕΕ - για την περίοδο 2014 - 2020 επικυρώθηκε και με το σχετικό ψήφισμα που εγκρίθηκε στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου στις 3 Ιούλη 2013, από τον γνωστό συνασπισμό των κομμάτων του κεφαλαίου - Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλδημοκράτες, Φιλελεύθερους. Οι δημαγωγικές δηλώσεις των πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου - με επικεφαλής τον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, Γερμανό σοσιαλδημοκράτη, Μάρτιν Σουλτς - ότι δήθεν το Ευρωκοινοβούλιο δεν θα επικυρώσει τη συμφωνία που επιτεύχθηκε από τις αστικές κυβερνήσεις των κρατών-μελών και θα διαπραγματευτεί σκληρά, αποδείχθηκαν ότι ήταν χυδαία κοροϊδία σε βάρος των λαών.

Το πολιτικό προσωπικό των μονοπωλίων αποδέχθηκε χωρίς καμία αλλαγή το ΠΔΠ, όπως ακριβώς είχε συμφωνηθεί στη Σύνοδο Κορυφής του Φλεβάρη 2013. Για να συντηρήσουν την κίβδηλη «κοινωνική ευαισθησία» του Ευρωκοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής συμφώνησαν μία εσωτερική αναδιανομή των κονδυλίων, ώστε να μοιράσουν επιπλέον 2,5 περίπου δισ. ευρώ σε προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας των νέων και χρηματοδότησης των μονοπωλίων και 1 δισ. ευρώ για το «Ταμείο Απόρων», τα ψίχουλα δηλαδή που πετάνε στα εξαθλιωμένα από την πολιτική τους τμήματα της κοινωνίας.

Νέες σαρωτικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και ο ρόλος του ΚΕΑ

Το ΠΔΠ 2014 - 2020 σηματοδοτεί νέες σαρωτικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και ζεστό χρήμα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, της κερδοφορίας των μονοπωλίων, μέσα από την παραπέρα δραστική μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και το χτύπημα του εργατικού κινήματος.

Η σύμπλευση των αστικών και οπορτουνιστικών κομμάτων στην ΕΕ σε στρατηγικής σημασίας ζητήματα, όπως και για το ΠΔΠ 2014 - 2020, έχει οδυνηρές συνέπειες για την εργατική τάξη, τα άλλα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, αποκαλύπτει το ρόλο των κομμάτων αυτών και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Οι οπορτουνιστές, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα που συμμετέχουν στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) είναι εκτεθειμένοι απέναντι στους εργαζομένους, γιατί μαζί με τις άλλες πολιτικές ομάδες (Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλδημοκράτες, Φιλελεύθερους, Πράσινους - ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Οικολόγοι Πράσινοι, ΛΑ.Ο.Σ.) στις 13 Μάρτη 2013, συνυπέγραψαν και υπερψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο το κοινό ψήφισμα για το ΠΔΠ 2014 - 2020 που ρητά έλεγε ότι «πρέπει να διασφαλίζει την επιτυχή υλοποίηση της στρατηγικής "Ευρώπη 2020" και να προικίσει την ΕΕ με τα αναγκαία μέσα για να ανακάμψει από την κρίση» (παρ. 4 του κοινού ψηφίσματος). Για να δικαιολογήσουν τη συμφωνία τους, ισχυρίζονταν ότι το ψήφισμα τάσσεται υπέρ της αύξησης των κονδυλίων του ευρωενωσιακού προϋπολογισμού. Μέσα από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων τους¹πανηγύριζαν δήθεν ότι «το Ευρωκοινοβούλιο απέρριψε τον προϋπολογισμό λιτότητας», τη συμφωνία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για το ΠΔΠ 2014 - 2020! Ομως, το ψήφισμα τασσόταν υπέρ της στρατηγικής του κεφαλαίου. Κι αυτή εξυπηρετείται και με λιγότερα κονδύλια, αρκεί να κατευθύνονται στην ενίσχυση των στρατηγικών επιλογών των μονοπωλίων. Ταυτόχρονα, τα αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα εμφάνιζαν ότι δήθεν το Ευρωκοινοβούλιο «δίνει μάχη για να αυξηθούν τα κονδύλια», κρύβοντας βέβαια ότι τα αυξημένα κονδύλια δεν τα ήθελαν για την ανακούφιση έστω των οξυμένων λαϊκών προβλημάτων, αλλά για να τονωθεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων, η καπιταλιστική ανάπτυξη με μεγαλύτερη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων.

Γι' αυτό μόλις τα μονοπώλια, η ΕΕ, οι αστικές κυβερνήσεις και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου εξασφάλισαν τα κεφάλαια για την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής με τα συγκεκριμένα χρηματοδοτικά μέσα του ΠΔΠ 2014 - 2020, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να καταλήξουν σε συμφωνία.

