Πρόεδρος ο Τραμπ σε κλίμα ενδοαστικού διχασμού και διεργασιών
Πρώτος με διαφορά στις εκλεκτορικές ψήφους, αν και η αντίπαλός του, Χ. Κλίντον, ήρθε πρώτη σε ψήφους
Copyright 2016 The Associated
|
Το βαθύ διχασμό μέσα στην αστική τάξη και το εκλογικό σώμα στις ΗΠΑ αντανακλά το εκλογικό αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών και βουλευτικών εκλογών που ολοκληρώθηκαν την Τρίτη. Την ίδια ώρα, γίνονται έντονες ενδοαστικές διεργασίες και ανακατατάξεις που επιδιώκουν αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, ώστε να «ρυμουλκηθεί» μεγαλύτερο μέρος της εργατικής τάξης στους στόχους του κεφαλαίου. Αυτό φάνηκε και από τις πρώτες δηλώσεις του νικητή υποψηφίου των Ρεπουμπλικάνων, δισεκατομμυριούχου Ντόναλντ Τραμπ, που επέλεξε αφενός να μην κάνει καμία αναφορά στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, αφετέρου να χαρακτηρίσει τους υποστηρικτές του «κίνημα».
Ο Τραμπ αναδεικνύεται, έτσι, κυρίαρχος του μετεκλογικού σκηνικού, παίρνοντας τη «μερίδα του λέοντος» στις ψήφους του «Σώματος των Εκλεκτόρων» (585), δηλαδή τουλάχιστον 289 εκλεκτορικές ψήφους, έναντι 218 της Δημοκρατικής αντιπάλου του, Χίλαρι Κλίντον, ενώ υπολειπόταν την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές η κατανομή πολλών εκλεκτορικών εδρών, σε περιοχές, όμως, που το αποτέλεσμα θεωρούταν μη αναστρέψιμο. Πρέπει να σημειώσουμε ότι το εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ δεν προβλέπει μια ενιαία εκλογική επιτροπή και τα αποτελέσματα δίνονται από τους μηχανισμούς των κομμάτων και αναπαράγονται από μεγάλα ΜΜΕ. Επίσης, στα αξιοπρόσεκτα είναι το γεγονός ότι κατά την προχτεσινή διαδικασία, όταν στις ανατολικές περιοχές άρχισαν να βγαίνουν τα πρώτα αποτελέσματα, στις δυτικές ακόμα ψήφιζαν (λόγω διαφοράς ώρας), βλέποντας όμως στα ΜΜΕ πώς εξελίσσονταν οι τάσεις.
Πάντως, ο Τραμπ δεν συγκέντρωνε, έως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, τις περισσότερες ψήφους. Η Δημοκρατική αντίπαλός του, Χ. Κλίντον, πήρε 59.384.720 ψήφους, έναντι 59.211.893 ψήφους που πήρε ο νεοεκλεγείς πρόεδρος. Ως γνωστόν, κυρίαρχο ρόλο στην ανάδειξη του προέδρου παίζει ο αριθμός των εκλεκτόρων, που διαφέρει ανάλογα με τον πληθυσμό κάθε πολιτείας.
Το φαινόμενο αυτό είχε να καταγραφεί από τις περιπετειώδεις εκλογές του 2000, που είχαν εξελιχθεί σε πραγματικό θρίλερ και οι οποίες, μετά από ανακαταμέτρηση ψήφων στην πολιτεία της Φλόριντα, έδωσαν την προεδρία στον Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο Τζορτζ Ου. Μπους και όχι στον Δημοκρατικό υποψήφιο Αλ Γκορ, που είχε βγει πρώτος στις λαϊκές ψήφους (με μεγαλύτερη διαφορά απ' ό,τι η Χ. Κλίντον έναντι του Τραμπ...).
Πάντως, ενδεικτικό της αντιπαράθεσης είναι διαμαρτυρίες που εκδηλώθηκαν αργά χτες τα ξημερώματα ώρα ΗΠΑ, από νέους κυρίως, κατά της εκλογής Τραμπ. Τέτοιες διαμαρτυρίες έγιναν σε Ορεγκον, Πίτσμπουργκ, Πενσιλβανία, Καλιφόρνια και αλλού.
Η ομιλία Τραμπ
Ο
Τραμπ, στην πανηγυρική ομιλία που εκφώνησε μετά τη νίκη του, προσπάθησε
να αποκλιμακώσει την ένταση, συγχαίροντας την αντίπαλό του για «την πολύ
δύσκολη και σκληρή μάχη που έδωσε». Τόνισε ότι η Κλίντον εργάστηκε «για
πάρα πολύ και πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και της οφείλουμε ένα
μεγάλο χρέος για τις υπηρεσίες της στο δημόσιο βίο».«Είναι ώρα να επουλώσουμε τις πληγές του διχασμού... Καλώ όλους τους Ρεπουμπλικάνους, Δημοκράτες και ακομμάτιστους να ενωθούμε, τώρα, ως ένας λαός». Υποσχέθηκε ότι θα είναι πρόεδρος «όλων των Αμερικανών» και αυτών που δεν τον υποστήριξαν.
Απηύθυνε έκκληση να εργαστούν όλοι «για το καλό της χώρας», πρόσθεσε ότι η εκστρατεία δεν ήταν απλή εκστρατεία, «αλλά ένα απίστευτα μεγάλο κίνημα εργαζόμενων γυναικών, ανδρών που αγαπούν αυτή τη χώρα και... που απαρτίζουν Αμερικανοί όλων των φυλών, όλων των κοινωνικών στρωμάτων». Θέλω, είπε, «να υπηρετήσω το λαό... αυτό το κίνημα θα υπηρετήσει το λαό»...
Σε άλλο σημείο, ισχυρίστηκε ότι «επείγον στόχος» είναι η «ανοικοδόμηση του έθνους και η αναβίωση του αμερικανικού ονείρου», υπογραμμίζοντας: «Κάθε Αμερικανός θα έχει τη δυνατότητα να υλοποιήσει το όνειρό του. Οι ξεχασμένοι πολίτες αυτής της χώρας δεν θα είναι πλέον ξεχασμένοι. Θα φτιάξουμε τις υποβαθμισμένες συνοικίες, θα ξανακτίσουμε νοσοκομεία, σχολεία, θα ξαναφτιάξουμε τις υποδομές μας ώστε να γίνουν οι καλύτερες στον κόσμο. Θα βάλουμε εκατομμύρια ανθρώπους σε θέσεις εργασίας καθώς ανοικοδομούμε... Και φυσικά θα φροντίσουμε τους σπουδαίους βετεράνους του πολέμου... Θα καλέσουμε τους καλύτερους και τους σπουδαιότερους για να ξανακτίσουμε αυτή τη χώρα... Για να φτιάξουμε την ισχυρότερη οικονομία παντού στον κόσμο. Θα συμβιώσουμε ειρηνικά με όλα τα έθνη που θέλουν να ζήσουν ειρηνικά με μας. Νομίζω ότι θα έχουμε πολύ καλές εξωτερικές σχέσεις... Καμία πρόκληση δεν είναι πολύ μεγάλη. Η Αμερική δεν θα συμβιβάζεται με το "δεύτερο", το κατώτερο, πάντα θα επιδιώκει το καλύτερο...».
Απευθυνόμενος στη λεγόμενη «διεθνή κοινότητα», είπε: «Θα βάζουμε πάντοτε πρώτο το συμφέρον της Αμερικής, αλλά θα είμαστε δίκαιοι με όλους. Με όλους τους λαούς και με όλα τα άλλα έθνη. Θα αναζητήσουμε κοινό έδαφος με βάση την κοινή λογική, όχι εχθρότητα. Συνεταιρισμό, όχι αντιπαλότητα».
Ευχαρίστησε, τέλος, την «Εθνική Ενωση Οπλων» (το πανίσχυρο λόμπι όπλων), τις μυστικές υπηρεσίες και την αστυνομία και τους 200 στρατηγούς, όπως σημείωσε.
Η «χαρτογράφηση» της ψήφου
Αν κάτι είναι αδιαμφισβήτητο, είναι πως ο Ντόναλντ Τραμπ,
διαψεύδοντας όλες τις δημοσκοπήσεις, κατάφερε να αλλάξει τον εκλογικό
χάρτη των ΗΠΑ, πάνω από τα 2/3. Πήρε τους εκλέκτορες από τουλάχιστον 28
πολιτείες (ακόμη και τις λεγόμενες «ταλαντευόμενες» ή «κάστρα» των
Δημοκρατικών, όπως η Πενσιλβανία, το Ουισκόνσιν, το Οχάιο, η Φλόριντα, η Β. Καρολίνα...).
Η αντίπαλός του, αντίθετα, πήρε τις εκλεκτορικές ψήφους σε 18 πολιτείες
(οι περισσότερες στις δυτικές και ανατολικές ακτές).Οι πρώτες εκτιμήσεις για τη «χαρτογράφηση» των ψήφων δείχνουν πως ο Τραμπ ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στους λευκούς Αμερικανούς ψηφοφόρους (άνδρες και γυναίκες), ιδιαίτερα σε όσους δεν είχαν αποφοιτήσει από κολέγια και πανεπιστήμια. Είχε μεγαλύτερη απήχηση στους ανέργους, στους λεγόμενους «απόκληρους» της εργατικής τάξης. Αντίθετα, η αντίπαλός του είχε μεγαλύτερη επιρροή σε Ισπανόφωνους και Αφροαμερικανούς (με χαρτιά), που προσήλθαν στις κάλπες σε ελαφρώς μεγαλύτερο βαθμό από τις προηγούμενες προεδρικές εκλογές.
Ειδικότερα στις γυναίκες, η Κλίντον είχε ένα προβάδισμα μόλις δύο ποσοστιαίων μονάδων έναντι του Τραμπ ανάμεσα στις γυναίκες ψηφοφόρους. Διαφορά αισθητά μικρότερη της αναμενόμενης για την πρώτη γυναίκα υποψήφια Πρόεδρο των Δημοκρατικών. Αντίθετα, ο Μπαράκ Ομπάμα κέρδισε την ψήφο των γυναικών κατά 7 μονάδες κατά την επανεκλογή του το 2012. Συνολικά, περίπου το 49% των γυναικών στήριξαν την Κλίντον και 47% τον Τραμπ. Ανάμεσα στις νεότερες γυναίκες, ηλικίας 18 με 34 ετών, το 55% υποστήριξε την Κλίντον και το 38% τον Τραμπ.
Μειονότητες
Στις
μειονότητες Ισπανόφωνων, Αμερικανών ασιατικής καταγωγής και
Αφροαμερικανών, η Κλίντον είχε αναμφισβήτητα μεγάλο προβάδισμα. Ομως, η
διαφορά της δεν ήταν μεγαλύτερη από αυτή που είχε ο Ομπάμα το 2012.
Περίπου το 89% των Αφροαμερικανών, το 66% των Ισπανόφωνων και το 65% των Αμερικανών Ασιατών
υποστήριξε την Κλίντον. Το 2012, ο Ομπάμα είχε τη στήριξη του 96% των
Αφροαμερικανών, το 70% των Ισπανόφωνων και το 67% των Αμερικανών
Ασιατών.
Μορφωτικό επίπεδο
Ο Τραμπ
υπερίσχυσε της Κλίντον σε αυτούς που δεν έχουν πάει ποτέ στο κολέγιο
κατά 12 μονάδες, ιδιαίτερα ανάμεσα στους λευκούς Αμερικανούς που δεν
έχουν αποφοιτήσει από κολέγιο. Κέρδισε δηλαδή τους λευκούς Αμερικανούς
άνδρες χωρίς κολεγιακή μόρφωση κατά 31 μονάδες και τις λευκές γυναίκες
χωρίς πτυχίο κατά 27 μονάδες.
Λευκοί Ευαγγελιστές
Οι
λευκοί Ευαγγελιστές παραμένουν στο πλευρό του Τραμπ. Αυτή η ομάδα ήταν
ανέκαθεν αξιόπιστη για τους Ρεπουμπλικάνους και δεν εγκατέλειψε τον
Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο, παρά τις κατηγορίες σε βάρος του για σεξουαλική
παρενόχληση. Περίπου το 76% των λευκών Ευαγγελιστών είπαν ότι ψήφισαν
τον Τραμπ, ενώ το 20% υποστήριξαν την Κλίντον.
Μητροπολιτικές - μη μητροπολιτικές περιοχές
Η
Κλίντον μετά βίας κυριάρχησε στις μητροπολιτικές περιοχές, ενώ ο Τραμπ
έχει μεγάλο προβάδισμα στις αγροτικές περιοχές. Η Κλίντον κέρδισε τον
Τραμπ κατά 6 μονάδες ανάμεσα στους ψηφοφόρους που ζουν σε μητροπολιτικές
περιοχές. Ο Τραμπ κέρδισε την Κλίντον κατά 27 μονάδες ανάμεσα στους
ψηφοφόρους που ζουν σε μη μητροπολιτικές περιοχές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου