Ισχυροί πυρήνες αντίστασης σε δήμους και περιφέρειες κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική

Ισχυροί πυρήνες αντίστασης σε δήμους και περιφέρειες κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική

Συζήτηση με τον Νίκο Καραθανασόπουλο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιο περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση»

Για τον ενιαίο χαρακτήρα της μάχης των επικείμενων ευρωεκλογών, δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, για το ρόλο της Τοπικής Διοίκησης και για την ανάγκη ενίσχυσης των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ και της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σε όλη τη χώρα, μίλησε στο πόρταλ του «902» ο Νίκος Καραθανασόπουλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υποψήφιος περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση». Ο «Ριζοσπάστης» προδημοσιεύει σήμερα αποσπάσματα από αυτήν τη συνέντευξη.

* * *

-- Οι επικείμενες εκλογές, και οι ευρωεκλογές και οι τοπικές, γίνεται μια προσπάθεια να χαρακτηριστούν από τη συγκυβέρνηση από ένα κλίμα αισιοδοξίας που εστιάζεται στο πρωτογενές πλεόνασμα, στο ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να μην υπογράψει νέο μνημόνιο, ότι δε θα παρθούν νέα μέτρα. Πού στοχεύει αυτή η προπαγάνδα;

-- Η κυβέρνηση κάνει μια προσπάθεια ακριβώς να συγκαλύψει τις επιπτώσεις από την πολιτική η οποία εφαρμόστηκε αυτά τα χρόνια σε μια προσπάθεια να διαχειριστεί την καπιταλιστική κρίση, αλλά και ταυτόχρονα να υλοποιηθούν οι στρατηγικές επιλογές και οι σύγχρονες ανάγκες σήμερα του κεφαλαίου. Και απ' αυτή την άποψη, έχει τεράστια ευθύνη, ακριβώς γιατί με την πολιτική της επιδείνωσε τη θέση των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, διεύρυνε τη φτώχεια και την εξαθλίωση και ταυτόχρονα όμως μέσα από αυτή τη διαδικασία διαμόρφωσε τους μόνιμους μηχανισμούς μέσα από τους οποίους θα μπορέσει το κεφάλαιο, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, το επόμενο χρονικό διάστημα, να προχωρήσουν σε νέες επενδύσεις, σε ένα πιο ανταγωνιστικό και καλύτερο επιχειρηματικό περιβάλλον.

Αναφέρομαι σε όλες αυτές τις μεταρρυθμίσεις - όπως τις ονομάζει - οι οποίες διαμορφώνουν συνθήκες μόνιμης φτώχειας για την εργατική τάξη. Η κατάργηση του κατώτερου μισθού, του κατώτερου μεροκάματου, η απελευθέρωση στην αγορά εργασίας, η κατάργηση του ασφαλιστικού συστήματος, αλλά και ταυτόχρονα όλα αυτά τα μέτρα τα οποία σήμερα ενσωματώνονται στην εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ - την περιβόητη - δεν είναι τίποτα άλλο παρά μέτρα μεγαλύτερης απελευθέρωσης της αγοράς για να μπορέσουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι να εκτοπίσουν τους αυτοαπασχολούμενους και τους επαγγελματίες, διαμορφώνοντας ακριβώς αυτούς τους μηχανισμούς οι οποίοι θα θωρακίσουν επί της ουσίας την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.
Αρα και η διάθεση της κυβέρνησης ότι το επόμενο χρονικό διάστημα θα ξεκινήσει η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, θα είναι μια τέτοιου είδους ανάκαμψη η οποία εμείς θεωρούμε ότι θα έχει προσωρινό, αβέβαιο χαρακτήρα, αλλά πάνω απ' όλα θα βασίζεται στην ερημοποίηση ουσιαστικά των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Θα διαμορφώνει συνθήκες τέτοιες στις οποίες όχι μόνο δεν θα εξαλείφονται η φτώχεια και η εξαθλίωση, αλλά αντίθετα θα οδηγούνται σε αυτήν ευρύτερα λαϊκά στρώματα.
-- Το ΚΚΕ θεωρεί ότι πρέπει να υπάρξουν ριζικές αλλαγές και σύγκρουση με την ΕΕ για να υπάρξουν φιλολαϊκές λύσεις. Γιατί το ΚΚΕ αμφισβητεί ότι έστω κάτι καλύτερο μπορεί να γίνει στο υπάρχον πλαίσιο;

-- Γιατί ακριβώς μέσα σε αυτά τα πλαίσια έχουν ως προαπαιτούμενο ακριβώς το να θυσιάζεται η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Για να μπορέσει να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, πρέπει ταυτόχρονα την ίδια στιγμή να θυσιάζεται η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Αρα απ' αυτή την άποψη δεν μπορεί να υπάρξει διέξοδος προς όφελος του λαού, αν δεν αμφισβητηθεί η δράση του μεγάλου κεφαλαίου κι αν δεν αμφισβητηθεί η αστική επιλογή της συμμετοχής στους κόλπους της ΕΕ. Οσοι άλλοι διαμορφώνουν λογικές ότι με ένα άλλο μείγμα πολιτικής διαχείρισης της κρίσης θα μπορέσει να υπάρξει μια φιλολαϊκή διέξοδος, καλλιεργούν αυταπάτες στο λαό.
Αλλωστε τα διάφορα μείγματα τα έχουμε δει σε πραγματικό βαθμό. Τόσο το μείγμα της πολιτικής που ασκεί η κυβέρνηση και έχει οδηγήσει ακριβώς στη διεύρυνση της φτώχειας και της εξαθλίωσης όσο και το μείγμα της επεκτατικής πολιτικής στο οποίο έλκεται η αξιωματική αντιπολίτευση και ο ΣΥΡΙΖΑ και εφαρμόζουν οι ΗΠΑ, έχουμε δει τα αποτελέσματά του, μια τεράστια όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων σε συνθήκες ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας των ΗΠΑ. Αντί να περιοριστούν τα φαινόμενα φτώχειας και εξαθλίωσης, διευρύνεται η κοινωνική ανισότητα στις ΗΠΑ. Το οποιοδήποτε μείγμα διαχείρισης αφορά επιμέρους συμφέροντα της αστικής τάξης. Είναι μια συζήτηση που δεν αγγίζει τις λαϊκές ανάγκες και την ικανοποίησή τους. Αυτή η διαπάλη είναι μια διαπάλη ξένη προς τις λαϊκές ανάγκες.
-- Οι εκλογές για την Τοπική Διοίκηση πώς μπορούν να εξυπηρετήσουν την ανάγκη και για ανακούφιση του κόσμου, αλλά και την ανάγκη για ριζικές αλλαγές, όπως το ΚΚΕ πρεσβεύει;
-- Οι εκλογές αυτές σηματοδοτούνται ουσιαστικά από την εφαρμογή στην πράξη των μεταρρυθμίσεων και των αλλαγών στην Περιφερειακή Διοίκηση μετά την ψήφιση του «Καλλικράτη», όπου επιβεβαιώθηκε η κυριαρχική εκτίμηση που είχαμε κάνει ως ΚΚΕ, ότι οι αλλαγές σε Τοπική και Περιφερειακή Διοίκηση που έγιναν μέσω του «Καλλικράτη» αφορούν τις αναγκαίες προσαρμογές των δήμων και των περιφερειών στις νέες ανάγκες του κεφαλαίου, στις νέες ανάγκες ανασυγκρότησης του αστικού κράτους για να μπορέσει ακριβώς να προσαρμοστεί στις σημερινές απαιτήσεις του κεφαλαίου. Μέσα από την υλοποίηση αυτού του τρίχρονου «Καλλικράτη» και την εφαρμογή του σε δήμους και σε περιφέρειες είδαμε μια ακόμα μεγαλύτερη σύμφυση των περιφερειών με τους επιχειρηματικούς ομίλους.ειδήσεις
Δεύτερον, τη συρρίκνωση, μέσα από κατάργηση δομών σε περιφερειακό και δημοτικό επίπεδο, της όποιας δραστηριότητας προς όφελος της ιδιωτικής παρέμβασης.
Τρίτον, είχαμε την παραχώρηση, μέσα από τη γενίκευση των συμβάσεων παραχώρησης, άρα και των ΣΔΙΤ, λειτουργιών, δράσεων, υπηρεσιών, αλλά και έργου, το οποίο έκαναν οι δήμοι τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και οι περιφέρειες.
Τέταρτον, είχαμε την επιδείνωση της κατάστασης των εργαζομένων στην Τοπική και Περιφερειακή Διοίκηση. Οι Περιφέρειες εφάρμοσαν τα διάφορα προγράμματα κοινωνικής εργασίας με τα 5μηνα, τα stage, με τη δράση των ΜΚΟ ή ουσιαστικά αφορούσαν «προγράμματα μαθητείας» που στην πράξη πρόκειται για τζάμπα και ανασφάλιστη εργασία και ανακύκλωση της ανεργίας. Ταυτόχρονα συνέβαλαν στο να εμπορευματοποιηθούν ακόμα περαιτέρω μια σειρά λαϊκές ανάγκες.
-- Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο υλοποιεί η Κεντρική Διοίκηση και μέσω της Τοπικής Διοίκησης την αντιδραστική, αντιλαϊκή πολιτική και ταυτόχρονα να μπορέσει να γίνει πιο αποτελεσματική. Ποια είναι η άλλη αντίληψη;
-- Εμείς λέμε καθαρά ότι αν δεν έρθεις σε συνολικότερες ρήξεις και απειθαρχία με αυτές τις πολιτικές, δεν θα μπορέσεις να αντιμετωπίσεις τις αυξημένες λαϊκές ανάγκες σήμερα και να αξιοποιήσεις το σύνολο των δυνατοτήτων που υπάρχουν για να ικανοποιηθούν αυτές οι ανάγκες. Αλλωστε, η προτεραιότητα του συνόλου των εκλεγμένων δημάρχων και περιφερειαρχών ήταν ακριβώς οι προτεραιότητες που σήμερα θέτει η ικανοποίηση των αναγκών του κεφαλαίου και όχι του λαού. Μια σειρά ζητήματα, όπως η αντισεισμική θωράκιση, η αντιπλημμυρική προστασία, μια σειρά έργα και υποδομές, που θα βελτίωναν τις συνθήκες διαβίωσης των λαϊκών στρωμάτων, όχι μόνο δεν υλοποιούνται, αλλά παραπέμπονται στις ελληνικές καλένδες.
-- Τι λέτε για την υλοποίηση των οδικών αξόνων, μεγάλα έργα, ειδικά στην περιοχή της Δυτικής Ελλάδας;
-- Ηδη, με την αναθεώρηση της σύμβασης, η οποία γέννησε ακόμα πιο αντιλαϊκούς όρους, η αύξηση των διοδίων είναι η πρώτη επίπτωση. Η συρρίκνωση του ίδιου του έργου, που σταματά στην Πάτρα και δεν συνεχίζεται. Λέμε, λοιπόν, ότι οι προτεραιότητες είναι να διαμορφωθεί αυτός ο οδικός άξονας ο οποίος εντάσσεται στο ευρωπαϊκό δίκτυο της ΠΑΘΕ, που αφορά ουσιαστικά τη διευκόλυνση της μεταφοράς των εμπορευμάτων μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και δεν ανταποκρίνεται στο πώς θα ικανοποιηθούν οι σημερινές ανάγκες για ασφαλή, φτηνή και φιλική προς το περιβάλλον μετακίνηση των λαϊκών στρωμάτων σε δρόμους πανάκριβους, σε δρόμους ιδιωτικούς. Η όποια ανάπτυξη, και μέσα από το παράδειγμα των οδικών αξόνων, θα είναι ανάπτυξη η οποία ακριβώς δημιουργεί πρόσθετες δυσκολίες στις λαϊκές ανάγκες.
-- Συνεπώς η ενίσχυση του υποψηφίου του ΚΚΕ, της «Λαϊκής Συσπείρωσης» πώς θα συνεισφέρει στην αναχαίτιση σκληρών καταστάσεων που βιώνει η λαϊκή οικογένεια, ο εργαζόμενος, άνεργος, ο νέος;
-- Σήμερα, αυτό που απαιτείται είναι να διαμορφωθούν ισχυροί πυρήνες αντίστασης σε δήμους και περιφέρειες για να δυσκολέψουν τους εκλεγμένους στο να υλοποιήσουν την αντιλαϊκή πολιτική. Να διαμορφώσουν δηλαδή τέτοιου είδους συνθήκες οι οποίες θα έχουν ως αποκούμπι, στην επίθεση την οποία θα δεχθεί, την ισχυρή παρουσία της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια ούτως ώστε να μπορέσει να προβάλει τα δίκαια αιτήματα τα οποία υπάρχουν, να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο η φωνή του και ταυτόχρονα να δυσκολέψει στο να ληφθούν αυτά τα αντιλαϊκά μέτρα, δηλαδή να του αναθέσει πυρήνες ισχυρής λαϊκής εργατικής αντιπολίτευσης στα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια.
Και αυτό από οποιαδήποτε θέση, μιας και βάλατε το ερώτημα σε περίπτωση εκλογής. Βεβαίως. Δεν βλέπουμε εμείς τον ίσκιο μας το απομεσήμερο. Και σε περίπτωση που συμβεί αυτό το πράγμα και πάλι από θέση αντιπολίτευσης θα αντιπαρατεθούμε στην ισχύουσα πολιτική, στις επιλογές και τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του κεφαλαίου. Δηλαδή, θα είμαστε αντιπολίτευση στην προσπάθεια της κυβέρνησης να εφαρμόσει τα αντιλαϊκά μέτρα και από τη θέση της περιφερειακής αρχής. Αρα, αυτά που λέμε προεκλογικά, θα υλοποιήσουμε και μετεκλογικά, αρνούμενοι να συμβιβαστούμε στο νομοθετικό πλαίσιο, διότι ακριβώς προσαρμογή στο νομοθετικό πλαίσιο σημαίνει ότι θα συμμετέχουμε διαχειριζόμενοι μια βαθιά αντιλαϊκή πολιτική.
-- Οι τοπικές εκλογές χρησιμοποιούνται και σαν ένα εργαστήρι για να δοκιμαστούν πράγματα. Είναι πάρα πολλοί εκείνοι που πολιτεύονται με το «άφθαρτο», με το «φρέσκο», δίχως να μπαίνουν στην ουσία των προβλημάτων. Το ΚΚΕ γιατί επιμένει να συζητά από πολιτικές της ΕΕ μέχρι και το τι θα συμβεί στο Κέντρο Υγείας ενός χωριού;
-- Ολα αυτά δεν είναι καινούργια πράγματα. Και στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις αν ανατρέξει κανείς, πάλι τα ίδια ζητήματα βρίσκονταν στην επικαιρότητα. Νέα και άφθαρτα πρόσωπα... Οτι η επιλογή πρέπει να γίνει ανάμεσα στα πρόσωπα και όχι στα κόμματα, ότι οι εκλογές στους δήμους και τις περιφέρειες έχουν έναν άλλο χαρακτήρα, αυτοδιοικητικό... Ομως στην πράξη, τι υλοποίησαν; Το σύνολο των αντιλαϊκών πολιτικών. Δεν διαφοροποιήθηκαν πουθενά. Εγιναν πολύ πιο αποτελεσματικοί ενδεχόμενα στο να υλοποιηθούν αυτές οι πολιτικές.
