Ένα άρθρο-καταπέλτης για τη δολοφονική βία Ισραηλινού στρατού και κυβέρνησης, το οποίο παράλληλα εκφράζει το θαυμασμό του για την απίστευτη αντοχή των κατοίκων της Γάζας, την ώρα που φέρει προ των ευθυνών του κάθε πολίτη της χώρας που επιχαίρει ή ανέχεται την κατάσταση. Το ενδιαφέρον είναι πως το κείμενο γράφτηκε στην μακροβιότερη ισραηλινή εφημερίδα, τη Haaretz, φιλελεύθερων και κεντροαριστερών απόψεων, σίγουρα πάντως όχι θετικά διακείμενη προς τη Χαμάς ή εξορισμού εχθρική στο ισραηλινό κράτος.Στη Λωρίδα της Γάζας, ο συνοριακός φράκτης χωρίζει τους γενναίους από τους δειλούς. Χωρίζει αυτούς που είναι οπλισμένοι με τα γυμνά τους χέρια, χαρταετούς και λάστιχα που καίγονται από μια στρατιωτική δύναμη και τους στρατιώτες της. Χωρίζει τους κρατούμενους που εκτίουν ισόβια ποινή από τους δεσμοφύλακές τους.
Η απελπισμένη δύναμη που δείχνουν δεκάδες χιλιάδες πολίτες της Γάζας τις τελευταίες βδομάδες γενικά και ειδικά τη Δευτέρα υποδεικνύει την ενέργεια, τα ταλέντα, τα όνειρα, τη δημιουργικότητα και τη ζωτικότητα των κατοίκων αυτής της λωρίδας γης -που έχει υποβληθεί σε μια 27χρονη πολιτική εγκλεισμού και πολιορκίας, με στόχο να τους πνίξει και να τους τσακίσει. Η πολιτική αυτή δεν έχει πλήρη επιτυχία, αποδείχτηκε ωστόσο αρκετά επιτυχημένη ώστε πολλοί άνθρωποι να είναι έτοιμοι ν’αυτοκτονήσουν με ανοιχτά μάτια. Με το θάνατό τους κληροδοτούν στους φίλους τους και τις οικογένειές τους την ελπίδα πως κάποιος εκεί, στον κόσμο πέρα από τους φράχτες, θα θορυβηθεί και επιτέλους θα καταλάβει.
Η αλαζονική θρασυδειλία που δείχνουν οι καλά προστατευμένοι στρατιώτες και αξιωματικοί -όταν άρχισα να γράφω αυτές τις γραμμές, τη Δευτέρα, είχαν κιόλας αφαιρέσει τις ζωές 18 ανθρώπων- είναι το πραγματικό σήμα κατατεθέν του Ισραήλ. Γιατί τι είναι δειλία αν όχι η απόφαση να σκοτώσεις μάζες άοπλων πολιτών που διαδηλώνουν ενάντια στο μακροχρόνιό τους εγκλωβισμό;
Οι δημοσιογράφοι αναφέρουν πως τέσσερις εξ αυτών που σκοτώθηκαν από τα ισραηλινά πυρά είναι αξιωματικοί ασφαλείας στα Παλαιστινιακά φυλάκια. Σε αυτήν την περίπτωση, κάθε Ισραηλινός στρατιώτης σε κάθε ένα από τα εκατοντάδες φυλάκια της Δυτικής Όχθης και γύρω από τη Λωρίδα της Γάζας, θα έπρεπε επίσης να είναι καταδικασμένος στο χαμό.
Η νεότερη αναφορά από τον εκπρόσωπο των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων σημειώνει τρία άτομα που σκοτώθηκαν από πυρομαχικά, όταν προσπάθησαν να τοποθετήσουν έναν εκρηκτικό μηχανισμό κοντά στο συνοριακό φράχτη. Ακόμα κι αν αυτό είναι αλήθεια (και παρεμπιπτόντως, αν η Γάζα είναι κυρίαρχη και ανεξάρτητη, όπως ισχυρίζεται το Ισραήλ, έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό της εσωτερικά, από κάθε εχθρική εισβολή) ποια είναι η εξήγηση του εκπροσώπου των ΙΕΔ για τους υπόλοιπους; Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο αριθμός των νεκρών Παλαιστίνιων έχει ήδη φτάσει τους 37, περιλαμβάνοντας δύο ανήλικα. Πόσοι στρατιώτες απαιτούνται για να σκοτώσουν δεκάδες και να τραυματίσουν εκατοντάδες με πραγματικά πυρά;
Παρά τις ξεκάθαρες ισραηλινές προειδοποιήσεις, και τα σημάδια πως ο στρατός σκόπευε να σκοτώσει και να τραυματίσει αδιακρίτως, δεκάδες και εκατοντάδες κάτοικοι της λωρίδας βρέθηκαν στη διαδήλωση. Το έκαναν μολονότι γνώριζαν πως τα νοσοκομεία στη Λωρίδα της Γάζας δεν έχουν τη δυνατότητα να θεραπεύσουν τις εκατοντάδες και ίσως χιλιάδες επιπλέον τραυματιών, και πως περισσότερο από ποτέ, οι σφαίρες των ελεύθερων σκοπευτών τραυματίζουν και καταστρέφουν ιστούς και κόκαλα και μύες, σε βαθμό μόνιμης αναπηρίας. Αυτή είναι μια απεγνωσμένη διαδήλωση θάρρους, που απευθύνεται στα έθνη του κόσμου και την Ευρώπη ιδιαίτερα, που προς ντροπή τους διευκόλυναν το Ισραήλ -που αυτοί θεωρούν δημοκρατικό- να μετατρέψουν τον παλαιστινιακό θύλακα σε αυτή την απαίσια φυλακή.
Παρά τις εκκλήσεις των Ισραηλινών και των διεθνών οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα και αυτής της εφημερίδας οι ΙΕΔ να πάψουν την πολιτική σφαγής των διαδηλωτών, παρά τις προειδοποιήσεις πως οι πυροβολισμοί σε άοπλους πολίτες αντιτίθεται στο διεθνές δίκαιο και θα ρίξει απλώς λάδι στη φωτιά- ο στρατός έκανε ό,τι του άρεσε. Υπό τις διαταγές του Υπουργού Άμυνας, Άβιγκντορ Λίμπερμαν, και του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου, οι δικηγόροι των ΙΕΔ πάντα λένε πως αυτοί είναι οι ανώτεροι ερμηνευτές του διεθνούς δικαίου, γιατί στην τελική, ο αμερικανός Πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, είναι με το μέρος μας.
Ο Πρωθυπουργός Μπένζαμιν Νετανιάχου, ο Λίμπερμαν και ο Άιζενκοτ έδωσαν διαταγές και οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες απλώς υπακούουν σε αυτές. Αλλά με αυτήν την έννοια, είμαστε δημοκρατία: Πίσω από το Νετανιάχου, το Λίμπερμαν και τον Άιζενκοτ είναι η πλειοψηφία του εβραϊκού, ισραηλινού λαού, που τους παρέχει την πλήρη υποστήριξή του. Κανένα γεγονός και καμία διαδήλωση δε θα πείσει αυτήν την πλειοψηφία ότι αυτοί που φυλακίζονται χωρίς δίκη, εξεγείρονται ενάντια στον εγκλωβισμό τους. Ο δεσμοφύλακας διατρανώνει την ανωτερότητά του.
Με αυτήν την έννοια είμαστε επίσης ένα έθνος-επιχείρηση παραγωγών και επωφελούμενων και εξαγωγέων όπλων που βγάζουν τα προς το ζην από τα ανθρώπινα εργαστήρια, στα οποία συνεχώς ελέγχουμε κι αναπτύσσουμε τα επικερδή και δημοφιλή φονικά προϊόντα μας. Και τώρα, την Τρίτη το απόγευμα, φτάνουμε στην τελευταία γραμμή και στον αριθμό των 61 νεκρών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου