Ιδιοκτήτες του εμπαιγμού
Η
νέα συμφωνία - μνημόνιο έχει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή της
συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και προσωπικά του πρωθυπουργού, Αλέξη
Τσίπρα. Πάει και τελείωσε. Και αυτό περιλαμβάνει τα σκληρά μέτρα που
ψηφίστηκαν ως προαπαιτούμενα τις προηγούμενες μέρες, αλλά και αυτά που
θα ψηφιστούν το επόμενο διάστημα ως κομμάτι πια του νέου μνημονίου και
της δανειακής σύμβασης. Αυτό είναι ένα γεγονός που το βλέπουν, το ζουν
και θα το ζουν για πολλά χρόνια ακόμα οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά
στρώματα που καταδικάζονται σε χρεοκοπία διαρκείας. Από αυτή την άποψη,
οι αναφορές του πρωθυπουργού, ότι το μνημόνιο δεν είναι ιδιοκτησία της
συγκυβέρνησης, είναι τουλάχιστον προκλητικές και απαράδεκτες.
Τι σημαίνει, αλήθεια, αυτό το «δεν είναι δική μας ιδιοκτησία»; Τι σχήμα επιχειρεί να στήσει ο πρωθυπουργός και πάλι εξαπατώντας το λαό; Θέλουν να περάσουν την αντίληψη ότι αυτό που συμφώνησαν με τους εταίρους τους είναι αναγκαίος συμβιβασμός και μπορεί μεν να το συμφώνησαν, και να το ψηφίζουν και να το εφαρμόζουν, αλλά θα παλέψουν για αντισταθμιστικά μέτρα. Σεμινάριο εμπαιγμού σε βάρος του λαού, πράγμα βέβαια που χαρακτηρίζει πολιτικές δυνάμεις σοσιαλδημοκρατικής κοπής, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο στόχος προφανής: Ναι μεν εφαρμόζουν την αντιλαϊκή πολιτική αλλά δεν τη χρεώνονται! Αυτές οι εξειδικευμένες ικανότητες του ΣΥΡΙΖΑ στον εμπαιγμό του λαού αξιολογούνται δεόντως απ' το κεφάλαιο.
Το σε τι στοχεύει το φραστικό «σχήμα» περί «ιδιοκτησίας» ήρθε να δείξει κάπως καλύτερα ένα από τα συνεταιράκια της συγκυβέρνησης στην αντιλαϊκή επίθεση, το ΔΝΤ. Η επικεφαλής του Ταμείου, λοιπόν, Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε επ' αυτού: «Η ιδιοκτησία του προγράμματος είναι κάτι που εφαρμόζεται στην πράξη. Ο πολιτικός θόρυβος είναι απαραίτητος καμιά φορά». Από την άλλη, το έτερο συνεταιράκι της συγκυβέρνησης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λέει: «Οι τελευταίες δύο ψηφοφορίες στη Βουλή και οι "μεταρρυθμίσεις" που εγκρίθηκαν (σ.σ. βλέπε μέτρα - λαιμητόμος για το λαό) σε αυτές αποδεικνύουν πως οι δεσμεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης ακολουθούνται, όπως ακριβώς έχει συμφωνηθεί».
Σε απλά Ελληνικά, εμμέσως πλην σαφώς, ΕΕ και ΔΝΤ που δεν ενδιαφέρονται για το πώς θα πουλήσει το παραμύθι η κυβέρνηση λένε: Καλά κι ωραία όλα αυτά τα περί ιδιοκτησίας, για εσωτερική κατανάλωση που αυτή τη στιγμή χρειάζεται. Η ουσία - λένε - είναι όμως ότι τα μέτρα που χτυπούν το λαό περνάνε μια χαρά και πιθανά και με καλύτερους όρους απ' ό,τι τα προηγούμενα χρόνια, γιατί προφανώς η συγκεκριμένη κυβέρνηση προσφέρεται γι' αυτό. Η διαφορά λοιπόν της σημερινής κυβέρνησης από τις προηγούμενες είναι ότι, παρ' όλο που συνεχίζει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, στήνει μια προπαγανδιστική μηχανή έτσι ώστε να μην τη χρεωθεί και να ξεγελάσει το λαό ότι παλεύει για το καλό του, ότι βρίσκεται με το μέρος του.
