Κωνσταντινούπολη: Ξεκίνησαν οι εργασίες της 17ης Διεθνούς Συνάντησης Κομμουνιστικών Κομμάτων

Κωνσταντινούπολη: Ξεκίνησαν οι εργασίες της 17ης Διεθνούς Συνάντησης Κομμουνιστικών Κομμάτων

Πηγή: 902.gr

Με τη «Διεθνή» ξεκίνησαν στην Κωνσταντινούπολη την Παρασκευή 30 Οκτώβρη οι εργασίες της 17ης Διεθνούς Συνάντησης των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, που φιλοξενεί το Κομμουνιστικό Κόμμα στην Τουρκία.

Στις εργασίες συμμετέχουν 60 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα απ’ όλο τον κόσμο και συγκεκριμένα αντιπροσωπείες από τα εξής κόμματα: 

Κομμουνιστικό Κόμμα Αζερμπαϊτζάν, Αλγερινό Κόμμα για τη Δημοκρατία και το Σοσιαλισμό, Κομμουνιστικό Κόμμα Αργεντινής, Κόμμα Εργατών Βελγίου, Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας, Κομμουνιστικό Κόμμα Βιετνάμ, Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας, Βραζιλιάνικο Κομμουνιστικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα της Βραζιλίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Βρετανίας, Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Ενιαίο Κομμουνιστικό Κόμμα Γεωργίας, Κομμουνιστικό Κόμμα στη Δανία, Δανέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδίας (Μαρξιστικό), Κομμουνιστικό Κόμμα Κουρδιστάν-Ιράκ, Κομμουνιστικό Κόμμα Ιράκ, Τουντέχ (Ιράν), Κόμμα Εργατών Ιρλανδίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Ιρλανδίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Λαών Ισπανίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Ισραήλ, Κομμουνιστικό Κόμμα Καζακστάν, Κομμουνιστικό Κόμμα Καναδά, Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας, Κομμουνιστικό Κόμμα Κούβας, Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Κροατίας, ΑΚΕΛ,  Λαϊκό Επαναστατικό Κόμμα Λάος, Σοσιαλιστικό Λαϊκό Μέτωπο Λιθουανίας,  Λιβανέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα Μακεδονίας (ΠΓΔΜ), Κομμουνιστικό Κόμμα Μάλτας, Κομμουνιστικό Κόμμα Μεξικού, Κομμουνιστικό Κόμμα Μπαγκλαντές, Εργατικό Κόμμα Μπαγκλαντές,  Κομμουνιστικό Κόμμα Νορβηγίας, Νοτιοαφρικανικό Κομμουνιστικό Κόμμα,  Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Ολλανδίας, Εργατικό Κόμμα Ουγγαρίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας, Ένωση Κομμουνιστών Ουκρανίας,  Παλαιστινιακό Κομμουνιστικό Κόμμα,  Κόμμα του Λαού της Παλαιστίνης, Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας,  Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης, Κόμμα των Κομμουνιστών της Σερβίας,  Κομμουνιστικό Κόμμα Σουηδίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Σουδάν, Κομμουνιστικό Κόμμα Σρι Λάνκα, Συριακό Κομμουνιστικό Κόμμα,  Κομμουνιστικό Κόμμα Βοημίας - Μοραβίας (Τσεχία),  Κομμουνιστικό Κόμμα, Τουρκία, Κομμουνιστικό Κόμμα Φινλανδίας.

Να σημειωθεί πως οι τουρκικές αρχές αρνήθηκαν να χορηγήσουν βίζα στον εκπρόσωπο του Κομμουνιστικού Κόμματος Πακιστάν, ενώ οι αρχές της Λετονίας εμπόδισαν την αναχώρηση του Άλφρεντ Ρούμπιξ, προέδρου του Σοσιαλιστικού Κόμματος Λετονίας.

Η εισαγωγική ομιλία του Κεμάλ Οκουγιάν

Στην εισαγωγική ομιλία του ο Κεμάλ Οκουγιάν, εκπρόσωπος της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος, Τουρκία, σημείωσε πως η πάλη ενάντια στον καπιταλισμό δεν μπορεί να διαχωριστεί από την πάλη ενάντια στα μονοπώλια, ντόπια και ξένα, από τις επιδιώξεις της αστικής τάξης και τα σχέδια των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, όπως είναι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Όπως είπε μεταξύ άλλων: «Δεν θεωρούμε τον ιμπεριαλισμό σαν ένα ζήτημα εξωτερικών σχέσεων για την Τουρκία. Ούτε ιμπεριαλισμός σημαίνει εξάρτηση της χώρας. Δεν έχουμε αμφιβολία ότι η Τουρκία είναι ανοιχτή στις επεμβάσεις των ισχυρών καπιταλιστικών δυνάμεων, όπως οι ΗΠΑ και η Γερμανία, σε σχέση με την οικονομία, την πολιτική, τις στρατιωτικές υποθέσεις και τον πολιτισμό μας. Το λέμε αυτό όχι για λόγους τακτικής, αλλά επειδή είμαστε κομμουνιστές και είμαστε επίσης πατριώτες. Σε σύνδεση με αυτό, παλεύουμε για τη διάλυση των ιμπεριαλιστικών οργανισμών όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, που δεν επηρεάζουν μόνο την Τουρκία, αλλά και ολόκληρο τον καταπιεζόμενο κόσμο.

Όμως με ποιον τρόπο μπορεί κάποιος να ξεχωρίσει αυτή την πάλη από εκείνη που διεξάγουμε ενάντια στα ντόπια και ξένα μονοπώλια και ενάντια στο λόγο ύπαρξης των μονοπωλίων, τον καπιταλισμό; Πώς μπορούμε να συνεχίζουμε να παλεύουμε ενάντια στον ιμπεριαλισμό, εάν δεν σταθούμε ενάντια στις περιφερειακές διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης και στις προσπάθειες και την επιθυμία της να αναδειχθεί σε ισχυρή ιμπεριαλιστική δύναμη; Μια καπιταλιστική, αλλά ανεξάρτητη, κυρίαρχη και αξιοπρεπής χώρα αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός.

Υπάρχουν παραπάνω από αρκετά παραδείγματα στην ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, που δείχνουν τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε πάντα όταν αφαιρέσαμε την ταξική ανάλυση και το στόχο του σοσιαλισμού από τον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα. Η ιστορία μάς διδάσκει ότι, αφού αφαιρέθηκε ο στόχος του σοσιαλισμού, στη συνέχεια οπισθοχώρησε και η πάλη ενάντια στο ΝΑΤΟ και τελικά και από το στόχο της αποχώρησης από αυτό».

Αναφερόμενος στο πώς οι κομμουνιστές αντιμετωπίζουν τον πατριωτισμό, αλλά και για τη στάση απέναντι σε διαφορετικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, σημείωσε: «Καθορίζουμε τον πατριωτισμό ως εξής: Ο πατριωτισμός είναι η θέληση ενός λαού να απελευθερώσει τη χώρα του από κάθε εκμεταλλευτή. Και όχι η κουταμάρα του να δείχνουμε ευαισθησία στην ντόπια αστική τάξη.

Για τον ίδιο λόγο, την ίδια αναγκαιότητα, οι κομμουνιστές ούτε μπορούν ούτε πρέπει να διαλέγουν τον έναν ιμπεριαλιστικό πόλο αντί του αλλού. Ο πιο ισχυρός εχθρός μας σήμερα μπορεί να είναι οι ΗΠΑ ή κάποιο άλλο ιμπεριαλιστικό κέντρο. Αντίστοιχα η σύγκρουση των συμφερόντων μεταξύ ιμπεριαλιστών μπορεί να δημιουργήσει ορισμένες ευκαιρίες για το κομμουνιστικό κίνημα. Όμως αυτές μπορούν να έχουν ιστορικής σημασίας αποτελέσματα τότε και μόνο τότε όταν θα επιμένουμε με σταθερότητα στην ανεξάρτητη ταξική μας θέση, αντί να παροτρύνουμε την εργατική τάξη να συμμαχήσει με το ένα ή το άλλο τμήμα της αστικής τάξης».

