ΒΡΑΖΙΛΙΑ «Γη της Επαγγελίας» για τις πολυεθνικές - κόλαση για τους εργάτες

ΒΡΑΖΙΛΙΑ

«Γη της Επαγγελίας» για τις πολυεθνικές - κόλαση για τους εργάτες

Στιγμιότυπο από διαμαρτυρία για τους θανάτους των εργατών στα έργα υποδομής

Η κοινή πορεία της Βραζιλίας και του Κατάρ ξεκίνησε λίγα χρόνια πριν, όταν, με αποφάσεις της η Παγκόσμια Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου (ΦΙΦΑ) έφερε τις δύο χώρες στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, αναθέτοντας σε αυτές τη διοργάνωση των Μουντιάλ 2014 και 2022, αντίστοιχα. Αυτές οι δύο μαζί με τη Ρωσία, διοργανώτρια του Μουντιάλ 2018 και την οικοδέσποινα της προηγούμενης διοργάνωσης του 2010, Ν. Αφρική, στην ουσία εντάσσονται σε ένα επικερδές σχέδιο της ΦΙΦΑ και έχει να κάνει με το άνοιγμα των αγορών.Η καθεμιά απ' αυτές τις χώρες είχε κάτι το ιδιαίτερο ώστε να επιλεγεί. Η Νότια Αφρική την πρωτιά για τη διοργάνωση στην αφρικανική ήπειρο, η Βραζιλία την επιστροφή των Μουντιάλ στη Λατινική Αμερική μετά το 1978 (Αργεντινή), η Ρωσία τη δυναμική της ως αυτόνομη αγορά και το Κατάρ την πρεμιέρα για την αντίστοιχη αραβική. Αυτά, βέβαια, για όσα έχουν να κάνουν με το οικονομικό μέρος της υπόθεσης, γιατί τις συγκεκριμένες χώρες συνδέει και κάτι άλλο. Αυτό που έχει να κάνει με το αίμα και τις χαμένες ζωές των εργατών που δουλεύουν στα έργα υποδομής και σημαδεύουν ανεξίτηλα τα κέρδη των πολυεθνικών και των επιχειρηματιών. Νότια Αφρική, Βραζιλία, Κατάρ η ιστορία μοιάζει να είναι δεμένη στο ίδιο γαϊτανάκι. Απ' τη μια, οι θάνατοι εργατών, η πίεση για να τηρηθούν τα χρονοδιαγράμματα, οι άθλιες συνθήκες εργασίας, η επιπλέον φορολόγηση στο λαό, ώστε να βγει το κόστος και, απ' την άλλη, το πάρτι των πολυεθνικών, ο χορός των δισεκ., το φαγοπότι των χορηγών κ.τ.λ, η προσπάθεια να κρυφτεί η πραγματικότητα.

ΒΡΑΖΙΛΙΑ: Παρατεταμένο πάρτι πολυεθνικών

Η ανάληψη από τη Βραζιλία τόσο του Μουντιάλ όσο και των Ολυμπιακών Αγώνων άνοιξε τεράστιες μπίζνες για το κεφάλαιο

Μάλιστα, η Βραζιλία είναι η πλέον ειδική περίπτωση, καθώς με το τέλος του Μουντιάλ στα μέσα του ερχόμενου καλοκαιριού αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για ένα ανάλογο... πάρτι, αφού για πρώτη φορά η ίδια χώρα καλείται σε διάστημα δύο ετών να διοργανώσει και Ολυμπιακούς Αγώνες (2016.) Και παίρνοντας κάποιος ως αφετηρία το τι δείχνει η εικόνα μέχρι σήμερα για τη διοργάνωση του ποδοσφαίρου είναι προφανές το τι θα ακολουθήσει...Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν η ΦΙΦΑ ανέθεσε τη διοργάνωση στη Βραζιλία είχε ζητήσει να φιλοξενηθούν οι αγώνες σε σε οκτώ γήπεδα. Οι Βραζιλιάνοι διοργανωτές, όμως, αντιπρότειναν δώδεκα, εκ των οποίων τα πέντε ολοκαίνουργια, προς όφελος βέβαια των πολυεθνικών και ντόπιων κατασκευαστικών εταιρειών. Για παράδειγμα, το «Κορίνθιανς Αρένα», χωρητικότητας 70.000, αν και αρχικά είχε κοστολογηθεί στα 153 εκατ. ευρώ, μέχρι και το δυστύχημα είχε αγγίξει τα 450 εκατ. δολάρια.
Οπως προκύπτει από τα στοιχεία, η υπερκοστολόγηση των έργων για το Παγκόσμιο Κύπελλο έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, κάνοντας το Μουντιάλ 2014 να στοιχίζει συνολικά περισσότερο από ό,τι οι αντίστοιχες διοργανώσεις σε Γερμανία και Νότιο Αφρική μαζί.
Μερικά ενδεικτικά στοιχεία φανερώνουν ξεκάθαρα το τι επικρατεί, αφού μόνο για μερικούς σημαντικούς τομείς το κόστος ανέρχεται στα 9.1 δισ. ευρώ. Αναλυτικά: Μεταφορές: 3,7 δισ. ευρώ (μετρό, τραμ, λεωφορειογραμμές, οδικό δίκτυο). Αεροδρόμια: 2,3 δισ. ευρώ (κατασκευή νέων και αναβάθμιση παλαιότερων αεροδρομίων σε 10 πόλεις). Γήπεδα: 2,1 δισ. ευρώ. Ασφάλεια: 590 εκατ. ευρώ (αντιτρομοκρατική ομάδα, συν 45.000 αστυνομικοί και 53.000 άνδρες security). Λιμάνια: 282 εκατ. ευρώ. Τηλεπικοινωνίες: 116 εκατ. ευρώ. Τουρισμός: 66 εκατ. ευρώ.

Την ίδια ώρα, η εκτόξευση των τιμών που παρατηρείται σε ορισμένους τομείς όπως η διαμονή ή οι μετακινήσεις στρώνουν το έδαφος για ένα ακόμη... φαγοπότι και είναι ενδεικτικό το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Η αύξηση των τιμών στα εισιτήρια των Μέσων Μεταφοράς ήταν η αιτία (και η αφορμή) να πραγματοποιηθούν ογκώδες διαδηλώσεις από τους Βραζιλιάνους στα αρχές καλοκαιριού κατά τη διάρκεια του παγκόσμιου κυπέλλου Συνομοσπονδιών. Χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία που έχουν να κάνουν με την αύξηση της τιμής στα ξενοδοχεία, ιδιαίτερα στις πόλεις που θα διεξαχθούν αγώνες, η οποία ήδη έχει φτάσει επτά μήνες πριν από την έναρξη το 30% σε κάποιες περιπτώσεις. Σε συγκεκριμένη περίπτωση, στην τουριστική περιοχή του Ρίο την Κόπα Καμπάνα όποιος θέλει να μοιραστεί ένα δωμάτιο με τέσσερα κρεβάτια και κοινόχρηστο μπάνιο, θα πρέπει να πληρώσει περίπου 400 ευρώ το άτομο για ένα βράδυ. Φυσικά, τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα όσο πλησιάζει η έναρξη των Αγώνων.

Διεθνή κάτεργα και ...σκλαβοπάζαρα

Ο πρόσφατος θάνατος του 22χρονου εργάτη στο στάδιο της πόλης Μανάους, που ανέβασε σε 5 τους νεκρούς εργάτες στα έργα υποδομής σε διάστημα ενός χρόνου, ξανάφερε στην επιφάνεια το τι κρύβεται πίσω από τη βιτρίνα. Πριν από τρεις βδομάδες, σε αντίστοιχο περιστατικό σε στάδιο του Σάο Πάολο είχαν χάσει τη ζωή τους δύο ακόμα εργάτες. Τα συγκεκριμένα περιστατικά, σε συνδυασμό με τις πριν από καιρό αποκαλύψεις για τις συνθήκες των εργατών στο Κατάρ για το εκεί Μουντιάλ, δείχνουν ξεκάθαρα την εικόνα των διεθνών κατέργων και συνδέονται με την ανάληψη μιας τέτοιας διοργάνωσης από κάποια χώρα. Κάτεργα με απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, με εργάτες - σκλάβους με πενιχρούς μισθούς (ή ακόμα και ανύπαρκτους), με εκβιασμούς και απειλές με ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας.

Η κατάρρευση της οροφής του σταδίου στο Σάο Πάολο οδήγησε στο θάνατο 2 εργάτες

Επίσης, η αποκάλυψη ενός καταυλισμού 111 εργατών που «ζούσαν σε απαράδεκτες συνθήκες ανέχειας, ανάλογες με αυτές σκλάβων» κοντά στο εργοτάξιο της διεύρυνσης του αεροδρομίου του Σάο Πάολο με τις αντίστοιχες που αφορούσαν εργάτες από το Μπαγκλαντές οι οποίοι ήταν κυριολεκτικά όμηροι των εργολάβων (τους είχαν κρατήσει χαρτιά και διαβατήρια) δείχνει και μια άλλη πτυχή. Αυτή των σύγχρονων σκλαβοπάζαρων, όπου εξαθλιωμένοι άνθρωποι πέφτουν θύματα εργοδοτών - εκμεταλλευτών, προκειμένου να τους εκμεταλλευτούν, προσφέροντάς τους ψίχουλα. Στη Βραζιλία, θύματα αυτής της υπόθεσης έπεσαν και Ινδιάνοι της φυλής Πανκαρούρου που εγκατέλειψαν τις εστίες τους από τις βορειοανατολικές περιοχές της χώρας με την υπόσχεση μιας δουλειάς στο Σάο Πάολο.

Πίσω από τη λάμψη και τα κέρδη των πολυεθνικών υπάρχει και η πραγματικότητα για το λαό της Βραζιλίας (φωτ. από καταυλισμό αστέγων στο Σάο Πάολο)

    

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