Το μόνο σίγουρο, και αυτό που πρέπει ο λαός να πάρει υπόψη του, είναι ότι η συγκυβέρνηση είναι ο απόλυτος ιδιοκτήτης της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζει όλους αυτούς τους μήνες. Είναι ο απόλυτος ιδιοκτήτης μιας πολιτικής που φορτώνει νέα δυσβάσταχτα βάρη στο λαό και διαπραγματεύεται με τους εταίρους της για να στηρίξει την ανάκαμψη των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων.
Τι σημαίνει, αλήθεια, αυτό το «δεν είναι δική μας ιδιοκτησία»; Τι σχήμα επιχειρεί να στήσει ο πρωθυπουργός και πάλι εξαπατώντας το λαό; Θέλουν να περάσουν την αντίληψη ότι αυτό που συμφώνησαν με τους εταίρους τους είναι αναγκαίος συμβιβασμός και μπορεί μεν να το συμφώνησαν, και να το ψηφίζουν και να το εφαρμόζουν, αλλά θα παλέψουν για αντισταθμιστικά μέτρα. Σεμινάριο εμπαιγμού σε βάρος του λαού, πράγμα βέβαια που χαρακτηρίζει πολιτικές δυνάμεις σοσιαλδημοκρατικής κοπής, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο στόχος προφανής: Ναι μεν εφαρμόζουν την αντιλαϊκή πολιτική αλλά δεν τη χρεώνονται! Αυτές οι εξειδικευμένες ικανότητες του ΣΥΡΙΖΑ στον εμπαιγμό του λαού αξιολογούνται δεόντως απ' το κεφάλαιο.
Το σε τι στοχεύει το φραστικό «σχήμα» περί «ιδιοκτησίας» ήρθε να δείξει κάπως καλύτερα ένα από τα συνεταιράκια της συγκυβέρνησης στην αντιλαϊκή επίθεση, το ΔΝΤ. Η επικεφαλής του Ταμείου, λοιπόν, Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε επ' αυτού: «Η ιδιοκτησία του προγράμματος είναι κάτι που εφαρμόζεται στην πράξη. Ο πολιτικός θόρυβος είναι απαραίτητος καμιά φορά». Από την άλλη, το έτερο συνεταιράκι της συγκυβέρνησης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λέει: «Οι τελευταίες δύο ψηφοφορίες στη Βουλή και οι "μεταρρυθμίσεις" που εγκρίθηκαν (σ.σ. βλέπε μέτρα - λαιμητόμος για το λαό) σε αυτές αποδεικνύουν πως οι δεσμεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης ακολουθούνται, όπως ακριβώς έχει συμφωνηθεί».
Σε απλά Ελληνικά, εμμέσως πλην σαφώς, ΕΕ και ΔΝΤ που δεν ενδιαφέρονται για το πώς θα πουλήσει το παραμύθι η κυβέρνηση λένε: Καλά κι ωραία όλα αυτά τα περί ιδιοκτησίας, για εσωτερική κατανάλωση που αυτή τη στιγμή χρειάζεται. Η ουσία - λένε - είναι όμως ότι τα μέτρα που χτυπούν το λαό περνάνε μια χαρά και πιθανά και με καλύτερους όρους απ' ό,τι τα προηγούμενα χρόνια, γιατί προφανώς η συγκεκριμένη κυβέρνηση προσφέρεται γι' αυτό. Η διαφορά λοιπόν της σημερινής κυβέρνησης από τις προηγούμενες είναι ότι, παρ' όλο που συνεχίζει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, στήνει μια προπαγανδιστική μηχανή έτσι ώστε να μην τη χρεωθεί και να ξεγελάσει το λαό ότι παλεύει για το καλό του, ότι βρίσκεται με το μέρος του.
Το μόνο σίγουρο, και αυτό που πρέπει ο λαός να πάρει υπόψη του, είναι ότι η συγκυβέρνηση είναι ο απόλυτος ιδιοκτήτης της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζει όλους αυτούς τους μήνες. Είναι ο απόλυτος ιδιοκτήτης μιας πολιτικής που φορτώνει νέα δυσβάσταχτα βάρη στο λαό και διαπραγματεύεται με τους εταίρους της για να στηρίξει την ανάκαμψη των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου