Μήπως μάς αξίζουν ακόμα χειρότερα;

 Μήπως μάς αξίζουν ακόμα χειρότερα;

Ποτέ άλλοτε, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, δεν είχαν μιλήσει στις τηλεοπτικές κάμερες τόσοι Έλληνες συνταξιούχοι! Από χτες, δίπλα στα ΑΤΜ, οι απόμαχοι της δουλειάς βρήκαν τον φύλακα-άγγελό τους στα πρόσωπα της Όλγας, του Γιάννη, της Σίας και του Άρη.
Οι «φουκαράδες», οι «γέροντες», οι «άλλοτε περήφανοι Έλληνες», οι «ατέλειωτες ουρές», τα «άδεια ράφια», η «πρωτοφανής κατάντια» και άλλα πολλά, σε «οργισμένο» τόνο, από τους άθλιους τηλεπαπαγάλους του ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ.

Και δεν έδειξαν ούτε έναν συνταξιούχο που να λέει ΟΧΙ στα μνημόνια, που να προβάλλει την ανάγκη να «μιλήσει» επιτέλους ο λαός, που να συνιστά έστω ψυχραιμία βρε αδερφέ και υπομονή μπροστά στην πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση. Ούτε έναν! Αντίθετα, υπερτονίζουν τον ατομισμό («θέλω τη σύνταξή ΜΟΥ!», «που είναι το εφάπαξ ΜΟΥ!», και την άσφαιρη «αγανάχτηση» κατά πάντων από τα οποία τόσο πολύ έχει δοκιμαστεί αυτός ο λαός και έχει πληγεί αυτός ο τόπος.

Είναι βέβαιο ότι έχουμε την τηλεόραση που μάς αξίζει. Μήπως όμως ζούμε και αυτό που μάς αξίζει; Μήπως μάς αξίζουν ακόμα χειρότερα;

Τρίτη 30 Ιούνη 2015.