Τώρα, που τα αστικά κόμματα και το Ευρωκοινοβούλιο συμφώνησαν με το Συμβούλιο και την Επιτροπή στον «προϋπολογισμό λιτότητας 2014 - 2020» - εξέλιξη που ήταν προσχεδιασμένη από την πρώτη στιγμή - οι οπορτουνιστές κλαψουρίζουν με απύθμενο θράσος ότι δήθεν «πρόκειται για τον πρώτο προϋπολογισμό λιτότητας από τότε που υπάρχει ΕΕ»², προκαλώντας την οργή εκατομμυρίων ανέργων και εργαζομένων που ζουν σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης. Συγκαλύπτουν την ταξική ουσία του ΠΔΠ, βγαίνουν και φωνάζουν ότι είναι ο πρώτος αντιλαϊκός προϋπολογισμός από την ίδρυση της ΕΕ! Λες και οι προηγούμενοι ήταν φιλολαϊκοί. Λες και χρηματοδοτούσαν την κάλυψη των λαϊκών αναγκών και όχι των μονοπωλίων.

Oι οπορτουνιστές «ποιούν την νήσσαν» για το ότι η Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992, που ψήφισαν ο Συνασπισμός και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, είναι αυτή που έβαλε τις βάσεις για να προωθηθεί με ακόμη μεγαλύτερη ένταση η αντιλαϊκή στρατηγική και η αντεργατική πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων στα κράτη - μέλη της. Οι οπορτουνιστές του KEA και του ΣΥΡΙΖΑ είναι διπλά εκτεθειμένοι, γιατί σήμερα συνεχίζουν και λένε για δεύτερη φορά ψέματα, σπέρνουν αυταπάτες στους εργαζόμενους, ότι δήθεν είναι ακόμη ανοιχτό το ζήτημα αλλαγών στο ΠΔΠ 2014 - 2020. Πέφτουν σε αντιφάσεις, κλαψουρίζουν ότι το Συμβούλιο, η Επιτροπή και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, που μαζί τους οι οπορτουνιστές υπέγραψαν και ψήφισαν το κοινό ψήφισμα για το ΠΔΠ 2014 - 2020, δεν τήρησαν δήθεν τις δημοκρατικές διαδικασίες!

Μόνος δρόμος η ρήξη με τα μονοπώλια

Γι' ακόμη μια φορά επιβεβαιώνεται η θέση του ΚΚΕ, που από την αρχή τόνιζε ότι το κύριο ζήτημα με το ΠΔΠ δεν είναι το ύψος των κονδυλίων, αλλά η στρατηγική κατεύθυνση του προϋπολογισμού της ΕΕ: Σε ποιον πηγαίνουν τα χρήματα και ποιες στρατηγικές πολιτικές υπηρετούν. Στην ανακοίνωσή της, στις 14-3-2013, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος σημείωνε σχετικά με το κοινό ψήφισμα: «Οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου επιχειρούν ακόμη μία φορά να εξαπατήσουν τους λαούς, παριστάνοντας ότι αυτοί, σε αντίθεση δήθεν με τις αστικές κυβερνήσεις των κρατών - μελών, επιδιώκουν την αύξηση των κονδυλίων του ΠΔΠ για να προωθηθεί η καπιταλιστική ανάπτυξη (...) Το κοινό ψήφισμα που συνυπογράφουν και ψήφισαν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου δεν έχει καμία σχέση με την ανακούφιση και ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Αποτελεί εμπαιγμό και κοροϊδία των εργαζομένων. Στοχεύει να ανακόψει τη διογκωμένη δυσαρέσκεια απέναντι στην ΕΕ και τις λαϊκές αντιδράσεις, κρύβοντας πως η όποια αύξηση των κονδυλίων θα κατευθύνεται στην ενίσχυση των μονοπωλιακών ομίλων και θα συνοδεύεται από την ένταση της επίθεσης στα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων με σκοπό τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Με οιονδήποτε προϋπολογισμό, ΕΕ και αστικές κυβερνήσεις έχουν ως προτεραιότητά τους την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, την κατεδάφιση των δημόσιων συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης και τη φοροληστεία του εργαζόμενου λαού. Γι' αυτές τις... λεπτομέρειες οι όψιμοι "φίλοι του λαού" και πάλι δεν βρήκαν τίποτα να πουν».

Το ΠΔΠ δεν είναι αντιλαϊκό γιατί είναι μειωμένα τα κονδύλιά του - αυτή είναι μια πλευρά και όχι η πιο σημαντική. Οποιος μένει μόνο σ' αυτή, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, κρύβει το κύριο, που είναι ότι η κατεύθυνση του ΠΔΠ υπηρετεί την αντιλαϊκή στρατηγική ΕΕ - κεφαλαίου - αστικών κυβερνήσεων, τη Στρατηγική «Ευρώπη 2020».

Σύμφωνα με τη δομή του ΠΔΠ, πάνω από τα μισά κονδύλια κατευθύνονται στο στόχο ανάπτυξης της ανταγωνιστικότητας. Δηλαδή, ζεστό χρήμα για την ενίσχυση των μονοπωλιακών ομίλων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η λεγόμενη «πολιτική συνοχής» της ΕΕ, που έχει δήθεν ως στόχο «τη σύγκλιση των οικονομιών των κρατών - μελών της ΕΕ», μέσω της ενίσχυσης των λιγότερο αναπτυγμένων περιφερειών. Τα κονδύλια των Ταμείων Συνοχής και Περιφερειακής Ανάπτυξης της ΕΕ κατευθύνονται αποκλειστικά στους ιδιωτικούς επιχειρηματικούς ομίλους, για την πραγματοποίηση έργων με κριτήριο όχι την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, αλλά το κέρδος.

