Εωλα και επικίνδυνα κυβερνητικά επιχειρήματα για την «ιατρική» κάνναβη

Η «Διεθνής Εκθεση Κάνναβης», που έγινε πριν από λίγες μέρες στη χώρα μας, αξιοποιήθηκε για άλλη μια φορά από την κυβέρνηση και μεγάλη μερίδα των αστικών ΜΜΕ για να προπαγανδιστούν τα «οφέλη» ενός ...«αθώου και παρεξηγημένου φυτού», όπως ξεδιάντροπα ισχυρίζονται, αλλά και να διαχυθούν ειδήσεις για δισεκατομμύρια ευρώ που θα αποφέρουν οι επενδύσεις στη χώρα από την καλλιέργεια και διακίνηση της «ιατρικής» κάνναβης. Ακόμα, δεν έλειψαν οι «πλάγιες» αναφορές για τη νομιμοποίηση της κάνναβης για «ψυχαγωγικούς» λόγους! Το νομοθετικό πλαίσιο που θα ρυθμίζει την καλλιέργεια και διακίνηση «ιατρικής» κάνναβης εκτός κρατικού μονοπωλίου αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή το επόμενο διάστημα.

Και στην περίπτωση της «Διεθνούς Εκθεσης» όπως και στις κατά καιρούς δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών και οπαδών της νομιμοποίησης των ναρκωτικών προβλήθηκε μια μεγάλη γκάμα επιχειρημάτων σε ορισμένα από τα οποία απαντά σήμερα ο «Ριζοσπάστης».

• Η απελευθέρωση της καλλιέργειας της ιατρικής κάνναβης εκτός κρατικού μονοπωλίου θα έχει πολλαπλά οικονομικά οφέλη για τη χώρα.

Στην πραγματικότητα, αυτό που ενδιαφέρει και τη σημερινή κυβέρνηση είναι να εξασφαλίσει κάθε πεδίο δραστηριότητας για το κεφάλαιο, να δημιουργήσει επενδυτικές ευκαιρίες για τα μεγάλα μονοπώλια του κλάδου του φαρμάκου. Προβάλλουν ως βασικό επιχείρημα ότι η Ελλάδα, λόγω του κλίματός της, προσφέρεται για την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων (3 σοδειές ανά χρόνο) και καλής ποιότητας κάνναβης, γεγονός που - σύμφωνα με κυβερνητικές διαρροές - ήδη έχει οδηγήσει διάφορες πολυεθνικές εταιρείες να εκδηλώσουν ενδιαφέρον για να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους στην Ελλάδα, μιλούν για χιλιάδες θέσεις εργασίας που θα ανοίξουν και θα αναζωογονηθεί η αγροτική παραγωγή.
Στην ουσία και σ' αυτό το θέμα αποτυπώνονται η συνολικότερη επιχειρηματολογία της κυβέρνησης και το κριτήριο της ανάπτυξης που έχει υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων. Μιας ανάπτυξης που μεταφράζεται σε κερδοφόρες επενδύσεις και ελάχιστη φορολογία για το κεφάλαιο, χαμηλούς μισθούς για τους εργαζόμενους και ομηρία μέσω των ελαστικών σχέσεων εργασίας, χρήσεις γης που να βολεύουν τις επενδύσεις, που ψευδώς κάνουν λόγο για ένα «αθώο φυτό» κι άρα «υγιεινό», με στόχο να νομιμοποιηθεί στη συνείδηση του λαού, κυρίως των νέων, όπως και ο τρόπος ζωής που συνοδεύει τη χρήση.

• Η κάνναβη είναι ένα «παρεξηγημένο φυτό».

Η κάνναβη είναι μια ναρκωτική ουσία που επηρεάζει τον εγκέφαλο, επιδρά στη μνήμη, την κρίση και την αντίληψη και προκαλεί εξάρτηση όπως όλα τα ναρκωτικά. Η αυτοσυγκέντρωση, ο αυτοέλεγχος και η αίσθηση του χρόνου αλλοιώνονται, εξίσου σοβαρές είναι και οι συνέπειες στο σώμα. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο οργανισμός αναπτύσσει γρήγορα ανοχή στη συγκεκριμένη ουσία, γεγονός που σημαίνει ότι για να νιώσεις το ίδιο πρέπει να χρησιμοποιήσεις περισσότερη ποσότητα ή κάποιο ισχυρότερο ναρκωτικό.
Αυτού του είδους η επιχειρηματολογία έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνεται δραματικά ο αριθμός των νέων που κάνουν χρήση κάνναβης, ενώ καλλιεργείται ανοχή απέναντι στη χρήση κάνναβης και στις οικογένειες, που πλέον δεν κινητοποιούνται άμεσα για να ενταχθεί το παιδί τους σε κάποιο θεραπευτικό πρόγραμμα, με αποτέλεσμα η χρήση να κλιμακώνεται.

• Η «ιατρική» κάνναβη είναι ένα φάρμακο που οι ασθενείς το έχουν ανάγκη και χρειάζεται να εξασφαλίζεται η νόμιμη πρόσβασή τους σε αυτό.

Είναι ξεκάθαρο ότι οι ασθενείς αυτοί αναφέρονται στη φυτική κάνναβη καθώς τα φαρμακευτικά σκευάσματα της κάνναβης μπορούν να τα προμηθευτούν μέσα από μια συγκεκριμένη διαδικασία του ΕΟΦ, όπως προβλέπει σχετική Υπουργική Απόφαση.
Το φυτό της κάνναβης περιέχει πάνω από 750 διαφορετικές χημικές ουσίες, εκ των οποίων περίπου 104 διαφορετικά κανναβινοειδή. Είναι πια ευρέως αποδεκτό ότι ο καπνός της κάνναβης περιέχει σημαντικές ποσότητες τοξικών χημικών ουσιών, όπως η αμμωνία, το υδροκυάνιο και το μονοξείδιο του αζώτου, πολλές από τις οποίες έχουν αντίστοιχη ή και ισχυρότερη καρκινογόνο (και όχι μόνο) δράση, σε σύγκριση με αυτές του συμβατικού καπνού. Μάλιστα, η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, στις οδηγίες της σχετικά με το συγκεκριμένο ζήτημα (Μάρτης 2015) υποστηρίζει τη ρητή απαγόρευση οποιασδήποτε χρήσης της κάνναβης πριν την ηλικία των 21 ετών, με εξαίρεση πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως σε πολύ σοβαρές ασθένειες, με μικρό προσδόκιμο ζωής.

• Εχει αποδειχθεί μέσα στους αιώνες η θεραπευτική της αξία και δεν χρειάζονται έρευνες καθώς τα εμπειρικά δεδομένα είναι αρκετά. Η επιλογή της θεραπείας από τον ασθενή είναι δικαίωμα.

Η χρήση της φυτικής κάνναβης στηρίζεται σε εμπειρικά δεδομένα και όχι σε επιστημονικές μελέτες. Οι οπαδοί της παραπάνω άποψης υποστηρίζουν ότι η έλλειψη ουσιαστικών και ασφαλών μελετών σχετικά με τις φαρμακευτικές της ιδιότητες είναι και το συγκριτικό οικονομικό πλεονέκτημά της σε σχέση με τα φάρμακα που έχουν συνθετικά κανναβινοειδή. Διότι δεν χρειάζεται ουσιαστικά να γίνονται τέτοιες μελέτες, γιατί είναι ένα «αγνό και αβλαβές προϊόν της φύσης», το οποίο μάλιστα, μετά από τόσους αιώνες χρήσης, έχει διαμορφώσει το «προφίλ ασφαλείας του».
Ενώ άλλες μελέτες στηρίζονται απλά στη συμπλήρωση ανώνυμων ερωτηματολογίων από τους ασθενείς ως προς την προσωπική χρήση - αποτελεσματικότητα της κάνναβης σε αυτούς, δεν αξιολογούν την ποιότητα και λειτουργικότητα της καθημερινής ζωής (κοινωνικές συναναστροφές, οδήγηση, εργασία, επιδόσεις στο σχολείο, επιπτώσεις στις γνωστικές ικανότητες κ.λπ.), δεν εκτιμούν τις μακροχρόνιες επιπτώσεις που μπορεί να υπάρχουν (εξάρτηση, μείωση των γνωστικών ικανοτήτων, ψυχολογικές διαταραχές κ.λπ.).
Ωστόσο, ένα νέο φάρμακο το οποίο περιέχει συνθετικά κανναβινοειδή (όπως και οποιοδήποτε νέο φάρμακο), για να πάρει άδεια να βγει στην κυκλοφορία πρέπει πρώτα να περάσει από διάφορους κοστοβόρους ελέγχους και κλινικές δοκιμές και να «αποδείξει» την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά του. Βέβαια είναι κοινό μυστικό ότι στον καπιταλισμό πολλές φορές ακόμη και οι έλεγχοι αυτοί παρακάμπτονται ή αποσιωπούνται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ηρωίνης, η οποία αρχικά παρασκευάστηκε από τη «Bayer» με σκοπό να αντιμετωπίσει την εξάρτηση από τη μορφίνη και πέρασε όλους τους «ελέγχους ασφαλείας»!
Πρόκειται για επιχειρηματολογία που κινείται στη λογική της μείωσης του «κόστους» της θεραπείας με τη χρήση της κάνναβης έναντι των άλλων ακριβών θεραπειών, με τη χρήση φαρμακευτικών σκευασμάτων τα οποία έχουν «περάσει» από τις διαδικασίες που απαιτούνται για να χορηγηθούν τελικά στους ασθενείς. Ο εμπειρισμός αποτελεί πισωγύρισμα, καθώς χρησιμοποιείται για να αντικαταστήσει την επιστημονική έρευνα και συγχρόνως λειτουργεί ως χέρι βοηθείας στην πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ για το πώς οι ασθενείς θα «κοστίζουν» ακόμα λιγότερο στο κράτος και στους επιχειρηματικούς ομίλους, καλλιεργούν την παραίτηση από τη διεκδίκηση του να αξιοποιείται η τεράστια δυνατότητα της επιστήμης προς όφελος των ασθενών.

• Οι οπαδοί της αυτοκαλλιέργειας υποστηρίζουν ότι η αυτοκαλλιέργεια εξασφαλίζει μια σειρά από ζητήματα για τα οποία δεν μπορούν να εγγυηθούν οι εταιρείες, όπως π.χ. η καλή ποιότητα του φυτού αλλά και η τιμή του, αφού μόνο στην αυτοκαλλιέργεια εξασφαλίζεται ότι το προϊόν θα είναι πάντα φθηνότερο από την αγορά του από τη βιομηχανία και ότι θα είναι βιολογικό.

Το δήθεν «αντικαπιταλιστικό προφίλ» του επιχειρήματος καταρρέει καθώς εξυπηρετεί τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ που προβάλλουν την «ατομική» δραστηριότητα, την «κοινωνική οικονομία» ως απάντηση για τη λύση των λαϊκών προβλημάτων, μεταξύ των οποίων και της υγείας, οδηγώντας στην πλήρη παραίτηση και ενσωμάτωση, δηλαδή στη στήριξη αυτού του εκμεταλλευτικού συστήματος.

Πόλεμος φαρμακοβιομηχανιών

Η βιομηχανία των οπιοειδών παυσίπονων έχει κέρδη δισεκατομμυρίων και κατηγορείται όλο και περισσότερο από ειδικούς των ΗΠΑ επειδή τα παυσίπονα που παράγει θεωρούνται υπεύθυνα για 16.000 θανάτους το χρόνο, δηλαδή περισσότερους από τους θανάτους λόγω της χρήσης ηρωίνης και κοκαΐνης μαζί. Ερευνητές βλέπουν στην κάνναβη μια εναλλακτική λύση παυσίπονων που θα διατηρήσει τον υψηλό τζίρο. Η βιομηχανία «Pfizer» που κινείται στην αγορά τέτοιων παυσίπονων έχει τζίρο 7,3 δισ. δολάρια το χρόνο. Το 2011 εξαγόρασε την παρασκευάστρια εταιρεία «King Pharmaceuticals» και τώρα ετοιμάζεται να ρίξει στην αγορά ανταγωνιστικά προϊόντα.

Ε.