«Σαθρή ανοησία», «οργανωμένη νωθρότητα», «επιθετική βλακεία»

«Σαθρή ανοησία», «οργανωμένη νωθρότητα», «επιθετική βλακεία»

Χιλιάδες απολύσεις στους ΟΤΑ, στην Υγεία και την Παιδεία. Χαράτσια επί των ακινήτων εφ' όρου ζωής. Νέες περικοπές παροχών Υγείας. Ξεπούλημα δημόσιων επιχειρήσεων. Διάλυση άλλων, αρχής γενομένης, μετά την ΕΡΤ, με τα Αμυντικά Συστήματα, την ΕΑΒ και την ΕΛΒΟ. Αυτά είναι μερικά μόνο από όσα περιέχει το «πακέτο» του νέου «επικαιροποιημένου» Μνημονίου της συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου.

Ωστόσο, το Σαββατοκύριακο κι ενώ οι «διαπραγματεύσεις» των κυβερνώντων με την τρόικα ήταν σε εξέλιξη, τα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών σταθμών έσταζαν... ευτυχία (!) και αδημονούσα προσμονή για το «θετικό αποτέλεσμα»!

*

Είδαμε και ακούσαμε τους χαμογελαστούς τηλεπαρουσιαστές να αναγγέλλουν τη... χαρμόσυνη κατάληξη των «διαπραγματεύσεων». Να μοιράζουν κουφέτα στο τηλεοπτικό κοινό για το σε «πόσο καλό σημείο έχουν φτάσει οι συζητήσεις». Να ξεφυσούν με ανακούφιση για το σε πόσο «θετική πορεία βρίσκονται οι συνομιλίες των υπουργών με την τρόικα». Τους είδαμε σχεδόν να πανηγυρίζουν για το πόσο κοντά είμαστε «να πάρουμε την επόμενη δόση»...

Για όλον αυτόν τον εσμό που καβάλα πάνω στις τηλεοπτικές ερπύστριες των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των βιομηχάνων και των εργολάβων εισβάλλει στα σπίτια, στα μυαλά, στις ψυχές των ανθρώπων του λαού, το σημαντικό δεν ήταν και δεν είναι οι χιλιάδες νέες απολύσεις. Αλλωστε, όπως ειπώθηκε στο «Μέγκα», αυτές οι χιλιάδες των υποψήφιων ανέργων δεν είναι παρά «δεξαμενές» (!) από τις οποίες θα αντληθεί ο αναγκαίος αριθμός για να επιτευχθεί ο «στόχος» (!) των απολύσεων!

*

Το σημαντικό και συνάμα ευχάριστο -κατ' αυτούς- ήταν ότι μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας επέκειτο η «συμφωνία». Η «συμφωνία»! Αυτό ήταν το σπουδαίο, το καταπληκτικό, το έξοχο. Η «συμφωνία»! Αλλά ποια «συμφωνία» τους έκανε να είναι τόσο χαρούμενοι; Μα αυτή που κάνει (...σε δόσεις) τους ανθρώπους άνεργους και τα χαράτσια αιώνια!

Μέσα σε αυτό το κλίμα ευφορίας ήταν που κινήθηκε το ειδησεογραφικό τηλεοπτικό Σαββατοκύριακο. Μέσα σε αυτό το τηλεοπτικό κλίμα «ενημερώνεται» ο λαός.

Μέσα σε αυτό το κλίμα βρίσκει έκφραση το ουσιαστικό νόημα όσων έγραφε ο Καμύ το 1939, όταν στο μανιφέστο του για τον ελεύθερο δημοσιογράφο εξαιρούσε τη δημοσιογραφία που υπάγεται και υπηρετεί τη «σαθρή ανοησία», την «οργανωμένη νωθρότητα» και την «επιθετική βλακεία».

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