Στο ΠΔΠ 2007 - 2013 κατανεμήθηκαν για την Ελλάδα περίπου 22 δισ. ευρώ, για τα οποία πανηγύριζε τότε η κυβέρνηση της ΝΔ. Σε τι ωφέλησαν το λαό αυτά τα χρήματα; Σε τίποτα. Κατέληξαν στις τσέπες μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων για διάφορα έργα, που είχαν όφελος μόνο για το κεφάλαιο (π.χ. παραχώρηση σε κατασκευαστικούς ομίλους των αυτοκινητόδρομων - που όταν τελείωσε και το δωρεάν χρήμα τους άφησαν μισοτελειωμένους). Σύμφωνα με τα στοιχεία, το 45% περίπου των κοινοτικών κονδυλίων που διατίθενται στην Ελλάδα, επιστρέφουν στα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη Γερμανία, Γαλλία, Μ. Βρετανία, μέσω των μονοπωλιακών ομίλων που αναλαμβάνουν τα έργα.

Να, λοιπόν, γιατί όταν ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα οπορτουνιστικά κόμματα του ΚΕΑ, επικεντρώνοντας αποκλειστικά και μόνο την κριτική τους στο ύψος των κονδυλίων κρύβουν την ταξική κατεύθυνση και την αντιλαϊκή ουσία του ΠΔΠ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να διαθέσει από τον ευρωενωσιακό προϋπολογισμό 6 δισ. ευρώ για την ανακύκλωση ουσιαστικά της ανεργίας των νέων. Πού θα πάνε τα χρήματα αυτά; Στους καπιταλιστές, στις επιχειρήσεις, για φοροαπαλλαγές, για απαλλαγές από τις εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές, ζεστό χρήμα για επιδότηση μισθών, για προγράμματα κατάρτισης κ.λπ.

Το ΚΚΕ ανοίγει την ιδεολογικοπολιτική διαπάλη με τα αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα, αποκαλύπτοντας ότι και οι δύο πόλοι, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, έχουν ως αδιαμφισβήτητο το ζήτημα της καπιταλιστικής ανάπτυξης με τα μονοπώλια να κρατάνε τα κλειδιά της οικονομίας και ανταγωνίζονται για το μείγμα αστικής διαχείρισης, για να χειραγωγήσουν συνειδήσεις, να εγκλωβίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια στα πλαίσια του συστήματος.

Ο ευρωενωσιακός προϋπολογισμός - το ΠΔΠ - αποτελεί πάντοτε πεδίο έντονων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών μεταξύ των κυβερνήσεων των κρατών - μελών της ΕΕ. Το ουσιαστικό σημείο της αντιπαράθεσης είναι ποια κράτη - μέλη θα καταφέρουν να ενισχύσουν τα δικά τους μονοπώλια σε βάρος των άλλων, σε μία περίοδο που είναι σε εξέλιξη η καπιταλιστική κρίση στην ΕΕ.

Oι αντιπαραθέσεις αυτές αποτελούν έναν ακόμη παράγοντα που περιπλέκει και τις αντιθέσεις γύρω από το ζήτημα του ελληνικού χρέους και της ελεγχόμενης χρεοκοπίας της χώρας με νέο «κούρεμα».

Η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ θέλει να μετατρέψει την αγωνία της πλουτοκρατίας για την εκταμίευση της δόσης των 8,2 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τη στήριξη συνολικά του κεφαλαίου, σε πρόβλημα του λαού. Μονοπώλια - κυβέρνηση - τρόικα έχουν κάνει τη ζωή των εργαζομένων κόλαση, λεηλατώντας από το εισόδημά τους πάνω από 200 δισ. ευρώ τα τελευταία 3 χρόνια, για να πληρώσουν τα χρέη της πλουτοκρατίας με τον ιδρώτα και το αίμα τους.

Οποια μείγματα αστικής διαχείρισης κι αν επιλεγούν η αντιλαϊκή επίθεση θα συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση και η όποια ανάκαμψη θα στηριχτεί στα ερείπια των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων.

Για να μπει τέλος στα βάσανα του λαού και στις θυσίες του για το κεφάλαιο, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Εργατική Λαϊκή Εξουσία που θα τινάξει από πάνω του τις αλυσίδες της ΕΕ, θα διαγράψει μονομερώς το χρέος και θα βάλει τα θεμέλια της λαϊκής ευημερίας με την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων κάτω από εργατικό - λαϊκό έλεγχο.

Παραπομπές

1. «Αυγή» 14.03.2013

2. «Αυγή» 28.06.2013

Του Γιώργου Τούσσα
Ο Γ.Τούσσας είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής του Κόμματος