Οι «καλοί Σαμαρείτες»

Οι «καλοί Σαμαρείτες»

Εδώ και μερικούς μήνες, με πρόσχημα το Προσφυγικό, κάμποσες ΜΚΟ «αγνώστου» προέλευσης και ταυτότητας σουλατσάρουν στα νησιά και στα σύνορα, λειτουργώντας υπεράνω οποιασδήποτε κρατικής υπηρεσίας, με τη βούλα της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΟΗΕ. Το περιστατικό με την παρακίνηση προσφύγων, να περάσουν στα Σκόπια παρακάμπτοντας την Ειδομένη, είναι χαρακτηριστικό. Τις επόμενες μέρες, θα αναπτυχθούν σε κομβικά σημεία της χώρας χιλιάδες «υπάλληλοι» υπηρεσιών από διάφορα κράτη - μέλη της ΕΕ, για να συνδράμουν την εφαρμογή της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας, ενώ γι' αυτό το σκοπό στα ελληνικά νησιά έχουν ήδη αφιχθεί Τούρκοι αξιωματούχοι.
Την ίδια ώρα, το ΝΑΤΟ όχι απλά έχει αναπτύξει και ενισχύσει την αρμάδα του εδώ, την SNMG2, τάχα προς διαχείριση των προσφυγικών ροών, αλλά έχει ξεκινήσει και αλλαγές στη σύνθεσή της, βάζοντας υπό το μανδύα της περιοδικότητας κι άλλες μονάδες σε φάση εξοικείωσης με τον επιχειρησιακό χώρο και προς εμπέδωση της επιχειρησιακής συνεργασίας των μονάδων της δύναμης, που ουσιαστικά ελέγχει τον άξονα που διαπλέουν τα ρωσικά πολεμικά για να κατέβουν έως τη θάλασσα της Συρίας. Π.χ. η τουρκική φρεγάτα «BARBAROS» αντικαταστάθηκε με την τουρκική «GOKOVA», ενώ στη SNMG2 έχουν ενταχθεί και επιχειρούν πλοία και από Ελλάδα, Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία, Καναδά, την προεδρεύουσα στο Συμβούλιο της ΕΕ Ολλανδία, όπως επίσης αναμένεται και αμερικανική «ενίσχυση». Σαν να λέμε, όλα τα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη και κέντρα, συν οι βασικοί παίκτες της περιοχής, σπεύδουν να αναπτύξουν εδώ δυνάμεις τους, εν μέσω εντεινόμενων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών σε όλο το τόξο από Μαύρη Θάλασσα έως Ανατολική Μεσόγειο.

***

Επομένως, έχουμε από τη μια συνωστισμό στελεχών υπηρεσιών και μηχανισμών διαφόρων καπιταλιστικών κρατών και ιμπεριαλιστικών οργανισμών με αντιτιθέμενα συμφέροντα και επιδιώξεις στην περιοχή. Συν το γεγονός ότι το ΝΑΤΟ που αναπτύσσεται στο Αιγαίο δεν αναγνωρίζει τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, προσεγγίζει το αρχιπέλαγος ως ενιαίο επιχειρησιακά χώρο. Τούτων δοθέντων, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι η διαχείριση του Προσφυγικού από το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις μόνο «αθώα» δεν είναι, σε μια περιοχή που «μυρίζει μπαρούτι» και οι ανταγωνισμοί «χτυπάνε κόκκινο».
Ανησυχεί τίποτε από τα παραπάνω την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ; Κάθε άλλο. Ο πρωθυπουργός παρουσιάζει τη συμφωνία που επιτεύχθηκε, μετά από πολλά ενδοαστικά παζάρια, στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής ΕΕ - Τουρκίας για το Προσφυγικό ως «επιτυχία». Σύσσωμη η κυβέρνηση εξωραΐζει το ρόλο ΜΚΟ, ενώ πρωθυπουργός και υπουργός Αμυνας μαζί σχεδόν πανηγυρίζουν για την ανάπτυξη του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο. Και πώς αλλιώς, εφόσον θεωρούν ότι με την ακόμα βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς θα πετύχουν γεωστρατηγική αναβάθμιση των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων, ώστε να διεκδικήσουν μεγαλύτερη λεία στην κατοπινή μοιρασιά.
Το σκιαγράφησε ο ίδιος ο υπουργός Αμυνας, μιλώντας πριν από μερικές μέρες στην Αμερική όπου βρέθηκε για επίσκεψη, κάνοντας σαφές πως επιδίωξη της ελληνικής κυβέρνησης είναι - με συμμάχους ΗΠΑ και Ισραήλ - να εμπλακεί ακόμα περισσότερο στους ενεργειακούς σχεδιασμούς και την ασφάλεια των δρόμων μεταφοράς της Ενέργειας, «σ' ένα περιβάλλον που θα είναι ασφαλές και σ' ένα περιβάλλον που θα μπορέσει να δημιουργήσει τις συνθήκες για ένα τόξο ασφάλειας από το Ισραήλ, την Κύπρο, την Αίγυπτο, την Ιορδανία, την Ελλάδα και θα επεκτείνεται στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία». Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, διαμόρφωσης ασφάλειας για τις μπίζνες του κεφαλαίου, παρέστη σε παρουσίαση μελέτης αμερικανικού ινστιτούτου για τη «στρατηγική σημασία» της βάσης της Σούδας, όπου, μπροστά σε Αμερικανούς γερουσιαστές, απηύθυνε χαιρετισμό, με γνωστές τις θέσεις του από το παρελθόν ότι η βάση στη Σούδα στηρίζει το νότιο τομέα του ΝΑΤΟ ενάντια «στη νέα απειλή», αυτή των τζιχαντιστών, και ότι «οι δικές μας βάσεις» (σ.σ.: οι ελληνικές) θα διασφαλίσουν την επιτυχία του αγώνα της ευρωατλαντικής λυκοσυμμαχίας έναντι αυτής της απειλής...

***

Σε κάθε περίπτωση, για το λαό πρέπει να είναι σαφές ότι καμιά τέτοια συγκέντρωση δυνάμεων στην περιοχή μας, κανένας «καλός Σαμαρείτης» απ' όσους εμφανίζονται τελευταία και θα μαζευτούν κι άλλοι, κανένα ΝΑΤΟ, καμιά ΕΕ, κανένα ιμπεριαλιστικό κέντρο δεν είναι παράγοντας ειρήνης και ασφάλειας για τη χώρα μας, αλλά παράγοντας εμπλοκής της στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, που απειλούν συνολικά τα συμφέροντα των λαών της περιοχής, παράγοντας αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της. ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, που προκάλεσαν τον πόλεμο στη Συρία, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με τη Ρωσία, που εξόπλισαν και ουσιαστικά στήριξαν τους δολοφόνους του «Ισλαμικού Κράτους» και ευθύνονται για το πρωτοφανές προσφυγικό κύμα, μεθοδεύουν πλέον να συνεχίσουν το έγκλημά τους, συγκεντρώνοντας κι απλώνοντας τις δυνάμεις τους και παραπέρα, με όποιο πρόσχημα βρίσκουν κάθε φορά πρόσφορο. Σήμερα το Προσφυγικό, αύριο κάτι άλλο. Και οπωσδήποτε, «τρέχουν» σήμερα διασταυρούμενα και αντιτιθέμενα ιμπεριαλιστικά σχέδια, που εκθέτουν τους λαούς της περιοχής στον κίνδυνο γενικευμένης σύγκρουσης. Οι εξελίξεις, λοιπόν, επιβάλλουν επιφυλακή, ενίσχυση της λαϊκής πάλης ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τη συμμετοχή της χώρας σε αυτούς, αγώνα του λαού ώστε να αποτραπεί κάθε είδους εμπλοκή στα τέτοια βρωμερά και επικίνδυνα σχέδια.