Δημοσιεύτηκε στην Κατιούσα
Η “κατάληψη Πολυτεχνείου” δανείστηκε το όνομα, το χώρο και τα σύμβολα της εξέγερσης του 73′, για να τα προστατέψει -λέει- από τις οργανώσεις που τα καπηλεύονται. Στις ανακοινώσεις της ζητάει “τρόφιμα και τσιγάρα” από τον κόσμο, με την ιστορία να επαναλαμβάνεται ως φάρσα και τραγωδία μαζί. Και το πιο σημαντικό: οδηγεί την κουβέντα στην ουσία, τα κρίσιμα ζητήματα που καίνε τον κόσμο.
–Πότε θα έρθει ο Μαλάμης κι οι οικοδόμοι; Τι θα γράφει η Πανσπουδαστική νο 9; Πότε θα βγάλει νέο τραγούδι ο Πανούσης για το Χημείο; Θα πούμε επιτέλους κάτι για το ΚΚΕ; Ως πότε θα κρατάει αυτή η ασυλία του;
Και το πιο εντυπωσιακό είναι πως δεν υπάρχει καμία αναφορά -παρά μόνο κάτι ξώφαλτσες για ξεκάρφωμα- στην κυβέρνηση και το Σύριζα. Μα ποιος κυβερνάει τέλος πάντων αυτόν τον τόπο;
Η σχέση του Σύριζα -από όταν έγινε κυβέρνηση- με το Πολυτεχνείο πετάει από κορυφή σε κορυφή και σκάβει όλο και πιο βαθιά στον πάτο.
Μια χρονιά είχε απαλειφθεί εντελώς τυχαία -κοίτα να δεις- κάθε αναφορά στις ΗΠΑ και το ρόλο που έπαιξαν για την επικράτηση της χούντας.
Τη δεύτερη χρονιά έστειλαν στα κλεφτά τον Τσίπρα στο Πολυτεχνείο, μαζί με τους ασφαλίτες της προσωπικής του φρουράς, να καταθέσει στα μουλωχτά στεφάνι, για να πουλήσει μούρη ως ο πρώτος πρωθυπουργός που τολμάει να το κάνει -που ακόμα κι αυτό λαθροχειρία ήταν, αλλά ποιος ασχολείται με λεπτομέρειες.
Στην πορεία που ακολούθησε, τα μπλοκ του Σύριζα ήρθαν κι αυτά σχεδόν incognito, έσκασαν μύτη κάπου προς το τέλος και μπήκαν πίσω από τα μπλοκ των κομμουνιστών, για να γλιτώσουν τη γιούχα. Ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, ο μόνος δρόμος είναι πίσω απ’ τα παιδιά.
Φέτος, με τις αναμνήσεις από το ταξίδι στις ΗΠΑ ακόμα νωπές, κανείς Συριζαίος δε θα τολμούσε να σκάσει μύτη στο τριήμερο του Πολυτεχνείου. Εκτός κι αν έκαναν το σύστημα-λαγός, σαν τη νεολαία ΠΑΣΟΚ, που έχει καπηλευτεί τη ματοβαμμένη σημαία, έρχεται περίπου κατά τις δύο-τρεις το μεσημέρι κι ολοκληρώνει τη διαδρομή σε χρόνο ρεκόρ, με χαλαρό τζόκινγκ.
Ακόμα κι η φετινή εκδήλωση της νεολαίας Σύριζα για το Πολυτεχνείο, με ομιλητή τον Τσίπρα, είχε προγραμματιστεί να γίνει στο… εναλλακτικό Γκάζι, σε απόσταση ασφαλείας από τους υπόλοιπους. Και τελικά δεν έγινε καν, λόγω της κακοκαιρίας και των θυμάτων, γιατί δεν ήταν καλή μέρα για πανηγυρικούς λόγου της δεκάρας.
Από τη στιγμή λοιπόν που οι Συριζαίοι δεν πρόκειται να πατήσουν στο Πολυτεχνείο, το καλύτερο σενάριο θα ήταν να μη γίνουν καν οι καθιερωμένες εκδηλώσεις του τριήμερου εορτασμού. Και -ω του θαύματος- κοίτα να δεις πόσο βολικά ήρθαν τα πράγματα, με αυτήν την κατάληψη από μια χούφτα άτομα που δεν ανήκουν σε καμία οργάνωση, καμία συλλογικότητα, λες και φύτρωσαν από το έδαφος.
Έσβησαν μάλιστα και τα ιστορικά συνθήματα από την πύλη του Πολυτεχνείου (έξω αι ΗΠΑ, έξω το ΝΑΤΟ), μάλλον γιατί καπηλεύονταν το γνήσιο εξεγερσιακό πνεύμα τους και το πραγματικό μήνυμα της επετείου:
Το Πολυτεχνείο ζει, έξω τα κόμματα κι οι οργανώσεις…
Μα γιατί κάνετε αυτή τη σύνδεση, έχετε αποδείξεις; θα ρωτήσει κανείς.
Αστυνομικά τεκμήρια, όχι. Υπάρχει όμως καλύτερη απόδειξη από το ότι ένα τσούρμο κουκουλοφόρων όπου δε συμμετέχει καμία αναρχική ομάδα-συλλογικότητα, καπελώνει το τριήμερο για να ακυρώσει τις εκδηλώσεις τιμής και δρα σαν το μακρύ χέρι της κυβέρνησης; Σαν “αριστερό” παρακράτος -που θα έλεγαν και κάποιοι γραφικοί Δεξιοί, οι οποίο ωστόσο έχουν λουφάξει τώρα στη γωνιά τους.
Ο Σύριζα μπορεί να μην πατήσει ποτέ ξανά στο Πολυτεχνείο με τις οργανώσεις του και τα άμαζα μπλοκ του. Είναι όμως μέσα στο Πολυτεχνείο δια αντιπροσώπων και προσπάθησε να ακυρώσει τις εκδηλώσεις και πάνω από όλα το μήνυμα της επετείου. Μόνο με μια “αριστερή κυβέρνηση” τύπου Σύριζα θα μπορούσε να γίνει αυτό. Και αυτή είναι μία ακόμα απόδειξη για το βρώμικο ρόλο της “ροζ αριστεράς”, της πιο βρώμικης κυβέρνησης της Μεταπολίτευσης, του πιο καλού υπηρέτη της αστικής τάξης και του ευρωνατοϊκού ιμπεριαλισμού.
Χτες η κατάληψη τερματίστηκε -μετά από πορεία αναρχικών κι εξωκοινοβουλευτικών οργανώσεων, αλλά κι εσωτερικές συνεννοήσεις- αλλά το πουλάκι -για φέτος τουλάχιστον- μάλλον πέταξε. Και το χειρότερο είναι πως τα πολιτικά του αφεντικά, σε κράτος και κυβέρνηση, παραμένουν κυρίαρχα και παίζουν μπάλα σχεδόν ανενόχλητοι…
Η “κατάληψη Πολυτεχνείου” δανείστηκε το όνομα, το χώρο και τα σύμβολα της εξέγερσης του 73′, για να τα προστατέψει -λέει- από τις οργανώσεις που τα καπηλεύονται. Στις ανακοινώσεις της ζητάει “τρόφιμα και τσιγάρα” από τον κόσμο, με την ιστορία να επαναλαμβάνεται ως φάρσα και τραγωδία μαζί. Και το πιο σημαντικό: οδηγεί την κουβέντα στην ουσία, τα κρίσιμα ζητήματα που καίνε τον κόσμο.
–Πότε θα έρθει ο Μαλάμης κι οι οικοδόμοι; Τι θα γράφει η Πανσπουδαστική νο 9; Πότε θα βγάλει νέο τραγούδι ο Πανούσης για το Χημείο; Θα πούμε επιτέλους κάτι για το ΚΚΕ; Ως πότε θα κρατάει αυτή η ασυλία του;
Και το πιο εντυπωσιακό είναι πως δεν υπάρχει καμία αναφορά -παρά μόνο κάτι ξώφαλτσες για ξεκάρφωμα- στην κυβέρνηση και το Σύριζα. Μα ποιος κυβερνάει τέλος πάντων αυτόν τον τόπο;
Η σχέση του Σύριζα -από όταν έγινε κυβέρνηση- με το Πολυτεχνείο πετάει από κορυφή σε κορυφή και σκάβει όλο και πιο βαθιά στον πάτο.
Μια χρονιά είχε απαλειφθεί εντελώς τυχαία -κοίτα να δεις- κάθε αναφορά στις ΗΠΑ και το ρόλο που έπαιξαν για την επικράτηση της χούντας.
Τη δεύτερη χρονιά έστειλαν στα κλεφτά τον Τσίπρα στο Πολυτεχνείο, μαζί με τους ασφαλίτες της προσωπικής του φρουράς, να καταθέσει στα μουλωχτά στεφάνι, για να πουλήσει μούρη ως ο πρώτος πρωθυπουργός που τολμάει να το κάνει -που ακόμα κι αυτό λαθροχειρία ήταν, αλλά ποιος ασχολείται με λεπτομέρειες.
Στην πορεία που ακολούθησε, τα μπλοκ του Σύριζα ήρθαν κι αυτά σχεδόν incognito, έσκασαν μύτη κάπου προς το τέλος και μπήκαν πίσω από τα μπλοκ των κομμουνιστών, για να γλιτώσουν τη γιούχα. Ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, ο μόνος δρόμος είναι πίσω απ’ τα παιδιά.
Φέτος, με τις αναμνήσεις από το ταξίδι στις ΗΠΑ ακόμα νωπές, κανείς Συριζαίος δε θα τολμούσε να σκάσει μύτη στο τριήμερο του Πολυτεχνείου. Εκτός κι αν έκαναν το σύστημα-λαγός, σαν τη νεολαία ΠΑΣΟΚ, που έχει καπηλευτεί τη ματοβαμμένη σημαία, έρχεται περίπου κατά τις δύο-τρεις το μεσημέρι κι ολοκληρώνει τη διαδρομή σε χρόνο ρεκόρ, με χαλαρό τζόκινγκ.
Ακόμα κι η φετινή εκδήλωση της νεολαίας Σύριζα για το Πολυτεχνείο, με ομιλητή τον Τσίπρα, είχε προγραμματιστεί να γίνει στο… εναλλακτικό Γκάζι, σε απόσταση ασφαλείας από τους υπόλοιπους. Και τελικά δεν έγινε καν, λόγω της κακοκαιρίας και των θυμάτων, γιατί δεν ήταν καλή μέρα για πανηγυρικούς λόγου της δεκάρας.
Από τη στιγμή λοιπόν που οι Συριζαίοι δεν πρόκειται να πατήσουν στο Πολυτεχνείο, το καλύτερο σενάριο θα ήταν να μη γίνουν καν οι καθιερωμένες εκδηλώσεις του τριήμερου εορτασμού. Και -ω του θαύματος- κοίτα να δεις πόσο βολικά ήρθαν τα πράγματα, με αυτήν την κατάληψη από μια χούφτα άτομα που δεν ανήκουν σε καμία οργάνωση, καμία συλλογικότητα, λες και φύτρωσαν από το έδαφος.
Έσβησαν μάλιστα και τα ιστορικά συνθήματα από την πύλη του Πολυτεχνείου (έξω αι ΗΠΑ, έξω το ΝΑΤΟ), μάλλον γιατί καπηλεύονταν το γνήσιο εξεγερσιακό πνεύμα τους και το πραγματικό μήνυμα της επετείου:
Το Πολυτεχνείο ζει, έξω τα κόμματα κι οι οργανώσεις…
Μα γιατί κάνετε αυτή τη σύνδεση, έχετε αποδείξεις; θα ρωτήσει κανείς.
Αστυνομικά τεκμήρια, όχι. Υπάρχει όμως καλύτερη απόδειξη από το ότι ένα τσούρμο κουκουλοφόρων όπου δε συμμετέχει καμία αναρχική ομάδα-συλλογικότητα, καπελώνει το τριήμερο για να ακυρώσει τις εκδηλώσεις τιμής και δρα σαν το μακρύ χέρι της κυβέρνησης; Σαν “αριστερό” παρακράτος -που θα έλεγαν και κάποιοι γραφικοί Δεξιοί, οι οποίο ωστόσο έχουν λουφάξει τώρα στη γωνιά τους.
Ο Σύριζα μπορεί να μην πατήσει ποτέ ξανά στο Πολυτεχνείο με τις οργανώσεις του και τα άμαζα μπλοκ του. Είναι όμως μέσα στο Πολυτεχνείο δια αντιπροσώπων και προσπάθησε να ακυρώσει τις εκδηλώσεις και πάνω από όλα το μήνυμα της επετείου. Μόνο με μια “αριστερή κυβέρνηση” τύπου Σύριζα θα μπορούσε να γίνει αυτό. Και αυτή είναι μία ακόμα απόδειξη για το βρώμικο ρόλο της “ροζ αριστεράς”, της πιο βρώμικης κυβέρνησης της Μεταπολίτευσης, του πιο καλού υπηρέτη της αστικής τάξης και του ευρωνατοϊκού ιμπεριαλισμού.
Χτες η κατάληψη τερματίστηκε -μετά από πορεία αναρχικών κι εξωκοινοβουλευτικών οργανώσεων, αλλά κι εσωτερικές συνεννοήσεις- αλλά το πουλάκι -για φέτος τουλάχιστον- μάλλον πέταξε. Και το χειρότερο είναι πως τα πολιτικά του αφεντικά, σε κράτος και κυβέρνηση, παραμένουν κυρίαρχα και παίζουν μπάλα σχεδόν ανενόχλητοι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου