Δημοκρατία, Αριστερά, Σοσιαλισμός στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ
Posted by 2310net
Δημοκρατία, Αριστερά, Σοσιαλισμός. Αυτά τα τρία στοιχεία, με ορισμένες κατά περιπτώσεις παραλλαγές, φαινομενικά συγκροτούν τον Όλον ΣΥΡΙΖΑ. Και τα τρία με κάποιο τρόπο τα διαχειρίστηκε ο πρόεδρός του κατά την λήξη των εργασιών του πρώτου συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιος έξω από το ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εντοπίσει αμέσως τις παλινωδίες και τα χτυπήματα στη λογική. Κάποιος ΣΥΡΙΖΑιος όμως αν τα πολυσκεφτεί και τα αναλύσει ενδεχομένως να μπερδευτεί. Ας δούμε κάποια αποσπάσματα από την ομιλία Τσίπρα:
1. «Άκουσα το ορθό επιχείρημα : «Πώς μπορείτε να αποφασίζετε για εμάς; Με ποιο δικαίωμα;» Και εδω θέλω να αποκαταστήσω τη παρανόηση. Ουδείς θέλησε ή επέλεξε να αποφασίσει για τους άλλους. Αλίμονο. Όμως για τον ΣΥΡΙΖΑ, το κοινό μας σπίτι, το νέο ενιαίο και δημοκρατικό φορέα των μελών του, αρμόδιο να αποφασίσει είναι το Συνέδριο των 3500 εκλεγμένων αντιπροσώπων των δεκάδων χιλιάδων μελών μας. Το ΣΥΝΕΔΡΙΟ και μόνο το ΣΥΝΈΔΡΙΟ. Κανένας άλλος. Και ότι αποφασίσει το Συνέδριο θα γίνει αποδεκτό από όλους. Οτιδήποτε άλλο προσβάλλει τα χιλιάδες μέλη μας που πήραν μέρος στις προσυνεδριακές διαδικασίες Προσβάλλει το κυρίαρχο σώμα του Συνεδρίου, που αυτό αποφασίζει για όλα. Θίγει τον εσώτατο πυρήνα της δημοκρατικής μας υπόστασης και των δημοκρατικών διαδικασιών, που είναι το θεμέλιο της συλλογικής μας λειτουργίας!»
… «Για τον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ αποφασίζουμε εμείς και μόνο εμείς, το Συνέδριο των εκλεγμένων μελών. Ότι αποφασίσει το Συνέδριο θα γίνει αποδεκτό από όλους. Οτιδήποτε άλλο θα προσβάλει τον δημοκρατικό μας πυρήνα που είναι το σώμα των συνέδρων.»
…. «Κι εδώ θέλω να βάλω καθαρά ένα ζήτημα που δεν είναι διαδικαστικό, δεν είναι καταστατικό, είναι βαθιά ουσιαστικό και πολιτικό. Υπάρχει μια άποψη που λέει: Ο Συριζα μαζικός χώρος για να μπορεί ο καθένας από εμάς που διατηρεί το προνόμιο της καθαρότητας της αλήθειας και της επαναστατικότητας να χτίζει την δική του ξεχωριστή οργάνωση, την επαναστατική. Και την ίδια στιγμή όμως ο ΣΥΡΙΖΑ με χαλαρό καταστατικό, με τάσεις, με λίστες και δημοκρατία, αλλά εμείς με δημοκρατικό συγκεντρωτισμό και πειθαρχία. Αυτό συντρόφισσες και σύντροφοι δεν είναι θέμα καταστατικού, δεν είναι θέμα χρονοδιαγράμματος είναι θέμα πολιτικής συνεννόησης. Και η δική μου άποψη, καθαρά θα την πω, έχω ευθύνη: Αυτή η λογική δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή».
Στα τρία παραπάνω αποσπάσματα τα έχουμε όλα: Ξεκινάμε με δημοκρατικό συγκεντρωτισμό, θεσμοθετούμε τις τάσεις, καταδικάζουμε τις τάσεις που λειτουργούνε με δημοκρατικό συγκεντρωτισμό και κλείνουμε με αρχηγική παρέμβαση που ξεπερνάει όλα τα προηγούμενα. Τελικά από θέση αρχής, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ή δεν είναι με τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό; Και απαντώ, για να μην κουράζω τους συριζαίους φίλους αναγνώστες: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι με ό,τι θέλει. Βάζει τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό, την πολυφωνία, την άμεση δημοκρατία και την χαρισματική ηγεσία σε ένα μπλέντερ και το αποτέλεσμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ των μελών! Κάθε μέλος θα βρει κάτι να του αρέσει στον νέο ΣΥΡΙΖΑ όπως και κάτι να αντιπαραβάλει στους πολιτικούς του αντιπάλους. Μας κατηγορείται για πολυφωνία; Έχουμε δεσμευτεί ότι θα τηρούμε τις αποφάσεις μας συλλογικά! Μας κατηγορείτε για συγκεντρωτικές λειτουργίες; Έχουμε τις τάσεις μας!
2. «1.650.000 ψηφοφόροι έκαναν την υπέρβασή τους και μας ψήφισαν ένα χρόνο πριν. Έκαναν τεράστια υπέρβαση. Δεν έγιναν ξαφνικά ούτε ΣΥΡΙΖολόγοι ούτε συνιστωσιολόγοι. Ούτε καν αριστεροί δεν έγιναν. Εμείς οφείλουμε να τους διαπαιδαγωγήσουμε και να τους κάνουμε και πιο ριζοσπαστικούς και πιο αριστερούς. Αλλά όταν κάποιος κάνει την υπέρβαση και έρχεται σε σένα, δε μπορείς εσύ να αρνείσαι κάθε υπέρβαση κάθε ρίσκο, κάθε μετακίνηση από τις βεβαιότητές σου. Και επειδή δε πρόκειται για ένα καπρίτσιο αλλά για μια ιστορική πρόκληση που αφορά την ίδια τη ζωή, την επιβίωση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. Που αφορά την ίδια την υπόσταση και την ανεξαρτησία της πατρίδας μας, δε χωράνε συναισθηματισμοί. Αυτό που πιστεύουμε, πρέπει να το πούμε καθαρά και το σώμα να αποφασίσει με ψυχή βαθιά και το χέρι στη καρδιά αλλά και στο νου. Στη λογική. Και εγώ καταλαβαίνω το εξής απλό: Δε πρόκειται να κερδίσουμε τη μάχη, αν το μήνυμα που εκπέμπουμε στο κόσμο που τώρα μας ψήφισε και τώρα ελπίζει σε εμάς : Εσείς αλλάξτε και ελάτε εδώ. Εμείς δεν αλλάζουμε τίποτα και με τίποτα. Όπως δουλεύαμε δέκα χρόνια πριν έτσι θα δουλεύουμε και τώρα. Όπως δουλεύαμε πριν που πάλι ως ΣΥΡΙΖΑ παίρναμε 3%, έτσι θα δουλεύουμε και τώρα που έχουμε 30%. Και μη κάνετε το λάθος να νομίζετε ορισμένοι ότι αυτός ο κόσμος είναι κλειδωμένος, είναι δεδομένος για το ΣΥΡΙΖΑ. Μας παρακολουθεί με προσοχή και μας δοκιμάζει. Αλλά αυτόν τον κόσμο θα τον κερδίσουμε μόνο αν προχωρήσουμε σε θαρραλέα βήματα που δείχνουν ότι είμαστε αποφασισμένοι. Αποφασισμένοι πρώτα να αλλάξουμε εμείς για να αλλάξουμε τον κόσμο. Πρώτα να διακινδυνεύσουμε εμείς τις σιγουριές μας, για να πειστεί να αφήσει κι αυτός τις δικές του σιγουριές στα αστικά κόμματα. Πρώτα να θυσιαστούμε εμείς, για να τον καλέσουμε να στηρίξει με πάθος ένα μεγάλο αγώνα για την ανατροπή, για την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπεια.»
Θέλει μαεστρία να χρησιμοποιήσεις 299 λέξεις για να περιγράψεις την εξής μία: «Κωλοτούμπα». Το συμπέρασμα που απλά βγαίνει είναι το εξής: Επειδή μας ψήφισαν πολλοί που δεν είναι καν αριστεροί και προκειμένου να μας ξαναψηφίσουν, ας μην είμαστε και πολύ αριστεροί. Οι άνθρωποι έκαναν μια τόσο μεγάλη θυσία για εμάς, εμείς να μείνουμε εκεί, κολλημένοι σε αυτά που πιστεύαμε; Όμως μόλις κάνουμε εμείς μια κίνηση και γίνουμε λιγότερο αριστεροί θα τους πείσουμε τους ανθρώπους που δεν είναι αριστεροί να γίνουν αριστεροί, θα τους διαπαιδαγωγήσουμε βρε αδερφέ!
3. «Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ συνεχίζουν για πάνω από ένα μήνα τον αγώνα τους».
«Θα σε πάρω να πάμε μαζί στους απολυμένους δημοτικούς υπαλλήλους να δώσουμε τη μάχη, να πάμε στο ραδιομέγαρο, να πάμε στις φτωχογειτονιές της Αθήνας, να πάμε στις βιομηχανικές περιοχές της ανεργίας, να πάμε στη Χαλκιδική, να πάμε στα ερημωμένα χωριά μας, να πάμε από άκρη σε άκρη της πατρίδας μας μαζί.»
Καλά θα κάνεις Αλέξη να τον πάρεις τον Μανώλη να πάτε παντού. Μην ξεχάσεις να τον περάσεις όμως και μια βόλτα από την Χαλυβουργία, από το Λαύριο, από την Μεβγάλ. Α, ναι, και την Τρίτη έχει απεργία, μήπως θα περάσεις κι από εκεί, γιατί δεν σε άκουσα να λες τίποτα. Καλός ο αγώνας των εργαζομένων την ΕΡΤ και ακόμα πιο καλός αυτός των κατοίκων της Χαλκιδικής. Αλλά Αλέξη, υπάρχει και ο αγώνας των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Ξέρεις, εκείνων που παλιά αποκαλούσαν προλετάριους. Και καμιά φορά γίνεται ηρωικός. Εντάξει, δεν αρέσει στα κανάλια και δεν ταιριάζει με το μεταμοντέρνο ύφος των κυρίαρχων στο διαδίκτυο, ενημερωτικών πηγών, αλλά καλό είναι να πας και από εκεί καμιά βόλτα. Ίσως εκεί καταλάβεις ότι οι βιομηχανικές περιοχές δεν είναι μόνο «της ανεργίας», είναι και της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, του εκβιασμού, των μεροκάματων πείνας, της κατάργησης κάθε εργασιακού δικαιώματος, της κατάργησης κάθε μέτρου προστασίας, της ανασφάλειας. Είναι και του αγώνα, της αλληλεγγύης, της συναδελφικότητας, του ταξικού προσανατολισμού, της ρήξης με το σύστημα και της πάλης για αλλαγή του. Ξέρεις αυτό που λέγανε και κάποιοι σύνδροφοί σου σοσιαλισμό…
Posted by 2310net
Δημοκρατία, Αριστερά, Σοσιαλισμός. Αυτά τα τρία στοιχεία, με ορισμένες κατά περιπτώσεις παραλλαγές, φαινομενικά συγκροτούν τον Όλον ΣΥΡΙΖΑ. Και τα τρία με κάποιο τρόπο τα διαχειρίστηκε ο πρόεδρός του κατά την λήξη των εργασιών του πρώτου συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιος έξω από το ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εντοπίσει αμέσως τις παλινωδίες και τα χτυπήματα στη λογική. Κάποιος ΣΥΡΙΖΑιος όμως αν τα πολυσκεφτεί και τα αναλύσει ενδεχομένως να μπερδευτεί. Ας δούμε κάποια αποσπάσματα από την ομιλία Τσίπρα:
1. «Άκουσα το ορθό επιχείρημα : «Πώς μπορείτε να αποφασίζετε για εμάς; Με ποιο δικαίωμα;» Και εδω θέλω να αποκαταστήσω τη παρανόηση. Ουδείς θέλησε ή επέλεξε να αποφασίσει για τους άλλους. Αλίμονο. Όμως για τον ΣΥΡΙΖΑ, το κοινό μας σπίτι, το νέο ενιαίο και δημοκρατικό φορέα των μελών του, αρμόδιο να αποφασίσει είναι το Συνέδριο των 3500 εκλεγμένων αντιπροσώπων των δεκάδων χιλιάδων μελών μας. Το ΣΥΝΕΔΡΙΟ και μόνο το ΣΥΝΈΔΡΙΟ. Κανένας άλλος. Και ότι αποφασίσει το Συνέδριο θα γίνει αποδεκτό από όλους. Οτιδήποτε άλλο προσβάλλει τα χιλιάδες μέλη μας που πήραν μέρος στις προσυνεδριακές διαδικασίες Προσβάλλει το κυρίαρχο σώμα του Συνεδρίου, που αυτό αποφασίζει για όλα. Θίγει τον εσώτατο πυρήνα της δημοκρατικής μας υπόστασης και των δημοκρατικών διαδικασιών, που είναι το θεμέλιο της συλλογικής μας λειτουργίας!»
… «Για τον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ αποφασίζουμε εμείς και μόνο εμείς, το Συνέδριο των εκλεγμένων μελών. Ότι αποφασίσει το Συνέδριο θα γίνει αποδεκτό από όλους. Οτιδήποτε άλλο θα προσβάλει τον δημοκρατικό μας πυρήνα που είναι το σώμα των συνέδρων.»
…. «Κι εδώ θέλω να βάλω καθαρά ένα ζήτημα που δεν είναι διαδικαστικό, δεν είναι καταστατικό, είναι βαθιά ουσιαστικό και πολιτικό. Υπάρχει μια άποψη που λέει: Ο Συριζα μαζικός χώρος για να μπορεί ο καθένας από εμάς που διατηρεί το προνόμιο της καθαρότητας της αλήθειας και της επαναστατικότητας να χτίζει την δική του ξεχωριστή οργάνωση, την επαναστατική. Και την ίδια στιγμή όμως ο ΣΥΡΙΖΑ με χαλαρό καταστατικό, με τάσεις, με λίστες και δημοκρατία, αλλά εμείς με δημοκρατικό συγκεντρωτισμό και πειθαρχία. Αυτό συντρόφισσες και σύντροφοι δεν είναι θέμα καταστατικού, δεν είναι θέμα χρονοδιαγράμματος είναι θέμα πολιτικής συνεννόησης. Και η δική μου άποψη, καθαρά θα την πω, έχω ευθύνη: Αυτή η λογική δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή».
Στα τρία παραπάνω αποσπάσματα τα έχουμε όλα: Ξεκινάμε με δημοκρατικό συγκεντρωτισμό, θεσμοθετούμε τις τάσεις, καταδικάζουμε τις τάσεις που λειτουργούνε με δημοκρατικό συγκεντρωτισμό και κλείνουμε με αρχηγική παρέμβαση που ξεπερνάει όλα τα προηγούμενα. Τελικά από θέση αρχής, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ή δεν είναι με τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό; Και απαντώ, για να μην κουράζω τους συριζαίους φίλους αναγνώστες: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι με ό,τι θέλει. Βάζει τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό, την πολυφωνία, την άμεση δημοκρατία και την χαρισματική ηγεσία σε ένα μπλέντερ και το αποτέλεσμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ των μελών! Κάθε μέλος θα βρει κάτι να του αρέσει στον νέο ΣΥΡΙΖΑ όπως και κάτι να αντιπαραβάλει στους πολιτικούς του αντιπάλους. Μας κατηγορείται για πολυφωνία; Έχουμε δεσμευτεί ότι θα τηρούμε τις αποφάσεις μας συλλογικά! Μας κατηγορείτε για συγκεντρωτικές λειτουργίες; Έχουμε τις τάσεις μας!
2. «1.650.000 ψηφοφόροι έκαναν την υπέρβασή τους και μας ψήφισαν ένα χρόνο πριν. Έκαναν τεράστια υπέρβαση. Δεν έγιναν ξαφνικά ούτε ΣΥΡΙΖολόγοι ούτε συνιστωσιολόγοι. Ούτε καν αριστεροί δεν έγιναν. Εμείς οφείλουμε να τους διαπαιδαγωγήσουμε και να τους κάνουμε και πιο ριζοσπαστικούς και πιο αριστερούς. Αλλά όταν κάποιος κάνει την υπέρβαση και έρχεται σε σένα, δε μπορείς εσύ να αρνείσαι κάθε υπέρβαση κάθε ρίσκο, κάθε μετακίνηση από τις βεβαιότητές σου. Και επειδή δε πρόκειται για ένα καπρίτσιο αλλά για μια ιστορική πρόκληση που αφορά την ίδια τη ζωή, την επιβίωση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. Που αφορά την ίδια την υπόσταση και την ανεξαρτησία της πατρίδας μας, δε χωράνε συναισθηματισμοί. Αυτό που πιστεύουμε, πρέπει να το πούμε καθαρά και το σώμα να αποφασίσει με ψυχή βαθιά και το χέρι στη καρδιά αλλά και στο νου. Στη λογική. Και εγώ καταλαβαίνω το εξής απλό: Δε πρόκειται να κερδίσουμε τη μάχη, αν το μήνυμα που εκπέμπουμε στο κόσμο που τώρα μας ψήφισε και τώρα ελπίζει σε εμάς : Εσείς αλλάξτε και ελάτε εδώ. Εμείς δεν αλλάζουμε τίποτα και με τίποτα. Όπως δουλεύαμε δέκα χρόνια πριν έτσι θα δουλεύουμε και τώρα. Όπως δουλεύαμε πριν που πάλι ως ΣΥΡΙΖΑ παίρναμε 3%, έτσι θα δουλεύουμε και τώρα που έχουμε 30%. Και μη κάνετε το λάθος να νομίζετε ορισμένοι ότι αυτός ο κόσμος είναι κλειδωμένος, είναι δεδομένος για το ΣΥΡΙΖΑ. Μας παρακολουθεί με προσοχή και μας δοκιμάζει. Αλλά αυτόν τον κόσμο θα τον κερδίσουμε μόνο αν προχωρήσουμε σε θαρραλέα βήματα που δείχνουν ότι είμαστε αποφασισμένοι. Αποφασισμένοι πρώτα να αλλάξουμε εμείς για να αλλάξουμε τον κόσμο. Πρώτα να διακινδυνεύσουμε εμείς τις σιγουριές μας, για να πειστεί να αφήσει κι αυτός τις δικές του σιγουριές στα αστικά κόμματα. Πρώτα να θυσιαστούμε εμείς, για να τον καλέσουμε να στηρίξει με πάθος ένα μεγάλο αγώνα για την ανατροπή, για την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπεια.»
Θέλει μαεστρία να χρησιμοποιήσεις 299 λέξεις για να περιγράψεις την εξής μία: «Κωλοτούμπα». Το συμπέρασμα που απλά βγαίνει είναι το εξής: Επειδή μας ψήφισαν πολλοί που δεν είναι καν αριστεροί και προκειμένου να μας ξαναψηφίσουν, ας μην είμαστε και πολύ αριστεροί. Οι άνθρωποι έκαναν μια τόσο μεγάλη θυσία για εμάς, εμείς να μείνουμε εκεί, κολλημένοι σε αυτά που πιστεύαμε; Όμως μόλις κάνουμε εμείς μια κίνηση και γίνουμε λιγότερο αριστεροί θα τους πείσουμε τους ανθρώπους που δεν είναι αριστεροί να γίνουν αριστεροί, θα τους διαπαιδαγωγήσουμε βρε αδερφέ!
3. «Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ συνεχίζουν για πάνω από ένα μήνα τον αγώνα τους».
«Θα σε πάρω να πάμε μαζί στους απολυμένους δημοτικούς υπαλλήλους να δώσουμε τη μάχη, να πάμε στο ραδιομέγαρο, να πάμε στις φτωχογειτονιές της Αθήνας, να πάμε στις βιομηχανικές περιοχές της ανεργίας, να πάμε στη Χαλκιδική, να πάμε στα ερημωμένα χωριά μας, να πάμε από άκρη σε άκρη της πατρίδας μας μαζί.»
Καλά θα κάνεις Αλέξη να τον πάρεις τον Μανώλη να πάτε παντού. Μην ξεχάσεις να τον περάσεις όμως και μια βόλτα από την Χαλυβουργία, από το Λαύριο, από την Μεβγάλ. Α, ναι, και την Τρίτη έχει απεργία, μήπως θα περάσεις κι από εκεί, γιατί δεν σε άκουσα να λες τίποτα. Καλός ο αγώνας των εργαζομένων την ΕΡΤ και ακόμα πιο καλός αυτός των κατοίκων της Χαλκιδικής. Αλλά Αλέξη, υπάρχει και ο αγώνας των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Ξέρεις, εκείνων που παλιά αποκαλούσαν προλετάριους. Και καμιά φορά γίνεται ηρωικός. Εντάξει, δεν αρέσει στα κανάλια και δεν ταιριάζει με το μεταμοντέρνο ύφος των κυρίαρχων στο διαδίκτυο, ενημερωτικών πηγών, αλλά καλό είναι να πας και από εκεί καμιά βόλτα. Ίσως εκεί καταλάβεις ότι οι βιομηχανικές περιοχές δεν είναι μόνο «της ανεργίας», είναι και της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, του εκβιασμού, των μεροκάματων πείνας, της κατάργησης κάθε εργασιακού δικαιώματος, της κατάργησης κάθε μέτρου προστασίας, της ανασφάλειας. Είναι και του αγώνα, της αλληλεγγύης, της συναδελφικότητας, του ταξικού προσανατολισμού, της ρήξης με το σύστημα και της πάλης για αλλαγή του. Ξέρεις αυτό που λέγανε και κάποιοι σύνδροφοί σου σοσιαλισμό…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου