11 Μαρ 2018

Οι στόχοι της αστικής τάξης





Οι μόνοι που έχουν λόγο να είναι ικανοποιημένοι από την ενεργειακή πολιτική που ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, είναι οι μεγαλομέτοχοι εγχώριων και ξένων μονοπωλιακών ομίλων.
Οι βασικοί στόχοι της ενεργειακής πολιτικής της κυβέρνησης είναι ενταγμένοι και υπηρετούν το συνολικό σχέδιο αναβάθμισης της θέσης της εγχώριας αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή. Ποιοι είναι οι κυριότεροι στόχοι:
  • Η ολοκλήρωση της «απελευθέρωσης» του ενεργειακού τομέα, με την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων στον ΔΕΣΦΑ, στη ΔΕΗ, στα ΕΛΠΕ. Ετσι, προετοιμάζεται ο δεύτερος γύρος προσφορών για τον έλεγχο του ΔΕΣΦΑ, που σχετίζεται άμεσα με τον αμερικανορωσικό ενεργειακό ανταγωνισμό στην περιοχή.
  • Η συνεκμετάλλευση των εγχώριων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων υπό τη σκέπη του αμερικανικού και γαλλικού παράγοντα που διεκδικούν τη μερίδα του λέοντος για τους ενεργειακούς ομίλους - κολοσσούς όπως η «ExxonMobil» και η «Total», καθώς και η αύξηση της εγχώριας παραγωγής από ΑΠΕ. Το τελευταίο διάστημα, η «ExxonMobil» δίνει ιδιαίτερο βάρος στην αξιοποίηση κοιτασμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο, στην Κύπρο και στην Κρήτη, καθώς φαίνεται να εγκαταλείπει ορισμένα παλαιότερα σχέδια συνεργασίας με τη Ρωσία στα κοιτάσματα της Αρκτικής.
  • Η συμμετοχή της Ελλάδας στα ευρωατλαντικά σχέδια του Νότιου Ενεργειακού Διαδρόμου της ΕΕ για μεταφορά φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο και την περιοχή της Κασπίας προς τα Βαλκάνια και την ΕΕ, με αγωγούς όπως ο ΤΑP, σύνδεσης Ελλάδας - Αλβανίας - Ιταλίας, ο οποίος συνδέεται με τον TANAP που μεταφέρει αζέρικο αέριο στο έδαφος της Τουρκίας, ο διασυνδετήριος αγωγός Ελλάδας - Βουλγαρίας (IGB) και ο υποθαλάσσιος αγωγός «East Med», που μπορεί να μεταφέρει φυσικό αέριο από τα κοιτάσματα της Κύπρου και του Ισραήλ προς την ΕΕ. Ο TAP είναι θεωρητικά ένα από τα σημαντικά ενεργειακά έργα της ΕΕ σε εξέλιξη. Ο «East Med» προσφέρει στην ΕΕ τη δυνατότητα ενεργειακής μεταφοράς χωρίς διέλευση από το έδαφος της Τουρκίας. Παράλληλα, μπορούν να δημιουργηθούν νέοι κάθετοι αγωγοί από τον TAP προς την ΠΓΔΜ, το Μαυροβούνιο και την Κροατία.
  • Η δημιουργία νέων πυλών εισόδου φυσικού αερίου στα Βαλκάνια και την ΕΕ, ιδιαίτερα με τη μεταφορά αμερικανικού υγροποιημένου LNG, όπου θα πρωταγωνιστεί το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο και θα αξιοποιηθούν σχετικά τερματικοί σταθμοί αποθήκευσης και επαναεριοποίησης στην Αλεξανδρούπολη και στην Καβάλα.
Το σχέδιο γεωπολιτικής αναβάθμισης της ελληνικής αστικής τάξης περιλαμβάνει και άλλους οικονομικούς στόχους, όπως η ενίσχυση της εξαγωγής κεφαλαίου, η αύξηση των επενδύσεων εγχώριων ομίλων στα Βαλκάνια, οι οποίοι κατέχουν ήδη σημαντικές θέσεις στην Αλβανία και στην ΠΓΔΜ, καθώς και η αναβάθμιση της σιδηροδρομικής μεταφοράς εμπορευμάτων προς την ΕΕ, μέσω των βαλκανικών χωρών. Θα ωφεληθεί άραγε ο λαός από την κυβερνητική προσπάθεια αναβάθμισης της γεωπολιτικής θέσης της ελληνικής αστικής τάξης; Δυστυχώς συμβαίνει το αντίθετο. Εκτός από όσα αρνητικά ήδη προαναφέραμε, η κυβέρνηση παίζει κυριολεκτικά με τη φωτιά σε μια περίοδο που αυξάνεται η ένταση στη σκακιέρα του διεθνούς ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Για να πετύχει τους στόχους της εγχώριας αστικής τάξης, αναλαμβάνει ρόλο σημαιοφόρου στην προώθηση των σχεδίων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Μεσόγειο. Σε αυτήν τη στρατηγική επιλογή υπάρχει πλήρης συμφωνία της ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων. Με μια επίμονη προπαγανδιστική εκστρατεία, η κυβέρνηση του Αλ. Τσίπρα προσπαθεί να συγκαλύψει τον επικίνδυνο ρόλο της σε βάρος των βαλκανικών λαών. Ισχυρίζεται ότι συμβάλλει στην εμπέδωση της σταθερότητας, της δημοκρατίας και της ειρήνης στην περιοχή. Στην πραγματικότητα, πρωταγωνιστεί για να ισχυροποιηθεί η δικτατορία του κεφαλαίου σε όλες τις βαλκανικές χώρες και για να εμπλακούν οι Βαλκάνιοι λαοί ακόμη περισσότερο στο επιθετικά πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ. Για αυτό και ο Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα, Τζέφρι Πάιατ, χαρακτήρισε την Ελλάδα κατάλληλο γεωπολιτικό κρίκο μεταξύ ΝΑΤΟ, ΕΕ και ευρύτερης περιοχής.
Επικίνδυνες αντιθέσεις
Το «κουβάρι» των αντιθέσεων στην περιοχή περιπλέκεται μετά την επιδείνωση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων, λόγω της υποστήριξης των ΗΠΑ στα σχέδια αυτονόμησης κουρδικών περιοχών και της στάσης τους στο πραξικόπημα κατά της κυβέρνησης Ερντογάν.
Η Τουρκία διεξάγει μια σύνθετη διαπραγμάτευση, κυρίως με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, με βασικούς στόχους την αποτροπή δημιουργίας ανεξάρτητου κουρδικού κράτους στον άξονα Β. Ιράκ - Συρίας, τον έλεγχο των πετρελαίων Κιρκούκ - Μοσούλης και μέρους των εγχώριων κοιτασμάτων της Κύπρου, καθώς και τη διεύρυνση της τουρκικής ΑΟΖ σε βάρος των ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου.
Παράλληλα, αναβαθμίζει τις σχέσεις της με τη Ρωσία στους τομείς της Ενέργειας, των στρατιωτικών εξοπλισμών και των διαπραγματεύσεων για το μέλλον της Συρίας. Γι' αυτό οι ΗΠΑ επιταχύνουν την ενίσχυση των θέσεών τους στην ευρύτερη περιοχή.
Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο, αφού προστίθενται και οι ανταγωνισμοί των αστικών τάξεων της περιοχής για το ποια θα αποκτήσει το προβάδισμα στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων και γενικότερα ποια θα αναβαθμίσει τη θέση της την επόμενη μέρα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το σχέδιο για τη «Μεγάλη Αλβανία» που εκτείνεται από το Κόσσοβο και τμήματα της ΠΓΔΜ μέχρι την αμφισβήτηση μέρους της ελληνικής επικρατείας, με την ανακίνηση του ανύπαρκτου θέματος της «Τσαμουριάς». Καθόλου τυχαία, η στόχευση αφορά χερσαίες ελληνικές περιοχές με πιθανά κοιτάσματα υδρογονανθράκων.
Πρόσφατα, ο ίδιος ο ΥΠΕΞ Αλβανίας, κ. Μπουσάτι, αναφέρθηκε στην ανάγκη καλύτερου καθορισμού γραμμής των χερσαίων ελληνοαλβανικών συνόρων. Φυσικά, τα ιμπεριαλιστικά κέντρα αξιοποιούν το εθνικιστικό ρεύμα, τις αλυτρωτικές φωνές και τα όποια μειονοτικά ζητήματα σε κάθε βαλκανικό κράτος, για να προωθήσουν τα σχέδιά τους, εφαρμόζοντας συχνά την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε». Προωθούν σχέδια αποσταθεροποίησης και επαναχάραξης συνόρων όταν αυτό εξυπηρετεί τα σχέδιά τους, όπως στην περίπτωση της απόσπασης του Κοσσόβου από τη Σερβία.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προχωρά επίσης σε συμβάσεις παραχώρησης και ξεκινά τις διαδικασίες για νέες έρευνες πιθανών κοιτασμάτων, χωρίς να προχωρά η διαδικασία ανακήρυξης ΑΟΖ σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις για το Δίκαιο της Θάλασσας. Ακολουθεί στην πράξη τη γνωστή σχετική αμερικανική υπόδειξη, την ώρα που κλιμακώνεται η επιθετικότητα της Τουρκίας και ο ίδιος ο Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα δηλώνει ότι φοβάται «πολεμικό ατύχημα» μεταξύ των δύο χωρών.
Υπάρχει άμεσος κίνδυνος όξυνσης της αντιπαράθεσης στο Αιγαίο, ακόμη και θερμού πολεμικού επεισοδίου, αφού κλιμακώνονται οι τουρκικές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων. Η τουρκική κυβέρνηση κλιμακώνει τις στρατιωτικές και διπλωματικές προκλήσεις ώστε να δημιουργήσει τετελεσμένα, με πρότυπο την ιστορία των λεγόμενων «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο.
Ο Ερντογάν ήρθε στην Ελλάδα, αμφισβήτησε από το ελληνικό έδαφος τη συνθήκη της Λοζάνης και έθεσε το σύνολο των τουρκικών διεκδικήσεων. Στη συνέχεια, η τουρκική κυβέρνηση δήλωσε ότι τα Ιμια ανήκουν στην Τουρκία και ότι δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου.
Στην ίδια περίοδο, ο Τούρκος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ διακήρυξε την ικανότητα της Τουρκίας να διεξάγει ταυτόχρονα 2,5 πολέμους, για να ακολουθήσει ο διεμβολισμός ελληνικού σκάφους στην περιοχή των Ιμίων και η τουρκική στρατιωτική παρεμπόδιση της γεώτρησης στο «οικόπεδο 3» της ΑΟΖ της Κύπρου, που ισοδυναμεί με αμφισβήτηση στην πράξη των κυριαρχικών δικαιωμάτων της. Ολα τα πρόσφατα περιστατικά προμηνύουν ότι η επικίνδυνη κατάσταση θα κλιμακωθεί παραπέρα.
Την ίδια ώρα κλιμακώνεται στο εσωτερικό της Αλβανίας η αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης, αντιπολίτευσης και Προέδρου της Αλβανίας σχετικά με το θέμα της διευθέτησης των ΑΟΖ Ελλάδας και Αλβανίας. Η αρχική διμερής συμφωνία του 2009 έχει ακυρωθεί στην πράξη, αφού κρίθηκε αντισυνταγματική από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας το 2010. Τότε είχε προσφύγει εναντίον της ως αντιπολίτευση ο σημερινός πρωθυπουργός Εντι Ράμα. Μέτα αντιστράφηκαν οι ρόλοι. Παράλληλα, το εθνικιστικό ρεύμα κρατά συστηματικά στην επιφάνεια το θέμα των «Τσάμηδων», στο πλαίσιο των σχεδίων για «Μεγάλη Αλβανία». Ανοιχτή στήριξη στη σημερινή εξωτερική πολιτική της Αλβανίας και της ΠΓΔΜ προσφέρει η Τουρκία.
Τι λέει για όλα αυτά η ελληνική κυβέρνηση; Πρώτα απ' όλα αναζητά λύσεις στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, που θέλει να μας πείσει ότι παρέχει τάχα ασφάλεια και σταθερότητα για τους λαούς. Εμφανίζει δηλαδή το μαύρο ως άσπρο, αφού οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τα σχέδιά τους για τον έλεγχο του ενεργειακού πλούτου της περιοχής και την αντιμετώπιση της Ρωσίας είναι βασικός παράγοντας αποσταθεροποίησης. Θέλει να ξεχάσουμε τον γνωστό ρόλο του ΝΑΤΟ στην τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο και στη δικτατορία 1967 - 1974.
Να ξεχάσουμε το ρόλο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ για την επιβολή του σχεδίου Ανάν στην Κύπρο. Αλλά ακόμα και αν ξεχάσουμε όλα τα ιστορικά γεγονότα, ποια είναι σήμερα η στάση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ μπροστά στην καταπάτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου; Ολοι βλέπουμε τι σημαίνει στην πράξη η θέση του ΝΑΤΟ ότι το Αιγαίο αποτελεί ενιαίο επιχειρησιακό χώρο. Από την επόμενη μέρα του θερμού επεισοδίου στα Ιμια το 1996, οι ΗΠΑ διακήρυξαν ότι γι' αυτές η περιοχή δεν είναι ούτε τουρκική ούτε ελληνική αλλά ΝΑΤΟική. Αντίστοιχα, σήμερα, οι στρατιωτικές και διπλωματικές κινήσεις τους υπηρετούν τα συμφέροντα των ομίλων τους στην περιοχή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

TOP READ