Πρώτη φορά «αριστερά»…

Πρώτη φορά «αριστερά»…

Της Κάλι Καρά

Λοιδορούσαν το ΚΚΕ όταν υποστήριζε ότι η αριστερά δεν συνάδει με τη συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όπως ΕΕ, ΝΑΤΟ κ.ά., όσες γονυκλισίες με λουλούδια και αν καταθέσει στο θυσιαστήριο της Καισαριανής.

Καταδίκαζαν το ΚΚΕ όταν αρνιόταν να συμμετέχει σε μια κυβέρνηση που «κόκκινη γραμμή» της ήταν η παραμονή στην Ευρωζώνη, στο ευρώ με κάθε θυσία, σε μια λυκοσυμμαχία που δεν αλλάζει, που στόχος της είναι ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης, με δεδομένο τον αρνητικό συσχετισμό για τα συμφέροντα των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων .

Περιγελούσαν το ΚΚΕ όταν στο δημοψήφισμα καλούσε τον ελληνικό λαό να καταδικάσει και το ΟΧΙ και το ΝΑΙ, έξω από την ΕΕ, με το λαό στην εξουσία.

Δικαιώνεται άλλη μία φορά το ΚΚΕ, όταν εξηγούσε ότι είναι παραπλανητική η αντιπαράθεση «μνημονιακοί» και «αντιμνημονιακοί». Να που καταγράφεται πλήρης ομοφωνία ως προς την ομοβροντία των αντιλαϊκών μέτρων που θα εφαρμοστούν στις πλάτες του ελληνικού λαού με την σύμφωνη γνώμη και τη συνεργασία τόσο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όσο και όλων των κομμάτων της αστικής διαχείρισης, με το περιτύλιγμα του «εθνικού συμφέροντος».

Η κυβέρνηση πρώτη φορά «αριστερά» που με ένα νόμο και ένα άρθρο θα καταργούσε τα μνημόνια, τώρα με ένα νόμο και ένα άρθρο θα τυλίξει τον ελληνικό λαό και τις επόμενες γενιές σε μια κόλλα χαρτί και τον καταδικάζει να συνθλίβεται μέσα στις αντιλαϊκές μυλόπετρες, μέσα στις οξυμένες αντιθέσεις και στα χοντρά παζάρια, να χάσει ό,τι του απέμεινε από τα εργασιακά, τα ασφαλιστικά και τα κοινωνικά του δικαιώματα, τα οποία με αιματηρούς αγώνες κατέκτησε τον προηγούμενο αιώνα, αλλά, να μην ξεχνάμε, και με την παρουσία και μόνο της Σοβιετικής Ένωσης.

Τελικά όλη αυτή η ταξική πολιτική σε βάρος του ελληνικού λαού δίνει αβίαστα τον ορισμό του τυχοδιωκτισμού, δηλαδή του οπορτουνισμού, όπως τον ονομάζουν οι κομμουνιστές. Δίνει την ευκαιρία σε όσους καλοπροαίρετα πίστεψαν άλλη μία φορά στο «μικρότερο κακό» αντί να οδηγηθούν στην παραίτηση ή σε άλλες νέες αδιέξοδες χίμαιρες που ετοιμάζονται, ότι άλλος δρόμος έξω από αυτόν της ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του, δεν μπορεί να υπάρξει. Αυτόν το δρόμο τον εγγυάται ένα εργατικό - λαϊκό κίνημα, μια λαϊκή συμμαχία σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση που θα αγωνιστεί για τη λαϊκή εξουσία.