Με προμετωπίδα το σύνθημα «η Μακεδονία είναι Ελλάδα»
και με αίτημα να μην αναγνωριστεί η ΠΓΔΜ με σύνθετο όνομα που να
περιέχει τον όρο «Μακεδονία», οργανώνεται την Κυριακή στο Σύνταγμα ένα
ακόμα συλλαλητήριο, με πρωτοβουλία διαφόρων παμμακεδονικών συλλόγων και
ομοσπονδιών στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πίσω από τους επίσημους
διοργανωτές, στοιχίζεται ένας συρφετός από εθνικιστικές, ακροδεξιές
κινήσεις και κόμματα, μητροπολίτες με γνωστές αντικομμουνιστικές
απόψεις, Μέσα Ενημέρωσης που προβάλλουν τη δραστηριότητα των εθνικιστών
και αναπαράγουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο. Και βέβαια, από αυτόν τον
εθνικιστικό εσμό δεν θα μπορούσε να λείπει η Χρυσή Αυγή, την οποία οι
διοργανωτές «μοστράρουν» στους συμμετέχοντες, μαζί με άλλα κόμματα, όπως
οι ΑΝΕΛ και η Ενωση Κεντρώων.
***
Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, αξιοποιεί τον εθνικιστικό
παροξυσμό που αναζωπυρώνεται με τα συλλαλητήρια για να εξωραΐσει τη
δική της κοσμοπολίτικη αντίληψη για τα Βαλκάνια, που στον πυρήνα της
έχει την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» της περιοχής, με τη διευθέτηση του
ονοματολογικού και την ένταξη της ΠΓΔΜ πρώτα στο ΝΑΤΟ και μετά στην ΕΕ.
Μόνο που ο στόχος αυτός δεν αμφισβητείται ούτε από τους επίσημους και
ανεπίσημους διοργανωτές των συλλαλητηρίων, που δίνουν τη «μάχη» στο
όνομα, αφήνοντας σκόπιμα στο απυρόβλητο τους επικίνδυνους σχεδιασμούς
ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στη Βαλκανική, στους οποίους η Ελλάδα διεκδικεί
αναβαθμισμένο ρόλο, για λογαριασμό της αστικής τάξης και όχι του λαού.
Οι ιμπεριαλιστικοί αυτοί σχεδιασμοί, που συνδέονται με ισχυρά
μονοπωλιακά συμφέροντα, στηρίχτηκαν και στο παρελθόν στο «διαίρει και
βασίλευε», στην έξαψη του εθνικισμού και του αλυτρωτισμού σε κράτη και
πληθυσμούς των Βαλκανίων, με ανοιχτή παρέμβαση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, για
να προωθήσουν τα συμφέροντά τους, ανταγωνιστικά κυρίως προς τη Ρωσία.
***
Τα θολά όρια ανάμεσα στον αστικό εθνικισμό και κοσμοπολιτισμό
επιβεβαιώνονται και από το γεγονός ότι επιφανείς υποστηριχτές του
πρώτου, που πρωτοστάτησαν το 1992 και το 1994 στη διοργάνωση των
συλλαλητηρίων για την ΠΓΔΜ, εμφανίζονται σήμερα να υπερασπίζονται με
πάθος έναν «έντιμο συμβιβασμό» με τη γείτονα χώρα, στη βάση μιας
σύνθετης ονομασίας με τον όρο «Μακεδονία». Δεν κρύβουν, μάλιστα, ότι
αφετηρία τους είναι το άμεσο και μακροπρόθεσμο συμφέρον της ελληνικής
αστικής τάξης, που έχει οικονομικά ερείσματα στην περιοχή των Βαλκανίων
και φιλοδοξεί να τα επεκτείνει, με την ανάδειξη της χώρας σε ενεργειακό
και διαμετακομιστικό κόμβο, που περνάει μέσα κι από την ένταξη της ΠΓΔΜ
και άλλων κρατών στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ. Από την άλλη, ένα τμήμα απ'
αυτούς που πρωταγωνιστούν ή στηρίζουν τα συλλαλητήρια, δεν κρύβουν την
ανησυχία τους ότι τα ανταλλάγματα που δίνονται στην Ελλάδα είναι
ανεπαρκή, ότι η διαπραγμάτευση γίνεται με λάθος όρους και ότι ο ρόλος
της Ελλάδας στα Βαλκάνια θα υποβαθμιστεί, αν η ΠΓΔΜ και άλλες όμορες
χώρες γίνουν πλήρη μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Αλλοι πάλι διακινούν
σενάρια διαμελισμού της ΠΓΔΜ, ως την ευνοϊκότερη εξέλιξη για τα
συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης.
***
Σε κάθε περίπτωση, όπως δείχνουν και οι παρεμβάσεις
εκπροσώπων των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, η κυβέρνηση έχει αναλάβει ισχυρές δεσμεύσεις
για την προώθηση των ευρωατλαντικών σχεδίων στην περιοχή. Σ' αυτήν την
κατεύθυνση εντείνει τη διαπραγμάτευση με την ΠΓΔΜ και υποβαθμίζει
συνειδητά το ζήτημα των αλλαγών στο Σύνταγμα της ΠΓΔΜ, που τροφοδοτεί
τον αλυτρωτισμό. Ταυτόχρονα, τα συλλαλητήρια για το Σκοπιανό και η
αντιπαράθεση στον άξονα «εθνικισμός - κοσμοπολιτισμός» αναδεικνύονται σε
«καταλύτη» για την επιτάχυνση διεργασιών σε όλο το φάσμα του αστικού
πολιτικού συστήματος. Η κυβέρνηση προσάπτει στη ΝΔ ροπή στον εθνικισμό,
για τις θέσεις και τις αντιφάσεις της στο ονοματολογικό και προσπαθεί να
ενισχύσει τις κάλπικες διαχωριστικές γραμμές στο δίπολο «πρόοδος -
συντήρηση». Με τον τρόπο αυτό, ασκεί πίεση κυρίως στο ΠΑΣΟΚ να διαρρήξει
κάθε προοπτική συνεννόησης με τη ΝΔ και, ταυτόχρονα, διακινεί σενάρια
για μελλοντικές «προοδευτικές» συνεργασίες, που ξεπερνούν κατά πολύ την
ψήφιση στη Βουλή μιας συμφωνίας για το όνομα της ΠΓΔΜ.
***
Από την πλευρά της, η ΝΔ αξιοποιεί τη διαφοροποίηση
Καμμένου από την επίσημη κυβερνητική θέση για να οξύνει αντιθέσεις στο
εσωτερικό της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ προσδοκά οφέλη και από την
«κάλυψη» που δίνει σε ένα μέρος του ακροατηρίου της, με εθνικιστικές και
ακροδεξιές απόψεις, να συμμετάσχει στα συλλαλητήρια. Αλλες δυνάμεις,
όπως η ΛΑΕ και η Κωνσταντοπούλου, προσπαθούν να ψαρέψουν στα επικίνδυνα
θολά νερά του εθνικισμού στο όνομα του «αντικυβερνητικού χαρακτήρα» των
συλλαλητηρίων, όπως έκαναν άλλωστε και με τους «αγανακτισμένους»
παλιότερα. Ενώ και η Χρυσή Αυγή παρεμβαίνει για να συγκρατήσει δυνάμεις
που διεκδικούνται και από άλλους χώρους, καθώς όλοι συμφωνούν ότι τα
συλλαλητήρια και η αναβίωση του ονοματολογικού μετά από 26 σχεδόν χρόνια
δημιουργούν το έδαφος για τη συγκρότηση του χώρου «δεξιά της δεξιάς» ως
μιας υπολογίσιμης δύναμης για το αστικό πολιτικό σύστημα. Η προοπτική
αυτή δεν φαίνεται να δυσαρεστεί ούτε τον ΣΥΡΙΖΑ, υπολογίζοντας ότι θα
αποδυναμώσει τη ΝΔ.
***
Οπως και να 'χει, τα σενάρια προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση
εκκολάπτονται στο έδαφος της αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού
συστήματος, που βρίσκεται σε εξέλιξη και στόχο έχει να εξασφαλίσει
σταθερότητα στην κυβερνητική εναλλαγή, ώστε να προχωράνε ανεμπόδιστα τα
μέτρα που έχει ανάγκη το κεφάλαιο και να ανανεώνεται η ικανότητα του
συστήματος να απορροφά τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Με δεδομένα τα παραπάνω, η
θέση των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, της μικρομεσαίας αγροτιάς,
της νεολαίας δεν είναι στα συλλαλητήρια για το Σκοπιανό παρέα με τους
εθνικιστές. Ούτε βέβαια στην κερκίδα του αστικού κοσμοπολιτισμού. Η θέση
τους είναι στον αγώνα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και
πολέμους στην περιοχή, για την απεμπλοκή της Ελλάδας απ' αυτούς, ενάντια
στο δηλητήριο του εθνικισμού και του αλυτρωτισμού, που στάζει για τα
συμφέροντά της η αστική τάξη, ζητώντας από τους λαούς να χύσουν το αίμα
τους γι' αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου