«Σε ... διάλογο να βρισκόμαστε» η τακτική της κυβέρνησης

«Σε ... διάλογο να βρισκόμαστε» η τακτική της κυβέρνησης

Μετά από τις διμερείς συναντήσεις με τους «κοινωνικούς εταίρους», ετοιμάζει και μια τριμερή για την Τετάρτη μετά το Πάσχα

Από παλιότερη κινητοποίηση του ΠΑΜΕ για τις Συλλογικές Συμβάσεις

Στον «κοινωνικό διάλογο» με τις εργοδοτικές Ενώσεις παραπέμπει τώρα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ακόμα και τα ελάχιστα που υποσχέθηκε προεκλογικά στους εργαζόμενους αναφορικά με τον κατώτατο μισθό και τις εργασιακές σχέσεις. Με τον τρόπο αυτό, απομακρύνεται χρονικά ακόμα περισσότερο η όποια νομοθετική πρωτοβουλία, την οποία η κυβέρνηση συναρτά ολοένα και περισσότερο με τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές.
Θυμίζουμε ότι τα Εργασιακά και το Ασφαλιστικό είναι από τα μεγάλα «αγκάθια» στο παζάρι που γίνεται στις Βρυξέλλες και η προσπάθεια της κυβέρνησης είναι να μετατεθούν αυτά τα δύο θέματα στις διαπραγματεύσεις που θα γίνουν τον Ιούνη για την τελική συμφωνία (βλέπε νέο μνημόνιο) με τους θεσμούς.
Με άλλα λόγια, ακόμα και τα 20 σημεία που παρουσίασε ο Π. Σκουρλέτης σαν «άξονες διαλόγου» στην επιστολή του προς τους «κοινωνικούς εταίρους» (ΓΣΕΕ, ΣΕΒ, ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΣΕΤΕ), δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια «έκθεση ιδεών» της κυβέρνησης, που βρίσκεται υπό την αίρεση των αξιώσεων της εργοδοσίας και των συμβιβασμών με τους δανειστές και εταίρους.
Κι όλα αυτά ενώ η κυβέρνηση διαλαλεί εδώ και δυο μήνες με διαρροές στον Τύπο την πρόθεσή της να νομοθετήσει άμεσα για τη σταδιακή αποκατάσταση του κατώτατου μισθού, των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των Συλλογικών Συμβάσεων, καλλιεργώντας κλίμα αναμονής και ανοχής στην πολιτική της.

Από «διάλογο» σε «διάλογο»...

Με την επιστολή του, ο Π. Σκουρλέτης καλεί τους «κοινωνικούς εταίρους» σε τριμερή συνάντηση την Τετάρτη 15 Απρίλη στο υπουργείο Εργασίας για να συζητήσουν «αναφορικά με το περιεχόμενο των σχεδιαζόμενων νομοθετικών παρεμβάσεων για τα θέματα του κατώτατου μισθού και των συλλογικών διαπραγματεύσεων». Θυμίζουμε ότι με τον καθένα από τους «κοινωνικούς εταίρους», ο υπουργός Εργασίας έχει συναντηθεί και όταν ανέλαβε καθήκοντα στη νέα κυβέρνηση.
Επιβεβαιώνοντας την παρελκυστική του τακτική, ο Π. Σκουρλέτης λέει φόρα - παρτίδα ότι η τριμερής της επόμενης Τετάρτης «αποτελεί μια ακόμη διαδικασία διαλόγου του υπουργείου με τους αρμόδιους κοινωνικούς φορείς», η οποία μάλιστα θα έχει και συνέχεια, καθώς ανακοινώνει ότι «δεν θα εξαντληθεί με την τριμερή αυτή συνάντηση, διότι οι οργανώσεις σας θα έχουν τη δυνατότητα να εκφέρουν γνώμη και στο πλαίσιο της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, στην οποία θα σταλεί σύντομα το νομοσχέδιο για σχετική γνωμοδότηση»!
Κατά τ' άλλα, ενημερώνει τους «κοινωνικούς εταίρους» ότι στην τριμερή θα θέσει «τους βασικούς άξονες και τις βασικές καινοτομίες των νομοθετικών παρεμβάσεων που το υπουργείο εισάγει σε συζήτηση». Μεταξύ άλλων, το ζήτημα της επαναφοράς του κατώτατου μισθού σε δύο δόσεις, μέχρι τον Ιούλη του 2016, η επαναφορά του θεσμικού πλαισίου για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τις Συλλογικές Συμβάσεις, καθώς και ζητήματα που αφορούν στο ρόλο και τη λειτουργία του ΟΜΕΔ.

Ακονίζουν μαχαίρια οι εργοδότες

Το νέο παζάρι που στήνει η κυβέρνηση, έχει και μια ακόμα πλευρά: Δίνει στους εργοδότες τη δυνατότητα να διατυπώσουν τις δικές τους αξιώσεις και να επαναφέρουν τα «ανταλλάγματα» που ζητούν προκειμένου να δεχτούν ακόμα και τα ελάχιστα για τους εργαζόμενους.
Ετσι, χτες, ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, Γ. Καββαθάς, δήλωσε για την πρόταση της κυβέρνησης: «Σε ό,τι αφορά στην πρόταση του υπουργού για την σταδιακή και σε δύο φάσεις επαναφορά του κατώτατου μισθού στα επίπεδα του Φεβρουαρίου 2012, δηλαδή στα 751 ευρώ, η ΓΣΕΒΕΕ επισημαίνει ότι αυτό είναι θέμα των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων και ως εκ τούτου σε βάθος τριετίας θα μπορούσε όχι μόνο να προσεγγιστεί, αλλά και να ξεπεραστεί η οροφή των 751 ευρώ.
Σε κάθε περίπτωση όμως θα πρέπει να συνδυαστεί με μέτρα ανακούφισης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με φορολογικά και αναπτυξιακά μέτρα καθώς επίσης και με την επίλυση του χρόνιου προβλήματος της τραπεζικής χρηματοδότησης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων».
Θυμίζουμε ότι ανάλογες θέσεις είχε εκφράσει ο ΣΕΤΕ, αλλά και η ΕΣΕΕ, που είχε προτείνει και την αποκατάσταση του κατώτατου μισθού σε δύο δόσεις. Είναι βέβαιο ότι όσο προχωράει ο «διάλογος», οι αξιώσεις των εργοδοτών θα γίνονται πιο συγκεκριμένες, ώστε ακόμα κι αν υπάρξει συμφωνία για ορισμένες ρυθμίσεις, αυτή να έχει τη σφραγίδα της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και να περιέχει μέτρα για την ενίσχυσή της, σε βάρος των εργαζομένων.

Δεν αποκαθιστά τις απώλειες

Σε ό,τι αφορά αυτά καθαυτά τα μέτρα που περιέχονται στους «άξονες διαλόγου» της κυβέρνησης, σε καμία περίπτωση δεν αποκαθιστούν τις τεράστιες απώλειες που υπέστη το εργατικό εισόδημα τα χρόνια της κρίσης. Για παράδειγμα, η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ μεικτά προβλέπεται να γίνει σε δύο δόσεις με καταληκτική ημερομηνία τον Ιούλη του 2016. Δηλαδή, 17 μήνες μετά την εκλογή της νέας κυβέρνησης και τουλάχιστον τέσσερα ολόκληρα χρόνια από τη μείωση του κατώτατου μισθού με την ΠΥΣ 6/2012!
Ακόμα κι αν τηρηθεί αυτό το χρονοδιάγραμμα, οι εργαζόμενοι που αμείβονται με τον κατώτερο μισθό θα βρίσκονται το δεύτερο εξάμηνο του 2016 με τον ίδιο ονομαστικό μισθό που βρίσκονταν και το πρώτο εξάμηνο του 2012. Με δεδομένη μάλιστα την αυξητική τάση που παρουσιάζουν οι ελαστικές μορφές απασχόλησης (τέτοιες είναι κατά πλειοψηφία οι νέες προσλήψεις), είναι βέβαιο ότι η μελλοντική επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ το 2016, δεν μπορεί να καλύψει στο ελάχιστο τις πραγματικές απώλειες στο εισόδημα των χαμηλά αμειβόμενων εργαζομένων.
Ανάλογη είναι η προσέγγιση της κυβέρνησης και στο ζήτημα των υπόλοιπων Συλλογικών Συμβάσεων, αφού οι μισές από τις 20 προτάσεις της αναφέρονται στο ρόλο του ΟΜΕΔ.
Η αποκατάσταση όμως του ρόλου του ΟΜΕΔ στο καθεστώς που λίγο - πολύ λειτουργούσε πριν από την ΠΥΣ, δεν σημαίνει και επαναφορά των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων στα μισθολογικά επίπεδα πριν από τις τεράστιες μειώσεις που επιβλήθηκαν στους κλαδικούς μισθούς και την εξάπλωση των ατομικών συμβάσεων με εξευτελιστικούς εργασιακούς όρους, που πήραν χαρακτηριστικά εργασιακής πανούκλας.

Νομιμοποιεί τους κομμένους κλαδικούς μισθούς

Ετσι, η επαναφορά της δυνατότητας μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία που έχει καταργηθεί, σε καμία περίπτωση δεν αλλάζει το συσχετισμό που προέκυψε μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων μετά την παρέμβαση του κράτους, που με την ΠΥΣ κατάργησε τις τότε ισχύουσες κλαδικές συμβάσεις και άνοιξε το δρόμο για την επιβολή μονομερώς από τους εργοδότες των ατομικών με πολύ χειρότερους εργασιακούς όρους και μισθούς.
Στο βαθμό δηλαδή που δεν επαναφέρει τους κλαδικούς μισθούς στο ύψος που ήταν πριν από τη λήξη των τελευταίων συμβάσεων, η σημερινή κυβέρνηση με τη ρύθμιση που ετοιμάζει για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, θεωρεί δεδομένες και πολιτικά νομιμοποιεί τις τεράστιες μειώσεις που επιβλήθηκαν στους κλάδους με την κρατική παρέμβαση και συνδρομή από το 2012 και μετά.
Η «αναβάθμιση» του ΟΜΕΔ, σίγουρα δεν αποκαθιστά ούτε τις απώλειες των εργαζομένων ούτε βέβαια «καταργεί τα μνημόνια» σε βάρος των μισθών και του εργατικού εισοδήματος.
Πολύ περισσότερο που η πρόβλεψη να συνεκτιμάται «η οικονομική κατάσταση των επιχειρήσεων» και η «δημιουργία σώματος οικονομικών εμπειρογνωμόνων» δίπλα στο σώμα μεσολαβητών και διαιτητών, οι οποίοι θα καθορίζουν τις οικονομικές δυνατότητες των επιχειρήσεων απέναντι στα εργατικά αιτήματα, δεν προοιωνίζονται κάτι θετικό για το ρόλο αυτού του σώματος.