Στη δίνη ευρύτερων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών

Copyright 2017 The Associated

Ο Τραμπ εξαπολύει τις πυρηνικές απειλές κατά της ΛΔ Κορέας

«Είναι παράξενο που η Βόρεια Κορέα προκαλεί τόσα προβλήματα. Δεν είναι ακριβώς αυτό που θα αποκαλούσε κανείς υπερδύναμη. Η οικονομία της είναι μόλις το 1/5 σε μέγεθος από αυτήν της γειτονικής της Νότιας Κορέας. Οι Αμερικανοί ξοδεύουν δύο φορές το ΑΕΠ της Βόρειας Κορέας μόνο για να φροντίσουν τα οικόσιτα ζώα τους...», υποστήριζε χαρακτηριστικά άρθρο του βρετανικού περιοδικού «The Economist» στο τελευταίο του τεύχος, με τον τίτλο «Πώς να αποφύγετε πυρηνικό πόλεμο με τη Βόρεια Κορέα».
Εννοείται πως ο αρθρογράφος «λιθοβόλησε», ακολούθως, το καθεστώς της ΛΔ Κορέας, χαρακτηρίζοντάς το «μικρή οπισθοδρομική δικτατορία που κατάφερε να αρπάξει την προσοχή όλου του κόσμου, ακόμη και του Αμερικανού Προέδρου, με την ακραία πυρηνική της διπλωματία». Οι αναλύσεις περί «ανισόρροπων ηγετών» που ετοιμάζονται να αιματοκυλίσουν τον κόσμο είναι ένα δείγμα τυπικής «απλοποίησης» της κατάστασης στην Κορεατική Χερσόνησο, η οποία είναι σαφώς πολύ πιο σύνθετη και σχετίζεται με την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, που επιχειρούν να κρύψουν τα διεθνή και εγχώρια αστικά ΜΜΕ μέσα από αυτές.

Το πρόσχημα της ΛΔ Κορέας...

Η νέα ένταση στην Κορεατική Χερσόνησο λειτουργεί κυρίως ως πρόσχημα που αξιοποιούν οι ΗΠΑ στον ανταγωνισμό τους με άλλες ισχυρές δυνάμεις της περιοχής, όπως η Κίνα και η Ρωσία. Σχετίζεται, δηλαδή, με το «παιχνίδι» ευρύτερων ανταγωνισμών στη μεγάλη σκακιέρα της Ευρασίας και του Ειρηνικού Ωκεανού και με τις μεγαλύτερες κόντρες δυνάμεων σε διάφορα ταμπλό, με κυρίαρχες τις συγκρούσεις διαφόρων μονοπωλίων για τον έλεγχο ή το ξαναμοίρασμα αγορών, ενεργειακών πηγών, νευραλγικών εμπορικών δρόμων κ.ά.
Με άλλα λόγια, πίσω από την εμπρηστική ρητορική του Αμερικανού Προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ, έναντι της ΛΔ Κορέας (π.χ. δηλώσεις περί «φωτιάς και οργής», «στρατιωτικές επιλογές που είναι σε ετοιμότητα, κλειδωμένες και οπλισμένες» κ.ά.) κρύβεται ο οξυμένος ανταγωνισμός μονοπωλίων μεταξύ ΗΠΑ, Κίνας, Ρωσίας, Ινδίας, Πακιστάν, Ιράν, Ιαπωνίας, Ν. Κορέας σε νευραλγικές ζώνες που «ακουμπούν» περιοχές σύγκρουσης συμφερόντων τους.
Δεν είναι άσχετο, για παράδειγμα, το γεγονός πως η όξυνση της έντασης στην Κορεατική Χερσόνησο, που άρχισε να κλιμακώνεται ιδιαίτερα μετά τις νέες κυρώσεις που ψήφισε, το Σάββατο 5 Αυγούστου, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ (με στόχο τον περιορισμό του 1/3 των εξαγωγών της ΛΔ Κορέας που αποφέρουν έσοδα 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων ετησίως), ξεδιπλώνεται παράλληλα με την ένταση στις σχέσεις ΗΠΑ - Κίνας. Οι σινο-αμερικανικοί ανταγωνισμοί αφορούν διάφορα επίπεδα διαπάλης, όπως π.χ. τα «τεράστια εμπορικά πλεονάσματα της Κίνας» σε βάρος των ΗΠΑ, για τα οποία διαμαρτύρεται, με κάθε αφορμή, ο Πρόεδρος Τραμπ. Αφορά τις μεγάλες μπίζνες και το άνοιγμα των «Νέων Δρόμων του Μεταξιού», στο πλαίσιο της κινεζικής πολιτικής «Μία Ζώνη, Ενας Δρόμος», που θίγουν αμερικανικά συμφέροντα. Σχετίζεται με τις μπίζνες που κλείνουν, για παράδειγμα, κινεζικά, ινδικά, ρωσικά, τουρκικά, μαλαισιανά μονοπώλια ακόμη και σε χώρες της Αφρικής, την οποία οι ιμπεριαλιστές σε ΗΠΑ και Δυτική Ευρώπη θεωρούσαν ως πρότινος «δικό τους χωράφι». Αφορούν πολύ περισσότερο τους ανταγωνισμούς των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή της Ασίας, όπως δείχνουν οι δυσκολίες τους να διαχειριστούν και να συνεχίσουν την κατοχή του Αφγανιστάν, σε μία περίοδο κατά την οποία, όπως ομολογούν οι ίδιοι οι Αμερικανοί, δεν μπορούν να νικήσουν τον πόλεμο ούτε, όμως, έχουν την πολυτέλεια να τον χάσουν.
Είναι ενδιαφέρον το γεγονός πως την ώρα που η Κίνα απευθύνει εκκλήσεις σε ΗΠΑ και ΛΔ Κορέας να επιλύσουν «ειρηνικά» τις διαφορές τους, δηλώνοντας πως η ίδια θα κρατήσει στάση «ουδετερότητας», εντείνει την κόντρα της με την Ινδία στη διαφιλονικούμενη περιοχή Ντόκλαμ των Ιμαλαΐων, που φαίνεται ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας μακροπρόθεσμα στην περίπτωση μίας μελλοντικής διμερούς κρίσης ή ακόμη και σύρραξης.

Το πολύπλευρο παζλ των ανταγωνισμών

Την ώρα που αστικές κυβερνήσεις ψηφίζουν τις κυρώσεις στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ κατά της ΛΔ Κορέας, εντείνονται και οι ανταγωνισμοί Ινδίας - Πακιστάν - Κίνας - Ιράν με διάφορες αφορμές. Οπως π.χ. με τις επενδύσεις 500.000.000 δολαρίων που έχει προγραμματίσει η Ινδία για την ανάπτυξη διαδρόμου μεταφορών στο νοτιοανατολικό λιμάνι του Ιράν, Τσαμπαχάρ, που θίγει όμως τα συμφέροντα του γειτονικού Πακιστάν με επίκεντρο το στρατηγικό του λιμάνι Γκουαντάρ, το οποίο εκσυγχρονίζεται από κινεζικά μονοπώλια.
Δεν θα πρέπει, εννοείται, να ξεχνάμε το πολυσύνθετο παιχνίδι εντάσεων και διεκδικήσεων που στήνεται τα τελευταία χρόνια στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, στον άξονα του οξυμένου σινο-αμερικανικού ανταγωνισμού, στη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας και στη Θάλασσα της Ιαπωνίας, όπου υπάρχουν μεθοριακές διαφορές μεταξύ Κίνας - Ιαπωνίας - Βιετνάμ - Μαλαισίας - Φιλιππίνων - Ταϊβάν, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού μονοπωλίων για την εκμετάλλευση νέων, αξιοποιήσιμων υποθαλάσσιων κοιτασμάτων Ενέργειας και τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς.
Από το κάδρο δεν λείπουν βεβαίως οι ανταγωνισμοί Ρωσίας - ΗΠΑ (που αντικατοπτρίζονται εμφανώς σε συρράξεις της Ανατολικής Μεσογείου και δη στον πόλεμο της Συρίας) ή στην Ουκρανία και Ρωσίας - Ιαπωνίας, με αφορμή π.χ. το καθεστώς στις Κουρίλες Νήσους, παρά τους γύρους συναντήσεων που πραγματοποιούνται κατά διαστήματα ανάμεσα στις κυβερνήσεις του Ιάπωνα πρωθυπουργού, Σίνζο Αμπε, και του Ρώσου Προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν.
Ρόλο στις κόντρες και στους ανταγωνισμούς στην ευρύτερη περιοχή της Ασίας διεκδικούν βεβαίως και ιμπεριαλιστές της ΕΕ καθώς τα μονοπώλιά τους επιχειρούν να αξιοποιήσουν κάθε κρίση για την προώθηση των συμφερόντων τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε αντίθεση με άλλους ηγέτες χωρών της ΕΕ που κράτησαν χαμηλούς τόνους ή «σιγήν ιχθύος» αναφορικά με την όξυνση της έντασης στην Κορεατική Χερσόνησο, η Γερμανίδα καγκελάριος, Αγκελα Μέρκελ, έσπευσε προχτές να εκφράσει την πλήρη αντίθεσή της σε ενδεχόμενη «στρατιωτική λύση» στη ΛΔ Κορέας.
Με φόντο αυτό το ρευστό περιβάλλον, η ένταση, ενδεχομένως παράλληλα με παζάρια για «διάλογο» και εξεύρεση «διπλωματικής λύσης», αναμένεται να συνεχιστεί. Το θερμόμετρο, ωστόσο, δεν αποκλείεται να χτυπήσει πάλι «κόκκινο» τις μέρες μεταξύ 21 - 31 Αυγούστου, οπότε αναμένεται να πραγματοποιηθούν τα μεγάλα ετήσια γυμνάσια των ΗΠΑ - Νότιας Κορέας «Ulchi-Freedom Guardian» με την κινητοποίηση 40.000 στρατιωτικών και χιλιάδων πλοίων και αεροσκαφών, που θα επιδοθούν σε άλλη μια επίδειξη ισχύος.

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης καταγγέλλει τα ιμπεριαλιστικά σχέδια

Μπροστά σε όλα αυτά, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης (ΠΣΕ) με ανακοίνωσή του στις 9 Αυγούστου εξέφρασε σοβαρή ανησυχία για τις νέες κυρώσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ κατά της ΛΔ Κορέας. Στέκεται αλληλέγγυο με τον κορεατικό λαό και το δικαίωμά του «να αποφασίζει το μέλλον μόνος του, χωρίς ξένες παρεμβάσεις». Συγκεκριμένα, σημειώνει: «Το ΠΣΕ είναι υπέρ της κατάργησης όλων των πυρηνικών σε όλον τον κόσμο, αλλά δεν δεχόμαστε τη μονόπλευρη και εκλεκτική προπαγάνδα ενάντια στο "πυρηνικό πρόγραμμα" της ΛΔ Κορέας. Υποστηρίζουμε και απαιτούμε την ειρηνική διευθέτηση των διαφορών ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη ΛΔ Κορέας και την αντικατάσταση της συμφωνίας εκεχειρίας του 1953 με συμφωνία ειρήνης που θα καταληχθεί και από τις δύο πλευρές.
Ιστορικά είμαστε αντίθετοι με την επιβολή κυρώσεων κατά της ΛΔ Κορέας γιατί βλάπτουν το λαό και είναι μορφή επιθετικότητας και προετοιμασίας στρατιωτικής επέμβασης, όπως στις περιπτώσεις του Ιράκ και της Λιβύης».
Και καταλήγει: «Επιβεβαιώνουμε τη στήριξή μας στην πάλη του κορεατικού λαού ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, στην υπεράσπιση της ακεραιότητας, για την αποστρατιωτικοποίηση και την αποπυρηνικοποίηση της περιοχής και την ανεξάρτητη και ειρηνική επανένωση της Κορέας».

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