Στιγμιότυπα

 Στιγμιότυπα

Από την κομματική (και όχι μόνο) ζωή και δράση

Πρώτος σταθμός η προχτεσινή συναυλία προς τιμήν του χικμέτ, που ήταν το ορεκτικό για το διήμερο επιστημονικό συνέδριο, που αρχίζει από αύριο στην έδρα της κε, στον περισσό.

Οι κεραίες της κε του μπλοκ έπιασαν και μεταφέρουν τα εξής:΅

Η επαφή της σκηνής με το κοινό ήταν κάπως δύσκολη, αλλά το συναίσθημα ξεχείλιζε, ακόμα κι από τους μπασίστες (!), κι ας μην τα καταλάβαιναν όλα οι θεατές. Ας όψεται η άτιμη η καθαρεύουσα που καθάρισε στεγνά πολλές λέξεις με τούρκικη ρίζα και βασικά το ιστορικό χνάρι της συμβίωσης των δύο λαών.

Ο άμεσος συνειρμός που προσφέρει μια τούρκικη ορχήστρα που παίζει επαναστατικά τραγούδια είναι με την απλή, αλλά πολύ γλυκιά κι ιδιαίτερη ταινία «η διεθνής», την οποία συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όσους τυχόν δεν την έχουν δει.

Το πρόγραμμα του επιστημονικού συνεδρίου για το χικμέτ δεν είναι ίσως τόσο γεμάτο, όσο στα προηγούμενα, αλλά αυτό δε σημαίνει απαραίτητα κάτι για την ποιότητα και το επίπεδό του. Για τους ιστοριοδίφεις, ξεχωρίζει πιθανότατα η αυριανή συνεδρία (μετά από τους χαιρετισμούς και την εναρκτήρια ομιλία της μηλιαρονικολάκη) με τις εισηγήσεις του σκολαρίκου (ο χικμέτ και η εποχή του) και του μαργαρίτη (ο ναζίμ χικμέτ από τον οθωμανικό κόσμο στο σοσιαλισμό).

Το λέιλιμ λέι που τραγουδάει ο λιβανελί είναι αν δεν κάνω λάθος πολεμική ιαχή. Αλλά και το όνομα μιας ταβέρνας πολιτικών προσφύγων στο γκύζη, δίπλα στο πεδίο του άρεως, που τελευταία όμως έχει γίνει κάπως ροζ για τα δικά μας γούστα (και δεν εννοώ τα γαστριμαργικά).

Το κα-πε {κκ (τουρκίας)} που δίνει το «παρών» στις εργασίες του συνεδρίου, διασπάστηκε πέρσι (γι’ αυτό ίσως κι έπεσε λίγο στις εκλογές της περασμένης βδομάδας) και δεσμεύτηκε από κοινού με την άλλη πλευρά του συναινετικού διαζυγίου (χιτεκαπε ή κάτι παρόμοιο) να μην χρησιμοποιήσουν τον ιστορικό τίτλο του (ενιαίου) τεκαπε. Έτσι βέβαια μπορεί να μπλέξει κανείς τα μπούτια του με τα ονόματα (όπως στα καθ’ ημάς με τις οκδε και τα μου-λού), σε ένα μπέρδεμα που χωράνε μέχρι κι οι ισπανοί σκα-πε. Αλλά επειδή οι ισπανοί δεν μπορούν να ξεπεράσουν μια αδυναμία χρόνων και να προφέρουν σωστά μια λέξη που αρχίζει από [σ] και άλλο σύμφωνο, χωρίς να βάλουν μπροστά ένα [ε], (εσπανούλης, εσπίδερμαν, κτλ), τους λένε e-sca-pe, που φτιάχνει κι ένα ωραίο λογοπαίγνιο, παραπέμποντας στην απόδραση.

Το επίπεδο των καλλιτεχνικών εκδηλώσεων του κόμματος στα πλαίσια του εορτασμού για τον ένα αιώνα ζωής και δράσης του, έχει ανεβάσει πολύ ψηλά τον πήχη. Ιδίως όσοι είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν τη συναυλία με το μικρούτσικο για το χικμέτ, έχουν να το λένε ακόμα και σήμερα. Κι αναρωτιέται κανείς τι άλλο θα δούμε μέχρι τα εκατό.

Αυτό το τελευταίο ερώτημα δεν περιορίζεται μόνο στον καλλιτεχνικό τομέα. Τις προάλλες, στα εγκαίνια της έκθεσης με τα λογότυπα για τα 100 χρόνια κκε, ο γγ προανήγγειλε μεταξύ άλλων πως το προσεχές διάστημα και μέχρι το 2018, θα εκδοθούν ο πρώτος, συμπληρωμένος, «αναθεωρημένος» και ο τρίτος τόμος του δοκιμίου ιστορίας. Αν μη τι άλλο αποκλείεται να πλήξουμε.

Παρεμπιπτόντως, προσωπικά μου είχε αρέσει περισσότερο (χωρίς να μειώνω προφανώς τις άλλες συμμετοχές) το λογότυπο που είχε βγει δεύτερο, κατά την κρίση της επιτροπής, γιατί μου φάνηκε πιο ιδιαίτερο. Αλλά αυτά είναι τελείως υποκειμενικά.

Κλείνουμε με κάποιες σύντομες σημειώσεις από το χτεσινό συλλαλητήριο του παμε, στο οποίο λόγω ανωτέρας βίας, δεν μπόρεσα να βρεθώ από την αρχή, αλλά μπορώ να βεβαιώσω πως έγινε αισθητό (σα σεισμός) σε όλο το κέντρο κι ακούστηκε σε μεγάλη ακτίνα γύρω από τη σταδίου κι από το σύνταγμα. Ήταν εξάλλου αρκετά μεγάλο σε έκταση, γεμίζοντας με σχετικά καλή πυκνότητα, όλη σχεδόν την πλατεία και τη φιλελλήνων (από την αρχή της μητροπόλεως μέχρι καραγιώργη σερβίας).

Πέραν αυτού, οι κεραίες της κε πρόλαβαν να πιάσουν ένα καινούριο σύνθημα που τελείωνε με «μίσος ταξικό» (!) –αλλά δεν μπόρεσα να το πιάσω ολόκληρο. Και να εντοπίσουν έναν πάγκο με βιβλία από κλασικούς εισοδιστές τροτσκιστές, που είχαν μεταξύ άλλων μια μπροσούρα για την τελευταία μάχη του λένιν –υπονοώντας εναντίον του στάλιν και της γραφειοκρατίας.

Κατά τα άλλα, η συμβολική κατάληψη του υπουργείου οικονομικών έφερε και την αλλαγή του καθορισμένου μέρους της συγκέντρωσης, που έγινε όμως την τελευταία στιγμή, προκαλώντας α) την αμηχανία κάποιων λίγων που κάθονταν στην ομόνοια, ψάχνοντας τους υπόλοιπους και β) τα σπαρταριστά έγκυρα ρεπορτάζ, όπως αυτό του νιούζιτ, που είδε ξήλωμα της εξέδρας του παμε.

Τα μάζεψα τα πράγματα...

ΥΓ: Συριζαίος και λογική http://error.gr/?p=5760