H «μεταπολίτευση» και το… αυγό του φιδιού!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ • 28 Ιουλιου 2014, 17:50 • Αποψεις Προβολες 75

Σε πολλές από τις αναλύσεις που γίνονται για τα υψηλά ποσοστά της ναζιστικής  «Χρυσής Αυγής»  λείπει μια παράμετρος , η οποία όμως είναι πολύ σημαντική: Η  αύξηση των  ποσοστών της ακροδεξιάς δεν είναι  κεραυνός εν αιθρία. Μπορεί η κρίση να οδήγησε στη διόγκωση του χώρου όμως η «μαγιά» των ακροδεξιών υπήρχε από τις πρώτες κι όλας μέρες της μεταπολίτευσης.
Αξίζει να θυμηθούμε ότι μόλις τρία χρόνια μετά την πτώση της Χούντας στις εκλογές του 1977 η Εθνική Παράταξη με επικεφαλής τον «αποστάτη» του 1965,  Στέφανο Στεφανόπουλο,  παίρνει 349.988 ψήφους (6,82%) και εκλέγει 5 βουλευτές. Και μπορεί να μην ξαναεμφανίστηκε σε επόμενες εκλογές,  αλλά ο χώρος υπήρχε έστω και απορροφημένος κατά το μεγαλύτερο μέρος του  από τη «Νέα Δημοκρατία»,  παρά τις προσπάθειες του Παπαδόπουλου για τη συγκρότηση ενός νέου φορέα,  της ΕΠΕΝ ( Εθνική Πολιτική Ένωσις ),  που στις ευρωεκλογές του 1984 πήρε 2,29%.
Με ψηφοφόρους «εγκλωβισμένους» στη Νέα Δημοκρατία,  ο χώρος δεν παύει να κάνει αισθητή την παρουσία του με τη νεολαία του,  της οποίας πρώτος αρχηγός ήταν ο σημερινός φύρερ της Χρυσής Αυγής Νίκος Μιχαλολιάκος με διάδοχό του τον σημερινό υπουργό Υγείας Μάκη Βορίδη. Δεν πρέπει ακόμη να ξεχνάμε ότι:
- Πρώτον: Υπάρχει μια ιστορική συνέχεια που βαστάει ακόμη από τα χρόνια της γερμανικής Κατοχής. Χιλιάδες ήταν αυτοί που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές, πολέμησαν το αντιστασιακό κίνημα με τα Τάγματα Ασφαλείας και τις άλλες προδοτικές οργανώσεις για να νομιμοποιηθούν στη συνέχεια από το σκληρό αντικομμουνιστικό καθεστώς της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Παιδιά τους και εγγόνια τους είναι πολλοί από τους  σημερινούς υποστηρικτές του Μιχαλολιάκου και της παρέας του.
- Δεύτερον: Ο  χώρος αυτός διατηρούσε πάντα στενούς δεσμούς με αυτό που ονομάζουμε «βαθύ κράτος» ( κύκλους των Ενόπλων Δυνάμεων, Σώματα Ασφαλείας, Εκκλησία). Δεν ξεπήδησαν έτσι ξαφνικά από το πουθενά οι δύο απόστρατοι στρατηγοί (από τους τρεις ευρωβουλευτές της ΧΑ) , ο ένας μάλιστα πρώην διοικητής των Ειδικών Δυνάμεων του Στρατού. Ούτε είναι μόνο «φρούτα»  της σημερινής εποχής  επεισόδια,  όπως αυτό το πρόσφατο με τις φιλοφασιστικές εκδηλώσεις  δοκίμων αξιωματικών της ΕΛΑΣ,  ή τα επεισόδια στη Σχολή Ευελπίδων. Υπάρχει  μια συνέχεια που κρατάει από το πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια. Η πτώση της Χούντας δεν σήμανε και την αυτόματη προσχώρηση μεγάλου μέρους του Σώματος των αξιωματικών στο νέο καθεστώς . Σημαντικοί πυρήνες χουντικών αξιωματικών προσπάθησαν να αντιδράσουν ακόμη και δυναμικά. Στις 24 Φεβρουαρίου 1975 εκδηλώνεται αυτό που έμεινε στην ιστορία με την απαξιωτική φράση «πραξικόπημα της πιτζάμας». Χουντικοί αξιωματικοί με επικεφαλής τον υποστράτηγο Παπαδάκη ,συμμαθητή του Ιωαννίδη,   ταξίαρχο Ντερτιλή , τον ταξίαρχο Μανιάτη που οργάνωσε το πραξικόπημα στην Κύπρο, τον γνωστό Μπόλαρη κ.α. κινήθηκαν  όχι για να ανατρέψουν την κυβέρνηση (οι συνθήκες και οι συσχετισμοί δεν το επέτρεπαν) αλλά για να διαπραγματευθούν μια γενική αμνηστεία  για τα μικρά και μεγάλα εγκλήματα της Χούντας.
-Τρίτον:  Ο «εγκλωβισμός» των ακροδεξιών ψηφοφόρων στη Νέα Δημοκρατία σήμαινε και την διατήρηση ανοιχτών διαύλων επικοινωνίας μεταξύ στελεχών του κόμματος με τον ακροδεξιό χώρο. Το επεισόδιο με τον Μπαλτάκο είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Στη δεκαετία του ’80 θα βρούμε  και στελέχη του χουντικού μηχανισμού στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ. Μια απλή παραβολή των καταλόγων των κοινοβουλευτικών ομάδων του με καταλόγους διορισθέντων από τη Χούντα σε θέσεις ευθύνης αρκεί για να αποδείξει του λόγου το αληθές.
-Τέταρτον:  Η ναζιστική βία δεν είναι φαινόμενο μόνο των ημερών μας. Ποιός μπορεί να ξεχάσει το κύμα βομβιστικών επιθέσεων στη δεκαετία του ’70 με δράστες όχι μόνο στελέχη ακροδεξιών οργανώσεων αλλά και αξιωματικούς του Στρατού. Τον Ιούνιο του 1976 σημειώνεται σειρά βομβιστικών επιθέσεων στον Αρειο Πάγο , τα γραφεία του ΚΚΕ,  και  αριστερά βιβλιοπωλεία που αποδίδονται σε ομάδες της ακροαριστεράς. Το Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς στην κηδεία του στελέχους της ασφάλειας της Χούντας Μάλλιου που βαρυνόταν για βασανισμούς κρατουμένων  και τον  δολοφόνησε η 17 Νοέμβρη, ακροδεξιοί κακοποιουν δημοσιογράφους και διαδηλώνουν υπέρ της δικτατορίας στο κέντρο της Αθήνας , μπροστά στα απαθή βλέματα των αστυνομικών.Καθυστερημένα ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Δ. Σταμάτης ζητάει την σύλληψη του χουντικού υφυπουργού Γ. Γεωργαλά ο οποίος στον επικήδειό του ζήτησε : «Οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος. Φωτιά και τσεκούρι». Μεταξύ των συλληγθέντων για τα επεισόδια ήταν  και ο νεαρός τότε πρώην έφεδρος αξιωματικός των αλεξιπτωτιστών Νίκος Μιχαλολιάκος .Το 1977 ακροδεξιοί κάνουν έντονη την παρουσία τους με βομβιστικές επιθέσεις . -Στις 30 Μαίου συλλαμβάνεται ο ανθυπίλαρχος Αθ. Διαμαντής για την επίθεση με χειροβομβίδα σε ελληνοβουλγαρικό βιβλιοπωλείο στην οδό Ασκληπιού και στις 3 Ιουνίου η «Ελληνική Ναζιστική Οργάνωσις Κένταυρος» αναλαμβάνει την ευθύνη για την επίθεση στο σπίτι του ανακριτή Δ. Γυφτάκη που ερευνά  τις βομβιστικές επιθέσεις των ακροδεξιών.  Τον Μάρτιο του 1978 βόμβα μεγάλης ισχύος εκρήγνυται στον κινηματογράφο «Έλλη» της οδού Ακαδημίας όπου προβάλεται η σοβιετική ταινία «Ουράνιο Τόξο». Δεκαοκτώ άτομα τραυματίζονται εκ των οποίων τα 3 σοβαρά. Οι οργανώσεις της αντιπολίτευσης καταγγέλουν ότι η Αστυνομία ψάχνει τους ενόχους με έρευνες στα σπίτια μελών. οργανώσεων της Αριστεράς!
Στις 11 Μαίου εκδίδεται η απόφαση για τα επεισόδια στην κηδεία του Μάλιου.Οι νεοφασίστες Αρ. Καλέντζης, Ν. Σιμωνετάτος, Αθ. Σταθόπουλος, Α. Γερονικόλος και ο αστυφύλακας Β. Μητρόπουλος καταδικάζονται για τους τραυματισμούς δημοσιογράφων . Ο Γεωργαλάς και άλλοι 16 ακροδεξιοί απαλλάσονται.

Στις 22 Ιουλίου τοποθετούνται δώδεκα ωρολογιακές βόμβες στην Αθήνα και τον Πειραιά.Λίγες μέρες μετά η αστυνομία ανακοινώνει την εξάρθρωση νεοφασιστικής οργάνωσης. Εννέα άτομα παραπέμπονται στον εισαγγελέα.:Ν. Μιχαλολιάκος, Αλ. Μαριούκλας, Δ. Παπουτσάς, Γ. Ηλιόπουλος,  Λογγίνος Παξινόπουλος,  Αχ. Παγώνης,  Αθ. Καρακατσάνης , Θ. Μάρης, Ι. Γιαννακόπουλος. Τελικά σε δίκη θα παραπεμφθούν μόνο για παράνομη κατοχή, κατασκευή και παράδοση  εκρηκτικών οι : Ν. Μιχαλολιάκος, Γ. Ηλιόπουλος , Δ. Παπουτσάς και Αλ. Μαριούκλας.
Στις 17 Ιανουαρίου του 1979 το Τριμελές Εφετείο Αθηνών καταδικάζει τους Ν. Μιχαλολιάκο και Αλ.Μαριούκλα σε φυλάκιση 13 και 10 μηνών αντίστοιχα για κατοχή εκρηκτικών υλών.

Λίγα εικοσιτετράωρα μετά,  στις 22 Ιανουαρίου,  ανακοινώνεται επίσημα ότι εξαρθρώθηκε  νεοναζιστική οργάνωση που ευθύνεται για τις εκρήξεις δεκάδων βομβών στην Αττική κατά την διετία 1977-1978. Αποκλύπτεται ότι τα μέλη της είχαν διασυνδέσεις με εν ενεργεία και απόστρατους αξιωματικούς του Στρατού και των Σωμάτων Ασφαλείας. Οι συλληφθέντες είναι οι :Χρ. Τζαβέλας, λοχαγός,  Γ.Γεωργιάδης ανθυπολοχαγός,  Ανδρέας Πετρόπουλος υπολοχαγός ε.α., Ιωάννης Κουρκουλάκος γιατρός,  Δημήτρης Κουντάνης υπάλληλος της αμερικανικής  Βάσης,Κώστας Κόλλιας επαγγελματίας, Σαράντος Σαραντάκος ιδιωτικός ντεντέκτιβ, Εμμανουήλ Σιδέρης έμπορος και Μιχαήλ Λάμπρου στρατιώτης. Στην ίδια ομάδα ανήκουν και οι ήδη επικηρυγμένοι  Νίκος Παναγόπουλος και Απόστολος Πρωτοπαπάς και ο καταζητούμενος Λογγίνος Παξινόπουλος. Στη δίκη που θα γίνει τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς επιβάλλονται ποινές από ισόβια κάθειρξη μέχρι δέκα μήνες φυλάκιση.Οι βαρύτερες ποινές επιβάλλονται στους Απ. Πρωτοπαπά (ισόβια), Ι. Κουρκουλάκο (18 χρόνια) και Χρ. Τζαβέλα.

-Πέμπτον: Βούτυρο στο ψωμί των ακροδεξιών αποτέλεσαν θέματα όπως το «Μακεδονικό»  εκεί στις αρχές της δεκαετίας ’90, το μεταναστευτικό με πρώτη εκδήλωση το κύμα των αλβανών προσφύγων κι αυτό στις αρχές της δεκαετίας  του ’90 ( «δεν θα γίνεις έλληνας ποτέ» κραύγαζαν οι ακροδεξιοί στις επιθέσεις τους κατά των μεταναστών) . Θέματα που έβαλαν στην ατζέντα τους τα περισσότερα κόμματα ( στο «Μακεδονικό» όλα πλην του ΚΚΕ) υιοθετώντας θέσεις των ακροδεξιών. Να θυμηθούμε τα μεγάλα συλλαλητήρια για την Μακεδονία , τις αθλιότητες για τους «γυφτοσκοπιανούς» το ρόλο της ιδιωτικής τηλεόρασης που στο κυνήγι της τηλεθέασης , έκανε την τρίχα τριχιά συμβάλλοντας στην καλλιέργεια ρατσιστικών αισθημάτων και ξενοφοβίας σ” ένα λαό που μέχρι τότε διακρινόταν για τα αισθήματα φιλίας απέναντι σε άλλους λαούς; Ή να ξεχάσουμε το ρόλο της Εκκλησίας και τα συλλαλητήρια για τις ταυτότητες και τον τονισμό του κινδύνου α «απώλειας  της ελληνοχριστανικής μας ταυτότητας»;

-Έκτον: Το ίδιο το αστικό σύστημα και τα δυό μεγαλύτερα (τότε) κόμματα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έβαλαν  τους  ρατσιστές  και τους ακροδεξιούς στο κέντρο της πολιτικής σκηνής. Ποιος κατέστησε το ακροδεξιό και ρατσιστικό ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη ρυθμιστή της πολιτικής ζωής;  Ποιος τους έβαλε στην κυβέρνηση «ξεπλένοντάς» τους; Άνοιξαν την πόρτα στον Καρατζαφέρη ( στέλεχος για χρόνια της ΝΔ , σπλάχνο από τα σπλάχνα της) για να περάσει στη συνέχεια ο Μιχαλολιάκος. Απλά πράγματα.

- Έβδομον : Επί χρόνια ισχυροί κύκλοι του κεφαλαίου ( κυρίως του εφοπλιστικού)  χρηματοδοτούσαν τη Χρυσή Αυγή) κι αυτή τους εξυπηρετούσε αναλόγως ως δύναμη κρούσης σε ευαίσθητες περιοχές όπως είναι η ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη στο Πέραμα. Όλοι το γνώριζαν. Όλοι ήξεραν και τα ονόματα γνωστών, γνωστότατων επιχειρηματιών που άνοιγαν ευχαρίστως το πορτοφόλι τους στους ναζιστές. Και παρ” όλα αυτά έκαναν τα στραβά μάτια. Και έπρεπε να φτάσουμε στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα για να ληφθούν ορισμένα μέτρα.

Οι ναζιστές λοιπόν ήταν εδώ και πολλά χρόνια δίπλα μας. Απλώς οι αστοί και τα κόμματά τους έκαναν πως δεν τους έβλεπαν. Γιατί τους βολευε να υπάρχει ένας ισχυρός και σκληρός βραχίονας που θα αναλάμβανε τη βρώμικη δουλεία. Αυτή που έκανε και ο ιδεολογικός τους πρόγονος ο Χίτλερ.