Η «αναντιστοιχία» και τα «στηρίγματα»...

Η «αναντιστοιχία» και τα «στηρίγματα»...

«Το πρόβλημα της πολιτικής ρευστότητας που χαρακτηρίζει τη συγκυρία ως προς τον ΣΥΡΙΖΑ εντοπίζεται στην αναντιστοιχία των δημοσκοπικών ποσοστών του και στα εκλογικά αποτελέσματα των σχημάτων στα οποία συμμετέχει στις επαγγελματικές ενώσεις. Αν στα αρνητικά αποτελέσματα του ΤΕΕ προστεθούν και τα αποτελέσματα των Δικηγορικών Συλλόγων, καθώς και η μόνιμη αδυναμία για μία, αν όχι πλειοψηφική, έστω ικανοποιητική καταγραφή στα εργατικά σωματεία, τότε αντί να εφησυχάζουμε για τις κεντρικές πολιτικές επιτυχίες μας, θα έπρεπε να ανησυχούμε και μάλιστα σοβαρά. Ιδιαίτερα η ανησυχία αυτή θα έπρεπε να εκφράζεται για την κυβέρνηση της Αριστεράς. Με ποια κοινωνικά και κομματικά στηρίγματα θα πετύχει η κυβέρνηση της Αριστεράς να βγει νικήτρια έναντι των δυνάμεων του εγχώριου και διεθνούς νεοφιλελευθερισμού...».

Τα όσα σημειώνει με χτεσινό άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ο βουλευτής και μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ Στ. Κοντονής είναι ενδεικτικά της εντεινόμενης ανησυχίας στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για τη σοβαρή δυσκολία που αντιμετωπίζει, στο πλαίσιο των συνολικότερων δυσκολιών της επιχείρησης αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, να στήσει τα απαιτούμενα «ποδάρια» σε σωματεία, επιμελητήρια κ.τ.λ.
Καθόλου τυχαία, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ εστιάζει την ανησυχία αυτή στην «κυβέρνηση της αριστεράς» και στα «στηρίγματά» της. Ο ΣΥΡΙΖΑ στις εξετάσεις που δίνει στην αστική τάξη για την καταλληλότητά του να αναλάβει τη διακυβέρνηση δεν προβάλλει μόνο τις θέσεις του για προώθηση ενός διαχειριστικού μείγματος που υπηρετεί καλύτερα τις σημερινές της ανάγκες: Παίζει ταυτόχρονα το «χαρτί» της ικανότητας ενσωμάτωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας, της δημιουργίας νέων συμμαχιών της αστικής τάξης με μεσαία στρώματα, της «αποκατάστασης της εμπιστοσύνης» του λαού στους αστικούς θεσμούς, ακόμα και της στοίχισης του λαϊκού κινήματος πίσω από τους στόχους του ντόπιου κεφαλαίου. Με αυτά τα αποτελέσματα, όμως, βλέπουν στον ΣΥΡΙΖΑ ότι το «χαρτί» τους χάνει σε ισχύ...

«Αν το φαινόμενο αυτό επαναληφθεί στις αυτοδιοικητικές εκλογές, ιδίως τις δημοτικές, τότε θα αποδειχθεί με τραγικό τρόπο ότι οι καθυστερήσεις και η ουσιαστική ανυπαρξία οικοδόμησης πολιτικής συμμαχιών (και όχι ένταξης στον ΣΥΡΙΖΑ) με κινήσεις και πρόσωπα από τον σοσιαλιστικό χώρο, όχι μόνο ναρκοθετούν την κυβερνητική προοπτική της Αριστεράς, αλλά το βασικό είναι ότι μπορούν να αναβιώσουν στρατηγικές επαναδημιουργίας της Κεντροαριστεράς (...) Αν αυτές οι τάσεις επιβεβαιωθούν, υπάρχει κίνδυνος να δημιουργηθεί ρήγμα στην προσπάθεια ηγεμόνευσης του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία και στην πολιτική κονίστρα», σημειώνει ο Στ. Κοντονής, επισημαίνοντας τους κινδύνους που αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ στη «μάχη» για τα «σκήπτρα» της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας...

Με αυτό το σκεπτικό, καλεί σε ακόμα πιο γρήγορη προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά στο επίπεδο των συμμαχιών, με δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας δοκιμασμένες στην προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής, χωρίς, όπως λέει χαρακτηριστικά, να «λειτουργεί ως κήνσορας "αριστεροφροσύνης" και "αντιμνημονιακής συνέπειας και καθαρότητας"».

Κοντολογίς, οι διάφοροι Καρυπίδηδες, Βουδούρηδες κ.λπ., τα στελέχη της σοσιαλδημοκρατίας που ενσωματώνει ο ΣΥΡΙΖΑ, από το «παλιό» παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ, μέχρι γνωστά στελέχη του εργατοπατερισμού, μόνο «παραστρατήματα» δεν είναι: Οπως επισημαίνεται από την ίδια την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, είναι αναγκαίος όρος για να διεκδικήσουν, αλλά και να διαχειριστούν με αξιώσεις την αστική διακυβέρνηση.

Τα παραπάνω πρέπει να γίνουν ένα ακόμα κριτήριο για το λαό. Τις δυσκολίες του ΣΥΡΙΖΑ και συνολικότερα του αστικού πολιτικού συστήματος πρέπει οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα να τις οξύνουν στο έπακρο, με απεγκλωβισμό συνολικά από όλες τις δυνάμεις της αστικής διαχείρισης, από τα αστικά κόμματα και τις δυνάμεις του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού. Με αποφασιστική συστράτευση με το ΚΚΕ, με ενίσχυση του ταξικού πόλου στο εργατικό - λαϊκό κίνημα.