"Χαϊδεύουν τ' αυτιά", για ν' αποκοιμίσουν τη συνείδηση
 |
Από την πρόσφατη τριμερή συνάντηση
στη Λευκωσία
|
Οι τίτλοι των εφημερίδων διθυραμβικοί: «Νέος γεωπολιτικός πυλώνας», «Ελλάδα, Κύπρος και Ισραήλ "χτίζουν" ενεργειακή γέφυρα», «Πονοκέφαλος για Τουρκία» κ.ο.κ. Ο λόγος για την πρόσφατη συνεργασία των 3 χωρών, που επισύναψαν στις 28/1 ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αλέξης Τσίπρας, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης,και ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου.
Αυτή η περιβόητη τριμερής συνεργασία έχει δώσει «τροφή» σε διάφορους «αναλυτές», που επιδιώκουν να εκθειάσουν τις αποφάσεις που λήφθηκαν, σχετικά με την εκμετάλλευση από τα ενεργειακά μονοπώλια των ισραηλινών και κυπριακών ενεργειακών αποθεμάτων στην ΕΕ, μέσω της Ελλάδας, (βλέπε αγωγός «East Med Pipeline Project» ή με σταθμούς υγροποίησης στην Κύπρο και μεταφοράς στην Ελλάδα), όπως και με το υποβρύχιο ηλεκτρικό καλώδιο που θα συνδέει τα δίκτυα ηλεκτροδότησης Κύπρου και Ισραήλ και αργότερα της Ελλάδας, σε μια υποθαλάσσια διαδρομή 1.580 χιλιομέτρων.
Πίσω απ' αυτήν τη συνεργασία, προβάλλουν όλο και πιο φανερά τα συμφέροντα των ΗΠΑ και της ΕΕ, αφού όπως τονίζεται σε διάφορα δημοσιεύματα «η ΕΕ έχει απλώσει τα φτερά της στην κοινή στρατηγική ανάμεσα στην Ελλάδα, στην Κύπρο και το Ισραήλ και με τις ευλογίες των ΗΠΑ».1
Αποδεικνύεται πως μια συνεργασία, που 'ταν στόχος και προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων, εφόσον ανταποκρίνεται στα συμφέροντα ευρωπαϊκών και αμερικανικών κεφαλαίων που επιδιώκουν τη διαφοροποίηση των πηγών Ενέργειας της ΕΕ, μπορεί να είναι στόχος και μιας «αριστερής» κυβέρνησης.
Στο όνομα της ασφάλειας και της ευημερίας
Πώς όμως «πλασάρουν» στους λαούς, κυρίως της Ελλάδας και της Κύπρου, αυτές τις συμφωνίες; Σε καμία περίπτωση δεν αναδεικνύουν τα τεράστια κέρδη, που προσδοκούν να έχουν οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις απ' αυτά. Ούτε, από την άλλη, προβάλλουν τα ζητήματα του ανταγωνισμού με άλλες δυνάμεις και τους κινδύνους, που προκύπτουν για τους λαούς. Αντίθετα, η πολύκροτη αυτή συνεργασία παρουσιαζόταν και εξακολουθεί να παρουσιάζεται στον ελληνικό και τον κυπριακό λαό ως το «φάρμακο» για το ζήτημα των διαρκών προκλήσεων από τη μεριά της «συμμάχου» μας στο ΝΑΤΟ, Τουρκίας, των αμφισβητήσεων των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, της άρνησης της Τουρκίας να εφαρμόσει το Δίκαιο της Θάλασσας και να αναγνωρίσει υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) στα ελληνικά νησιά.
Είκοσι χρόνια από τα Ιμια, 40 και πλέον χρόνια από την τουρκική εισβολή και κατοχή μεγάλου μέρους της Κύπρου, η Τουρκία εξακολουθεί να απειλεί την Ελλάδα με το «Casus belli», δηλαδή με πόλεμο, σε περίπτωση που αυτή εφαρμόσει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.
Ισχυρίζονται, λοιπόν, πως η συγκεκριμένη τριμερής συνεργασία θα εξασφαλίσει την «ασφάλεια» σε Ελλάδα και Κύπρο, μέσω της συνεργασίας τους με το κράτος του Ισραήλ. Μάλιστα, στο πλαίσιο της επίσκεψης του Ελληνα πρωθυπουργού στο Ισραήλ, που προηγήθηκε, υπογράφτηκε από τους δύο υπουργούς Αμυνας κοινή διακήρυξη, που οδηγεί σε παραπέρα αναβάθμιση της στρατιωτικής συνεργασίας των δύο χωρών, ενώ στις δηλώσεις τους δόθηκε ιδιαίτερη βαρύτητα στην αποστολή «μηνυμάτων» προς την Αγκυρα ότι η Τουρκία (τάχατες τώρα το κατάλαβαν) πρέπει να σταματήσει να υποστηρίζει τους «τρομοκράτες».
Βέβαια, μέχρι την τελευταία στιγμή οι καπιταλιστές παζαρεύουν, διαμορφώνουν τους «άξονές» τους. Ετσι ο Νετανιάχου, όπως μας ενημερώνει η επίσημη ιστοσελίδα του Ισραηλινού ΥΠΕΞ, δήλωσε μετά τη συνάντησή του με τον Αλ. Τσίπρα, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου: «Κατά τα προηγούμενα έτη, μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ είχαμε υπέροχες σχέσεις. Εμείς δεν ενδιαφερόμασταν για την επιδείνωση, που σημειώθηκε στις σχέσεις μας, και δεν ήμασταν εμείς η αιτία της επιδείνωσης. Αν η πολιτική απέναντί μας αλλάξει, εμείς αυτό θα το χαιρετίσουμε».2 Καθόλου, λοιπόν, τυχαία, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, σχολιάζοντας τη λεγόμενη τριμερή συνεργασία (Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ) και τα αποτελέσματά της, υποστήριξε πως δεν υπάρχει άλλη πορεία για να πάει το φυσικό αέριο από την Κύπρο στην Ευρώπη παρά μόνο μέσω της Τουρκίας και πρόσθεσε πως τόσο το Ισραήλ, όσο και ελληνοκυπριακή πλευρά - όπως απεκάλεσε την Κυπριακή Δημοκρατία - έχουν την ίδια άποψη, γι' αυτό και δεν έχουν νόημα οι συμφωνίες που υπογράφηκαν.3
Το επιχείρημα της "ευημερίας"
Η συγκεκριμένη συνεργασία, λένε τα αστικά κόμματα, θα βοηθήσει στην εκμετάλλευση των ενεργειακών αποθεμάτων της Κύπρου και της Ελλάδας, κάτι που θα βοηθήσει στην ανάκαμψη της οικονομίας και της ευημερίας των λαών.
Ομορφες υποσχέσεις: Ασφάλεια και ευημερία! Τι πιο μεγάλα οφέλη για τους λαούς;
Οταν, όμως, μας λένε πως η εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου θα πάει για την «ευημερία» των λαών, μας λένε απροκάλυπτα ψέματα. Μια απλή ματιά στη λίστα των χωρών, που εξορύσσουν το περισσότερο πετρέλαιο ή το περισσότερο φυσικό αέριο, είναι αποκαλυπτική, για να καταλάβει κανείς πως η εξόρυξη πρώτων υλών σε συνθήκες καπιταλισμού, κάθε άλλο παρά είναι συνώνυμη με την ευημερία του λαού. Αντίθετα, αυτός ο φυσικός πλούτος γεμίζει τα «σεντούκια» των καπιταλιστών κι αν πέσει στον κρατικό «κορβανά» κάτι απ' όλον αυτόν τον πλούτο και πάλι στο λαό θα καταλήξουν «ψίχουλα», ενώ το «ψητό» θα μετατραπεί σε νέα «κίνητρα» για το κεφάλαιο, για να αυγατίσουν τον πλούτο τους οι λίγοι.
Το επιχείρημα της "ασφάλειας"
Εκτός αυτού, πίσω απ' αυτές τις ωραίες υποσχέσεις, περί «ευημερίας» και «ασφάλειας» για τους λαούς, κρύβεται, για άλλη μια φορά, η σκληρή πραγματικότητα. Η πραγματικότητα, που λέει πως στις συνθήκες του καπιταλισμού, το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, τα άλλα φυσικά αγαθά και πηγές, όπως π.χ. το πόσιμο νερό, γίνονται το «μήλον της Εριδος» για μεγάλα ενεργειακά μεγαθήρια, μονοπώλια, που οι προϋπολογισμοί τους είναι μερικές φορές μεγαλύτεροι κι από αυτούς των κρατών που διαθέτουν στο υπέδαφός τους αυτόν τον πλούτο. Οχι τυχαία σημειώνουμε πως οι «δρόμοι του πετρελαίου, οι δρόμοι του φυσικού αερίου είναι βαμμένοι με αίμα!» Αυτό το βλέπουμε σήμερα τόσο στις εξελίξεις στην Ουκρανία, όσο και στις εξελίξεις στη Συρία.
Πώς, λοιπόν, ανερυθρίαστα «δεξιές» και «αριστερές» αστικές κυβερνήσεις (και κόμματα) προσπαθούν να μας πουλήσουν «φύκια για μεταξωτές κορδέλες»;
Πώς μπορούν να ισχυρίζονται πως θα φέρουν την «ασφάλεια», όταν γύρω μας «βράζει ο τόπος»; Κι, όμως, γνωρίζουν πολύ καλά πως το σχέδιο μεταφοράς του ισραηλινού και κυπριακού υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Ελλάδα και απ' εκεί στην ΕΕ συναντά τη λυσσαλέα αντίδραση της τουρκικής αστικής τάξης, που επιδιώκει αυτή να 'χει το πάνω χέρι στο ζήτημα των αγωγών.
`Η από την άλλη, επίσης γνωρίζουν πολύ καλά πως μια λύση, που μέσω Τουρκίας θα έστελνε το φυσικό αέριο της περιοχής στην ΕΕ, ζημιώνοντας τα σχέδια του ρωσικού κεφαλαίου, πάλι θα δημιουργούσε άλλου είδους, εξίσου όμως σοβαρές, αντιθέσεις.
Για το ρόλο του Ισραήλ
Πώς μπορούν, όμως, να μας διαβεβαιώνουν πως το κράτος του Ισραήλ, που καταπιέζει πολλά χρόνια έναν ολόκληρο λαό - το λαό της Παλαιστίνης -, που πεισματικά αρνείται το δίκιο ενός λαού και διατηρεί την κατοχή των εδαφών του, θα υπερασπιστεί τώρα το δίκιο το δικό μας;
Δεν γνωρίζουν πως το κράτος του Ισραήλ κρατά στις φυλακές δεκάδες χιλιάδες πολιτικούς κρατούμενους; Δεν έχουν ακούσει τίποτα για το τείχος της ντροπής, που ανέγειρε το Ισραήλ, μετατρέποντας σε «γκέτο» τα παλαιστινιακά εδάφη; Μήπως δεν γνωρίζουν για την επιθετική πολιτική των εποικισμών, με στόχο την παραπέρα συρρίκνωση των Παλαιστινιακών εδαφών; Δεν έχουν ακούσει τίποτα για το έγκλημα του αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας;
Ο «αντίλογος», που ακούμε είναι πως αν κι όλα αυτά είναι σε γνώση τους, σε συνθήκες όπου η Ελλάδα και η Κύπρος αντιμετωπίζουν τις τουρκικές προκλήσεις, τότε είναι «καλοδεχούμενη» κάθε «στήριξη».
Και πάλι, όμως, μας λένε, ευθέως, ψέματα. Κανένας καταπιεστής και ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για το δίκιο των λαών. Εκείνο που ενδιαφέρει τους καπιταλιστές, μεταξύ αυτών και την αστική τάξη του Ισραήλ, είναι να απλώσουν τα «πλοκάμια» τους στον φυσικό πλούτο κι άλλων χωρών, να στραγγίξουν όσο μπορούν τους φυσικούς και ανθρώπινους πόρους με την υπερεκμετάλλευσή τους, και γι' αυτές τους τις προθέσεις οι αστοί δεν σταματάνε μπροστά σε τίποτα.
Αλλά, ας σκεφτούμε και κάτι άλλο όταν μιλάμε για «ασφάλεια». Ας ρίξουμε μια ματιά στη Συρία, όπου η ουσία της σύγκρουσης βρίσκεται και εκεί στα συμφέροντα των μονοπωλίων που συγκρούονται. Εκεί η Ρωσία, κράτος πολύ πιο ισχυρό από το Ισραήλ, ήταν ο «εγγυητής» της «ασφάλειας» της Συρίας. Κι όμως, αυτό καθόλου δεν εμπόδισε την πεντάχρονη αιματοχυσία του λαού, τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, τα εκατομμύρια των ξεριζωμένων, τις τεράστιες καταστροφές στις υποδομές. Να γιατί κανείς δεν πρέπει να «τσιμπήσει» στο επιχείρημα πως το Ισραήλ, δήθεν, θα εξασφαλίσει σε Ελλάδα και Κύπρο την «ασφάλεια».
Αυτό είναι ένα ωραίο «περιτύλιγμα», με τον οποίο οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους σε Ελλάδα και Κύπρο προσπαθούν να «πλασάρουν» στους λαούς των δύο χωρών τη συνεργασία που έχουν για δικό τους συμφέρον με τους ανάλογους καπιταλιστές του Ισραήλ και των ΗΠΑ.
Ομως, όπως είναι πασίγνωστο, οι καπιταλιστές είναι ικανοί, αν το απαιτούν τα συμφέροντά τους, να χύσουν ποτάμια αίματος του λαού, να μετατρέψουν τα παιδιά του λαού σε «κρέας για τα κανόνια» τους, ή από την άλλη, αν πάλι τα ταξικά τους συμφέροντα το απαιτούν, είναι ικανοί να τα βρουν με τους χτεσινούς αντιπάλους τους, εκχωρώντας κυριαρχικά δικαιώματα των χωρών τους.
Ωστόσο, με τις «κορόνες» τους περί «ασφάλειας» και «ευημερίας», προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν το λαό από το ποιος βγαίνει πράγματι ωφελημένος από την εκμετάλλευση αυτού του πλούτου και επιπλέον να τον καθησυχάσουν, να σβήσουν από τον «ορίζοντά» του, τους υπαρκτούς κινδύνους από την όξυνση των αντιθέσεών τους.
Κανείς, λοιπόν, εργαζόμενος δεν πρέπει να τους πιστέψει!
Κανείς, δεν πρέπει αυτήν τη στιγμή, που πυκνώνουν τα σύννεφα των ιμπεριαλιστικών πολέμων, να χάσει τα ταξικά «γυαλιά» του και να παραπλανηθεί. Να μη δει το τι στην πραγματικότητα συμβαίνει. Το τι στην πραγματικότητα κρύβεται πίσω από φράσεις και λέξεις, που «χαϊδεύουν» τα αυτιά μας, για ν' αποκοιμίσουν τη συνείδησή μας.
Παραπομπές:
2. http://mfa.gov.il/MFARUS/PressRoom/2016/Pages/Israel,-Greece-and-Cyprus-strengthen-ties.aspx
Ελισαίος ΒΑΓΕΝΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου