Για ποια πατρίδα;
Γράφει ο Ηρακλής Κακαβάνης //Για την υφαρπαγή της συγκατάθεσης του λαού στη συνέχιση της βάρβαρης πολιτικής (είτε με τη μορφή του Ναι είτε του Όχι) παλιά και αποτελεσματικά για τη χειραγώγηση του λαού όπλα ξαναχρησιμοποιούνται, και στην προκειμένη περίπτωση ταύτιση του λαού με την πατρίδα. Λες και είναι ίδια η πατρίδα των καπιταλιστών με την πατρίδα του λαού.
Σε εμάς, τα θύματα της κρίσης και του μνημονίου, που θυσιάσαμε τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας για χάρη της πατρίδας, και στο όνομα της μας ζητούν σήμερα τη συγκατάθεση (είτε με το ΟΧΙ είτε με το ΝΑΙ) για τη συνέχιση της ίδιας βάρβαρης πολιτική απευθύνεται ο βαρναλικός Σωκράτης και μας υπενθυμίζει «Δικιά σας η πατρίδα, μα τίποτα δικό σας μέσα σ’ αφτήνε: χωράφια και παλάτια, καράβια και χρήμα, Θεοί κι εξουσία, σκέψη και θέληση – όλα ξένα!».
Και καλεί τα θύματα της φενακιασμένης Αθηναϊκής Δημοκρατίας (καλή ώρα σαν την δική μας):
«Νιώστε τη δύναμή σας και ενωθείτε με τους αδικημένους λέφτερους. Να σηκώσετε μοναχά τα σφυριά, τα δρεπάνια, τα πελέκια, τα κρικέλια σας και θα γίνει κουρνιαχτός ολάκερ’ η δημοκρατία των «αρίστων» Να τους πάρετε τ’ αγαθά και να τους βάλετε να δουλέβουνε, για να τρώνε».
Το όπλο σήμερα είναι να πέσει στην κάλπη ένα ψηφοδέλτιο που θα ακυρώνει τον εκβιασμό, το ψηφοδέλτιο ρήξης με τη δημοκρατία των «αρίστων», το ψηφοδέλτιο που θα υπηρετεί ως προοπτική την πατρίδα του λαού. Ένα ψηφοδέλτιο πραγματικής ρήξης με στόχο την αποδέσμευση από την ΕΕ γιατί μόνο έτσι θα απογειωθούν οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, θα αναπτύξει η χώρα ισότιμες αμοιβαία επωφελείς διεθνείς σχέσεις και η ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής θα γίνεται όχι με στόχο το κέρδος του καπιταλιστή αλλά την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου