Ο... λογαριασμός των «μεταρρυθμίσεων»
Δεδομένο 1ο:
Τα αντιλαϊκά μέτρα, που έχουν παρθεί τα προηγούμενα χρόνια και
απορρέουν από τη στρατηγική της ΕΕ και του κεφαλαίου, «μνημονιακά» και
μη, συνεχίζουν και θα συνεχίσουν να υλοποιούνται μέχρι κεραίας και από
τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Δεδομένο 2ο: Η συγκυβέρνηση έχει συμφωνήσει με τους «εταίρους» την επέκταση της αντιλαϊκής πολιτικής, την παράταση των κατευθύνσεων του μνημονίου - δανειακής σύμβασης και διαπραγματεύεται τα μέτρα που πρέπει να παρθούν, τις «μεταρρυθμίσεις» όπως λένε, για να συνεχιστεί η χρηματοδότηση.
Δεδομένο 3ο: Η συγκυβέρνηση ετοιμάζει - με δημιουργική σαφήνεια πια - μια νέα λίστα, την εμπλουτισμένη «λίστα Βαρουφάκη», η οποία θα περιλαμβάνει μια σειρά από στοχευμένες αναδιαρθρώσεις για την ανάκαμψη του κεφαλαίου. Η κυβέρνηση προτίθεται να αλλάξει κάποια μέτρα των προηγούμενων κυβερνήσεων στο βαθμό που κρίνονται ως αναποτελεσματικά στη στήριξη αυτού του στόχου.
Με αυτά τα δεδομένα πηγαίνουμε και προς το επόμενο Γιούρογκρουπ της 27ης του Μάρτη. Και το λογαριασμό αυτών των μέτρων, αυτών των «μεταρρυθμίσεων», θα τον πληρώσει και πάλι ο λαός.
Με βάση και αυτά που δημοσιοποιούνται στον Τύπο θα καταλάβει εύκολα κανείς ότι οι περιβόητες μεταρρυθμίσεις αποτελούν πάγιες αξιώσεις του ΣΕΒ και των άλλων τμημάτων του ελληνικού κεφαλαίου. Ιδιωτικοποιήσεις, μεταρρύθμιση ασφαλιστικού συστήματος, αντικατάσταση του ΕΝΦΙΑ με άλλον αντίστοιχο φόρο, φοροκυνηγητό για την είσπραξη αντιλαϊκών φόρων που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια, μείωση κρατικών δαπανών, αλλαγές στον ΦΠΑ κ.ά.
Πώς αποκωδικοποιούνται όλα αυτά; Ποιος θα ωφεληθεί; Τι επιπτώσεις θα έχουν για το λαό;
Ας δούμε μερικά παραδείγματα, όπως τα καταγράφει ο αστικός Τύπος. Λέει ρεπορτάζ χτεσινής εφημερίδας:
-- «Προβληματισμός επικρατεί ως προς τον ΕΝΦΙΑ, καθώς τα αποτελέσματα που έγιναν πρόσφατα γνωστά έδειξαν ότι απέδωσε 2,650 δισ. ευρώ το 2014. Με τέτοια αποτελέσματα, δύσκολα θα καταργηθεί ο φόρος (...)».
-- «Οσον αφορά το Ασφαλιστικό, η περαιτέρω ενοποίηση των ασφαλιστικών Ταμείων βρίσκεται στο τραπέζι όπως και η κατάργηση των πρόωρων συντάξεων (...)».
-- «Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να μην πάρει πίσω όσες ιδιωτικοποιήσεις έχουν προχωρήσει και τώρα πρέπει να αποκαλύψει ποιες θα προωθήσει (...) κατ' αρχάς περιλαμβάνουν τα αεροδρόμια και τον ΟΛΠ».
Τι δείχνουν τα παραπάνω;
Είναι αλήθεια ότι οι εργαζόμενοι, που γίνονται αποδέκτες ενός προπαγανδιστικού μπαράζ περί «επιτυχιών» πασπαλισμένου από πατριωτικές κορόνες για σκληρή διαπραγμάτευση, μπορεί και να δυσκολεύονται να δουν ότι:
Η ουσία αυτών των διαρθρωτικού χαρακτήρα παρεμβάσεων, που θα συνοδευτούν από αντιλαϊκά μέτρα, έρχεται να απαντήσει σε ανάγκες ξένες προς τα δικά τους συμφέροντα. Οτι έχουν σαφή στόχο τη στήριξη της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου συνεπώς προϋποθέτουν, το «λιτό βίο» των εργαζομένων. Οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες, που εδώ και χρόνια βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο και προσπαθούν να επιβιώσουν, δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα, η διαπραγμάτευση που γίνεται στο όνομά τους δε γίνεται στην πραγματικότητα για λογαριασμό τους.
Το κύριο για το λαό είναι η οργάνωση της πάλης για την ανάκτηση όλων όσα έχει χάσει μέχρι τώρα, τη διεκδίκηση της ικανοποίησης των σύγχρονων εργατικών λαϊκών αναγκών, το ξήλωμα του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου. Και η προοπτική αυτής της πάλης βρίσκεται στη ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ενωση, το κεφάλαιο και την εξουσία του.
Δεδομένο 2ο: Η συγκυβέρνηση έχει συμφωνήσει με τους «εταίρους» την επέκταση της αντιλαϊκής πολιτικής, την παράταση των κατευθύνσεων του μνημονίου - δανειακής σύμβασης και διαπραγματεύεται τα μέτρα που πρέπει να παρθούν, τις «μεταρρυθμίσεις» όπως λένε, για να συνεχιστεί η χρηματοδότηση.
Δεδομένο 3ο: Η συγκυβέρνηση ετοιμάζει - με δημιουργική σαφήνεια πια - μια νέα λίστα, την εμπλουτισμένη «λίστα Βαρουφάκη», η οποία θα περιλαμβάνει μια σειρά από στοχευμένες αναδιαρθρώσεις για την ανάκαμψη του κεφαλαίου. Η κυβέρνηση προτίθεται να αλλάξει κάποια μέτρα των προηγούμενων κυβερνήσεων στο βαθμό που κρίνονται ως αναποτελεσματικά στη στήριξη αυτού του στόχου.
Με αυτά τα δεδομένα πηγαίνουμε και προς το επόμενο Γιούρογκρουπ της 27ης του Μάρτη. Και το λογαριασμό αυτών των μέτρων, αυτών των «μεταρρυθμίσεων», θα τον πληρώσει και πάλι ο λαός.
Με βάση και αυτά που δημοσιοποιούνται στον Τύπο θα καταλάβει εύκολα κανείς ότι οι περιβόητες μεταρρυθμίσεις αποτελούν πάγιες αξιώσεις του ΣΕΒ και των άλλων τμημάτων του ελληνικού κεφαλαίου. Ιδιωτικοποιήσεις, μεταρρύθμιση ασφαλιστικού συστήματος, αντικατάσταση του ΕΝΦΙΑ με άλλον αντίστοιχο φόρο, φοροκυνηγητό για την είσπραξη αντιλαϊκών φόρων που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια, μείωση κρατικών δαπανών, αλλαγές στον ΦΠΑ κ.ά.
Πώς αποκωδικοποιούνται όλα αυτά; Ποιος θα ωφεληθεί; Τι επιπτώσεις θα έχουν για το λαό;
Ας δούμε μερικά παραδείγματα, όπως τα καταγράφει ο αστικός Τύπος. Λέει ρεπορτάζ χτεσινής εφημερίδας:
-- «Προβληματισμός επικρατεί ως προς τον ΕΝΦΙΑ, καθώς τα αποτελέσματα που έγιναν πρόσφατα γνωστά έδειξαν ότι απέδωσε 2,650 δισ. ευρώ το 2014. Με τέτοια αποτελέσματα, δύσκολα θα καταργηθεί ο φόρος (...)».
-- «Οσον αφορά το Ασφαλιστικό, η περαιτέρω ενοποίηση των ασφαλιστικών Ταμείων βρίσκεται στο τραπέζι όπως και η κατάργηση των πρόωρων συντάξεων (...)».
-- «Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να μην πάρει πίσω όσες ιδιωτικοποιήσεις έχουν προχωρήσει και τώρα πρέπει να αποκαλύψει ποιες θα προωθήσει (...) κατ' αρχάς περιλαμβάνουν τα αεροδρόμια και τον ΟΛΠ».
Τι δείχνουν τα παραπάνω;
Είναι αλήθεια ότι οι εργαζόμενοι, που γίνονται αποδέκτες ενός προπαγανδιστικού μπαράζ περί «επιτυχιών» πασπαλισμένου από πατριωτικές κορόνες για σκληρή διαπραγμάτευση, μπορεί και να δυσκολεύονται να δουν ότι:
Η ουσία αυτών των διαρθρωτικού χαρακτήρα παρεμβάσεων, που θα συνοδευτούν από αντιλαϊκά μέτρα, έρχεται να απαντήσει σε ανάγκες ξένες προς τα δικά τους συμφέροντα. Οτι έχουν σαφή στόχο τη στήριξη της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου συνεπώς προϋποθέτουν, το «λιτό βίο» των εργαζομένων. Οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες, που εδώ και χρόνια βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο και προσπαθούν να επιβιώσουν, δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα, η διαπραγμάτευση που γίνεται στο όνομά τους δε γίνεται στην πραγματικότητα για λογαριασμό τους.
Το κύριο για το λαό είναι η οργάνωση της πάλης για την ανάκτηση όλων όσα έχει χάσει μέχρι τώρα, τη διεκδίκηση της ικανοποίησης των σύγχρονων εργατικών λαϊκών αναγκών, το ξήλωμα του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου. Και η προοπτική αυτής της πάλης βρίσκεται στη ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ενωση, το κεφάλαιο και την εξουσία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου