ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΣΥΡΙΖΑ - ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ Οταν η αντιλαϊκή σύγκλιση βγάζει μάτι...

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΣΥΡΙΖΑ - ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ

Οταν η αντιλαϊκή σύγκλιση βγάζει μάτι...

Μέσα σε μία βδομάδα η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ έστησαν δύο ακόμα επεισόδια του αποπροσανατολιστικού για το λαό καυγά τους, τη μία με αφορμή τα παζάρια με την τρόικα και το αν αυτά θα συνεχιστούν στο Παρίσι ή στην Αθήνα και την άλλη με αφορμή τις εξελίξεις στην Αργεντινή και το αν το αντιλαϊκό μείγμα διαχείρισης του ενός ή του άλλου εξυπηρετεί καλύτερα τους «εθνικούς στόχους», δηλαδή το εγχώριο κεφάλαιο.
Μέσα στην ίδια βδομάδα, σχετικά πιο «πίσω» στα δελτία ειδήσεων και σίγουρα πολύ πιο «πίσω» στα τηλεπαράθυρα, πέρασε το γεγονός ότι το προεδρείο του ΣΕΒ δύο φορές μέσα σε ελάχιστες μέρες συναντήθηκε με πολυμελείς κυβερνητικές αντιπροσωπείες για συζητήσεις, με αντικείμενο τη «βιομηχανική πολιτική»: Τη μία σε υπουργική σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου υπό τον πρωθυπουργό και την άλλη στο υπουργείο Ανάπτυξης, στη συνεδρίαση της Διυπουργικής Επιτροπής για τη Βιομηχανική Πολιτική.
Οι απανωτές απευθείας συναντήσεις των βιομηχάνων με το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης αλλά και με υπουργούς τα χαρτοφυλάκια των οποίων έχουν άμεση σχέση με τους σχεδιασμούς των μονοπωλίων (π.χ., υπουργείο Παιδείας) δεν είναι καθόλου τυχαίες: Η παραπέρα στήριξη των εγχώριων βιομηχανικών ομίλων, η θωράκιση και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους σε βάρος των λαϊκών αναγκών είναι ταξική προτεραιότητα της κυβέρνησης, όπως και όλων των δυνάμεων της αστικής διαχείρισης.
Είναι «στρατηγικός στόχος» τους, όπως σωστά το έθεσε μετά το τέλος της πρώτης συνάντησης ο υπουργός Ανάπτυξης, Ν. Δένδιας. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, στη συνεδρίαση της Διυπουργικής Επιτροπής αποφασίστηκε η καθιέρωση αλλεπάλληλων απευθείας διαβουλίων της κυβέρνησης με τον ΣΕΒ: Με τη δημιουργία «διαρκούς Επιτροπής», η οποία θα συνεδριάζει κάθε 20 μέρες, για να παρακολουθεί την εξέλιξη των αποφάσεων παραπέρα ενίσχυσης των βιομηχάνων και με τις τακτικές συνεδριάσεις της Διυπουργικής Επιτροπής με τη συμμετοχή του ΣΕΒ («ανά 2μηνο θα συνεδριάζουμε σε υπουργικό επίπεδο και με τη διοίκηση του ΣΕΒ», όπως ανέφερε με χαρακτηριστική... άνεση ο πρόεδρος των βιομηχάνων).

Ολα τα ζητήματα που «καίνε» το κεφάλαιο

Στο τραπέζι των δύο συναντήσεων έπεσαν όλα τα ζητήματα που «καίνε» το εγχώριο κεφάλαιο: Η διευθέτηση των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων και συνακόλουθα η εξασφάλιση της ρευστότητας των ντόπιων μονοπωλίων, η παραπέρα μείωση του «ενεργειακού κόστους» και συνολικά του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους», της φορολογίας των επιχειρηματικών ομίλων και των εργοδοτικών εισφορών, καθώς και τα ζητήματα της αμεσότερης υπαγωγής της έρευνας στις ανάγκες του κεφαλαίου.
Σε ό,τι αφορά στα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια, τα οποία στο α' τρίμηνο του 2014 έφτασαν τα 42 δισ. ευρώ, στόχος της κυβέρνησης είναι η προώθηση ρυθμίσεων που θα ενισχύουν τη «ρευστότητα» των μονοπωλίων, παράλληλα όμως με τη θωράκιση των εγχώριων τραπεζικών ομίλων, ενόψει και των αποτελεσμάτων των διαγνωστικών ελέγχων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Ο Ν. Δένδιας ανέφερε ότι «το υπουργείο Ανάπτυξης θα παρουσιάσει ένα κείμενο εργασίας σε συνεργασία και με τον υπουργό Οικονομικών και με άλλους υπουργούς, υπό την έγκριση του πρωθυπουργού, ώστε να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε και αυτό το μεγάλο θέμα», ενώ, από την πλευρά του, ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Θ. Φέσσας, επανέφερε τη θέση περί στήριξης των «καλών επιχειρήσεων», σημειώνοντας σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων ότι «στόχος δικός μας είναι πρώτον να μην υπάρξει αυτό που λέμε ο ηθικός κίνδυνος, δηλαδή να δικαιωθούν οι "μπαταχτσήδες". Και δεύτερον να μη δημιουργηθεί αθέμιτος ανταγωνισμός, όπου οι καλές, συνεπείς επιχειρήσεις, που πληρώνουν φόρους και εισφορές, να χάσουν σε ανταγωνιστικότητα έναντι των αντιστοίχων μη καλών επιχειρήσεων».
Στα ζητήματα του «ενεργειακού κόστους», οι συζητήσεις κυβέρνησης - ΣΕΒ εστίασαν στην επιτάχυνση της εφαρμογής του πακέτου ενίσχυσης των βιομηχάνων, ύψους 150 εκατ. ευρώ, που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση από το Φλεβάρη, το οποίο όμως «κολλάει» στους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς στο εσωτερικό της ΕΕ, με τα ευρωενωσιακά όργανα να διατυπώνουν ενστάσεις.
Χαρακτηριστικές για την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να υπερασπιστεί -όσο της το επιτρέπει το «ειδικό βάρος» της ελληνικής αστικής τάξης- τα συμφέροντα των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων ήταν οι δηλώσεις του Ν. Δένδια για το θέμα του «κολλήματος» του πακέτου στήριξης των βιομηχάνων: «Θα τεκμηριώσουμε πολύ σοβαρά τα αιτήματά μας», ανέφερε, αλλά, όπως πρόσθεσε, «εάν καταλήξουμε σε απόλυτη διαφωνία, τότε εμείς έχουμε δικαίωμα ως κυρίαρχη χώρα να κάνουμε αυτό το οποίο νομίζουμε και η οποιαδήποτε άλλη πλευρά έχει δικαίωμα να μας παραπέμψει στα όργανα».
Σε μία εξέλιξη άμεσα συνδεδεμένη με τα παραπάνω, λίγες ώρες μετά την ολοκλήρωση της σύσκεψης στο Μέγαρο Μαξίμου, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας ανακοίνωσε μέτρα που οδηγούν σε νέες μειώσεις στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος των λεγόμενων «ενεργοβόρων βιομηχανιών», μέσω της περιβόητης «διακοψιμότητας» (βάσει τις οποίας θα παρέχεται ρεύμα με ακόμα χαμηλότερη χρέωση στους βιομηχάνους, με «αντάλλαγμα» τη δυνατότητα του ΑΔΜΗΕ να μπορεί να διακόπτει ή να περιορίζει την παροχή όποτε κρίνει ότι είναι απαραίτητο για την ευστάθεια του συστήματος). Οι «υπηρεσίες διακοψιμότητας» περιλαμβάνονται στο κυβερνητικό πακέτο στήριξης των βιομηχάνων που «σκάλωσε» στις αρχές ανταγωνισμού της ΕΕ...

Νέες μειώσεις στις εργοδοτικές εισφορές

Σε ό,τι αφορά το περιβόητο «μη μισθολογικό κόστους», τα σχέδια της κυβέρνησης και των βιομηχάνων εστιάζουν στην παραπέρα μείωση των εργοδοτικών εισφορών. Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, μάλιστα, μετά τη συνεδρίαση της Διυπουργικής Επιτροπής, επιβεβαίωσε τις «διαρροές» του υπουργείου Εργασίας ότι προετοιμάζει «νέα περαιτέρω μείωση των εισφορών κατά 1 - 1,5%». Οι νέες μειώσεις θα προστεθούν στις μειώσεις ύψους 5% που έχουν γίνει ήδη στις εργοδοτικές εισφορές, επιτείνοντας ακόμα περισσότερο το πλήγμα στα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων.
Στην ατζέντα των συζητήσεων κυβέρνησης - ΣΕΒ περιλαμβανόταν και η Ερευνα, η προώθηση της αμεσότερης υπαγωγής της στους σχεδιασμούς και τις ανάγκες του κεφαλαίου. Ο Ν. Δένδιας στάθηκε στη μεταφορά πόρων από το νέο ΕΣΠΑ στην «εφαρμοσμένη Ερευνα, σε αυτούς τους ανθρώπους και αυτές τις εταιρίες που είναι στην αγορά και θέλουν να παράξουν προϊόντα τα οποία θα αυξήσουν το ΑΕΠ και τις εξαγωγές», ενώ οι εκπρόσωποι του ΣΕΒ από την πλευρά τους απαίτησαν «ουσιαστική συμμετοχή των επιχειρήσεων στο σχεδιασμό και την παρακολούθηση της εθνικής στρατηγικής» στον τομέα της Ερευνας. «Χρειαζόμαστε ένα νέο πρότυπο συνεργασίας των επιχειρήσεων και των ερευνητικών κέντρων και στο πλαίσιο αυτό από τον ΣΕΒ προτείνεται η συγκρότηση Δικτύου Ανάπτυξης Καινοτομίας στις ελληνικές επιχειρήσεις και η προώθηση συμπράξεων δημόσιου - ιδιωτικού τομέα σε τομείς τεχνολογικής προτεραιότητας».
Είναι «φως - φανάρι» ότι η κυβέρνηση έχει συγκεκριμένο σχέδιο για την παραπέρα στήριξη των εγχώριων βιομηχάνων και το «τρέχει» με στοχοπροσήλωση, όπως τους διαβεβαίωσε άλλωστε και πριν από λίγες μέρες ο υπουργός Οικονομικών, Γκ. Χαρδούβελης, μιλώντας στο Γενικό Συμβούλιο του ΣΕΒ: Επιτάχυνση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, διατήρηση των «πρωτογενών πλεονασμάτων», ενίσχυση ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, προσέλκυση κεφαλαίων με «σταθερό και φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον», προσανατολισμός «στη μεγάλη αγορά του εξωτερικού» κ.ά.

Η γκρίνια του ΣΥΡΙΖΑ... ή όταν ζηλεύει ο «καλός ο μαθητής»

Και όμως ο ΣΥΡΙΖΑ γκρινιάζει... γιατί δε βλέπει «αποτελέσματα»! Το σχετικό ρεπορτάζ της «Αυγής» για τη σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου είχε τίτλο «Βιομηχανική Πολιτική: Να 'χαμε να λέγαμε...» (!), ενώ μέσα στο θέμα της η «Αυγή»... παραπονιόταν ότι «χωρίς αποτέλεσμα πέραν της... "αλληλοκατανόησης" μεταξύ των δύο πλευρών έληξε η διυπουργική σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου». Το σχέδιο της κυβέρνησης για τη στήριξη των βιομηχάνων το γνωρίζει πολύ καλά ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και τα συγκεκριμένα αντιλαϊκά αποτελέσματά του. Αν γκρινιάζει ωστόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, το κάνει γιατί προσπαθεί να αποδείξει ότι ο ίδιος θα μπορούσε να στηρίξει πιο αποτελεσματικά την καπιταλιστική ανάκαμψη αλλά και γιατί επιχειρεί να «πατήσει» και πάνω σε αντιθέσεις στο εσωτερικό της ίδιας της αστικής τάξης.
Ετσι είναι: Καλές οι κοκορομαχίες για το Παρίσι και το Μπουένος Αϊρες, όταν όμως μιλάμε για τις εξετάσεις απέναντι στο κεφάλαιο, η σύγκλιση κυβέρνησης - ΣΥΡΙΖΑ βγάζει μάτι!
Μια απλή υπενθύμιση των όσων έταζε στους βιομηχάνους ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ στα τέλη Μάη (ελάχιστες μέρες μετά το... «ψηφίζουμε και φεύγουν»!) είναι ενδεικτική αυτής της σύγκλισης, ανεξαρτήτως των διαφορών στο μείγμα της αντιλαϊκής πολιτικής.
Τι έλεγε ο Αλ. Τσίπρας τότε στον ΣΕΒ;
Εταζε«στήριξη καινοτόμων ιδιωτικών επενδύσεων με υψηλή προστιθέμενη αξία», πόρους «για εξαγώγιμα καινοτόμα προϊόντα», Δημόσιο το οποίο, σε ρόλο μοχλού ανάταξης της καπιταλιστικής οικονομίας, θα σηκώσει το βάρος ενός «ισχυρού, εξωγενούς επενεδυτικού σοκ», με «δημόσιες επενδύσεις που σύρουν και συμπληρώνουν -δεν εκτοπίζουν- τον ιδιωτικό τομέα» και διεκδίκηση «έκτακτων ευρωπαϊκών πόρων για ευρείας κλίμακας δημόσιες επενδύσεις στους τομείς του μέλλοντος».
Ιεραρχούσε τη ρύθμιση των «κόκκινων δανείων» των τραπεζών, «ώστε να ελαφρύνουμε επιχειρήσεις» και την προώθηση στοχευμένων πολιτικών χρηματοδότησης επιχειρήσεων από αναπτυξιακό δημόσιο φορέα ειδικού σκοπού, έτσι ώστε να αντιμετωπισθεί η παρατεταμένη έλλειψη ρευστότητας στην πραγματική οικονομία.
Ενωνε τη φωνή του με αυτή των βιομηχάνων για τη μείωση του «ενεργειακού κόστους» τους, σημειώνοντας, μάλιστα, ότι «η αναγκαία στήριξη της βιομηχανίας είναι υποχρέωση του κράτους και όχι της ΔΕΗ, η οποία δεν μπορεί να πουλάει Ενέργεια κάτω του κόστους».
Υποσχόταν«δίκαιο πλαίσιο φορολογικών υποχρεώσεων για τις επιχειρήσεις», προαναγγέλλοντας ουσιαστικά νέες φοροαπαλλαγές για τους επιχειρηματικούς ομίλους, πίσω από το «εύσχημο» σύνθημα «φορολόγηση κερδών και όχι συντελεστών παραγωγής».
«Δεν μπορούμε παρά να συνεργαζόμαστε, να βοηθήσουμε τη βιομηχανία, χωρίς επιχειρήσεις δεν μπορεί να υπάρξει οικονομία», ήταν τότε η χαρακτηριστική απάντηση του Αλ. Τσίπρα σε κάποια μέλη του ΣΕΒ που τον προέτρεπαν «να ζητάτε τη γνώμη μας για διάφορα θέματα στα υπουργεία, στους κλάδους της οικονομίας»...

***

Η στρατηγική σύγκλιση κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ στη στήριξη του κεφαλαίου είναι ολοφάνερη και επιβεβαιώνει ότι η αντιλαϊκή επίθεση θα συνεχίζεται ανεξαρτήτως μείγματος διαχείρισης. Οπως και να ονομαστούν τα σχέδια ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων δεν μπορούν παρά να «πατούν» πάνω στο τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, πάνω στη διασφάλιση ακόμα φτηνότερης εργατικής δύναμης, ακόμα περισσότερων προνομίων για τη δράση του κεφαλαίου. Αυτές τις κατευθύνσεις εξασφαλίζει η πολιτική τόσο της κυβέρνησης όσο και του ΣΥΡΙΖΑ και εδώ δε χωρά καμία αυταπάτη: Τίποτα θετικό δεν μπορεί να προκύψει από τη στοίχιση του λαού πίσω από τους στόχους του κεφαλαίου! Φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση μπορεί να υπάρξει μόνο με τη ρήξη με τα ίδια τα μονοπώλια και την ανατροπή της εξουσίας τους, μόνο με το πέρασμα στα χέρια των εργαζομένων όλου του πλούτου που οι ίδιοι παράγουν.