Κοινωνικές ευαισθησίες...

Για άλλη μια φορά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στήνει το γνωστό σκηνικό. Την ώρα που συνεχίζει την αντιδραστική αναδιάρθρωση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας που προωθούσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, εμφανίζεται ως «κοινωνικά ευαίσθητη», ότι αντιμετωπίζει «κοινωνικές ανισότητες» και προωθεί την ισότιμη, καθολική πρόσβαση του λαού σε υπηρεσίες Υγείας, σε αντίθεση μάλιστα με τους προκατόχους της, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, το έργο των οποίων συνεχίζει. Από την άλλη, προσπαθώντας να συσκοτίσει τη στρατηγική τους ταύτιση και σε αυτά τα ζητήματα, «σηκώνει», σε συνεργασία με τη ΝΔ, έναν αποπροσανατολιστικό καβγά αναφορικά με ζητήματα διαχείρισης της αντιλαϊκής πολιτικής στο ζήτημα της Υγείας, σχέσεις και διασυνδέσεις με επιχειρηματικούς ομίλους, στη βάση της εμπορευματοποίησης και της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας των κρατικών δομών, τα περίφημα σκάνδαλα κ.λπ.
Τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά; Το γεγονός ότι η κυβέρνηση, με κριτήριο πάντα τα γενικά και ειδικά συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, που απαιτούν μείωση κρατικών δαπανών για τη φροντίδα υγείας των εργαζομένων, διαμορφώνει μηχανισμούς που ουσιαστικά λειτουργούν ως «κόφτες» των υπηρεσιών Υγείας, περιορίζουν την παροχή τους προς τους εργαζόμενους στο ελάχιστο.
Κλειδί σε αυτήν τη διαδικασία είναι η έννοια της «ατομικής ευθύνης». Η κοινωνική ευαισθησία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και όλων των αστικών κυβερνήσεων, εξαντλείται στη διαμόρφωση περισσότερων επιλογών ανάμεσα στις υποβαθμισμένες υπηρεσίες Υγείας και στη μεταφορά στους ίδιους τους εργαζόμενους να επιλέξουν και όχι βεβαίως στην εξασφάλιση ενός δωρεάν και δημόσιου συστήματος Υγείας που θα καλύπτει όλες τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες σε όλα τα επίπεδα. Η διαμόρφωση μηχανισμών που θα λειτουργούν ως κόφτες και μάλιστα με πλαίσιο πειθάρχησης και των εργαζομένων στην Υγεία σε μια τέτοια λειτουργία προαναγγέλλει την περαιτέρω υποβάθμιση αυτών των υπηρεσιών. Για παράδειγμα, βασική προτεραιότητα του «οικογενειακού γιατρού» που θεσπίζεται είναι να διασφαλίσει ότι ο ασφαλισμένος θα στοιχίσει όσο το δυνατό λιγότερο και ότι δεν θα υπερβαίνει το όριο των πετσοκομμένων προϋπολογισμών. Για να διασφαλιστεί μάλιστα ότι έτσι θα λειτουργήσει ο «οικογενειακός γιατρός» προβλέπονται ποινές και κυρώσεις βάζοντας σε κρίση ακόμα και τη μη ανανέωση της σύμβασής του εφόσον περάσει τα επιτρεπτά «όρια»...
Ως κόφτες φαρμάκων, παροχών, εξετάσεων και θεραπειών θα λειτουργούν τα διάφορα διαγνωστικά, φαρμακευτικά και θεραπευτικά πρωτόκολλα κ.λπ. Για όποιον έχει όμως αμφιβολίες για το χαρακτήρα της αναδιάρθρωσης δεν έχει παρά να δει το γεγονός ότι ουσιαστικά αναγορεύει ως πρότυπο το ΓΝ Θήρας, που άνοιξε ως αυτοχρηματοδοτούμενη μονάδα με μορφή Ανώνυμης Εταιρείας και για το οποίο προβλέπει κίνητρα για τους επικουρικούς γιατρούς με ευθύνη του δήμου, ανοίγοντας ουσιαστικά τη μεταφορά δαπανών για τη λειτουργία του νοσοκομείου στους δημότες.
Το σχέδιο της κυβέρνησης πρέπει να το απορρίψουν οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, ως τμήμα αυτής ακριβώς της ταξικής αντιλαϊκής πολιτικής, διεκδικώντας την πλήρη ανάπτυξη ενός κρατικού και απολύτως δωρεάν συστήματος Υγείας και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με Κέντρα Υγείας, πλήρως στελεχωμένα με γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, οικογενειακούς γιατρούς, με υγειονομικούς όλων των κλάδων, σύγχρονο εξοπλισμό που να ικανοποιεί όλες τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών, όλο το εικοσιτετράωρο, όλες τις μέρες του χρόνου. Η κατεύθυνση της πάλης των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών αγροτών να είναι η προοπτική της ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών και στην Υγεία με προϋπόθεση μια οικονομική ανάπτυξη που θα έχει ως κριτήριο τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες και θα στηρίζεται στην κοινωνική ιδιοκτησία και τον κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό.