ΑΝΙΑ Τα λαϊκά στρώματα πληρώνουν την κερδοφορία των καπιταλιστών...

ΑΝΙΑ

Τα λαϊκά στρώματα πληρώνουν την κερδοφορία των καπιταλιστών...

...και με εθνικό νόμισμα

Αστεγος σε κεντρική πλατεία της Κοπεγχάγης

Ενα από τα ψευτοεπιχειρήματα - μύθους που χρησιμοποιούν διάφοροι νέοι όψιμοι «σωτήρες» που θέλουν να διαχειριστούν την καπιταλιστική βαρβαρότητα, είναι ότι δήθεν η λαϊκή ευημερία έχει ως προϋπόθεση την ύπαρξη εθνικού νομίσματος. Ετσι, λένε, εξασφαλίζεται η «νομισματική ανεξαρτησία και επανακτάται η εθνική κυριαρχία». Το τελευταίας κοπής κόμμα, ΣΥΡΙΖΑ Νο 2, του Π. Λαφαζάνη, πλασάρει την έξοδο από το ευρώ «ως πιθανότητα αν χρειαστεί». Δεδομένο και γι' αυτόν τον επίδοξο διαχειριστή είναι η συμμετοχή στην ιμπεριαλιστική συμμαχία της ΕΕ ή κάποια άλλη και ταυτόχρονα η διατήρηση της εξουσίας των μονοπωλίων και η διασφάλιση της ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Ετσι, ιδιαίτερα τώρα που επιχειρείται να στηθεί ένα νέο δόκανο για να εγκλωβιστούν ριζοσπαστικές δυνάμεις σε δήθεν νέες εναλλακτικές λύσεις εντός των τειχών, αξίζει να δούμε την περίπτωση της Δανίας, μιας χώρας της ΕΕ που δεν είναι στην Ευρωζώνη και τι βιώνουν τα λαϊκά στρώματα εκεί, φυσικά παίρνοντας υπόψιν το διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης και του βιοτικού επιπέδου, σε σχέση με την Ελλάδα.

Ιδια μέτρα υπέρ του κεφαλαίου

Κατά αρχήν και η νέα κυβέρνηση μειοψηφίας του Φιλελεύθερου Κόμματος που ανέλαβε τον Ιούνη φέτος, έχει δεσμευτεί με βάση και τις κατευθύνσεις της ΕΕ να προχωρήσει σε περικοπές ύψους 39 δισ. κορονών (52 δισ. ευρώ) ως το 2020, που βέβαια σημαίνει περαιτέρω περικοπές στις λεγόμενες κοινωνικές δαπάνες. Στη Δανία της ...«νομισματικής ανεξαρτησίας» αλλά του καπιταλισμού, εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται όλα τα αντιλαϊκά μέτρα και οι αναδιαρθρώσεις που εξυπηρετούν το κεφάλαιο, όπως συμβαίνει σε κάθε χώρα της ΕΕ και μάλιστα ανεξάρτητα από το «χρώμα» της αστικής διαχειριστικής κυβέρνησης, είτε της «κόκκινης συμμαχίας» σοσιαλδημοκρατών και «αριστερών» τύπου ΣΥΡΙΖΑ, που ήταν τα τελευταία χρόνια στην εξουσία, ή του «μπλε συνασπισμού» των φιλελεύθερων που βρίσκονται στο τιμόνι σήμερα και των ακροδεξιών που δίνουν ψήφο ανοχής. Ας δούμε τα μέτρα που χτυπάνε ευθέως τα λαϊκά δικαιώματα:

• Το ασφαλιστικό σύστημα έχει χωριστεί σε τρεις πυλώνες, δηλαδή στη βασική ασφάλιση που ισχύει για όλους και δίνει μια χαμηλή σύνταξη, στην υποχρεωτική επαγγελματική ασφάλιση, όπου παρακρατούνται ανάλογα με τη Συλλογική Σύμβαση από το μισθό 9% και πάνω και λειτουργεί με κεφαλαιοποιητικό σύστημα (ατομικές μερίδες) και τρίτον, στη συμπληρωματική ιδιωτική ασφάλιση.
• Το όριο συνταξιοδότησης στη Δανία ήδη έχει πάει στα 67 χρόνια και υπάρχουν σχεδιασμοί για παραπέρα επέκταση, στο όνομα της ανόδου του προσδόκιμου ζωής.
• Επίσης, καταργήθηκαν όλα τα επιδόματα για τους κάτω των 30 ετών, ενώ περιορίστηκαν δραστικά και το διάστημα χρηματοδότησης των ανέργων και οι όροι κατοχύρωσής του, με αποτέλεσμα τα τελευταία μόνο δύο χρόνια να κοπεί το επίδομα σε 54.000 ανέργους. Οι άνεργοι υποχρεώνονται να πάνε για δουλειά 300 και 400 χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο διαμονής τους.
• Στο σχεδιαζόμενο νόμο για το επίδομα αναπηρίας, ακόμα και άτομα με την παραμικρή δυνατότητα να εργαστούν, θα «δοκιμάζονται» στην αγορά εργασίας. Αν κάποιο άτομο μπορεί να εργαστεί έστω και 40 λεπτά τη βδομάδα (αυτό είναι το κριτήριο για την αναπηρία)... τότε θεωρείται υγιές και δε θα πρέπει να του χορηγείται αναπηρική σύνταξη.
• Επίσης, η δανέζικη κυβέρνηση κοκορεύεται ότι με το σύστημα της «ευελιξίας με ασφάλεια» (flexicurity), εξασφαλίζει στους εργοδότες να απολύουν εργαζόμενους ευέλικτα όταν πέφτει η παραγωγή τους. Επίσης, στη Δανία, η μερική απασχόληση βρίσκεται πάνω από το 25% του εργατικού δυναμικού και επιδιώκεται να μεγαλώσει περισσότερο, για να φτάσει πολύ υψηλότερα ποσοστά άλλων χωρών.
• Κρατικές υποδομές, όπως αεροδρόμια, λιμάνια, γέφυρες, σιδηρόδρομοι, λεωφορεία, ταχυδρομεία, στρατιωτικές εγκαταστάσεις έχουν μπει στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης
• Η λεγόμενη επινοικιαζόμενη εργασία, δηλαδή τα σύγχρονα δουλεμπορικά γραφεία επεκτείνουν τη δραστηριότητά τους και σε δημόσιους οργανισμούς, δημοτικές δομές, με πολύ φτηνότερους εργαζόμενους. Ειδικά τα τελευταία 3 χρόνια, έχουν απολυθεί 13.200 δημόσιοι υπάλληλοι, πολλοί από αυτούς από την Εταιρεία Ηλεκτρικού, που ιδιωτικοποιήθηκε.
• Σαρωτικές αλλαγές γίνονται και στην Εκπαίδευση, με περικοπές δαπανών και μείωση προσωπικού.
• Στην Υγεία μπαίνει στη συζήτηση η επιβολή εισιτηρίου στις ιατρικές επισκέψεις και περικόπτονται παροχές. Πρόσφατα, το Περιφερειακό Συμβούλιο της Μιτιλάντ αποφάσισε, στο όνομα της εξοικονόμησης πόρων, να προβεί μέχρι το 2019 σε περικοπές ύψους 700 εκατ. κορονών (περίπου 100 εκατ. ευρώ), πράγμα το οποίο αναμένεται να οδηγήσει σε απολύσεις γιατρών και νοσοκόμων. Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στις υπόλοιπες περιφέρειες της Δανίας. Για παράδειγμα, στην πρωτεύουσα, ενώ είχαν αποφασιστεί τον περασμένο Απρίλη περικοπές 150 εκατ. κορονών (20 εκατ. ευρώ), αποφασίστηκαν πρόσφατα επιπλέον περικοπές 75 εκατ. κορονών (10 εκατ. ευρώ) για το υπόλοιπο του 2015 και 225 εκατ. κορονών (30 εκατ. ευρώ) για το 2016.
• Επίσης, αρκετά μικρομάγαζα και μικροεπιχειρήσεις κλείνουν, καθώς δεν αντέχουν τον ανταγωνισμό των μονοπωλιακών ομίλων.

Κέρδη για το κεφάλαιο, νέα δεινά για τους εργάτες

Στη Δανία, τα τελευταία χρόνια, έχουν πραγματοποιηθεί μεγάλες επενδύσεις στον τομέα των κατασκευών και σε έργα όπως το μετρό ή η υποθαλάσσια γέφυρα που θα ενώνει τη χώρα με τη Γερμανία, που είναι τα πιο χαρακτηριστικά και στα οποία χρησιμοποιούνται πάνω από 100.000 αλλοδαποί εργάτες (ανάμεσά τους και Ελληνες), οι οποίοι έχουν όμως πολύ μικρότερους μισθούς από τους Δανούς, περιορισμένα δικαιώματα, μένουν συχνά απλήρωτοι, ενώ πιέζουν και προς τα κάτω τους μισθούς των ντόπιων οικοδόμων.
Επίσης, ήδη έχει προχωρήσει νόμος - έκτρωμα, με βάση τον οποίο οι εργοδότες θα έχουν το δικαίωμα να παρακρατούν από το μισθό των εργαζομένων, για να ενισχύσουν τη ρευστότητα και την επενδυτική ικανότητα της επιχείρησης. Με την ονομασία «επενδυτικές εταιρείες προσωπικού επιχειρήσεων» και φυσικά τη συνεισφορά του εργοδοτικού συμβιβασμένου συνδικαλισμού, όποτε η διοίκηση της επιχείρησης θεωρήσει αναγκαίο, μπορεί να υποχρεώσει τους εργαζόμενους να ψηφίσουν κατά πόσο αποδέχονται να γίνουν οι ίδιοι «επενδύτες», να παρακρατείται δηλαδή μέχρι και 7,5% από το μισθό τους, τουλάχιστον για 3 χρόνια και τα χρήματα αυτά να επενδύονται «στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της εταιρείας» και στο όνομα της «διατήρησης των θέσεων εργασίας». Μάλιστα, εάν πάνω από το 50% των εργαζομένων ψηφίσει υπέρ της πρότασης (δηλαδή κάτι που μπορούν να πετύχουν τα τσιράκια των εργοδοτών), τότε θα είναι υποχρεωτική για όλους.
Μάλιστα, προσδιορίζεται ότι το κεφάλαιο που θα συγκεντρώνεται από τις παρακρατήσεις θα χαρακτηρίζεται ως υψηλού επενδυτικού ρίσκου, που σημαίνει ότι αν τα χρήματα χαθούν, οι εργαζόμενοι δεν μπορεί να προβάλουν την οποιαδήποτε απαίτηση. Το παραπάνω αντεργατικό έκτρωμα που πέρασε η δανέζικη σοσιαλδημοκρατία, πρώτα δοκιμάστηκε με την εργοδοτική τρομοκρατία στους εργαζόμενους της «Danish Crown», υπό την απειλή ότι θα κλείσει το εργοστάσιο στο νησί Μπορχόλμ, για να γίνει στη συνέχεια νόμος.
Την ίδια ώρα, οι δανέζικες εταιρείες που ασχολούνται με την έρευνα και παραγωγή οπλικών συστημάτων και ανταλλακτικών, βλέπουν από τη συμμετοχή της Δανίας σε όλους τους ευρωατλαντικούς ιμπεριαλιστικούς, τα κέρδη τους να μεγαλώνουν. Οι δουλειές με το κράτος διευρύνονται και το τελευταίο διάστημα αγοράστηκαν άρματα μάχης αξίας 5 δισ. κορονών και πρόκειται να επενδυθούν 30 δισ. κορόνες για την ανανέωση της Πολεμικής Αεροπορίας, με σκοπό τη «συμβολή στην καταπολέμηση του "Ισλαμικού Κράτους" και άλλων τρομοκρατών». Αυτή την περίοδο, επτά «F-16» βρίσκονται στη Μέση Ανατολή και συμμετέχουν στους βομβαρδισμούς μαζί με τα συμμαχικά ευρωΝΑΤΟικά μαχητικά.

Και ...διεύρυνση της παρακολούθησης με πρόσχημα την τρομοκρατία

Με πρόσφατο νόμο, η κρατική Ασφάλεια της Δανίας διεύρυνε το δικαίωμα της κατά βούληση παρακολούθησης του οποιουδήποτε θεωρεί «ύποπτο». Στοιχεία από τηλέφωνα, πιστωτικές κάρτες, τραπεζικούς λογαριασμούς, ηλεκτρονική αλληλογραφία, θα αποθηκεύονται για πολλά χρόνια.
Με πρόσχημα την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και της εγκληματικότητας και αξιοποιώντας το κλίμα ανασφάλειας που καλλιεργείται στο λαό, προωθούνται πολιτικές συναίνεσης στην ενίσχυση του χαφιεδισμού και των μηχανισμών καταστολής, δίνοντας τη δυνατότητα ανώνυμης καταγγελίας κατά οποιουδήποτε «υπόπτου».

Το κρίσιμο ζήτημα: Η ιδιοκτησία των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής

Απ' όλα τα παραπάνω αποδεικνύεται περίτρανα ότι το ζήτημα του εθνικού νομίσματος δεν είναι το ουσιαστικό για τους εργαζόμενους, αλλά η ουσία βρίσκεται στο ποιος έχει στα χέρια του τον πλούτο που αυτοί παράγουν, σε ποιον ανήκουν τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής. Και στη Δανία αποδεικνύεται ότι η εξουσία των μονοπωλίων, ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης είναι αυτός που φέρνει το χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα μπορούν να έχουν βελτίωση στη ζωή τους, να ικανοποιήσουν τις σύγχρονες διευρυμένες ανάγκες τους, μόνο στην προοπτική της σύγκρουσης, της ρήξης με το κεφάλαιο και την εξουσία του, την ΕΕ και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. Αυτή η αναγκαιότητα επιβεβαιώνεται και στη Δανία και στην Ελλάδα και σε κάθε χώρα που το καπιταλιστικό κέρδος στερεί από τους παραγωγούς του πλούτου τη δυνατότητα να τον απολαύσουν. Το ΚΚΕ καλεί το λαό να μην πέσει στις παγίδες που του στήνουν για εύκολες λύσεις, που δήθεν και η πίτα για τους καπιταλιστές θα είναι ολάκερη και ο λαός θα είναι χορτάτος. Και στις επερχόμενες κάλπες αλλά και στην καθημερινή προσπάθεια για αλλαγή των συσχετισμών στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, είναι απαραίτητο να δυναμώνει η αποφασιστικότητα, η αυτοπεποίθηση των εργατών και των άλλων εκμεταλλευομένων ότι μπορούν να πάρουν την εξουσία, τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια τους, να οργανώσουν τη νέα κοινωνία απαλλαγμένη από τα σημερινά παράσιτα, τους εκμεταλλευτές. Το να δυναμώσει πιο γρήγορα αυτό το ρεύμα, χωρίς να χάνεται άλλος χρόνος, κρίνεται και με την ψήφο σε αυτές τις εκλογές.