ΟΥΚΡΑΝΙΑ Με συμβιβασμούς και προκλήσεις συνεχίζεται η σύγκρουση

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Με συμβιβασμούς και προκλήσεις συνεχίζεται η σύγκρουση

Παρά την εκεχειρία, σε θέσεις μάχης είναι οι αντιμαχόμενες πλευρές στην Ανατολική Ουκρανία

Παρότι και αυτήν τη βδομάδα στις περισσότερες περιοχές της Ανατολικής Ουκρανίας με ορισμένες σποραδικές συγκρούσεις γενικά τηρήθηκε η συμφωνία εκεχειρίας από τις 12 Φλεβάρη στο Μινσκ, ανάμεσα στην αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου και τους πολιτοφύλακες των αυτοαποκαλούμενων Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά ότι οι αντιθέσεις που υπάρχουν είναι ισχυρότατες και εκδηλώνονται με διάφορους τρόπους. Τις αντιθέσεις αυτές, ανάμεσα σε μερίδες της αστικής τάξης της Ουκρανίας με διαφορετικές επιλογές για συμμαχίες με ιμπεριαλιστικά κέντρα ΕΕ, ΗΠΑ και καπιταλιστική Ρωσία και τις αντιθέσεις μεταξύ αυτών των δυνάμεων για λογαριασμό των συμφερόντων των μονοπωλίων τους, έχει πληρώσει έως τώρα με βαρύ φόρο αίματος ο ουκρανικός λαός, με πάνω από 6.000 νεκρούς και πολλαπλάσιες χιλιάδες τραυματίες και ξεσπιτωμένους. Τίποτα, επομένως, δεν προμηνύει ότι αυτό το μακελειό θα τελειώσει. Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει με το δυνάμωμα του εθνικισμού και στις δύο πλευρές και την προετοιμασία και τη στρατιωτική, με μεγάλες ασκήσεις σε στεριά και θάλασσα του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας.

«Συνεννόηση» και νέες προκλήσεις

Παρά τις κινήσεις «συνεννόησης», όπως η τηλεδιάσκεψη της Ομάδας Επαφής (ουκρανική κυβέρνηση, πολιτοφύλακες, Ρωσία και Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη - ΟΑΣΕ), που έγινε μέσα στη βδομάδα, παρά τη νέα πιθανολογούμενη συνάντηση σε λίγες μέρες του λεγόμενου «σχήματος της Νορμανδίας» των υπουργών Εξωτερικών Ουκρανίας, Ρωσίας, Γαλλίας, Γερμανίας, που είναι εγγυητές της συμφωνίας του Μινσκ, παρά τη νέα συμφωνία Ουκρανίας - Ρωσίας με μειωμένη τιμή στο φυσικό αέριο, η κόντρα για τη γεωστρατηγική θέση της Ουκρανίας, τον ανεκμετάλλευτο φυσικό της πλούτο, την αξιοποίησή της από τα μονοπώλια ως «ενεργειακού κόμβου» δεν μπορεί παρά να συνεχιστεί.
Στοιχεία, επίσης, που δείχνουν ότι η αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου θα συνεχίσει τις ενέργειες που διατηρούν την αντιπαράθεση και ουσιαστικά υποσκάπτουν τους όρους της συμφωνίας είναι και τα ακόλουθα:
Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο κατέθεσε σχέδιο νόμου στη Βουλή σχετικά με τις νομικές διαδικασίες για την εφαρμογή του λεγόμενου νόμου έκτακτης ανάγκης, δηλαδή στρατιωτικού νόμου. Σύμφωνα με αυτές, προβλέπεται ότι «ο στρατιωτικός νόμος είναι μια ειδική νομική διαδικασία που μπορεί να εισαχθεί στην Ουκρανία ή σε τμήματα της επικράτειάς της σε περίπτωση στρατιωτικής επίθεσης ή απειλής επίθεσης, ή κινδύνου της εθνικής ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητάς της». Φυσικά, αυτό επιδέχεται διαφόρων ερμηνειών. Επίσης, με την «πρόνοια της προστασίας εγκαταστάσεων της εθνικής οικονομίας υποχρεώνονται όλα τα αρτιμελή άτομα εκτός από αυτά στον τομέα της άμυνας, σε στρατιωτική υπηρεσία, επιτάσσονται περιουσίες και μέσα ακόμα και με τη βία, επιβάλλεται η απαγόρευση της κυκλοφορίας, απαγορεύονται οι συγκεντρώσεις».
Επίσης, την Πέμπτη ο Ποροσένκο παραβρέθηκε στην παραλαβή στρατιωτικών οχημάτων που ήρθαν από τις ΗΠΑ και δήλωσε, για άλλη μια φορά, ότι δε θα σταματήσει «ως την απελευθέρωση των κατεχόμενων από τη Ρωσία περιοχών», εννοώντας την Κριμαία και τις αυτοαποκαλούμενες ΛΔ του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ.
Ακόμα, την περασμένη Τρίτη, ο αντιδραστικός πρωθυπουργός Α. Γιάτσενιουκ κατέθεσε σχέδιο νόμου για την «απαγόρευση της προπαγάνδας του κομμουνισμού και του φασισμού» στο πλαίσιο της αντιστόρητης ταύτισης που κάνει και η ΕΕ, βάζοντας στο στόχαστρο τη δράση των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών που αντιτάχτηκαν στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Ουκρανία. Την ίδια στιγμή, εντείνονται οι διεργασίες για την και τυπική ένταξη των φασιστών του «Δεξιού Τομέα» και των ταγμάτων θανάτου που διαθέτουν στις επίσημες δομές του στρατού. Αυτοί οι φονιάδες έως τώρα δρουν με τάγματα εθελοντών και μετά την πρόταση που τους έγινε ο ηγέτης τους Ντμίτρι Γιάρος παζαρεύει την ένταξή τους, αλλά και πάλι με ανεξάρτητη δομή.

Και ...ενδοκυβερνητικές τριβές

Οπως όμως όλα δείχνουν, οι αντιπαραθέσεις και μέσα στην αντιδραστική αστική κυβέρνηση δεν λείπουν. Την Παρασκευή, έγινε γνωστό ότι γίνονται κινήσεις από βουλευτές του «Μπλοκ Ποροσένκο» του προέδρου και του εθνικιστικού κόμματος «Σβόμποντα» για την απομάκρυνση του Αρσένι Γιάτσενιουκ από τη θέση του πρωθυπουργού. Προετοιμάζουν, όπως δήλωσε ο Σεργκέι Καπλίν, εκπρόσωπος του πρώτου κόμματος, τη συγκέντρωση υπογραφών βουλευτών που θα ζητήσουν τη διενέργεια ψηφοφορίας για την παραίτηση του Γιάτσενιουκ ως κατηγορούμενου για διαφθορά και επίσης θα απαιτούν τη δημιουργία εξεταστικής επιτροπής που θα διερευνήσει την υπόθεσή του.
Το όλο ζήτημα προκύπτει από την καταγγελία που έκανε ο πρώην επικεφαλής της Κρατικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου, Νικολάι Γκορντιένκο, ο οποίος παύτηκε για διαφθορά από τον πρωθυπουργό στις αρχές Μάρτη, ότι ακριβώς ο Γιάτσενιουκ ήταν αυτός που κάλυπτε το κύκλωμα διαφθοράς. Το ζήτημα ήρθε στην επιφάνεια, με αφορμή τις ατασθαλίες που διαπιστώθηκαν στην κρατική εταιρεία κατασκευής αεροσκαφών «Αντόνοφ» καθώς και στη τηλεπικοινωνιακή εταιρεία «Ukrtelecom» που ιδιωτικοποιήθηκε.
Το όλο ζήτημα με την ενδοκυβερνητική φαγωμάρα δεν ξενίζει, καθώς οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου, αλλά και μεγαλοκαπιταλιστών μεταξύ τους (αυτών που αποκαλούνται ολιγάρχες) είναι μόνιμο και συνεχές φαινόμενο από την καπιταλιστική παλινόρθωση στη χώρα και μετά. Τότε που διάφοροι πρώην κρατικοί υπάλληλοι και στελέχη και του διαβρωμένου κόμματος εξουσίας βρέθηκαν με τεράστιες περιουσίες από τη λεηλασία της λαϊκής περιουσίας. Τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση είναι η Γιούλια Τιμοσένκο, γνωστή και ως «βασίλισσα του φυσικού αερίου» γιατί θησαύρισε στο συγκεκριμένο τομέα μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού. Επίσης, και ο σημερινός πρόεδρος Ποροσένκο, μεγαλοκαπιταλιστής είναι, γνωστός ως «βασιλιάς της σοκολάτας» (ιδιοκτήτης της σοκολατοβιομηχανίας «Roshen», αλλά και άλλων επιχειρήσεων όπως αυτοκινητοβιομηχανία, μέσα ενημέρωσης κ.λπ.) και τόσοι άλλοι που συγκαταλέγονται στους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου.
Επίσης, η κόντρα, που θα δούμε πόσο και αν θα εξελιχθεί, είναι πιθανό να σχετίζεται και με συμφέροντα δυνάμεων του εξωτερικού, καθώς είναι πασιφανές ότι τα κεντρικά στελέχη της αντιδραστικής κυβέρνησης «τρέχουν» και για διαφορετικά ανταγωνιστικά συμφέροντα π.χ. Γερμανίας και ΗΠΑ.

Διαβατήρια στο Λουγκάνσκ

Ενδεικτικό, επίσης, της διαπάλης που διευρύνεται είναι και το γεγονός ότι στην αυτοαποκαλούμενη Λαϊκή Δημοκρατία του Λουγκάνσκ, τα λεγόμενα όργανα εξουσίας όπου επίσης κυριαρχούν εκπρόσωποι της ντόπιας αστικής τάξης που επιδιώκει προνομιακές σχέσεις με τη Ρωσία (γιατί εκεί είναι πρωτίστως η αγορά των επιχειρήσεών τους) ενέκριναν τη δημιουργία ενός επίσημου συμβόλου του «κράτους» και νέο διαβατήριο. Ο νέος κανονισμός τίθεται σε εφαρμογή από τις 21 Απρίλη και ταξιδιωτικό έγγραφο που θα περιέχει όλα τα στοιχεία στη ρώσικη γλώσσα θα μπορούν να παίρνουν οι κάτοικοι με ηλικία πάνω από 16 ετών.
Με την κίνηση αυτή η περιοχή αυτή αποκτά ακόμα ένα στοιχείο «κρατικής οντότητας» μετά την εθνική σημαία (από το Νοέμβρη του 2014), το έμβλημα (από τον Οκτώβρη του 2014), τον ύμνο και ένα σύνταγμα (από το Σεπτέμβρη του 2014). Επίσης, από τον Απρίλη του 2014 ανακήρυξε την ανεξαρτησία από την Ουκρανία και από το Μάη του ίδιου χρόνου μαζί με την γειτονική περιοχή του Ντονέτσκ υπέγραψαν συμφωνία για τη δημιουργία της Ενωσης των Δημοκρατιών της «Νοβοροσίας». Ολα αυτά βέβαια, ενώ με τη συμφωνία του Μινσκ οι αρχές των περιοχών αυτών έχουν δεχτεί να γίνουν τοπικές εκλογές, με βάση τον ουκρανικό νόμο - μάλιστα προχτές ο Πρόεδρος Ποροσένκο προσδιόρισε τη διεξαγωγή τους στις 25 Οκτώβρη φέτος, και να τους αποδοθεί καθεστώτος μερικής αυτονομίας με βάση νέο σύνταγμα. Είναι βέβαιο ότι αυτά είναι αντιφατικά στοιχεία που καθιστούν τη συμβίωση εξαιρετικά δύσκολη και πιο πιθανή τη συνέχιση της σύγκρουσης. Αλλωστε, στο πλαίσιο της καπιταλιστικής οικονομίας και του σημαντικού ορυκτού πλούτου, όπως και των βιομηχανικών μονάδων που υπάρχουν στην ανατολική Ουκρανία, οι αστοί είναι αυτοί έχουν το πάνω χέρι.

Η μόνη προοπτική στην αυτοτελή πάλη του λαού για την εξουσία

Τα λαϊκά στρώματα σε όλη την Ουκρανία δεν μπορούν να εναποθέτουν τις ελπίδες για καλύτερη ζωή ούτε στην πρόσδεση στις ΗΠΑ και την ΕΕ ούτε στην καπιταλιστική Ρωσία. Οσο διαχωρίζονται μεταξύ τους με εθνοτικά ή γλωσσικά κριτήρια η αιματοχυσία θα συνεχίζεται για τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Μονόδρομος για τους εργαζόμενους και τους άλλους εκμεταλλευόμενους είναι η οργάνωση της δικής τους αυτοτελούς πάλης για την εργατική - λαϊκή εξουσία για την κατάργηση των δυναστών τους ανεξαρτήτως εθνικότητας, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Δ. Κ.