Μια δολοφονία με πολλές προεκτάσεις
Η εν ψυχρώ δολοφονία του Ρώσου πρέσβη στην Αγκυρα
από Τούρκο αστυνομικό των ειδικών δυνάμεων (δημοσιεύματα στον τουρκικό
Τύπο τον παρουσιάζουν ως οπαδό του Γκιουλέν), σε μια δημόσια εκδήλωση,
σε μια από τις πιο καλά φρουρούμενες περιοχές (με τις περισσότερες
πρεσβείες, δημόσια κτίρια) της πόλης, όπως και το νέο περιστατικό με το
φορτηγό που σκόρπισε το θάνατο στο Βερολίνο, εγείρουν πολλά ερωτήματα.
Δεν είναι τυχαίο ότι από την επομένη των επιθέσεων γίνονται διάφοροι συνειρμοί για τη σκοπιμότητα των δύο περιστατικών, τα οποία αποδίδονται στον ISIS. Για παράδειγμα, στον Τύπο σημειώνεται με έμφαση ότι η επίθεση στην Τουρκία έγινε μια μέρα πριν από την προγραμματισμένη για χτες συνάντηση Ρωσίας - Τουρκίας - Ιράν, με θέμα την επόμενη μέρα στη Συρία, με την υποσημείωση ότι υπάρχουν ανταγωνιστικά σχέδια από την πλευρά της συμμαχίας που δρα με την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, μια από τις πρώτες δηλώσεις της ρωσικής διπλωματίας ήταν ότι η δολοφονία του πρέσβη στην Αγκυρα δεν θα πλήξει τις ρωσοτουρκικές σχέσεις και ότι η τριμερής συνάντηση θα γινόταν κανονικά.
Σε αρθρογραφία, σημειωνόταν επίσης ότι η δολοφονία στην Αγκυρα θα προκαλέσει νέες εντάσεις στο τρίγωνο Τουρκίας - Ρωσίας - ΗΠΑ, με δεδομένη την απαίτηση της κυβέρνησης Ερντογάν να εκδοθεί στην Τουρκία ο Γκιουλέν, ως υποκινητής του πρόσφατου πραξικοπήματος και την άρνηση των ΗΠΑ να ικανοποιήσουν το τουρκικό αίτημα. Στην πραγματικότητα, υπονοείται ότι με τη δολοφονία του πρέσβη, η Ρωσία μπαίνει πιο δραστικά στο «κάδρο» της αντιπαλότητας Τουρκίας - ΗΠΑ, έκφραση της οποίας είναι και η διαμάχη για την έκδοση ή μη του Γκιουλέν.
Αν όλα τα παραπάνω ειδωθούν από τη σκοπιά των κλιμακούμενων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην ευρύτερη περιοχή, από την Ουκρανία μέχρι τη Βόρεια Αφρική, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η δολοφονία του Ρώσου πρέσβη στην Αγκυρα δεν είναι μια απλή υπόθεση, όσο κι αν προσπαθούν να την παρουσιάσουν περίπου ως αυτονόητη στοχοποίηση από τον ISIS του διπλωμάτη μιας χώρας που συμμετέχει σε βομβαρδισμούς εναντίον του στη Συρία.
Σε κάθε περίπτωση, όπως στο παρελθόν έτσι και τώρα, η λεγόμενη «τρομοκρατία» αξιοποιείται από τα αντιμαχόμενα ιμπεριαλιστικά κέντρα για το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών τους σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά και ως προγεφύρωμα για την προώθηση ανταγωνιστικών συμφερόντων και σχεδιασμών, για τον έλεγχο περιοχών με μεγάλη γεωπολιτική σημασία. Και, βέβαια, αξιοποιείται για «εσωτερική κατανάλωση», για την τρομοκράτηση, δηλαδή, και τη χειραγώγηση του λαού.
Θυμίζουμε εδώ ότι οι διάφορες ισλαμιστικές οργανώσεις, από την «Αλ Κάιντα» του Μπιν Λάντεν, έως τον ΙSIS (το σημερινό «Ισλαμικό Κράτος») έχουν βγει από τα φυτώρια του ιμπεριαλισμού, των μυστικών υπηρεσιών της CIA, της βρετανικής MI 6 και άλλων χωρών, που τους εξόπλισαν, εκπαίδευσαν και βοήθησαν να θεριέψουν κάθε φορά με διαφορετικές επιδιώξεις, αλλά πάντα τον ίδιο στόχο.
Τέλος, δεν περνάει απαρατήρητος ο σχολιασμός από μερίδα του Τύπου ότι η δολοφονία του Ρώσου πρέσβη προσφέρεται για ένταση και αποσταθεροποίηση, ενώ αναδεικνύεται «ο ιδιαίτερος ρόλος της Ελλάδας ως πύλης σταθερότητας σ' ένα τόξο ανασφάλειας και ρευστότητας». Ούτε λίγο, ούτε πολύ λένε στο λαό να μη βγάζει «κιχ», να μη διαμαρτύρεται για την αντιλαϊκή πολιτική και την εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, να μην κάνει τίποτα που μπορεί να εξελιχθεί σε παράγοντα αποσταθεροποίησης, δείχνοντας ως αντιπαράδειγμα την κατάσταση που επικρατεί σε γειτονικές χώρες.
Δεν είναι τυχαίο ότι από την επομένη των επιθέσεων γίνονται διάφοροι συνειρμοί για τη σκοπιμότητα των δύο περιστατικών, τα οποία αποδίδονται στον ISIS. Για παράδειγμα, στον Τύπο σημειώνεται με έμφαση ότι η επίθεση στην Τουρκία έγινε μια μέρα πριν από την προγραμματισμένη για χτες συνάντηση Ρωσίας - Τουρκίας - Ιράν, με θέμα την επόμενη μέρα στη Συρία, με την υποσημείωση ότι υπάρχουν ανταγωνιστικά σχέδια από την πλευρά της συμμαχίας που δρα με την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, μια από τις πρώτες δηλώσεις της ρωσικής διπλωματίας ήταν ότι η δολοφονία του πρέσβη στην Αγκυρα δεν θα πλήξει τις ρωσοτουρκικές σχέσεις και ότι η τριμερής συνάντηση θα γινόταν κανονικά.
Σε αρθρογραφία, σημειωνόταν επίσης ότι η δολοφονία στην Αγκυρα θα προκαλέσει νέες εντάσεις στο τρίγωνο Τουρκίας - Ρωσίας - ΗΠΑ, με δεδομένη την απαίτηση της κυβέρνησης Ερντογάν να εκδοθεί στην Τουρκία ο Γκιουλέν, ως υποκινητής του πρόσφατου πραξικοπήματος και την άρνηση των ΗΠΑ να ικανοποιήσουν το τουρκικό αίτημα. Στην πραγματικότητα, υπονοείται ότι με τη δολοφονία του πρέσβη, η Ρωσία μπαίνει πιο δραστικά στο «κάδρο» της αντιπαλότητας Τουρκίας - ΗΠΑ, έκφραση της οποίας είναι και η διαμάχη για την έκδοση ή μη του Γκιουλέν.
***
Μέσα σ' όλα αυτά, δεν περνάει απαρατήρητη
η δήλωση στενού συνεργάτη του Πούτιν και αναπληρωτή προέδρου της
Επιτροπής Αμυνας και Ασφάλειας της Δούμας ότι η δολοφονία του Ρώσου
πρέσβη ήταν «προγραμματισμένη ενέργεια» και ότι «είναι πολύ πιθανόν πίσω
από τη δολοφονία να βρίσκονται άνθρωποι των μυστικών υπηρεσιών του
ΝΑΤΟ». Κι αυτό σε μια περίοδο που η διαμάχη ΝΑΤΟ - Ρωσίας οξύνεται
επικίνδυνα.Αν όλα τα παραπάνω ειδωθούν από τη σκοπιά των κλιμακούμενων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην ευρύτερη περιοχή, από την Ουκρανία μέχρι τη Βόρεια Αφρική, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η δολοφονία του Ρώσου πρέσβη στην Αγκυρα δεν είναι μια απλή υπόθεση, όσο κι αν προσπαθούν να την παρουσιάσουν περίπου ως αυτονόητη στοχοποίηση από τον ISIS του διπλωμάτη μιας χώρας που συμμετέχει σε βομβαρδισμούς εναντίον του στη Συρία.
Σε κάθε περίπτωση, όπως στο παρελθόν έτσι και τώρα, η λεγόμενη «τρομοκρατία» αξιοποιείται από τα αντιμαχόμενα ιμπεριαλιστικά κέντρα για το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών τους σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά και ως προγεφύρωμα για την προώθηση ανταγωνιστικών συμφερόντων και σχεδιασμών, για τον έλεγχο περιοχών με μεγάλη γεωπολιτική σημασία. Και, βέβαια, αξιοποιείται για «εσωτερική κατανάλωση», για την τρομοκράτηση, δηλαδή, και τη χειραγώγηση του λαού.
Θυμίζουμε εδώ ότι οι διάφορες ισλαμιστικές οργανώσεις, από την «Αλ Κάιντα» του Μπιν Λάντεν, έως τον ΙSIS (το σημερινό «Ισλαμικό Κράτος») έχουν βγει από τα φυτώρια του ιμπεριαλισμού, των μυστικών υπηρεσιών της CIA, της βρετανικής MI 6 και άλλων χωρών, που τους εξόπλισαν, εκπαίδευσαν και βοήθησαν να θεριέψουν κάθε φορά με διαφορετικές επιδιώξεις, αλλά πάντα τον ίδιο στόχο.
***
Περιστατικά, επομένως, όπως αυτό στην Αγκυρα
ή στο Βερολίνο, ανεξάρτητα από το ποιοι είναι οι κάθε φορά φυσικοί
αυτουργοί, γίνονται «καταλύτης» σε ιμπεριαλιστικά σχέδια και
ανταγωνιστικές επιδιώξεις. Αναφέρουν χαρακτηριστικά οι Θέσεις της ΚΕ για
το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ: «Σε αυτές τις συνθήκες, η δράση των
λεγόμενων "ισλαμικών τρομοκρατικών" ομάδων αποτελεί συστατικό στοιχείο
του ιμπεριαλιστικού πολέμου στον 21ο αιώνα. Και αυτό ισχύει ανεξάρτητα
από το σε ποιο βαθμό η δραστηριότητα τέτοιων οργανώσεων διαμορφώνεται
κάτω από τη στήριξη ή ανοχή ιμπεριαλιστικών κέντρων ή εκδηλώνεται ως
στοιχείο αυτονόμησης αυτών των δυνάμεων από τα όποια ισχυρά κέντρα τούς
ενίσχυσαν στο παρελθόν. Η δράση αυτών των οργανώσεων αξιοποιείται
αντικειμενικά είτε ως στοιχείο του "ανορθόδοξου πολέμου" ενός κράτους ή
κάποιων τμημάτων του κατά των συμφερόντων κάποιου άλλου καπιταλιστικού
κράτους είτε ως πρόσχημα ιμπεριαλιστικής επέμβασης (...)».Τέλος, δεν περνάει απαρατήρητος ο σχολιασμός από μερίδα του Τύπου ότι η δολοφονία του Ρώσου πρέσβη προσφέρεται για ένταση και αποσταθεροποίηση, ενώ αναδεικνύεται «ο ιδιαίτερος ρόλος της Ελλάδας ως πύλης σταθερότητας σ' ένα τόξο ανασφάλειας και ρευστότητας». Ούτε λίγο, ούτε πολύ λένε στο λαό να μη βγάζει «κιχ», να μη διαμαρτύρεται για την αντιλαϊκή πολιτική και την εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, να μην κάνει τίποτα που μπορεί να εξελιχθεί σε παράγοντα αποσταθεροποίησης, δείχνοντας ως αντιπαράδειγμα την κατάσταση που επικρατεί σε γειτονικές χώρες.
Δ. Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου