Εντείνονται οι διεργασίες για αναμόρφωση στο αστικό πολιτικό σύστημα

Εντείνονται οι διεργασίες για αναμόρφωση στο αστικό πολιτικό σύστημα

Είναι πλέον ολοφάνερο ότι εντείνονται μέρα με τη μέρα οι διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα. Διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη και είναι αναγκαίες, αφού υπάρχουν ορισμένα σημαντικά δεδομένα που επιδρούν σε αυτές, όπως: οι δυσκολίες ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας στην Ελλάδα, οι αντιφάσεις που εκδηλώνονται με αφορμή και τη διαπραγμάτευση, οι προβληματισμοί για τη σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος, οι διεθνείς εξελίξεις, οι αντιθέσεις που εκδηλώνονται και αφορούν ακόμα και τη συνοχή της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Ευρωζώνης. Είναι απολύτως λογικό, λοιπόν, να αναζητείται ένα νέο ανακάτεμα της τράπουλας, μία νέα πολιτική «συνταγή» με στόχο τη διαμόρφωση «αξιόπιστων εναλλακτικών» για την αστική διαχείριση, στις ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Ο προβληματισμός για το πώς το αστικό πολιτικό σύστημα θα αναμορφωθεί για να βάλει ακόμα πιο αποτελεσματικά πλάτη στην υλοποίηση της πολιτικής για την ανάκαμψη του κεφαλαίου, κινεί αστικές πολιτικές δυνάμεις και επιχειρηματικούς πόλους ώστε να αναζητηθούν τα υλικά για την καλύτερη συνταγή... Αυτές οι διεργασίες διαπερνούν όλο το φάσμα των αστικών κομμάτων και σχημάτων. Αλλωστε, μόνο τις τελευταίες μέρες, όσα συμβαίνουν σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, είναι ενδεικτικά ακριβώς αυτής της κατάστασης.

* * *

Εχουμε και λέμε: Η συζήτηση που έχει ανοίξει για τον επόμενο κυβερνητικό συνασπισμό και μάλιστα με πρωτοβουλία στελεχών του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ, που γλυκοκοιτάζουν προς το ΠΑΣΟΚ με πρόσχημα την προσπάθεια διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ προς το λεγόμενο χώρο της κεντροαριστεράς. Οι αντιδράσεις από τον κυβερνητικό εταίρο των ΑΝΕΛ, που «καρφώνουν» τις απιστίες του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ. Τοποθετήσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ που αφήνουν ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα, αλλά και οι αντιδράσεις άλλων στελεχών του ΠΑΣΟΚ που βάζουν εμπόδια σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Οι αποχωρήσεις στελεχών του Ποταμιού που πήγαν στο ΠΑΣΟΚ. Η συμφωνία συνεργασίας ΠΑΣΟΚ με το ΚΙΔΗΣΟ του Γ. Παπανδρέου. Η ανεξαρτητοποίηση του φασιστοειδούς Κουκούτση από την κοινοβουλευτική ομάδα της Χρυσής Αυγής και οι ψίθυροι ότι αυτό ευνοεί το ΠΑΣΟΚ, που, ως τρίτο κοινοβουλευτικό κόμμα πλέον, μπορεί να πάρει ακόμα και διερευνητική εντολή... Οι χτεσινές προειδοποιήσεις του αρχηγού της ΝΔ προς το καραμανλικό στρατόπεδο ότι «όποιος δεν μπορεί, ή δεν θέλει να ακολουθήσει, ή νιώθει ότι πρέπει να συμβιβαστεί με τη σημερινή τυχοδιωκτική ομάδα που κυβερνά τη χώρα, θα μείνει πίσω». Δηλώσεις που έγιναν με αφορμή τις δηλώσεις Μεϊμαράκη περί «τζάμπα μαγκιάς» να λες ότι δεν θα ψηφίσεις τα μέτρα που θα φέρει η κυβέρνηση. Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε τις πληροφορίες που εμφανίζονται πιο συχνά το τελευταίο διάστημα και κάνουν λόγο για συναντήσεις πολιτικών παραγόντων και μεγάλων επιχειρηματιών στις οποίες συζητιούνται ο «πολιτικός χάρτης» και οι διεργασίες που είναι σε εξέλιξη...

* * *

Ολα αυτά, βέβαια, τα φαινόμενα δεν είναι κάτι καινούργιο. Η έντασή τους, όμως, σχετίζεται με το ότι τα ζόρια της καπιταλιστικής ανάκαμψης είναι μεγάλα, όπως μεγάλη είναι και η ανάγκη του κεφαλαίου να επιταχυνθούν οι αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του. Επιπλέον, τέτοια φαινόμενα εντείνονται, επίσης, όσο μεγαλώνει η ανάγκη να ανανεώνονται αποτελεσματικά η χειραγώγηση της λαϊκής δυσαρέσκειας και οι προσδοκίες των λαϊκών στρωμάτων από την κυβερνητική εναλλαγή, την εναλλαγή εταίρων και σχημάτων που θα παίξουν αντιλαϊκό, αντιδραστικό ρόλο. Βέβαια, όλοι οι πρωταγωνιστές αυτών των διεργασιών είναι γνωστοί στο λαό. Στο σύνολό τους σχεδόν υπηρέτησαν με ζήλο την αστική εξουσία, άσκησαν για χρόνια διαχείριση, πλήθος αντιλαϊκών μέτρων φέρουν τη σφραγίδα και υπογραφή τους. Για παράδειγμα, το ΠΑΣΟΚ, στο οποίο τώρα κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν έναν καλύτερο «εταίρο», έχει το δικό του αντιλαϊκό «βίο και πολιτεία». Και μαζί με όλες τις άλλες αστικές πολιτικές δυνάμεις συμπίπτουν στους στρατηγικούς στόχους της αστικής τάξης, που συνοπτικά αφορούν στα εξής ζητήματα: Πορεία ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας. Προσπάθεια γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας ως εμπορικού και ενεργειακού κόμβου. Αύξηση του ενεργού ρόλου στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Αποκατάσταση των θέσεων της ελληνικής αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και Ανατολικής Μεσογείου που έχουν υποστεί πλήγμα στα χρόνια της κρίσης.

* * *

Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, τα σχέδια απόσπασης ενεργού λαϊκής στήριξης στη διαδικασία αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος πρέπει να αποτύχουν. Να αντιμετωπιστούν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις που καλλιεργούνται, ότι το ανακάτεμα της τράπουλας θα φέρει θετικές για το λαό εξελίξεις. Η αστική τάξη διατάσσει και αναδιατάσσει το πολιτικό της προσωπικό αναλόγως των αναγκών και συμφερόντων της, που σε κάθε περίπτωση υπονομεύουν τα λαϊκά συμφέροντα, όπως άλλωστε αποδεικνύει και το πρόσφατο παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο λαός να γυρίσει την πλάτη σε διεργασίες ισχυροποίησης του συστήματος που τον τσακίζει, να μην υπακούσει σε κελεύσματα συναίνεσης που αξιώνουν ουσιαστικά να βάλει πλάτη στην αντιλαϊκή πολιτική, να χαράξει δική του ρότα σε συμπόρευση με το ΚΚΕ.