Εύγε κ. Στούπα...

Πριν ένα-ενάμισυ μήνα, το ιστολόγιο δημοσίευσε μια σειρά σημειωμάτων που είχαν ως στόχο να εξηγήσουν, όσο πιο απλά και κατανοητά γίνεται, τον τρόπο λειτουργίας του χρήματος. Σ' εκείνα τα σημειώματα είχαμε μιλήσει για το λογιστικό χρήμα, για την διαδικασία των δανείων, για την δομή τού χρηματοοικονομικού συστήματος κλπ. Ίσως ο αναγνώστης να μη θυμάται όλα όσα είχαμε πει τότε αλλά σίγουρα πολλά απ' αυτά θα επανέλθουν στην μνήμη του καθώς θα διαβάζει την παρακάτω "ανάλυση", βάσει της οποίας "οι πλειστηριασμοί είναι δίκαιο και σωστό μέτρο":

Στο τραπεζικό σύστημα οι καταθέσεις του ενός είναι το δάνειο που έχει πάρει ο άλλος. Αν ο άλλος δεν πληρώσει το δάνειο ο πρώτος θα χάσει τα λεφτά που έχει καταθέσει στην τράπεζα και συνήθως είναι οι κόποι μιας ζωής. Όταν η διαγραφή των κόκκινων δανείων δεν γίνεται με "κούρεμα" καταθέσεων γίνεται με αύξηση του δημόσιου χρέους. Τουτέστιν κάποιοι αποκτούν στέγη ή επιχείρηση με τα χρήματα που θα πληρώσουν και αυτοί που δεν έχουν στέγη κλπ.

Ο Α εργάζεται για δεκαετίες και έχει αποταμιεύσει π.χ. 100.000 για να αγοράσει ένα σπίτι. Ο Β πάει και δανείζεται 100.000 και αγοράζει το σπίτι σήμερα και όχι μετά από 10 χρόνια. Ο Β χάνει τη δουλειά του και δεν μπορεί να πληρώσει το δάνειο. Η τράπεζα για να μην χρεοκοπήσει πρέπει ή να κατάσχει το σπίτι του Β και να το δώσει στον Α ή να κατάσχει τις καταθέσεις του Α. Ποιο από τα δυο είναι το πιο δίκαιο;  

Όταν το κράτος παρεμβαίνει με το νόμο Κατσέλη π.χ. και προστατεύει το σπίτι του Β που όντως αδυνατεί να πληρώσει, χιλιάδες άλλοι που μπορούν να πληρώσουν τα δάνεια που έχουν πάρει σταματούν να το κάνουν για να επωφεληθούν.  Έτσι τα 10-20 δισ. "κόκκινα” δάνεια έγιναν 120 δισ. ευρώ και τίναξαν στον αέρα τράπεζες και οικονομία. Χωρίς την ικανότητα των τραπεζών να χρηματοδοτήσουν την οικονομία η ανεργία αυξήθηκε. Έτσι έχασε τη δουλειά και ο Γ που πλήρωνε κανονικά τις δόσεις του δανείου και το πρόβλημα πολλαπλασιάστηκε.

Μέχρι σήμερα οι ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών έχουν γίνει με χρήματα που δανείστηκε το κράτος και θα πληρώσουν τα παιδιά μας. Το 2015 το κράτος έχασε τις συμμετοχές που είχε στις τράπεζες και μαζί την ελπίδα να πάρει τα χρήματα πίσω.  Η επόμενη ανακεφαλαιοποίηση θα γίνει με "κούρεμα" των καταθέσεων...

Έστω και με πολλά χρόνια καθυστέρηση, οι πλειστηριασμοί είναι δίκαιο και σωστό μέτρο. Δίκαιο γιατί αποδίδει στον καθένα αυτό που του ανήκει και σωστό γιατί μόνο έτσι μπορεί να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα και να ανακάμψει η οικονομία.

Η παραπάνω "ανάλυση" ανήκει στον γνωστό δημοσιογράφο, διαμορφωτή της κοινής γνώμης και αυτοπροβαλλόμενο ως "αναλυτής ειδικός επί οικονομικών θεμάτων" (παρ' ότι δεν διαθέτει ανώτατη μόρφωση) κ. Κώστα Στούπα. Το πλήρες ασυναρτησιών και ανοησιών κείμενο δημοσιεύθηκε στις 30 Νοεμβρίου στο capital.gr με τίτλο "Εύγε, κ. Τσίπρα..." και περιλαμβάνει και άλλες εξυπνακίστικες νεοφιλελεύθερες τοποθετήσεις τού αγράμματου συντάκτη του περί απεργιών, συνδικαλισμού κλπ.

Αν ο κ. Στούπας ήξερε μια αράδα οικονομικά, θα γνώριζε ότι σε καμμιά περίπτωση οι καταθέσεις του ενός δεν σχετίζονται με το δάνειο του άλλου. Κι αν είχε φροντίσει να κοιτάξει λίγο πιο πέρα από την τύφλα του, θα έβλεπε ότι οι τράπεζές μας έχουν χορηγήσει δάνεια υπερδιπλάσια των καταθέσεων που έχουν στα ταμεία τους και έχουν κάνει επενδύσεις σε διάφορα χρηματοοικονομικά προϊόντα πολλαπλάσιες των κεφαλαίων τους.

Αν ο κ. Στούπας ήξερε μια αράδα οικονομικά, προκειμένου να στηρίξει τις ανοησίες του δεν θα χρησιμοποιούσε το βλακώδες παράδειγμα ενός που αποταμιεύει επί δεκαετίες για να πάρει ένα σπίτι. Θα γνώριζε ότι περισσότερο ωφέλιμος στην οικονομία είναι ο Β, που προεξοφλεί τις μελλοντικές του καταθέσεις (μέσω δανείου) δέκα χρόνια νωρίτερα και θα καταλάβαινε ότι η οικονομία της χώρας θα σήκωνε χειρόφρενο αν όλοι αποφάσιζαν να συμπεριφερθούν όπως ο Α.

Αν ο κ. Στούπας ήξερε μια αράδα οικονομικά, δεν θα κατηγορούσε -εμμέσως, πλην σαφώς- τους δανειολήπτες για τα λάθη τους χωρίς να καταλογίζει μεγαλύτερα λάθη στις δανειοδότριες τράπεζες. Κι αν δεν ήταν τόσο εκτός πραγματικότητος, θα είχε υπ' όψη του πάμπολλες περιπτώσεις που οι ίδιες οι τράπεζες παρότρυναν τους πελάτες τους να πάρουν καταναλωτικά δάνεια. Δεν είναι οι πολίτες που εφηύραν τα μετοχοδάνεια, τα εορτοδάνεια, τα διακοποδάνεια και κάθε λογής ηλιθιοδάνεια. Οι τράπεζες είναι. Αυτές οι τράπεζες που συστηματικά ενέκριναν στεγαστικά δάνεια υψηλότερα της αξίας του ακινήτου, βιάζοντας βάναυσα κάθε είδους λογική.

Αν ο κ. Στούπας ήξερε μια αράδα οικονομικά, δεν θα παπαρολογούσε ασύστολα υποστηρίζοντας ότι οι ασυνεπείς δανειολήπτες φταίνε που τινάχτηκαν στον αέρα οι τράπεζες και η οικονομία. Θα καταλάβαινε ότι η ασυνέπεια των δανειοληπτών είναι απότοκο μιας καταστροφικής πολιτικής που ξετίναξε το πορτοφόλι των πολιτών. Επί πλέον, θα απέφευγε μια από τις μεγαλύτερες ανοησίες που θα μπορούσε ποτέ να ξεστομίσει, ότι τάχα τα κόκκινα δάνεια φταίνε για την διόγκωση της ανεργίας, επειδή θα έβλεπε την πραγματικότητα, ότι δηλαδή η ανεργία φούσκωσε τα κόκκινα δάνεια.

Αν ο κ. Στούπας ήξερε μια αράδα οικονομικά, θα συνειδητοποιούσε ότι ο νόμος Κατσέλη σχεδιάστηκε με τα δεδομένα μιας εποχής όπου οι πάντες (από τις κυβερνήσεις μας ως το ΔΝΤ και τις Βρυξέλλες) επέμεναν ότι τα μνημόνια θα κρατούσαν τρία χρόνια το πολύ και μετά η οικονομία θα έπαιρνε την ρότα της. Δεν σχεδιάστηκε για να καταλήξει 7-8 χρόνια αργότερα σε πλειστηριασμούς που θα αποδώσουν υποπολλαπλάσιο προϊόν λόγω της κατακόρυφης μείωσης της αξίας των ακινήτων.

1/7/2015 και ο "διορατικός" Κώστας Στούπας διαβλέπει ανθρωπιστική κρίση λόγω capital control:
"Θα αδειάσουν τα σούπερ μάρκετ και τα τρόφιμα θα έρχονται με φορτηγά από το εξωτερικό" (!)

Εν κατακλείδι, εύκολα συμπεραίνουμε ότι ο -έτσι κι αλλιώς αμόρφωτος- κ. Στούπας δεν ξέρει έστω μια αράδα οικονομικά. Αυτό, όμως, δεν τον αποθαρρύνει από το να αρθρογραφεί. Υποθέτω ότι, έστω κι αν ο ίδιος δεν έχει απόλυτη γνώση τής αγνοίας του, εκείνοι που του παρέχουν το βήμα για να χειραγωγεί την κοινή γνώμη, έχουν. Οπότε γιατί τον πληρώνουν; Προφανώς, επειδή κάποιος που διακηρύσσει πως οι απεργίες αποφασίζονται "από κάποιο διοικητικό συμβούλιο που εξελέγη με τη συμμετοχή μιας μειοψηφίας επαγγελματιών συνδικαλιστών και τους πελάτες τους" είναι πάντα χρήσιμο γρανάζι του συστήματος.

Εύγε, κ. Στούπα...