Είναι φανερό ότι από τη στιγμή που δεν αμφισβητείς - και μάλιστα στο όνομα του άφθαρτου, του νέου ή της προσωπικής επιλογής - συγκαλύπτεις τη συμφωνία με τη συνολικότερη πολιτική, τη συμφωνία με την ανάγκη θωράκισης της ανταγωνιστικότητας, στήριξης της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Και, τότε, είναι βέβαιο ότι και τα μέτρα και την πολιτική που θα ακολουθήσεις θα είναι μια πολιτική ενταγμένη σ' αυτή τη λογική, μια πολιτική αντιλαϊκή. Ολες αυτές οι μεγάλες ιδέες, τα προγράμματα, τα ιλουστρασιόν, τα οράματα για την Πάτρα, για τη Δυτική Ελλάδα, για την Αθήνα κι όλα αυτά, είναι προσπάθεια να αποπροσανατολιστεί ο κόσμος.
-- Από τις καθημερινές επαφές, τις περιοδείες, ποια προβλήματα είναι στο επίκεντρο για τις εργατικές λαϊκές οικογένειες;
-- Από τις συζητήσεις, τις περιοδείες, τις συσκέψεις στους χώρους δουλειάς, στις συνοικίες και στα χωριά, τα βασικά ζητήματα είναι αυτά τα οποία αφορούν τις συνθήκες διαβίωσης, που έχουν να κάνουν με την ανεργία. Αρα, εδώ πέρα, άμεσο ζήτημα είναι ακριβώς να προβληθούν οι στόχοι ανακούφισης των ανέργων, το συνολικό πλαίσιο το οποίο προβάλλει το ΚΚΕ και η ανάγκη οργάνωσης των ανέργων. Είναι τα ζητήματα που αφορούν την Υγεία, την Περίθαλψη τα Φάρμακα, η εμπορευματοποίηση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, το κλείσιμο κλινικών, τα χαράτσια...
-- Τα χαράτσια δεν έχουν να κάνουν μόνο με το υπουργείο Οικονομικών, έχουν να κάνουν και με τα δημοτικά τέλη, την Τοπική Διοίκηση...
-- Ακριβώς. Τον ενιαίο φόρο ακινήτων θα τον μεταβιβάσουν στην Τοπική και Περιφερειακή Διοίκηση, στους δήμους ενδεχόμενα. Εμείς πηγαίνουμε κόντρα στο ρεύμα και σ' αυτό το ζήτημα και κόντρα στη λογική όλων των άλλων κομμάτων, κόντρα στην ανάγκη οικονομικής αυτοτέλειας των δήμων, στην ανάγκη ανταποδοτικότητας. Αυτή η λογική είναι αντιδραστική λογική, ακριβώς γιατί βάζει στο τραπέζι ότι για να έχεις αναβαθμισμένες υπηρεσίες ή παροχή έργου, πρέπει να βάλεις πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη. Ετσι, οξύνεται ακόμα περισσότερο η κοινωνική διαστρωμάτωση.
Αρα, λοιπόν, θα δούμε μέσα από αυτήν τη διαδικασία ευρύτερα λαϊκά στρώματα να μην μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες για ύδρευση, ηλεκτροδότηση. Θα δούμε την υποβάθμιση συνολικά των περιοχών μέσα από τη δέσμευση των ελάχιστων ελεύθερων χώρων για πράσινο και αναψυχή που μπορεί να υπάρχουν μέσα απ' αυτή τη διαδικασία. Γι' αυτό λέμε ότι άμεσα συμβάλλουν στην υλοποίηση αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής και μάλιστα αλφαδιασμένοι στον ίδιο βαθμό, ανεξάρτητα αν είχαν εκλεγεί κάτω από τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ ή ως ανεξάρτητοι ή «αντάρτες». Γιατί δεν είναι τυχαίο ότι τόσο στην Ενωση Περιφερειών όσο και στην Κεντρική Ενωση Δήμων Ελλάδας οι αποφάσεις ήταν ουσιαστικά ομόφωνες, πλην της διαφωνίας την οποία κατέθεταν οι εκλεγμένοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».