Οι κόντρες συμφερόντων και τα παιχνίδια κέρδους παράγουν τη βία

Οι κόντρες συμφερόντων και τα παιχνίδια κέρδους παράγουν τη βία

Παρέμβαση του Γιάννη Γκιόκα, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτή, στο ραδιοφωνικό σταθμό «Νovasport Fm» για τις τελευταίες εξελίξεις στο χώρο του ποδοσφαίρου

Για τα πρόσφατα γεγονότα στο ελληνικό ποδόσφαιρο μίλησε, μεταξύ άλλων, το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής, Γιάννης Γκιόκας, στην εκπομπή του ραδιοφωνικού σταθμού «Novasport Fm», «Μπαμ και κάτω», που παρουσιάζουν οι δημοσιογράφοι Μπάμπης Χριστόγλου και Μιχάλης Λεάνης.
Μεταξύ άλλων, επισήμανε πως τα όποια κυβερνητικά μέτρα για τη βία στα γήπεδα δε θα αντιμετωπίσουν την αιτία, που είναι η επιχειρηματική δράση στο χώρο του αθλητισμού και ιδιαίτερα στο χώρο του ποδοσφαίρου, που εκδηλώνεται, όπως είπε χαρακτηριστικά, στην πιο βρώμικη και απεχθή μορφή της.
Σε σχετική ερώτηση για την απόφαση του υφυπουργού Αθλητισμού να αναβάλει για μια αγωνιστική τους αγώνες της Super League αλλά και τα πρώτα άμεσα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση, όπως το ηλεκτρονικό εισιτήριο και οι κάμερες ασφαλείας στα γήπεδα, τόνισε:
«Αν είναι να φτιάξουν τα πράγματα ας αναβληθούν οι αγώνες για ένα μήνα ή ένα χρόνο. Η ουσία, όμως, είναι ότι, όπως έχει αποδειχθεί και στο παρελθόν, κάτι τέτοιο δεν επιφέρει κάτι το διαφορετικό. Αλλωστε, αυτά που εφαρμόζονται τώρα είναι δοκιμασμένες συνταγές που έχουν εφαρμοστεί ξανά και βλέπουμε τα αποτελέσματα. Γι' αυτό μάλλον θα πρέπει να αναζητήσουμε αλλού την ουσία και την αιτία.
Υποτίθεται ότι η αναβολή αποφασίστηκε για να παρθούν απ' τις ΠΑΕ κάποια μέτρα απ' αυτά που ορίζει το υφυπουργείο. Πόσο, όμως, μπορούν να γίνουν πράξη αυτά σε μια εβδομάδα; Ας μην ξεχνάμε ότι κάποια απ' αυτά που εξήγγειλε ο υφυπουργός Αθλητισμού, όπως το ηλεκτρονικό εισιτήριο και το κλειστό κύκλωμα καμερών στα γήπεδα, έχουν αποφασιστεί με νόμο απ' το 2011, άρα υπήρχαν ήδη ως νομοθετικό πλαίσιο. Εμείς, ως ΚΚΕ, είχαμε πει τότε ότι ακόμα και εάν εφαρμοστούν δε θα αντιμετωπίσουν τη βία, γιατί δεν αντιμετωπίζουν την αιτία που γεννά τη βία. Μπορεί να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι κάτι γίνεται, ωστόσο, δεν ακουμπούν την ουσία του προβλήματος. Οπως δεν ακουμπούν και τη βασική αιτία. Οπως την επιχειρηματική δράση στο χώρο του ποδοσφαίρου με ό,τι αυτή συνεπάγεται και κυρίως τις κόντρες συμφερόντων που εκδηλώνονται τα τελευταία χρόνια στην πιο βρώμική τους μορφή. Σήμερα το χώρο του ποδοσφαίρου τον λυμαίνονται επιχειρηματικά συμφέροντα, είτε αυτό λέγεται στοίχημα είτε λέγεται χρήματα είτε γήπεδα και διαχείρισή τους είτε δημιουργία μιας ...ασπίδας από ιδιωτικούς στρατούς των οργανωμένων οπαδών για να εξυπηρετηθούν πολλές φορές και συμφέροντα άσχετα με το ίδιο το ποδόσφαιρο».

Eurokinissi

Για το γεγονός ότι πολλοί επικαλούνται ως πρότυπο την εικόνα του ποδοσφαίρου στο εξωτερικό, ο Γιάννης Γκίκας σχολίασε:
«Δε συμφωνώ στο 100% με αυτή την ειδυλλιακή εικόνα για το ποδόσφαιρο στο εξωτερικό. Για παράδειγμα, πρόσφατα είδαμε περιστατικά με στημένους αγώνες στην Ισπανία. Πριν λίγα χρόνια είχε συμβεί το ίδιο και στην Ιταλία και στη Γαλλία. Απ' την άλλη, δε λείπουν και τα περιστατικά με τη βία. Στην Ιταλία πρόσφατα είχε σκοτωθεί ένας οπαδός της Νάπολι από πυροβολισμό. Επίσης, ανάλογα περιστατικά υπήρξαν και στην Ισπανία και στη Γερμανία. Το φαινόμενο υπάρχει. Το μόνο διαφορετικό που έχουν κάνει στο εξωτερικό είναι ότι κυρίως την έχουν βγάλει εκτός γηπέδων.
Η βία ως φαινόμενο, ο τζόγος, τα στημένα υπάρχουν σήμερα και στις άλλες χώρες και φυσικά όχι μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά συνολικότερα στον Αθλητισμό, με βάση το πλαίσιο που είναι διαμορφωμένος αυτός. Περιστατικά με επεισόδια έχουμε και σε άλλα αθλήματα, στο μπάσκετ, στο βόλεϊ. Η βία, για παράδειγμα, υπάρχει σε μια κοινωνία που κυνηγάει το κέρδος. Και το ίδιο συμβαίνει και στο ποδόσφαιρο, όπου υπάρχει αυτό το κυνήγι του κέρδους. Το ποδόσφαιρο, γενικότερα ο αθλητισμός δεν παράγει βία. Αντίθετα, προάγουν το πνεύμα της συνεργασίας, της ευγενούς άμιλλας. Βία παράγουν τα παιχνίδια των επιχειρηματιών και οι κόντρες τους για μεγαλύτερο κέρδος».
Σε ερώτηση εάν τα μέτρα της κυβέρνησης μπορούν να αλλάξουν κάτι, ο βουλευτής του ΚΚΕ επισήμανε:
«Εμείς δεν αποκλείουμε ορισμένα μέτρα που θα παρθούν στο επόμενο διάστημα να επιφέρουν κάποιες αλλαγές. Ωστόσο και πάλι, όμως, θα τονίσουμε ότι δε συζητιέται η ουσία και δε χτυπιούνται οι αιτίες. Για παράδειγμα ,ο υφυπουργός επικαλέστηκε το νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει και δένει τα χέρια της κυβέρνησης να παρθούν κάποια μέτρα. Ομως, νομοθετικό πλαίσιο υπάρχει, όπως, για παράδειγμα, ο προηγούμενος νόμος Γερουλάνου - Μπιτσαξή που έπαιρνε ορισμένα μέτρα, άσχετα αν αυτά δεν εφαρμόστηκαν. Ωστόσο, δε γίνεται τίποτα. Για παράδειγμα, ούτε τώρα μπαίνουν στο τραπέζι διάφορα σημαντικά θέματα που για να λυθούν δε χρειάζονται και το απαραίτητο νομικό πλαίσιο, όπως το να φύγουν απ' το υπουργείο Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων οι ΠΑΕ και ΚΑΕ και να υπαχθούν στο υπουργείο Οικονομικών ως αθλητικές εταιρείες. Και εκεί να γίνεται ο έλεγχός τους ως Ανώνυμων Εταιρειών. Είναι το πιο απλό πράγμα που μπορεί να γίνει άμεσα, ωστόσο, δεν έγινε από καμία κυβέρνηση μέχρι σήμερα. Η ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη συμμετοχή ελληνικών ομάδων στο στοίχημα ή όλα αυτά τα παιχνίδια τζόγου. Είναι ζητήματα πολύ απλά, τα οποία, όμως, βάζουν επί τάπητος το πώς λειτουργεί σήμερα ο αθλητισμός - επιχείρηση».
Για το περίφημο αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου που επικαλούνται οι φορείς του χώρου, σημείωσε:
«Είναι μεγάλο θέμα το περίφημο αυτοδιοίκητο. Αυτοδιοίκητο σε τι; Είναι άλλο πράγμα το πώς θα παίζεται ένα παιχνίδι και είναι άλλο πράγμα να υπάρχουν κανόνες. Με αφορμή ή στο όνομα του λεγόμενου αυτοδιοίκητου, που γίνεται επίκληση κάθε φορά, ανοίγει ένας τεράστιος χώρος για ανεξέλεγκτη δράση πέρα από κάθε έλεγχο και πέρα από κάθε επιτήρηση, με τα αποτελέσματα αυτά που βλέπουμε σήμερα. Εμείς δε συμφωνούμε να υπάρχουν δραστηριότητες που δεν υπόκεινται σε κανένα έλεγχο. Και, μάλιστα, έτσι όπως το ορίζει η ΟΥΕΦΑ, η ΦΙΦΑ».
Για τη γενικότερη κατάσταση στον Αθλητισμό επισήμανε:
«Το θέμα είναι να δούμε το πρόβλημα στην ουσία του. Να δούμε, δηλαδή, συνολικά την κατάσταση στον Αθλητισμό και τη Φυσική Αγωγή. Ποια είναι σήμερα; Τι προβλήματα αντιμετωπίζουν τα ερασιτεχνικά σωματεία; Πού μπορεί κάποιος να αθληθεί; Τι γίνεται με τις υποδομές; Τι γίνεται με τη Φυσική Αγωγή; Σήμερα ένας νέος άνθρωπος, που έχει υπάρξει αθλητής ή που έχει ασχοληθεί με τον αθλητισμό, πολύ πιο δύσκολα θα καταφύγει σε πράξεις βίας. Θέλουμε σήμερα το νέο άνθρωπο ως απλά ένα χειροκροτητή και οπαδό που θα ακολουθεί την ομάδα ή ως κομμάτι του ίδιου του αθλητισμού; Που θα αντιλαμβάνεται την προσπάθεια των αθλητών, θα καταλαβαίνει τους κανόνες του παιχνιδιού θα έχει την αντίστοιχη συνείδηση. Και όλα αυτά θα πρέπει να μπουν από μικρή ηλικία. Αλλά πώς θα γίνει αυτό εφικτό όταν σήμερα, για παράδειγμα, η Φυσική Αγωγή στα σχολεία έχει περιοριστεί στη μία ώρα; Πώς τα παιδιά θα αποκτήσουν αυτή την αθλητική συνείδηση όταν στο σχολείο δεν μπορούν να αθληθούν;».