Νίκος Ρωμανός-Τα γεγονότα 2008-2014, και τα πορίσματα
- Την Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013, ο Νίκος Ρωμανός συλλαμβάνεται, μαζί
με τρία άλλα άτομα, για απόπειρα ένοπλης ληστείας στν Αγροτική Τράπεζα
και στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο του Βελβεντού Κοζάνης. Από την επιστολή των ίδιων των τεσσάρων από τον Κορυδαλλό, όπου κρατούνταν, διαφαίνεται ότι η ληστεία ήταν ερασιτεχνικά σχεδιασμένη σε βαθμό σχεδόν κωμικό: "Κατά
τη διάρκεια της διαφυγής μας, μία σειρά από ατυχή γεγονότα και
λανθασμένους χειρισμούς, οδήγησαν στην έκθεση τόσο του οχήματος μας, όσο
και στην κατεύθυνσή μας στην αστυνομία. Λόγω του αστυνομικού
κλοιού που σχηματίστηκε αυτόματα, ο σύντροφος που οδηγούσε το
διαμορφωμένο εξωτερικά σαν ασθενοφόρο βαν, αναζητούσε διεξόδους διαφυγής
για την ομάδα που έκανε τις ληστείες. Στην προσπάθειά του αυτή, έκανε
το λάθος να περάσει τρεις φορές από όχημα των μπάτσων, με αποτέλεσμα να
θεωρηθεί ύποπτος. Ακολούθησε καταδίωξη και μετά, λόγω άγνοιας της
περιοχής στην οποία κατέληξε, έφτασε σε τέσσερα αδιέξοδα στους
χωματόδρομους των ορυχείων, με αποτέλεσμα στο τελευταίο να περικυκλωθεί
και να μην έχει πια κανένα ουσιαστικό περιθώριο διαφυγής."
- Κωμική όμως δεν είναι η αντιμετώπιση και των τεσσάρων από την ΕΛ.ΑΣ, που τους σπάζει κυριολεκτικά στο ξύλο, και ενώ δεν έχει τραυματιστεί κανείς από τις πράξεις τους, ούτε έχει απειληθεί η ζωή κανενός. Η ΕΛ.ΑΣ μάλιστα δημοσιοποιεί τις φωτογραφίες τους, με εμφανή τη χρήση photoshop για να αποκρυφθεί το εύρος της σωματικής κακοποίησης στην οποία τους έχει υποβάλλει, για μια ακόμα φορά "καθ' υπερβολήν" προς το αδίκημα (ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας δικαιολογεί το photoshop ως απόπειρα να κρατηθούν τα πρόσωπα των "υπερεγκληματιών" αναγνωρίσιμα). Είναι η δεύτερη φορά που ο Νίκος Ρωμανός αντιμετωπίζει την συντριπτικά ασύμμετρη βία του αστικού κράτους, αυτή τη φορά στο δικό του σώμα.
- Τον Νοέμβριο του 2013, ξεκινά η δίκη έξι κατηγορουμένων για την απόπειρα ένοπλης ληστείας στο Βελβεντό. Το βούλευμα του κατηγορητηρίου αποφαίνεται ότι από 16 χρονών, ο Νίκος Ρωμανός είναι ενταγμένος στην τρομοκρατική Οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς (ΣΠΦ).
- Τον Σετέμβριο του 2014, ο νέος υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου επισκέπτεται τις Φυλακές Αυλώνα για να βραβεύσει, μεταξύ άλλων, τον Νίκο Ρωμανό για την επιτυχία του, ως κρατούμενου, στις πανελλαδικές εξετάσεις. Ο Ρωμανός αρνείται το βραβείο, ύψους 500 ευρώ.
- Τον Οκτώβριο του 2014, το δικαστήριο που δικάζει τους έξι συνολικά κατηγορούμενους για την απόπειρα ληστείας του 2013, αποφαίνεται ότι κανένας τους δεν βαρύνεται με συμμετοχή στην ΣΠΦ, κάνοντας αποδεκτή την εισαγγελική πρόταση να τους δικάσει για ποινικό αδίκημα και όχι σύμφωνα με τον αντιτρομοκρατικό νόμο. Καταδικάζονται όμως στην ανώτατη δυνατή ποινή για το αδίκημα και χωρίς την αναγνώριση κανενός ελαφρυντικού, παρά την εισαγγελική πρόταση για αναγνώριση ελαφρυντικών. Ο εισαγγελέας έδρας Νίκος Πεπόνης είχε σημειώσει στην αγόρευσή του: "Πρώτη φορά βλέπω ληστεία που να αφήνουν τους ομήρους ελεύθερους, κατά δε την καταδίωξη, ενώ είχαν το επάνω χέρι διαθέτοντας βαρύ οπλισμό, ούτε πυροβόλησαν τους αστυνομικούς που τους καταδίωκαν ούτε χρησιμοποίησαν τον όμηρο σαν ασπίδα για να διαφύγουν..."
Ο Νίκος Ρωμανός καταδικάζεται σε κάθειρξη 15 ετών και 11 μηνών, καθώς απορρίπτεται επίσης και το ελαφρυντικό της "μετεφηβικής ηλικίας" του.
- Τον Νοέμβριο του 2014, ο Νίκος Ρωμανός ξεκινάει απεργία πείνας, με αίτημα να του επιτραπεί να παρακολουθήσει μαθήματα στη σχολή στην οποία πέτυχε (γεγονός για το οποίο υπήρχε η απόφαση να βραβευτεί), αλλά στην οποία, μετά την ανεξήγητα εύκολη απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού, του απαγορεύτηκε η πρόσβαση από τις σωφρονιστικές αρχές.
- Χθες, 28 Νοεμβρίου 2014, κατά την 19η μέρα της απεργίας πείνας του, αναφέρθηκε ότι η εισαγγελεία εξέδωσε διαταγή αναγκαστικής σίτισής του, κάτι που σύμφωνα με την Παγκόσμια Ιατρική Ένωση αποτελεί μορφή βασανιστηρίου και δεοντολογικά κολάσιμη, εφόσον συμμετέχουν γιατροί, πρακτική.
- Σήμερα, ο 21 ετών Νίκος Ρωμανός διανύει την εικοστή μέρα απεργίας πείνας, και έχουν εκφραστεί ήδη σοβαρές ανησυχίες για τη ζωή του, καθώς οι καρδιακοί του σφυγμοί έχουν φτάσει στους 170 το λεπτό, σύμφωνα με τον δικηγόρο του, και κινδυνεύει πλέον άμεσα με καρδιακή ανακοπή. Πριν κατέλθει σε απεργία πείνας, ο Ρωμανός κατονόμασε τους άμεσους υπεύθυνους του τυχόν θανάτου του ως εξής:
"Υπεύθυνο για κάθε μέρα απεργίας πείνας, και ό,τι συμβεί από εδώ και μπρος, είναι το συμβούλιο της φυλακής που αποτελείται από τον εισαγγελέα Νικόλαο Ποιμενίδη, τη διευθύντρια Χαραλαμπία Κουτσομιχάλη, καθώς και την κοινωνική λειτουργό."
Συνοψίζοντας
- ο Νίκος Ρωμανός βαρύνεται με την συμμετοχή σε δύο αποτυχημένες ληστείες τράπεζας, ενώ έχει καταγραφεί ότι, μαζί με τους συγκρατουμένους του, απέφυγαν κάθε χρήση σωματικής βίας εναντίον ομήρων και αστυνομικών, αν και είχαν τα περιθώρια να την ασκήσουν, και συνεπώς ότι κανείς άνθρωπος δεν τραυματίστηκε ή σκοτώθηκε εξαιτίας της πράξης του.
- το κράτος της Ελληνικής δημοκρατίας βαρύνεται με
α. την εν ψυχρώ δολοφονία του στενού φίλου του Νίκου Ρωμανού, Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, από αστυνομικό του, μπροστά στα μάτια του πρώτου και ενώ και οι δύο ήταν ανήλικα παιδιά.
β. την ψυχική κακοποίηση του ανήλικου Νίκου Ρωμανού, που υπέστη χωρίς αμφιβολία τραυματικό σοκ
γ. την βαριά κακοποίηση, πέντε χρόνια μετά, του Νίκου Ρωμανού από την ΕΛ.ΑΣ χωρίς να συντρέχει κανένας λόγος για αυτή
δ. τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων αυτής της βαριάς κακοποίησης ως "τρόπαιο" κρατικής "επιτυχίας"
ε. την σκληρότατη καταδίκη του χωρίς αναγνώριση κανενός ελαφρυντικού, παρά την πρόδηλη παρουσία σοβαρών ελαφρυντικών, περιλαμβανομένης της στάσης απέναντι στην ανθρώπινη ζωή, το νεαρό της ηλικίας, την απουσία πρότερου ποινικού μητρώου και τη σημασία για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας της τραυματικής εμπειρίας αναίτιας κρατικής βίας του 2008
στ. Την παραβίαση του ανθρώπινου δικαιώματός του ως κρατουμένου να λαμβάνει άδεια από την φυλακή για να παρακολουθεί πανεπιστημιακά μαθήματα
ζ. Τον εξαναγκασμό του, ως συνέπεια, σε μια δυνητικά θανατηφόρα απεργία πείνας
ι. Την παραβίαση της βασικής ιατρικής δεοντολογίας παγκόσμια και την εντολή χρήσης του βασανιστηρίου της αναγκαστικής σίτισης σε βάρος του.
Με όρους αστικού δικαίου, συνεπώς, με όρους "κράτους δικαίου" από τον 18ο αιώνα και μετά, το κράτος της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι ένοχο:
- Συντριπτικής ασυμμετρίας στην άσκηση βίας κατά προσώπων
- Βάρβαρης και κτηνώδους αντιμετώπισης ποινικών κρατουμένων, χωρίς την τήρηση ούτε των προσχημάτων του διεθνούς δικαίου
- Ανοιχτού ρεβανισμού και τρομοκρατίας των θυμάτων της δικής του πρότερης τρομοκρατίας σε βάρος αθώων.
Η τιμωρία των στελεχών και μηχανισμών αυτού του κράτους για τα κατά συρροή εγκλήματά τους επαφίεται κατά την κρίση μας στον επαναστατικό λαό και την επαναστατική δικαιοσύνη της λαϊκής εξουσίας, και αποτελεί υψηλή ηθική υποχρέωσή της. Το ίδιο, συνεπώς, και η διατήρηση της μνήμης αυτών των εγκλημάτων έως ότου είναι υλικά εφικτή η απόδωση τιμωρίας στους ενόχους των.
- Κωμική όμως δεν είναι η αντιμετώπιση και των τεσσάρων από την ΕΛ.ΑΣ, που τους σπάζει κυριολεκτικά στο ξύλο, και ενώ δεν έχει τραυματιστεί κανείς από τις πράξεις τους, ούτε έχει απειληθεί η ζωή κανενός. Η ΕΛ.ΑΣ μάλιστα δημοσιοποιεί τις φωτογραφίες τους, με εμφανή τη χρήση photoshop για να αποκρυφθεί το εύρος της σωματικής κακοποίησης στην οποία τους έχει υποβάλλει, για μια ακόμα φορά "καθ' υπερβολήν" προς το αδίκημα (ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας δικαιολογεί το photoshop ως απόπειρα να κρατηθούν τα πρόσωπα των "υπερεγκληματιών" αναγνωρίσιμα). Είναι η δεύτερη φορά που ο Νίκος Ρωμανός αντιμετωπίζει την συντριπτικά ασύμμετρη βία του αστικού κράτους, αυτή τη φορά στο δικό του σώμα.
- Τον Νοέμβριο του 2013, ξεκινά η δίκη έξι κατηγορουμένων για την απόπειρα ένοπλης ληστείας στο Βελβεντό. Το βούλευμα του κατηγορητηρίου αποφαίνεται ότι από 16 χρονών, ο Νίκος Ρωμανός είναι ενταγμένος στην τρομοκρατική Οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς (ΣΠΦ).
- Τον Σετέμβριο του 2014, ο νέος υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου επισκέπτεται τις Φυλακές Αυλώνα για να βραβεύσει, μεταξύ άλλων, τον Νίκο Ρωμανό για την επιτυχία του, ως κρατούμενου, στις πανελλαδικές εξετάσεις. Ο Ρωμανός αρνείται το βραβείο, ύψους 500 ευρώ.
- Τον Οκτώβριο του 2014, το δικαστήριο που δικάζει τους έξι συνολικά κατηγορούμενους για την απόπειρα ληστείας του 2013, αποφαίνεται ότι κανένας τους δεν βαρύνεται με συμμετοχή στην ΣΠΦ, κάνοντας αποδεκτή την εισαγγελική πρόταση να τους δικάσει για ποινικό αδίκημα και όχι σύμφωνα με τον αντιτρομοκρατικό νόμο. Καταδικάζονται όμως στην ανώτατη δυνατή ποινή για το αδίκημα και χωρίς την αναγνώριση κανενός ελαφρυντικού, παρά την εισαγγελική πρόταση για αναγνώριση ελαφρυντικών. Ο εισαγγελέας έδρας Νίκος Πεπόνης είχε σημειώσει στην αγόρευσή του: "Πρώτη φορά βλέπω ληστεία που να αφήνουν τους ομήρους ελεύθερους, κατά δε την καταδίωξη, ενώ είχαν το επάνω χέρι διαθέτοντας βαρύ οπλισμό, ούτε πυροβόλησαν τους αστυνομικούς που τους καταδίωκαν ούτε χρησιμοποίησαν τον όμηρο σαν ασπίδα για να διαφύγουν..."
Ο Νίκος Ρωμανός καταδικάζεται σε κάθειρξη 15 ετών και 11 μηνών, καθώς απορρίπτεται επίσης και το ελαφρυντικό της "μετεφηβικής ηλικίας" του.
- Τον Νοέμβριο του 2014, ο Νίκος Ρωμανός ξεκινάει απεργία πείνας, με αίτημα να του επιτραπεί να παρακολουθήσει μαθήματα στη σχολή στην οποία πέτυχε (γεγονός για το οποίο υπήρχε η απόφαση να βραβευτεί), αλλά στην οποία, μετά την ανεξήγητα εύκολη απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού, του απαγορεύτηκε η πρόσβαση από τις σωφρονιστικές αρχές.
- Χθες, 28 Νοεμβρίου 2014, κατά την 19η μέρα της απεργίας πείνας του, αναφέρθηκε ότι η εισαγγελεία εξέδωσε διαταγή αναγκαστικής σίτισής του, κάτι που σύμφωνα με την Παγκόσμια Ιατρική Ένωση αποτελεί μορφή βασανιστηρίου και δεοντολογικά κολάσιμη, εφόσον συμμετέχουν γιατροί, πρακτική.
- Σήμερα, ο 21 ετών Νίκος Ρωμανός διανύει την εικοστή μέρα απεργίας πείνας, και έχουν εκφραστεί ήδη σοβαρές ανησυχίες για τη ζωή του, καθώς οι καρδιακοί του σφυγμοί έχουν φτάσει στους 170 το λεπτό, σύμφωνα με τον δικηγόρο του, και κινδυνεύει πλέον άμεσα με καρδιακή ανακοπή. Πριν κατέλθει σε απεργία πείνας, ο Ρωμανός κατονόμασε τους άμεσους υπεύθυνους του τυχόν θανάτου του ως εξής:
"Υπεύθυνο για κάθε μέρα απεργίας πείνας, και ό,τι συμβεί από εδώ και μπρος, είναι το συμβούλιο της φυλακής που αποτελείται από τον εισαγγελέα Νικόλαο Ποιμενίδη, τη διευθύντρια Χαραλαμπία Κουτσομιχάλη, καθώς και την κοινωνική λειτουργό."
Συνοψίζοντας
- ο Νίκος Ρωμανός βαρύνεται με την συμμετοχή σε δύο αποτυχημένες ληστείες τράπεζας, ενώ έχει καταγραφεί ότι, μαζί με τους συγκρατουμένους του, απέφυγαν κάθε χρήση σωματικής βίας εναντίον ομήρων και αστυνομικών, αν και είχαν τα περιθώρια να την ασκήσουν, και συνεπώς ότι κανείς άνθρωπος δεν τραυματίστηκε ή σκοτώθηκε εξαιτίας της πράξης του.
- το κράτος της Ελληνικής δημοκρατίας βαρύνεται με
α. την εν ψυχρώ δολοφονία του στενού φίλου του Νίκου Ρωμανού, Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, από αστυνομικό του, μπροστά στα μάτια του πρώτου και ενώ και οι δύο ήταν ανήλικα παιδιά.
β. την ψυχική κακοποίηση του ανήλικου Νίκου Ρωμανού, που υπέστη χωρίς αμφιβολία τραυματικό σοκ
γ. την βαριά κακοποίηση, πέντε χρόνια μετά, του Νίκου Ρωμανού από την ΕΛ.ΑΣ χωρίς να συντρέχει κανένας λόγος για αυτή
δ. τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων αυτής της βαριάς κακοποίησης ως "τρόπαιο" κρατικής "επιτυχίας"
ε. την σκληρότατη καταδίκη του χωρίς αναγνώριση κανενός ελαφρυντικού, παρά την πρόδηλη παρουσία σοβαρών ελαφρυντικών, περιλαμβανομένης της στάσης απέναντι στην ανθρώπινη ζωή, το νεαρό της ηλικίας, την απουσία πρότερου ποινικού μητρώου και τη σημασία για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας της τραυματικής εμπειρίας αναίτιας κρατικής βίας του 2008
στ. Την παραβίαση του ανθρώπινου δικαιώματός του ως κρατουμένου να λαμβάνει άδεια από την φυλακή για να παρακολουθεί πανεπιστημιακά μαθήματα
ζ. Τον εξαναγκασμό του, ως συνέπεια, σε μια δυνητικά θανατηφόρα απεργία πείνας
ι. Την παραβίαση της βασικής ιατρικής δεοντολογίας παγκόσμια και την εντολή χρήσης του βασανιστηρίου της αναγκαστικής σίτισης σε βάρος του.
Με όρους αστικού δικαίου, συνεπώς, με όρους "κράτους δικαίου" από τον 18ο αιώνα και μετά, το κράτος της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι ένοχο:
- Συντριπτικής ασυμμετρίας στην άσκηση βίας κατά προσώπων
- Βάρβαρης και κτηνώδους αντιμετώπισης ποινικών κρατουμένων, χωρίς την τήρηση ούτε των προσχημάτων του διεθνούς δικαίου
- Ανοιχτού ρεβανισμού και τρομοκρατίας των θυμάτων της δικής του πρότερης τρομοκρατίας σε βάρος αθώων.
Η τιμωρία των στελεχών και μηχανισμών αυτού του κράτους για τα κατά συρροή εγκλήματά τους επαφίεται κατά την κρίση μας στον επαναστατικό λαό και την επαναστατική δικαιοσύνη της λαϊκής εξουσίας, και αποτελεί υψηλή ηθική υποχρέωσή της. Το ίδιο, συνεπώς, και η διατήρηση της μνήμης αυτών των εγκλημάτων έως ότου είναι υλικά εφικτή η απόδωση τιμωρίας στους ενόχους των.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου