Οι κατεργάρηδες, οι ανάγκες του λαού και η ελπίδα!
Τέτοιες
μέρες που είναι, δεύτερη βδομάδα του Σεπτέμβρη, ο λαός μας λέει «κάθε
κατεργάρης στον πάγκο του». Κι αν για τους μαθητές που την Πέμπτη θα
πάνε πρώτη μέρα στο σχολείο και τους εργαζόμενους που από αύριο αρκετοί
θα επιστρέψουν στις δουλειές τους, ισχύει μεταφορικά, για κάποιους που
κάθονται σε τραπέζια διαπραγματεύσεων, συναντήσεων και Συνόδων Κορυφής
σε Γαλλία, Ιταλία και Ουαλία, ισχύει κυριολεκτικά. Πέρα, όμως, από τους
«κατεργάρηδες» υπάρχουν και οι εργάτες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί
αγρότες, οι συνταξιούχοι, οι νέοι που διαδηλώνουν στους δρόμους. Η
βδομάδα έκλεισε με τις χτεσινές διαδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη αλλά και τις
εκδηλώσεις στις γειτονιές της Αθήνας, που στρώνουν το δρόμο για τη
δίμηνη αγωνιστική δραστηριότητα του ΠΑΜΕ με αποκορύφωμα το Πανελλαδικό
Συλλαλητήριο την 1η Νοέμβρη στην Αθήνα.
Ο λαός βέβαια λέει και κάτι άλλο: «Μεταξύ κατεργαραίων ειλικρίνεια». Και για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους, συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ όσες γραμμές και να βάλουν, κόκκινες, κίτρινες, πράσινες, όσες διαφορές κι αν έχουν στο μείγμα της διαχείρισης που προτείνουν, έχουν ένα ζητούμενο: Καλούν το λαό να στοιχηθεί πίσω από τους στόχους του κεφαλαίου και της ΕΕ και τάζουν μερικά ψίχουλα. Στην πραγματικότητα, ζητάνε από το λαό να συνεχίσει κι άλλες θυσίες για το κεφάλαιο, να κάνει κι άλλες εκπτώσεις από τις ανάγκες της οικογένειάς του, των παιδιών του. Κι όλα αυτά σε μια στιγμή που η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ, στην Ουαλία, σηματοδότησε την ένταση της επιθετικότητας του ιμπεριαλιστικού πολιτικο-στρατιωτικού συνασπισμού με την ενίσχυση του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, στο φόντο των αιματηρών εξελίξεων στην Ουκρανία και της κλιμακούμενης αντιπαράθεσης με τη Ρωσία. Ας κρατήσουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα το κάλεσμα του ΚΚΕ: «Καλούμε τους εργαζόμενους της χώρας μας να δυναμώσουν την πάλη ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στα ΝΑΤΟικά πολεμικά σχέδια, για την έξοδο της χώρας από το ΝΑΤΟικό και κάθε ιμπεριαλιστικό σχηματισμό, που τόσα δεινά προκαλούν στην εργατική τάξη και στα λαϊκά στρώματα όλων των χωρών».
Η κοροϊδία και οι πραγματικές ανάγκες
Eurokinissi
|
Και η κοροϊδία δεν έχει τέλος. 300.000 νέες θέσεις εργασίας έταξε ο ΣΥΡΙΖΑ. Και γιατί να είναι 300.000 και να μην είναι 770.000 λέει η ΝΔ, σε ένα είδος κολοκυθιάς στις πλάτες των ανέργων και των οικογενειών τους. Και σου λένε: Απ' το να μην έχεις μία και να ψάχνεις στα σκουπίδια, πάρε 200 και 300 ευρώ και να 'σαι ευχαριστημένος. Αυτό το δίλημμα σου βάζουν. `Η θα πεθάνεις από την πείνα ή θα ζήσεις αργοπεθαίνοντας... Ο ΣΥΡΙΖΑ βέβαια έχει χαθεί κάπου ανάμεσα στα 750, στα 520 και στο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, που - το μοιράζουν οι δήμοι σε ελάχιστους ανθρώπους - δεν θα ξεπερνά τα 350 ευρώ...
Eurokinissi
|
Τα μείγματα στο μίξερ...
Καπιταλιστική
ανάκαμψη στην Ευρωζώνη; Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αναθεωρεί προς τα
κάτω τις προβλέψεις και το ανακοινώνει ο επικεφαλής της, Μ. Ντράγκι.
Προσθέτει, για να μην υπάρχουν παρερμηνείες, ότι ίσως και αυτές οι
προβλέψεις να αποδειχθούν αισιόδοξες, λόγω της «μείωσης της δυναμικής
της οικονομίας» και των «γεωπολιτικών εντάσεων». Τι σημαίνει αυτό; Μέτρα
σε βάρος του λαού, μέτρα για να βοηθηθούν κι άλλο οι καπιταλιστές.
Εχουν ζόρια. Και χτυπάνε περισσότερο τους λαούς. Χτυπιούνται και μεταξύ
τους. Αλλωστε, κάθε τμήμα του κεφαλαίου προκρίνει διαφορετικό μείγμα. Ο
λογαριασμός πάντως από την καπιταλιστική οικονομική κρίση και την
καπιταλιστική ανάκαμψη θα πληρωθεί από την ίδια τσέπη. Με μεγάλο κόστος,
ακόμα και με αίμα...Και τα δύο μείγματα διαχείρισης γυρνάνε από το Παρίσι στα γραφεία του ΣΕΒ και από εκεί στην Ιταλία... Πάντως, έτη φωτός μακριά από τις ανάγκες του γονιού που δεν στέλνει το παιδί στον παιδικό σταθμό, του επαγγελματία που λαμβάνει το ραβασάκι της κατάσχεσης, του συνταξιούχου που δεν μπορεί να αγοράσει φάρμακα. Η απάντηση του λαού μπορεί να είναι μόνο μία: Καμία αναμονή, καμία εμπιστοσύνη στους τωρινούς ή στους επίδοξους διαπραγματευτές των συμφερόντων των εγχώριων μονοπωλίων. Οργάνωση και πάλη ενάντια στη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ, με όποιο μείγμα διαχείρισης και αν αυτή προωθείται.
Κι επειδή οι αστοί και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι ξέρουν, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. Το φως της δημοσιότητας είδαν σενάρια περί νομοθετικών αλλαγών στο ζήτημα της απεργίας και στον τρόπο που αυτή θα αποφασίζεται στο εξής από τα συνδικάτα. Ολα όσα έχουν δημοσιοποιηθεί μέχρι σήμερα, προμηνύουν την κατάργηση επί της ουσίας του δικαιώματος στην απεργία, αφού τα διοικητικά συμβούλια των σωματείων, ακόμα και οι Γενικές Συνελεύσεις των εργαζομένων, αν δεν έχουν συγκεκριμένη απαρτία, δε θα μπορούν να αποφασίζουν την κήρυξη απεργιακής κινητοποίησης. Μπορεί σήμερα το κίνημα να είναι σε υποχώρηση, η αστική τάξη, όμως, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά της δεν παραιτούνται από την προσπάθεια να βάλουν στο γύψο τους εργατικούς αγώνες, να δυσκολέψουν την ανάπτυξη κινητοποιήσεων, βάζοντας στο στόχαστρο κατά κύριο λόγο τις ταξικές δυνάμεις. Γι' αυτό, άλλωστε, ακόμα και σήμερα, 9 στις 10 απεργίες κρίνονται παράνομες.
Και η ελπίδα!
Το
11ο Συνέδριο της ΚΝΕ που ανακοινώθηκε πως θα γίνει το Δεκέμβρη, τα
νιάτα που γεμίζουν τις πλατείες πόλεων και χωριών σε όλη την Ελλάδα στο
πλαίσιο των εκδηλώσεων για το 40ό Φεστιβάλ που θα καταλήξει στην Αθήνα
18, 19 και 20 Σεπτέμβρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου