Μαγαζάκι της μεγαλοεργοδοσίας ο ΟΑΕΔ
«ΟΑΕΔ και επιχειρήσεις: Νέες υπηρεσίες, νέο μοντέλο, νέα στόχευση».
Κάτω από τον τίτλο αυτό επιχειρηματολογεί η πρόεδρος του Διοικητικού
Συμβουλίου και διοικήτρια του Οργανισμού, Μαρία Καραμεσίνη, υπέρ της
στενότερης σύνδεσης με τις επιχειρήσεις και τις ανάγκες τους, σε άρθρο
της στην «Αυγή» της περασμένης Κυριακής. Ο ΟΑΕΔ, όπως σημειώνει η
διοικήτριά του, βρίσκεται σε μια φάση «εντατικής αναδιοργάνωσης». Μεταξύ των στόχων της αναδιοργάνωσης αυτής συμπεριλαμβάνονται ο «ριζικός ανασχεδιασμός των προγραμμάτων απασχόλησης για τους ανέργους», αλλά και η «ανάπτυξη νέων σχέσεων με τις επιχειρήσεις, με σκοπό την ταχύτερη και διατηρήσιμη απορρόφηση της ανεργίας».
«Η σχέση του ΟΑΕΔ με τις επιχειρήσεις έχει διαμορφωθεί εδώ και δεκαετίες κυρίως μέσα από τα προγράμματα επιχορήγησης προσλήψεων ανέργων στις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας. Στα προγράμματα αυτά συμμετείχαν κυρίως μικρές επιχειρήσεις, που ήξεραν εκ των προτέρων αυτούς που ήθελαν να απασχολήσουν και περίμεναν πότε θα ανοίξει το πρόγραμμα του ΟΑΕΔ για να τις χρηματοδοτήσει», αναφέρει η Μ. Καραμεσίνη.
Και παρακάτω συνεχίζει: «Αυτή η σχέση μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ΟΑΕΔ μπορεί μεν να διευκόλυνε τις πρώτες να χρηματοδοτούν με κρατικά έξοδα αυτούς που είχαν προεπιλέξει ή τις ασφαλιστικές εισφορές συγγενών τους, που θα δούλευαν ούτως ή άλλως στην επιχείρηση και χωρίς την επιχορήγηση, αλλά η καθαρή επίπτωση των προγραμμάτων στην απασχόληση ήταν ασήμαντη. Οι επιχειρήσεις δεν αύξαναν τις προσλήψεις τους λόγω του προγράμματος, αλλά αξιοποιούσαν το πρόγραμμα αφού είχαν προαποφασίσει ούτως ή άλλως να προσλάβουν».
Υπάρχει όμως και το εξής ...«παράδοξο»: Από τη μια, ο ΟΑΕΔ ενοχοποιεί τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις για την αποτυχία αυτών των προγραμμάτων να συμβάλουν στην αύξηση της απασχόλησης και, από την άλλη, παρουσιάζει ένα άλλο πρόγραμμα, αυτό της επιδότησης της εργασίας με το επίδομα της ανεργίας, ως το «ελιξίριο» που θα σώσει τάχα τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις! Πρόκειται για ένα ακόμα στοιχείο που μαρτυράει ότι το επίδομα ανεργίας δεν προορίζεται για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά για τα σαγόνια της μεγαλοεργοδοσίας, όπως δείχνει άλλωστε και ο συνολικός αναπροσανατολισμός που αναγγέλλει η Μ. Καραμεσίνη.
Σύμφωνα με τη σημερινή διοικήτρια του Οργανισμού, αυτό που τώρα συμβαίνει είναι η αλλαγή της «παραδοσιακής» σχέσης του ΟΑΕΔ με τις επιχειρήσεις και η μεταφορά σε πρώτο πλάνο των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και των αναγκών τους. Οπως λέει, «η ριζική τομή του ΟΑΕΔ με το παρελθόν του» επιβάλλει «τη διαμόρφωση ενός νέου μοντέλου συνεργασίας με τις εργοδοτικές οργανώσεις που εκπροσωπούνται στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού», δηλαδή με τον ΣΕΒ, το ΣΕΤΕ, την ΕΣΕΕ και τη ΓΣΕΒΕΕ. Ετσι βαφτίζει ο ΟΑΕΔ την ολοκληρωτική μετατροπή του σε γραφείο ευρέσεως εργασίας για τις μεγαλοεπιχειρήσεις, διαφημίζοντας μάλιστα τις υπηρεσίες που δυνητικά μπορεί να προσφέρει στους εργοδότες.
Στην πραγματικότητα, τίποτε από τα παραπάνω δεν είναι καινούριο ως προσανατολισμός και στόχευση, αφού πρόκειται για κατευθύνσεις που υποδεικνύονται από την «πυξίδα» της ΕΕ και ακολουθούνται σταθερά από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Από τη μια, τα δεκάδες προγράμματα έχουν καταστήσει τον ΟΑΕΔ μηχανισμό παραγωγής φτηνής, ακόμα και εντελώς δωρεάν για την εργοδοσία, εργατικής δύναμης, ανακατευθύνοντας παράλληλα ακόμα και το τελευταίο ευρώ που δίνεται για τα επιδόματα ανεργίας στην τσέπη του εργοδότη. Από την άλλη, οι «νέες σχέσεις» με τις επιχειρήσεις αντιπροσωπεύουν την ενίσχυση του προσανατολισμού του ΟΑΕΔ στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, το σχεδιασμό των υπηρεσιών του και των προγραμμάτων με βάση τις δικές τους επιταγές και αξιώσεις.
«Η σχέση του ΟΑΕΔ με τις επιχειρήσεις έχει διαμορφωθεί εδώ και δεκαετίες κυρίως μέσα από τα προγράμματα επιχορήγησης προσλήψεων ανέργων στις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας. Στα προγράμματα αυτά συμμετείχαν κυρίως μικρές επιχειρήσεις, που ήξεραν εκ των προτέρων αυτούς που ήθελαν να απασχολήσουν και περίμεναν πότε θα ανοίξει το πρόγραμμα του ΟΑΕΔ για να τις χρηματοδοτήσει», αναφέρει η Μ. Καραμεσίνη.
Και παρακάτω συνεχίζει: «Αυτή η σχέση μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ΟΑΕΔ μπορεί μεν να διευκόλυνε τις πρώτες να χρηματοδοτούν με κρατικά έξοδα αυτούς που είχαν προεπιλέξει ή τις ασφαλιστικές εισφορές συγγενών τους, που θα δούλευαν ούτως ή άλλως στην επιχείρηση και χωρίς την επιχορήγηση, αλλά η καθαρή επίπτωση των προγραμμάτων στην απασχόληση ήταν ασήμαντη. Οι επιχειρήσεις δεν αύξαναν τις προσλήψεις τους λόγω του προγράμματος, αλλά αξιοποιούσαν το πρόγραμμα αφού είχαν προαποφασίσει ούτως ή άλλως να προσλάβουν».
***
Μια πρώτη παρατήρηση
είναι η παραδοχή που κάνει η διοικήτρια του ΟΑΕΔ ότι τα προγράμματα
επιδότησης της εργασίας, τα οποία αποτελούν την «καρδιά» των
«ενεργητικών πολιτικών για την απασχόληση», δεν έφεραν τόσα χρόνια
κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα στην αντιμετώπιση της ανεργίας, μιας και οι
άνεργοι που έβρισκαν δουλειά για λίγους μήνες, επέστρεφαν γρήγορα εκεί
απ' όπου ξεκίνησαν. Επομένως, προγράμματα όπως αυτά, το μόνο που έκαναν
ήταν να ανακυκλώνουν την ανεργία.Υπάρχει όμως και το εξής ...«παράδοξο»: Από τη μια, ο ΟΑΕΔ ενοχοποιεί τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις για την αποτυχία αυτών των προγραμμάτων να συμβάλουν στην αύξηση της απασχόλησης και, από την άλλη, παρουσιάζει ένα άλλο πρόγραμμα, αυτό της επιδότησης της εργασίας με το επίδομα της ανεργίας, ως το «ελιξίριο» που θα σώσει τάχα τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις! Πρόκειται για ένα ακόμα στοιχείο που μαρτυράει ότι το επίδομα ανεργίας δεν προορίζεται για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά για τα σαγόνια της μεγαλοεργοδοσίας, όπως δείχνει άλλωστε και ο συνολικός αναπροσανατολισμός που αναγγέλλει η Μ. Καραμεσίνη.
Σύμφωνα με τη σημερινή διοικήτρια του Οργανισμού, αυτό που τώρα συμβαίνει είναι η αλλαγή της «παραδοσιακής» σχέσης του ΟΑΕΔ με τις επιχειρήσεις και η μεταφορά σε πρώτο πλάνο των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και των αναγκών τους. Οπως λέει, «η ριζική τομή του ΟΑΕΔ με το παρελθόν του» επιβάλλει «τη διαμόρφωση ενός νέου μοντέλου συνεργασίας με τις εργοδοτικές οργανώσεις που εκπροσωπούνται στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού», δηλαδή με τον ΣΕΒ, το ΣΕΤΕ, την ΕΣΕΕ και τη ΓΣΕΒΕΕ. Ετσι βαφτίζει ο ΟΑΕΔ την ολοκληρωτική μετατροπή του σε γραφείο ευρέσεως εργασίας για τις μεγαλοεπιχειρήσεις, διαφημίζοντας μάλιστα τις υπηρεσίες που δυνητικά μπορεί να προσφέρει στους εργοδότες.
***
Σ' αυτήν την κατεύθυνση, η επικεφαλής του Οργανισμού προβάλλει τη δυνατότητα των εργοδοτών να επιλέγουν υποψήφιους για πρόσληψη «μέσα από τη μεγαλύτερη βάση δεδομένων αναζητούντων εργασία που υπάρχει στη χώρα, το μητρώο ανέργων του ΟΑΕΔ». Επίσης, φροντίζει για την ύπαρξη εργασιακών συμβούλων ειδικά για τους εργοδότες, με έργο την «παροχή εξειδικευμένης πληροφόρησης στις επιχειρήσεις για τις παροχές και τα προγράμματα του Οργανισμού».
Στρέφει την προσοχή του στην «ενεργητική προσέγγιση» των εργοδοτών και
στη δημιουργία «Μονάδας Μεγάλων Εργοδοτών», με στόχο την προσέγγιση
ιδιαίτερα των μεγάλων επιχειρήσεων.Στην πραγματικότητα, τίποτε από τα παραπάνω δεν είναι καινούριο ως προσανατολισμός και στόχευση, αφού πρόκειται για κατευθύνσεις που υποδεικνύονται από την «πυξίδα» της ΕΕ και ακολουθούνται σταθερά από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Από τη μια, τα δεκάδες προγράμματα έχουν καταστήσει τον ΟΑΕΔ μηχανισμό παραγωγής φτηνής, ακόμα και εντελώς δωρεάν για την εργοδοσία, εργατικής δύναμης, ανακατευθύνοντας παράλληλα ακόμα και το τελευταίο ευρώ που δίνεται για τα επιδόματα ανεργίας στην τσέπη του εργοδότη. Από την άλλη, οι «νέες σχέσεις» με τις επιχειρήσεις αντιπροσωπεύουν την ενίσχυση του προσανατολισμού του ΟΑΕΔ στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, το σχεδιασμό των υπηρεσιών του και των προγραμμάτων με βάση τις δικές τους επιταγές και αξιώσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου