Μνημονιακό κολάζ

 Μνημονιακό κολάζ

Μικρές ψηφίδες από τα γεγονότα που μας προσπερνούν σαν τροχοφόρα (ω εποχή μου θυμίζεις τον καίσαρα κι οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν).

-Πολλοί συριζαίοι αρχίζουν σιγά-σιγά να πηδάνε από το καράβι της κυβέρνησης. Κάποιοι έχουν άλλωστε εμπειρία από το 91’.

Εξαιρείται η «σφισσα» βαλαβάνη που διαφώνησε από το 89’, ήταν παρούσα στα γεννοφάσκια του ναρ, αλλά και του σύριζα, μιάμιση δεκαετία αργότερα, και τώρα μες στον ορυμαγδό των αντιλαϊκών μέτρων, διαφωνεί και παραιτείται από την κυβέρνηση εξαιτίας των εκατό δόσεων. ΤΩΝ 100 ΔΟΣΕΩΝ! Η κυβέρνηση βουλιάζει στον αστικό βούρκο, κι αυτή ενοχλείται γιατί δεν κρατήθηκαν τα νύχια της καθαρά (ξέρει κι από μπρεχτ άλλωστε)!

-Η «σφισσα» ραχήλ σπάει τους (όχι ιδιαίτερα ισχυρούς) δεσμούς της με την κυβέρνηση και ψάχνει τον επόμενο μεταγραφικό της σταθμό. Λες αυτός να είναι η ανταρσυα και να επιβεβαιωθεί έτσι το τρελό σενάριο του γενάρη; Οι αναφορές της στη βάρκιζα πάντως, μπορεί να πιάσουν ως θετική προϋπηρεσία.

-Την ίδια στιγμή, ο χώρος ξαναβρέθηκε στο δρόμο με τη νεολαία σύριζα, στο χτεσινό συλλαλητήριο της αδεδυ. Η οποία νεολαία σύριζα βιώνει φαντασιακά το δικό της «όχι, δε θα υπακούσω» και τα βασικά της συνθήματα συνοψίζονταν στο τρίπτυχο: όχι στα μέτρα, ναι στην κυβέρνηση, όχι στο πραξικόπημα εναντίον της –γιατί αυτό κατάλαβαν από το τουίτερ τα παιδιά πως ήτα το διακύβευμα των ημερών- σε μια άσκηση ψευτοδιαλεκτικής: όχι – ναι – όχι – ναι σε όλα. Αντί όμως οι αντάρτες να κόψουν τον ομφάλιο λώρο και να σπάσουν τους κινηματικούς δεσμούς με τα παιδιά, σπρώχνοντας και δυο-τρεις, σε ένδειξη κακής θέλησης, αφήνουν να πλανάται στον αέρα (love is in the air) το ερώτημα για μια πιθανή, μελλοντική συνάντηση με το λαφαζάνη και την πλατφόρμα του.

-Λες η επόμενη βουλή να έχει μέσα λαφαζαράν; Γιατί όχι; Εδώ μπορεί να έχει λεβέντη. Μόνο το κολάν του σπύρου παπαδόπουλου λείπει από το πολιτικό σκηνικό. Και να πεις πως δεν έχει πολιτική θέση; Με το ευρώ καλύτερα, που έλεγε ο σπύρος στη διαφήμιση. Έτοιμος, κατευθείαν για το ποτάμι!

-Λες να ξαναδούμε και το αυθεντικό πασόκ στο επόμενο κυβερνητικό σχήμα; Α ρε, πασοκάρα αθάνατη. Αν κι αυτό μπορεί να είναι απλώς η τελευταία αναλαμπή, πριν την ταφόπλακα.

-Αυτές οι «ίσες» αποστάσεις –που βασικά μόνο ίσες δεν είναι, γι’ αυτό μπαίνουν σε εισαγωγικά- για την... «καθεστωτική αριστερά» (sic), τη στιγμή που ο σύριζα περνάει το τρίτο μνημόνιο και χτυπάει με τα ματ τις διαδηλώσεις του εξωκοινοβουλίου, προσωπικά με ξεπερνάν. Αν βέβαια το κκε είχε κάνει έστω το ένα δέκατο από αυτά, ή ήταν απλά και μόνο στην κυβέρνηση, χωρίς άλλη υποθετική συνθήκη, θα είχαν γίνει δέκα πραξικοπήματα, τριάντα δολοφονικές απόπειρες κατά του κάστρο (που τον βγάλαμε συριζαίο), είκοσι παρδαλές επαναστάσεις και άλλες τόσες ανοιχτές αντεπαναστάσεις. Αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία.

-Δεν πρέπει τώρα να ξαναφέρει τα κάγκελα στη βουλή ο πανούσης; Κάπου πρέπει να ανέβουν τόσοι διαμαρτυρόμενοι συριζαίοι, για να δείχνουν πόσο θυμωμένοι και προδομένοι νιώθουν.

-Η γσεε υφίσταται τυπικά άραγε ή έχει ρίξει τίτλους τέλους στο μαγαζί; Με τούτα και με κείνα, περνάει τρίτο μνημόνιο και δεν έχει προκηρύξει έστω μια 24ωρη απεργία τη μέρα ψήφισης, για τα μάτια του κόσμου. Ο εργοδοτικός συνδικαλισμός στα καλύτερά του. Καλό ενταφιασμό να ευχηθούμε λοιπόν. Δεν ιδιωτικοποιούμε τουλάχιστον τον παναγόπουλο, να εξοικονομήσουμε κάνα αργύριο, για την ελάφρυνση του χρέους;

-Αν περνάτε αυτές τις μέρες έξω από τοπικά γραφεία συριζαίων, και σας πέσει κάτι με δύναμη προς το πλάι, κατά λάθος πάντα, μην ανησυχείτε, λογικά θα περιμένουν χειρότερα. Το είχε πει πάντως ο τρας: θα έρθουν οι εκλογές, και θα φωνάζουμε, όπως πέντε μήνες πριν: ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΑΥΤΟΙΟΙΟΙΟΙ.... εννοώντας προφανώς τα ροζ κοράκια (με νύχια γαμψά).

Εγώ πιστεύω πάντως πως φταίει το κκε, που δε συνεργάστηκε στην αριστερή κυβέρνηση, για να κρατάει τα μπόσικα.

-Και μες στο γενικό χαμό, περνάνε στο ντούκου, άλλα κι άλλα. Η συνεργασία κυβέρνησης και αστυνομίας μια βδομάδα πριν, στο δημοψήφισμα, εις βάρος των κομμουνιστών (δεν ξεχνώ). Ο ρωσικός αγωγός στην τουρκία, που σταμάτησε, κ.ά.

-Μια βουλευτής του σύριζα έλεγε σε ένα πάνελ πως η κυβέρνηση καλείται να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Έννοια σου, κι αποφυλακίστηκε κι ο κασιδιάρης, πριν περάσει το δεκαοχτάμηνο. Κι η «σοβαρή χρυσή αυγή» ξανάρχεται στο προσκήνιο...

-Μιας και είπαμε για ναζί, ο ναρίτης βατικιώτης έβαλε κάπου μια φωτογραφία από το βομβαρδισμό της δρέσδης στο β’ παγκόσμιο (για να βρουν μόνο ερείπια οι σοβιετικοί που προέλαυναν προς το βερολίνο) με λεζάντα: «η τιμωρία που αξίζει στους γερμανούς» ή κάτι παρόμοιο. Πάλι καλά δηλ που δε μας έχουν δανείσει λεφτά οι ιάπωνες, για να βάλει τίποτα φωτογραφίες από χιροσίμα και ναγκασάκι.

Αυτό για όσους θεωρούν το δελαστίκ... «μεμονωμένο περιστατικό».

-Όπως λέει πάντως κι ένας φίλος, το σύνθημα «ναι στην κυβέρνηση, όχι στα μέτρα», το λες και διπολική διαταραχή. Λες και τα έφερε κάποιος άλλος ή έπεσαν τυχαία από τον ουρανό.

-Τη φράση «αδίστακτοι δανειστές» ας πούμε πως την καταλαβαίνω. Δεν είναι όμως πλεονασμός; Υπάρχουν δηλ και διστακτικοί ή υποχωρητικοί δανειστές; Κάτι σαν το «smooth criminal» του μάικλ τζάκσον;

-Πάντα πρωτοπόρος και μπροστάρης ο δήμαρχος μπουτάρης στον αντικομμουνισμό. Η δημοκρατία νικά και θριαμβεύει.

-Φαντάζομαι τη σκηνή, να διακόπτεται η διαπραγμάτευση, να σκύβει κάποιος στον ώμο του έλληνα πρωθυπουργού και να του ψιθυρίζει στο αυτί: υπάρχει μια επιστολή, που πρέπει να λάβετε υπόψη σας. Ο τσίπρας τη διαβάζει, αποφασίζει να τα βροντήξει όλα, χτυπώντας το χέρι στο τραπέζι, αλλά μπαίνει ο τουσκ μπροστά στην πόρτα και λέει: δεν πρόκειται να φύγει κανείς από την αίθουσα.

Ακόμα ψάχνω να βρω τη σκοπιμότητα της κίνησης, αλλά δε χρειάζεται να τα καταλαβαίνουμε κι όλα σε αυτή τη ζωή...

-Επίλογος με ένα διδακτικό και διασκεδαστικό (όταν η γνώση γίνεται παιχνίδι, αφομοιώνεται καλύτερα) βιντεάκι από μια παλιότερη συνέντευξη τύπου του τσίπρα, το 12’. Μπορείτε να πάτε κατευθείαν σε αυτό το σημείο (1.28.14) και να απολαύσετε την περήφανη απάντησή του στην ερώτηση του δημοσιογράφου του 902 (στο καπάκι, για χαλάρωμα, ακολουθεί ο σπαρίλας από το πριν).

Μη μου λέτε για μέτρα, άμα ήταν θα τα εφάρμοζε ο βενιζέλος, που ξέρει καλύτερα...