Γενική απεργία
Μέρα
γενικής απεργίας αύριο και μεγάλης ευθύνης για τον καθένα. Η
δημοσιοποίηση του πολυνομοσχεδίου, το βράδυ του Σαββάτου, επιβεβαίωσε
ότι τα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση είναι σαρωτικά και ότι χτυπάνε από
«χίλιες μεριές» το λαϊκό εισόδημα και τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.
Προπάντων, είναι μέτρα μόνιμα, που αθροίζονται σε όσα έχουν ήδη νομοθετήσει η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της θωράκισης δηλαδή και της ανάκαμψης της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.
Είναι μέτρα που «σφίγγουν την πρέσα» στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού και θα οδηγήσουν στη φτωχοποίηση χιλιάδων ακόμα λαϊκών νοικοκυριών, που παλινδρομούν μέχρι σήμερα στα στατιστικά όρια της φτώχειας.
Η ζωή των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων θα γίνει ακόμα χειρότερη μετά την ψήφιση και την εφαρμογή αυτών των μέτρων. Κι αυτό είναι κάτι που καμιά ανάκαμψη της οικονομίας δεν μπορεί να το αντιστρέψει, πολύ περισσότερο να το αναιρέσει.
Αντίθετα, ακόμα κι αν υπάρξει ανάπτυξη, έστω και αναιμική, η διατήρησή της προϋποθέτει συνέχιση και επέκταση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, βάθεμα της εργασιακής εκμετάλλευσης, «ξεπάτωμα» χιλιάδων ακόμα αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ και μικρομεσαίων αγροτών, για να κατακτά το κεφάλαιο νέα κερδοφόρα πεδία δράσης.
Αυτούς τους βασικούς στόχους υπηρετούν οι εκατοντάδες διατάξεις που περιέχονται στο πολυνομοσχέδιο, είτε κατατάσσονται στα μέτρα είτε στα λεγόμενα «αντίμετρα».
Πρόκειται για ενιαίο αντιλαϊκό πακέτο, που εκφράζει τη δέσμευση της κυβέρνησης στους στόχους και τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, ισχυρών οικονομικών συμφερόντων που δραστηριοποιούνται ήδη, ή σκοπεύουν να επενδύσουν κεφάλαια στην Ελλάδα.
Απ' αυτή τη σκοπιά, το πολυνομοσχέδιο που συζητιέται και ψηφίζεται την Πέμπτη στην Ολομέλεια της Βουλής, συνιστά κλιμάκωση της επίθεσης του κεφαλαίου και ως τέτοια πρέπει να απαντηθεί από τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα.
Με μαζική συμμετοχή στην απεργία και τις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Με προετοιμασία για νέους ταξικούς αγώνες, με όλες τις μορφές.
Ακόμα και αυτές οι λίγες ώρες που απομένουν μέχρι το ξημέρωμα της Τετάρτης, δεν πρέπει να μείνουν ανεκμετάλλευτες, αλλά να αξιοποιηθούν για να πειστούν ακόμα περισσότεροι να συμμετάσχουν στην απεργία, στην περιφρούρηση, στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Κυρίως αυτοί που ταλαντεύονται και αναμετρούνται μέχρι την τελευταία ώρα με τους δισταγμούς και το φόβο.
Μπροστά στις εξελίξεις, είναι αναγκαίο να αποτελέσει η γενική απεργία το έναυσμα για περισσότερους να κάνουν το βήμα, να εκφράσουν αγωνιστικά, ταξικά τη δυσαρέσκειά τους για την πολιτική που τους καταδικάζει σε θυσίες δίχως τέλος. Να πιάσουν επαφή με τη συνδικαλιστική τους οργάνωση, να δυναμώσουν τους δεσμούς εκεί που υπάρχουν.
Να συνταχθούν με τη γραμμή πάλης που διεκδικεί ανάκτηση των απωλειών, παλεύοντας για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, που είναι ώριμο και αναγκαίο να συμβεί, αλλά σκοντάφτει στην καπιταλιστική εξουσία και ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, στην οργάνωση της οικονομίας με κριτήριο το κέρδος των λίγων, που παράγεται με τον ιδρώτα και την εκμετάλλευση της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων.
Η αναμέτρηση με την πολιτική του κεφαλαίου δεν είναι «κατοστάρι», αλλά απαιτητικός αγώνας δρόμου, που χρειάζεται σχέδιο, οργάνωση και επιμονή. Χρειάζεται πάνω απ' όλα, μέσα από κάθε μάχη, να γίνονται βήματα στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, στη συγκρότηση και την ενίσχυση της Κοινωνικής Συμμαχίας. Να δυναμώνει το ρεύμα στο κίνημα που παλεύει σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Η συμβολή σ' αυτόν το σκοπό αποτελεί κριτήριο για την επιτυχία και της αυριανής απεργίας.
Προπάντων, είναι μέτρα μόνιμα, που αθροίζονται σε όσα έχουν ήδη νομοθετήσει η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της θωράκισης δηλαδή και της ανάκαμψης της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.
Είναι μέτρα που «σφίγγουν την πρέσα» στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού και θα οδηγήσουν στη φτωχοποίηση χιλιάδων ακόμα λαϊκών νοικοκυριών, που παλινδρομούν μέχρι σήμερα στα στατιστικά όρια της φτώχειας.
Η ζωή των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων θα γίνει ακόμα χειρότερη μετά την ψήφιση και την εφαρμογή αυτών των μέτρων. Κι αυτό είναι κάτι που καμιά ανάκαμψη της οικονομίας δεν μπορεί να το αντιστρέψει, πολύ περισσότερο να το αναιρέσει.
Αντίθετα, ακόμα κι αν υπάρξει ανάπτυξη, έστω και αναιμική, η διατήρησή της προϋποθέτει συνέχιση και επέκταση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, βάθεμα της εργασιακής εκμετάλλευσης, «ξεπάτωμα» χιλιάδων ακόμα αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ και μικρομεσαίων αγροτών, για να κατακτά το κεφάλαιο νέα κερδοφόρα πεδία δράσης.
Αυτούς τους βασικούς στόχους υπηρετούν οι εκατοντάδες διατάξεις που περιέχονται στο πολυνομοσχέδιο, είτε κατατάσσονται στα μέτρα είτε στα λεγόμενα «αντίμετρα».
Πρόκειται για ενιαίο αντιλαϊκό πακέτο, που εκφράζει τη δέσμευση της κυβέρνησης στους στόχους και τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, ισχυρών οικονομικών συμφερόντων που δραστηριοποιούνται ήδη, ή σκοπεύουν να επενδύσουν κεφάλαια στην Ελλάδα.
Απ' αυτή τη σκοπιά, το πολυνομοσχέδιο που συζητιέται και ψηφίζεται την Πέμπτη στην Ολομέλεια της Βουλής, συνιστά κλιμάκωση της επίθεσης του κεφαλαίου και ως τέτοια πρέπει να απαντηθεί από τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα.
Με μαζική συμμετοχή στην απεργία και τις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Με προετοιμασία για νέους ταξικούς αγώνες, με όλες τις μορφές.
Ακόμα και αυτές οι λίγες ώρες που απομένουν μέχρι το ξημέρωμα της Τετάρτης, δεν πρέπει να μείνουν ανεκμετάλλευτες, αλλά να αξιοποιηθούν για να πειστούν ακόμα περισσότεροι να συμμετάσχουν στην απεργία, στην περιφρούρηση, στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Κυρίως αυτοί που ταλαντεύονται και αναμετρούνται μέχρι την τελευταία ώρα με τους δισταγμούς και το φόβο.
Μπροστά στις εξελίξεις, είναι αναγκαίο να αποτελέσει η γενική απεργία το έναυσμα για περισσότερους να κάνουν το βήμα, να εκφράσουν αγωνιστικά, ταξικά τη δυσαρέσκειά τους για την πολιτική που τους καταδικάζει σε θυσίες δίχως τέλος. Να πιάσουν επαφή με τη συνδικαλιστική τους οργάνωση, να δυναμώσουν τους δεσμούς εκεί που υπάρχουν.
Να συνταχθούν με τη γραμμή πάλης που διεκδικεί ανάκτηση των απωλειών, παλεύοντας για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, που είναι ώριμο και αναγκαίο να συμβεί, αλλά σκοντάφτει στην καπιταλιστική εξουσία και ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, στην οργάνωση της οικονομίας με κριτήριο το κέρδος των λίγων, που παράγεται με τον ιδρώτα και την εκμετάλλευση της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων.
Η αναμέτρηση με την πολιτική του κεφαλαίου δεν είναι «κατοστάρι», αλλά απαιτητικός αγώνας δρόμου, που χρειάζεται σχέδιο, οργάνωση και επιμονή. Χρειάζεται πάνω απ' όλα, μέσα από κάθε μάχη, να γίνονται βήματα στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, στη συγκρότηση και την ενίσχυση της Κοινωνικής Συμμαχίας. Να δυναμώνει το ρεύμα στο κίνημα που παλεύει σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Η συμβολή σ' αυτόν το σκοπό αποτελεί κριτήριο για την επιτυχία και της αυριανής απεργίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου