Το «χαρτί της διαπραγμάτευσης»...
Οποιος
είδε το χτεσινό πρωτοσέλιδο της «Αυγής» με κύριο τίτλο «Δεν αντέχει
άλλο η κοινωνία», δεν μπορεί παρά να σκέφτηκε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ
«μας κάνει πλάκα», κοροϊδεύοντας κατάμουτρα και με θράσος τους δεκάδες
χιλιάδες εργαζόμενους, φτωχούς αγρότες, αυτοαπασχολούμενους που
απήργησαν και διαδήλωσαν προχτές μαζικά ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική
της, που τσακίζει τα λαϊκά δικαιώματα για να ενισχύει το κεφάλαιο στην
προσπάθεια ανάκαμψης και θωράκισης της κερδοφορίας του.
Αλλά αυτή η ιστορία έχει και μια πολύ πιο ουσιαστική πλευρά, που συνεχίζουν να κρύβουν και τα άλλα αστικά πολιτικά κόμματα και βέβαια τα ΜΜΕ, τα οποία επιλέγουν να εστιάζουν στην «κοροϊδία» της κυβέρνησης και, μάλιστα, λέγοντας ότι τάχα ο ΣΥΡΙΖΑ εξαπάτησε το λαό γιατί «του υποσχέθηκε πράγματα που δεν γίνονται». Στοχεύουν δηλαδή με τη σειρά τους να πείσουν τους εργαζόμενους ότι πρέπει να στριμώξουν ακόμα περισσότερο τις σύγχρονες ανάγκες τους στις επιταγές της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Αυτή η πιο ουσιαστική πλευρά φαίνεται λίγες γραμμές παρακάτω όπου η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει ότι οι χιλιάδες πολίτες που διαδήλωσαν «έθεσαν τα όρια στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές»! Ούτε λίγο ούτε πολύ, δηλαδή, λένε ότι οι διαδηλωτές κατά βάθος είναι με την κυβέρνηση, που δεν θέλει να πάρει τα αντιλαϊκά μέτρα, αλλά την πιέζουν οι δανειστές. Τα ίδια λένε και τα στελέχη της στο συνδικαλιστικό κίνημα, που θέλουν, λένε, «το λαό στους δρόμους, ως διαπραγματευτικό χαρτί», σε μια διαπραγμάτευση που ο λαός είναι από χέρι χαμένος.
Το γνωστό, δηλαδή, «παιχνίδι» με το στήσιμο ψεύτικων διαχωριστικών γραμμών ώστε να κρύβεται η ουσία: Οτι το αντιλαϊκό αλισβερίσι κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ καμία σχέση δεν έχει με τα λαϊκά συμφέροντα, όπως και η συζήτηση για την απομείωση του χρέους που η κυβέρνηση εμφανίζει ως «τυράκι» για το λαό, κρύβοντας ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα γίνει αποκλειστικά για να μπορεί το μεγάλο κεφάλαιο να ξαναδανειστεί με καλύτερους όρους. Κρύβοντας, δηλαδή, ότι στο αντιλαϊκό αλισβερίσι και στο σβήσε - γράψε των αντιλαϊκών μέτρων, που εκτυλίσσεται για ακόμη μια φορά τώρα με αφορμή τη νέα «αξιολόγηση», κυβέρνηση και δανειστές βρίσκονται στην ίδια πλευρά: Με το κεφάλαιο και για την ανάκαμψή του, ενάντια στα λαϊκά δικαιώματα που αποτελούν την απαραίτητη «καύσιμη ύλη» για να πάρει μπροστά η καπιταλιστική κερδοφορία.
Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που η κυβέρνηση προσπαθεί να στρατεύσει το λαό κάτω από ξένες για τα συμφέροντά του σημαίες, επιχειρώντας να κάνει το μαύρο άσπρο και να παρέμβει στο περιεχόμενο και τον προσανατολισμό του εργατικού - λαϊκού κινήματος, για να το φέρει «εντός των ορίων» της αστικής διαχείρισης προς όφελος του κεφαλαίου. Ποιος δε θυμάται, άλλωστε, τις διαδηλώσεις στήριξης της «σκληρής διαπραγμάτευσης» που πραγματοποιούσε τον περασμένο Φλεβάρη ή το πώς εμφάνιζε το δημοψήφισμα πριν από την υπογραφή του τρίτου μνημονίου το καλοκαίρι; Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιλέχτηκε για τη «βρώμικη δουλειά» από το κεφάλαιο.
Απέναντι σε αυτή την προσπάθεια εγκλωβισμού του αγώνα τους, η εργατική τάξη, που έβαλε τη σφραγίδα της στην προχτεσινή απεργιακή μάχη, όπως και η φτωχή αγροτιά, οι αυτοαπασχολούμενοι, η νεολαία, που με την εντυπωσιακή συμμετοχή στην απεργία και τις απεργιακές συγκεντρώσεις έκαναν ένα μεγάλο βήμα, διεκδικώντας απόσυρση του αντιασφαλιστικού εκτρώματος και ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους και όχι βέβαια «καλύτερη διαπραγμάτευση», πρέπει να υψώσουν τείχος. Κλιμακώνοντας τον αγώνα τους, δυναμώνοντας την οργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς και τη λαϊκή συμμαχία ενάντια σε ΕΕ - κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.
Αλλά αυτή η ιστορία έχει και μια πολύ πιο ουσιαστική πλευρά, που συνεχίζουν να κρύβουν και τα άλλα αστικά πολιτικά κόμματα και βέβαια τα ΜΜΕ, τα οποία επιλέγουν να εστιάζουν στην «κοροϊδία» της κυβέρνησης και, μάλιστα, λέγοντας ότι τάχα ο ΣΥΡΙΖΑ εξαπάτησε το λαό γιατί «του υποσχέθηκε πράγματα που δεν γίνονται». Στοχεύουν δηλαδή με τη σειρά τους να πείσουν τους εργαζόμενους ότι πρέπει να στριμώξουν ακόμα περισσότερο τις σύγχρονες ανάγκες τους στις επιταγές της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Αυτή η πιο ουσιαστική πλευρά φαίνεται λίγες γραμμές παρακάτω όπου η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει ότι οι χιλιάδες πολίτες που διαδήλωσαν «έθεσαν τα όρια στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές»! Ούτε λίγο ούτε πολύ, δηλαδή, λένε ότι οι διαδηλωτές κατά βάθος είναι με την κυβέρνηση, που δεν θέλει να πάρει τα αντιλαϊκά μέτρα, αλλά την πιέζουν οι δανειστές. Τα ίδια λένε και τα στελέχη της στο συνδικαλιστικό κίνημα, που θέλουν, λένε, «το λαό στους δρόμους, ως διαπραγματευτικό χαρτί», σε μια διαπραγμάτευση που ο λαός είναι από χέρι χαμένος.
Το γνωστό, δηλαδή, «παιχνίδι» με το στήσιμο ψεύτικων διαχωριστικών γραμμών ώστε να κρύβεται η ουσία: Οτι το αντιλαϊκό αλισβερίσι κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ καμία σχέση δεν έχει με τα λαϊκά συμφέροντα, όπως και η συζήτηση για την απομείωση του χρέους που η κυβέρνηση εμφανίζει ως «τυράκι» για το λαό, κρύβοντας ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα γίνει αποκλειστικά για να μπορεί το μεγάλο κεφάλαιο να ξαναδανειστεί με καλύτερους όρους. Κρύβοντας, δηλαδή, ότι στο αντιλαϊκό αλισβερίσι και στο σβήσε - γράψε των αντιλαϊκών μέτρων, που εκτυλίσσεται για ακόμη μια φορά τώρα με αφορμή τη νέα «αξιολόγηση», κυβέρνηση και δανειστές βρίσκονται στην ίδια πλευρά: Με το κεφάλαιο και για την ανάκαμψή του, ενάντια στα λαϊκά δικαιώματα που αποτελούν την απαραίτητη «καύσιμη ύλη» για να πάρει μπροστά η καπιταλιστική κερδοφορία.
Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που η κυβέρνηση προσπαθεί να στρατεύσει το λαό κάτω από ξένες για τα συμφέροντά του σημαίες, επιχειρώντας να κάνει το μαύρο άσπρο και να παρέμβει στο περιεχόμενο και τον προσανατολισμό του εργατικού - λαϊκού κινήματος, για να το φέρει «εντός των ορίων» της αστικής διαχείρισης προς όφελος του κεφαλαίου. Ποιος δε θυμάται, άλλωστε, τις διαδηλώσεις στήριξης της «σκληρής διαπραγμάτευσης» που πραγματοποιούσε τον περασμένο Φλεβάρη ή το πώς εμφάνιζε το δημοψήφισμα πριν από την υπογραφή του τρίτου μνημονίου το καλοκαίρι; Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιλέχτηκε για τη «βρώμικη δουλειά» από το κεφάλαιο.
Απέναντι σε αυτή την προσπάθεια εγκλωβισμού του αγώνα τους, η εργατική τάξη, που έβαλε τη σφραγίδα της στην προχτεσινή απεργιακή μάχη, όπως και η φτωχή αγροτιά, οι αυτοαπασχολούμενοι, η νεολαία, που με την εντυπωσιακή συμμετοχή στην απεργία και τις απεργιακές συγκεντρώσεις έκαναν ένα μεγάλο βήμα, διεκδικώντας απόσυρση του αντιασφαλιστικού εκτρώματος και ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους και όχι βέβαια «καλύτερη διαπραγμάτευση», πρέπει να υψώσουν τείχος. Κλιμακώνοντας τον αγώνα τους, δυναμώνοντας την οργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς και τη λαϊκή συμμαχία ενάντια σε ΕΕ - κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου