Τέσσερα δείγματα των επιπτώσεων του κοινοβουλευτικού κρετινισμού
1. "Εγώ τον ΣΥΡΙΖΑ τον ψήφισα για να δώσει τέλος στο Μνημόνιο/Εγώ τον ΣΥΡΙΖΑ δεν τον ψήφισα για να μας βγάλει απ' το ευρώ."
Η πραγματικότητα είναι ότι, αν και εφόσον ψήφισες ΣΥΡΙΖΑ (και δεν
τρολάρεις), το μόνο που έκανες ήταν να ψηφίσεις ΣΥΡΙΖΑ. Όπως κανένα
ψηφοδέλτιο δεν έγραφε "μην ψηφίζεις ΚΚΕ, δεν θέλει να γίνει κυβέρνηση",
όπως έλεγες για να δικαιολογηθείς προεκλογικά, δεν υπήρχε ψηφοδέλτιο που
να γράφει "ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ για να ..." οτιδήποτε. Κάθε άνθρωπος με κοινή
λογική γνωρίζει ότι ένα ανώνυμο χαρτί με σταυρούς δεν αποτελεί συμβόλαιο
και δεν εγγυάται τίποτε απολύτως σε αυτόν που το τοποθετεί σ' ένα
κυτίο. Το τι νομίζει ότι έκανε η ατομάρα σου πέστο στο μπάνιο σου, δεν φταίνε οι γύρω σου να τους ζαλίζεις τ' αυτιά.
Και πώς ακριβώς το έκανε αυτό, όταν αφενός, και όπως έχω δείξει αναλυτικά για 1, 2, 3, 4, 5
κεντρικά ζητήματα (θα μπορούσα να το δείξω για πολλά ακόμα), ο ΣΥΡΙΖΑ
είχε τουλάχιστο δέκα αντικρουόμενες θέσεις για κάθε ένα, και όταν, όπως
είναι φυσικό επακόλουθο, ψηφίστηκε από κοινοβουλευτικά εκπαιδευμένους
κρετίνους που ήθελαν δέκα διαφορετικά και αντικρουόμενα πράγματα; Κανείς
από όσους δεν αντέδρασαν στην κραυγαλέα πώληση τρέλας απ' το 2011 και
μετά δεν δικαιούται να μιλάει σήμερα για "προδοσία." Η εξαπάτηση
συντελέστηκε εξ ολοκλήρου πριν τις εκλογές, με την πλήρη συνενοχή όλων όσων έκαναν πως δεν την έβλεπαν. Το μελόδραμα αχ γιατί με πρόδωσες, κακούργα κενωνία ταιριάζει βέβαια στον ψυχισμό του αιώνιου Πασοκτζή, αλλά εμείς τι φταίμε;
3. "Χαμός γίνεται στο ΣΥΡΙΖΑ"
Για ποιο λόγο; Παραιτήθηκε κάποιος από τη θέση του; Αποχώρησε απ' το
κόμμα; Διεγράφη; Δημιούργησε οργανωμένη φράξια και προκάλεσε έκτακτο
συνέδριο;
Α, ξέχασα. Τα σοβαρά πράγματα συμβαίνουν σε σοβαρά κόμματα. Όταν λες
"χαμός" εννοείς απλώς πολλές δηλώσεις στο twitter και το facebook. Ένα
απ' τα μεγάλα urban legends για το ΣΥΡΙΖΑ, όπως και η "Αριστερή
Πτέρυγα", άλλωστε, είναι ότι "σφάζονται" για πολιτικές αρχές άνθρωποι
που αποδεδειγμένα έχουν πάρει διαζύγιο από οποιεσδήποτε πολιτικές αρχές.
4. "Όλο γκρίνια είναι αυτό το ΚΚΕ"
Έχω νέα για σένα, μάστορα. Ο Μαρξ και ο Λένιν δεν γράψανε την "Πίπη τη
Φακιδομύτη" και τις "Περιπέτειες της μικρής Πολυάννας." Γράψανε
ατελείωτες πολεμικές, βρίζανε και μπινελικώνανε τους κρετίνους της
εποχής τους απ' το πρωί ως το βράδυ. Το ότι είσαι τόσο πολιτικά
αμόρφωτος που η ιδεολογική κριτική σού ακούγεται ως "γκρίνια" να το
κοιτάξεις. Εκτός αν θεωρείς ότι πρέπει να ξαναεκδοθεί η Κριτική της πολιτικής οικονομίας ως Γκρίνια για τον καπιταλισμό.
Και κάτι τελευταίο: το "Όλο γκρινιάζει το ΚΚΕ, όλο γκρινιάζει το ΚΚΕ,
όλο γκρινιάζει το ΚΚΕ" ως μόνιμη επωδός για κάθε τι που δεν μπορείς να
απαντήσεις αλλιώς τι είναι, δεν είναι ακριβώς στείρα και εκνευριστική
γκρίνια;
Πώς, όχι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου