Στρατιωτικές συνεργασίες για «ασφαλείς» μπίζνες σε ΝΑΤΟικό πλαίσιο

Στρατιωτικές συνεργασίες για «ασφαλείς» μπίζνες σε ΝΑΤΟικό πλαίσιο

ΓΕΝ

Από παλιότερη στρατιωτική ναυτική άσκηση «Noble Dina»

Να κατοχυρώσει και να επεκτείνει τα συμφέροντα της ντόπιας αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή επιχειρεί η κυβέρνηση, μέσω και της «επιχειρησιακής αναβάθμισης» της χώρας στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, αλλά και της σύσφιξης διμερών και πολυμερών σχέσεων με άλλα καπιταλιστικά κράτη που παίζουν ρόλο στη διαμόρφωση του ενεργειακού χάρτη στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως Ισραήλ, Αίγυπτος, Λίβανος, σε μια προσπάθεια να διαμορφώσει πρόσκαιρους «άξονες» στον ανταγωνισμό με άλλα κράτη, ιδιαίτερα προς την Τουρκία.
Ετσι πρέπει να ιδωθεί η πρόσφατη επίσκεψη του Ελληνα υπουργού Εξωτερικών, Ν. Κοτζιά, στις ΗΠΑ, όπου μετέβη με βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης ότι η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστο εταίρο προς υλοποίηση των αμερικανικών σχεδιασμών (και των όποιων «προσαρμογών» τους επί διακυβέρνησης Τραμπ), αφού το ζήτημα της «ασφάλειας και σταθερότητας» είναι ιδιαίτερης σημασίας για την επιχείρηση καπιταλιστικής ανάκαμψης και ιδιαίτερα για το στόχο ανάδειξης της χώρας σε ενεργειακό και εμπορικό «κόμβο». Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, η κυβέρνηση καταθέτει σχέδια και προτάσεις, διεκδικεί αναβαθμισμένους «ρόλους» σε αποστολές και συνεκπαιδεύσεις, αξιοποιώντας γι' αυτό το σκοπό τη γεωστρατηγική της θέση, αλλά και τις υποδομές, τον εξοπλισμό και τεχνογνωσία που διαθέτει στις Ενοπλες Δυνάμεις, κυρίως σε Πολεμικό Ναυτικό και Αεροπορία. Μπλέκει το λαό ολοένα και πιο βαθιά στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς ΗΠΑ - ΕΕ - Ρωσίας και άλλων καπιταλιστικών κρατών και μονοπωλίων για τη «λεία» της Ανατολικής Μεσογείου και σε μεγάλους κινδύνους.

Μπίζνες...

Δεν είναι τυχαίο ότι τους τέτοιους στόχους περί ανάδειξης της χώρας σε «κόμβο», με ταυτόχρονη προσέλκυση εδώ ξένων «επενδυτών», ανέδειξε ως στόχους και της κυβέρνησης ενημερωτική εκδήλωση που έκαναν την Τετάρτη στην Αθήνα τα υπουργεία Εξωτερικών και Οικονομίας, με τίτλο «Το επενδυτικό περιβάλλον στην Ελλάδα: Νέος Αναπτυξιακός Νόμος, Επενδυτικά Κίνητρα, Εργα Μεγάλης Κλίμακας».
Απευθυνόταν στις ξένες διπλωματικές αρχές στην Ελλάδα, «στο πλαίσιο υλοποίησης ενός ευρύτερου σχεδίου ανάδειξης του επενδυτικού περιβάλλοντος, των δυνατοτήτων της χώρας μας για προσέλκυση ξένων επενδύσεων και με σαφή στόχο την επικοινωνιακή διάχυση και προώθηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων μας», όπως αναφερόταν επισήμως.
Η χώρα παρουσιάστηκε εκεί ως «νησίδα ασφάλειας» και «φάρος σταθερότητας» στην ευρύτερη περιοχή, με μεγάλες δυνατότητες να αναδειχτεί σε κόμβο για εμπόριο, υπηρεσίες, Ενέργεια, διαμετακόμιση, και «ευκαιρίες» που ανοίγονται σε τομείς όπως τουρισμός, Ενέργεια και logistics. Ολα αυτά, φυσικά, πάνω στο έδαφος της σαρωτικής αντιλαϊκής επίθεσης των προηγούμενων χρόνων, που έχει διαμορφώσει μια πάμφθηνη εργατική δύναμη, αλλά και των υπόλοιπων «αναδιαρθρώσεων» για τη διευκόλυνση της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

...και όπλα

Ολες αυτές οι μπίζνες συνδυάζονται με τον παράγοντα «ασφάλεια» που κατονομάζεται διαρκώς στα διαβούλια, τα σχέδια και τις αποφάσεις τους.
Ασφάλεια που καλούνται να διασφαλίσουν οι Ενοπλες Δυνάμεις, προσαρμόζοντας όλο και περισσότερο τη δράση τους στις ανάγκες των επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και διεκδικώντας αναβαθμισμένους ρόλους στο αμερικανοΝΑΤΟικό πλαίσιο.
Με τη βάση στη Σούδα κορωνίδα στο σχήμα παροχής υπoστήριξης στην αμερικανική πολεμική μηχανή όπως έχει αναπτυχθεί σε Μεσόγειο και Μέση Ανατολή, αλλά και με προσφορά για παροχή πρόσθετων υπηρεσιών από τις Αεροπορικές Βάσεις Καρπάθου, Καλαμάτας αλλά και στο Καστέλι Ηρακλείου, και ανάληψη «έργου» επιτήρησης και αναγνώρισης σε όλη τη ζώνη από Βουλγαρία και Μαύρη Θάλασσα, με παρουσία εκεί του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας, μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο, στα ανοικτά του Λιβάνου.

Το «στρατηγικό βάρος» της Ανατολικής Μεσογείου στα ιμπεριαλιστικά σχέδια

Ενδεικτικά είναι τα όσα είπε μιλώντας στο περιοδικό «Proceedings» της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων των ΗΠΑ ο Ελληνας Α/ΓΕΝ, Ν. Τσούνης, αποτυπώνοντας ξεκάθαρα την προσπάθεια της ντόπιας αστικής τάξης να αναλάβει ρόλους, πόστα, έργο για τα οποία σήμερα δαπανούν «πόρους» οι αμερικανικές και άλλες ΝΑΤΟικές Ενοπλες Δυνάμεις, διεκδικώντας για την ίδια γεωστρατηγική αναβάθμιση.
Τονίζοντας ότι «η Ελλάδα λόγω της γεωγραφικής της θέσης και τάσης είναι άρρηκτα συνυφασμένη με τη θάλασσα», υπογράμμισε το βασικό προσανατολισμό των ΕΔ στα ΝΑΤΟικά σχέδια, λέγοντας ανάμεσα σε άλλα πως «η Ανατολική Μεσόγειος και οι προσεγγίσεις της αποτελούν την ευρύτερη θαλάσσια περιοχή εθνικού συμφέροντος, ενώ η παρουσία μας γενικότερα στον Παγκόσμιο Ωκεανό μπορεί επίσης να απαιτηθεί όταν τα εθνικά συμφέροντα και η δέσμευσή μας στη Συμμαχική (βλ. αμερικανοΝΑΤΟική) αλληλεγγύη υπαγορεύσουν έτσι».
Ο Α/ΓΕΝ, αναπτύσσοντας παράλληλα ένα ολόκληρο σκεπτικό για το «στρατηγικό βάρος» της Ανατολικής Μεσογείου στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, δεδομένου, όπως λέει, πως «η δική μας γωνιά στον κόσμο ποτέ δεν χάνει τη σημασία της ως επίκεντρο δυναμικής ισορροπίας, όπου συγκλίνουν πολλαπλές δυνάμεις, πολιτικές, στρατηγικές, πολιτιστικές, οικονομικές, κοινωνικές και ιδεολογικές», αναδεικνύει παράλληλα τη «χρησιμότητα» που μπορούν να έχουν οι ΕΔ της χώρας και το Ναυτικό σε ένα τέτοιο πλαίσιο.
Λέει: «Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, όπου οι κλασικές απειλές παραμένουν ή εξελίσσονται ισχυρότερες και διαφοροποιούμενες, αναδύονται νέες απειλές, προκλήσεις και ανταγωνισμοί και μια παρατεταμένη δημοσιονομική κρίση περιορίζει τους πόρους μας, το Πολεμικό Ναυτικό είναι και πρέπει να παραμείνει αποδοτικό, ανθεκτικό, αξιόμαχο και απολύτως λειτουργικό σε όλο το εύρος καθηκόντων του. Αυτή η ικανότητα έχει παράλληλα μια προστιθέμενη αξία για τους συμμάχους μας, καθώς το Πολεμικό Ναυτικό είναι επίσης ένας παράγοντας που μπορεί να συμβάλει στην ειρήνη και τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή».
Μπαίνοντας στο «ψητό» για να ζητήσει μέσα (π.χ. βλέπε διεκδίκηση σύγχρονων αντιτορπιλικών, που θα αποσύρει για να διαθέσει σε «συμμάχους» το αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό), συνεχίζει πάνω στο τι δίνει:
«Οι πόροι δεν είναι σε αφθονία αυτές τις μέρες, ακόμη και για μεγάλες στρατηγικές δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ (...) Αυτή τη στιγμή το Πολεμικό Ναυτικό θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει και να επανδρώσει πρόσθετους υλικούς πόρους, καθώς έχουμε τη ναυτική ψυχή. Με αυτόν τον τρόπο, το Αμερικανικό Ναυτικό θα ενισχύσει ένα σύμμαχο. Μια ιστορική, σταθερή αξιόπιστη σύμμαχο, τα συμφέροντα της οποίας και η θεώρηση του κόσμου από την άποψη της ελευθερίας, της προόδου και της δημοκρατίας έχει παρόμοια συστατικά με τις ΗΠΑ σε ό,τι αφορά την Ανατολική Μεσόγειο».
«Αυτό», λέει ο Α/ΓΕΝ, «θα καθιστούσε δυνατό για το Ναυτικό των ΗΠΑ να απελευθερώσει πόρους για άλλα κρίσιμα θέατρα επιχειρήσεων, καθιστώντας μια τέτοια συνεργασία στρατηγική επένδυση με σημαντικά δημοσιονομικά οφέλη».
Εστιάζοντας, πάντα, στην Ανατολική Μεσόγειο, δεν περνά απαρατήρητο το Πρόγραμμα Στρατιωτικής Συνεργασίας για το 2017 που υπογράφτηκε με το Ισραήλ, βασικό σύμμαχο των ΗΠΑ και στήριγμα για τη διαφύλαξη της «ασφάλειας» στην Ανατολική Μεσόγειο, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τα ενεργειακά σχέδια που «τρέχουν» με αφετηρία το κοίτασμα «Λεβιάθαν». Το Πρόγραμμα περιλαμβάνει συμμετοχή σε κοινές αεροναυτικές ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις.
Προς υλοποίηση, οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις μετέχουν στην κοινή άσκηση Ελλάδας, ΗΠΑ και Ισραήλ «Noble Dina», όπου εμπλέκονται πλοία, υποβρύχια και αεροσκάφη, με σενάρια εκπαίδευσης σε επιχειρήσεις αναγνώρισης, αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις και ανθυποβρυχιακό πόλεμο.
Επιπλέον, αύριο ξεκινά η Πολυεθνική Αεροπορική Διακλαδική Ασκηση Μεσαίας Κλίμακας της Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ) «Ηνίοχος 2017», με συμμετοχή (μέσα και προσωπικό) από Ελλάδα, ΗΠΑ, Ισραήλ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Ιταλία. Προβλέπει τη διεξαγωγή σύνθετων αεροπορικών αποστολών σε ολόκληρο το εύρος του FIR Αθηνών, με συμμετοχή σε φάσεις της πάνω από το Αιγαίο και πλοίων των στόλου.

Σε ΝΑΤΟικό πλαίσιο

Τα προαναφερόμενα είναι ψηφίδες μιας γενικότερης εικόνας ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, όπως αναμένεται να αναπτυχθεί και παραπέρα στις 5-6/4, στη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών των κρατών - μελών του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, και πιο καθαρά ακόμα στη Σύνοδο Κορυφής της λυκοσυμμαχίας στα τέλη Μάη.
Η Σύνοδος των ΥΠΕΞ, κατ' αναλογία με τη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας, στα μέσα Φλεβάρη, σχεδιάζεται να εξετάσει όλα τα ανοικτά μέτωπα ενδοϊμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων όπου παρεμβαίνει το ΝΑΤΟ για λογαριασμό των ευρωατλαντικών μονοπωλίων.
Εχοντας σταθερά στο στόχαστρο τη Ρωσία, το Συμβούλιο αναμένεται να εξετάσει την πορεία παραπέρα ανάπτυξης ΝΑΤΟικών στρατιωτικών δυνάμεων στις Βαλτικές χώρες, την Πολωνία και τη Ρουμανία, τη Βαλτική και τη Μαύρη Θάλασσα.
Η, δε, ελληνική πλευρά, την ώρα που συνυπογράφει τη στρατιωτική αυτή ανάπτυξη που ανεβάζει το θερμόμετρο της έντασης, με τη στενότερη διασύνδεση του ΝΑΤΟ με Ουκρανία και Γεωργία - χώρες που η Ρωσία θεωρεί «ζωτικό» της χώρο - αλλά και πρωτοστατεί στην παρουσία της ΝΑΤΟικής αρμάδας SNMG2 στο Αιγαίο, που αποτελεί αναπόσπαστο κρίκο των εν λόγω ΝΑΤΟικών σχεδιασμών από τη Μεσόγειο έως τη Μαύρη Θάλασσα, προσπαθεί να λειτουργήσει και ως «δίαυλος επικοινωνίας» ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα, μιλώντας για «οικοδόμηση ενός νέου συστήματος ασφαλείας στην Ευρώπη και τον κόσμο που θα περιλαμβάνει και τη Μόσχα»...
Επίσης, στη Σύνοδο αναμένεται να αναλυθούν πλάνα και για προβολή «σταθερότητας και ασφάλειας» στα νότια, σε Β. Αφρική και Μ. Ανατολή, με την εγχώρια αστική τάξη να επιδιώκει και εκεί ρόλο, στέλνοντας δυνάμεις της σε επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ασκήσεις του ΝΑΤΟ, στην Κεντρική και την Ανατολική Μεσόγειο, προς κατοχύρωση θέσεων του ευρωατλαντικού άξονα και διασφάλιση σταθερότητας για μπίζνες και διαμετακόμιση.
Σημειωτέον, στα ΝΑΤΟικά διαβούλια, αλλά και τις συζητήσεις με τους Αμερικανούς, η ελληνική κυβέρνηση μαζεύει εύσημα, καθώς είναι από τις λίγες χώρες-μέλη που - για τα συμφέροντα της αστικής τάξης και ενώ ο λαός πένεται - δαπανά ετησίως το 2% του ΑΕΠ της για στρατιωτικές δαπάνες, πιάνοντας τη ΝΑΤΟική νόρμα, κάτι που η διακυβέρνηση Τραμπ βάζει πιεστικά για τις άλλες χώρες - μέλη, θέλοντας «δικαιότερη κατανομή των βαρών» και ελάφρυνση δικών της.
Ολα τα παραπάνω θρυμματίζουν τον ανυπόστατο και επικίνδυνο ισχυρισμό της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων ότι τάχα η εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς διασφαλίζει την ειρήνη, τη σταθερότητα και την ευημερία της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.
Ισχυρισμός που χρειάζεται να απορριφθεί και να απαντηθεί επιθετικά από το λαό. Με ένταση της πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Με αλληλεγγύη και σε κοινή δράση με τους άλλους λαούς της περιοχής. Με δυνάμωμα του αγώνα για απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και αποδέσμευση από κάθε ιμπεριαλιστικό οργανισμό. Με ανάπτυξη της πάλης πρώτα και κύρια ενάντια στην αστική τάξη της χώρας μας, για την ανατροπή της εξουσίας και οικονομίας της, «φυσική συνέχεια» των οποίων είναι και η εμπλοκή στα επικίνδυνα σχέδια.