Αναφερόμενος στις εξελίξεις στην Τουρκία, σημείωσε πως ο Ερντογάν και το κόμμα του (ΑΚΡ) διέψευσαν τις ελπίδες που έσπειραν πως μπορούν να εφαρμόσουν στην Τουρκία μεταρρυθμίσεις προς όφελος του λαού. Πλέον και τμήματα της αστικής τάξης της Τουρκίας και ιμπεριαλιστικά κράτη επιδιώκουν την αναδιαμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού στην Τουρκία, με τη συγκρότηση ενός κυβερνητικού συνασπισμού, στον οποίο θα συμμετέχει και το ΑΚΡ, αλλά χωρίς τον Ερντογάν, με ένα αναμορφωμένο και ανανεωμένο CHP (το σοσιαλδημοκρατικό, Ρεπουμπλικανικό Κόμμα) και μαζί και το HDP (το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα, στο οποίο συμμετέχουν διάφορες «αριστερές» δυνάμεις και οι Κούρδοι) σαν ένα πλήρως ενταγμένο στο σύστημα κουρδικό κόμμα.

Σε ό,τι αφορά το κουρδικό ζήτημα, ο εισηγητής σημείωσε πως οι Κούρδοι είναι ένας καταπιεσμένος λαός και το ΚΚ αγωνίζεται ώστε Τούρκοι, Κούρδοι και άλλοι λαοί να ζήσουν μαζί σε ειρήνη και αδελφοσύνη. Υπάρχουν πολλοί Κούρδοι στο κόμμα μας, είπε, που αγωνίζονται γι’ αυτόν το σκοπό. Την ίδια ώρα τόνισε πως διαφαίνεται η επιδίωξη ιμπεριαλιστικών δυνάμεων να εκμεταλλευτούν το ζήτημα για την προώθηση των δικών τους σχεδίων και πρόσθεσε: «Ο σοσιαλισμός είναι εξίσου αναγκαίος για τους Κούρδους, εκτός κι αν νομίζουν ότι η ελευθερία τους σημαίνει να αποδεχτούν την κυριαρχία του Μπαρζανί και άλλων σαν αυτόν».

Ο Κεμάλ Οκουγιάν αναφέρθηκε στην ανάγκη του συστήματος να δημιουργεί κόμματα «αναχώματα», εμποδίζοντας την ανάπτυξη της ταξικής πάλης και σημείωσε σχετικά με το άσχημο εκλογικό αποτέλεσμα του ΚΚ στην Τουρκία στις περασμένες εκλογές: «Δεν πρέπει να σας απογοητεύουν οι λίγες ψήφοι που πήραμε στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση. Εμάς δεν μας επηρέασε αρνητικά, καθώς γνωρίζουμε την ισχυρή ιδεολογική τρομοκρατία που υπάρχει. Σήμερα είναι σχεδόν αδύνατο να συναντήσετε οποιονδήποτε που προσδιορίζεται ως αριστερός και να μιλάει για την εργατική τάξη ή για την αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας. Το HDP, που έχει μετατραπεί σε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, συνεχίζει να δέχεται στήριξη από κάποια μονοπώλια του χώρου των ΜΜΕ. Κάποια στελέχη του HDP συνεχίζουν να προσδιορίζονται σαν "μαρξιστές", όμως επισκέπτονται οργανώσεις καπιταλιστών, βγάζουν μαζί όμορφες οικογενειακές φωτογραφίες.

Στην πραγματικότητα, η τάξη των καπιταλιστών χρειάζεται την αριστερά. Το σύστημα στην Τουρκία βιάζεται να οικοδομήσει τη δική του πειστική αριστερή λύση, καθώς εάν δεν το κάνει θα βρεθεί μπροστά σε προβλήματα. Χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα το σύστημα θα απειλούνταν. Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες χώρες, δείτε το PODEMOS στην Ισπανία, τις εξελίξεις στους Εργατικούς της Αγγλίας… Μπορούν όλες αυτές οι εξελίξεις να μην έχουν καμία σχέση με την ανάγκη για τη διαχείριση της κρίσης και τη διάσωση του καπιταλισμού;

Όμως είμαστε σίγουροι και αισιόδοξοι! Το κόμμα μας προστάτευσε τον εαυτό του και κέρδισε την καλή του φήμη συχνά στέκοντας μόνο ενάντια στο ρεύμα. Πάντα πήραμε θέσεις που στη συνέχεια επιβεβαιώθηκαν από την πραγματικότητα, όπως για την ΕΕ, για το ΝΑΤΟ, για την κυβέρνηση του ΑΚΡ. Όταν η διαδικασία που ονομάστηκε "Αραβική Άνοιξη" ταρακούνησε τη Μέση Ανατολή, αμέσως είπαμε ότι κάποιοι αξιοποιούσαν την οργή των αραβικών μαζών για δικούς τους λόγους. Αυτοί που εκμεταλλεύονταν την οργή των λαών ήταν τα διεθνή μονοπώλια. Όλοι εκείνοι που βιάστηκαν να δηλώσουν "αφήστε τη δημοκρατία να ανθίσει πρώτα", αλλά και εκείνοι που υποστήριξαν τα ισλαμιστικά κόμματα, αιτιολογώντας τη στάση τους επειδή "αυτή η επανάσταση είναι η μόνη που μπορεί να γίνει στις αραβικές χώρες", απογοητεύτηκαν. Οι διάφοροι Μούρσι, Σίσι, Ερντογάν και Τσίπρες είναι οι εκπρόσωποι διαφορετικών τμημάτων της αστικής τάξης και πάντα θα απογοητεύουν εκείνους που θέλουν να στηριχτούν πάνω τους στο όνομα της δημοκρατίας, της ελευθερίας ή της προόδου.

Ναι, αγαπητοί σύντροφοι, το κόμμα μας, που βρέθηκε σε κρίση τον περασμένο χρόνο λόγω του φιλελεύθερου - ρεφορμιστικού ρεύματος που εκδηλώθηκε, τραβάει ξανά το δρόμο του. Δεν θέλουμε να καυχηθούμε, εδώ είμαστε όλοι μέλη της ίδιας οικογένειας. Αυτό που θέλουμε είναι να δώσουμε στους συντρόφους μας να καταλάβουν ότι δεν χρειάζεται να ανησυχούν για το εάν ή όχι οι κομμουνιστές θα τα καταφέρουν στην πάλη τους στις δύσκολες συνθήκες της χώρας μας».

Επίσης πρόσθεσε: «Μπορεί να λάβουμε λίγες ψήφους ξανά στις εκλογές που έρχονται. Σίγουρα, πάντοτε βγάζουμε συμπεράσματα από το αποτέλεσμα. Όμως ποτέ δεν βασίζουμε τα σχέδιά μας στην αύξηση των ψήφων μας. Οργανωνόμαστε, δυναμώνουμε την παρέμβασή μας, τις δυνάμεις μας στα εργοστάσια και τους χώρους δουλειάς. Σαν κόμμα της εργατικής τάξης, δίνουμε μία ισχυρή ιδεολογική μάχη ενάντια σε εκείνους που μας απειλούν.

Δεν έχουμε αμφιβολία ότι τελικά θα επιτύχουμε στην πάλη μας, που διεξάγουμε στη χώρα μας, που είναι γεμάτη προβλήματα κι εκπλήξεις. Επίσης, δεν έχουμε αμφιβολία ότι κι εσείς θα επιτύχετε στην πάλη σας. Μαζί θα ξεμπερδέψουμε με τη βάρβαρη τάξη πραγμάτων που ονομάζεται καπιταλισμός. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ο μαρξισμός - λενινισμός: Όχι σαν ξεθωριασμένο σύνθημα, αλλά σαν ζωντανός καθοδηγητής για δράση που θα φωτίζει το δρόμο μας».